3,245 matches
-
e un centru de flux și reflux... Distanțarea de lucruri, chiar și de natură, instalarea în enigmă și iluzoriu, imersiunea în infernal și apropierea de mitic, ascensiunea spre astral și prăbușirea în eul ulcerat iată atitudini și dimensiuni contrapunctice. Balans perpetuu! Privindu-se ritmic în oglinzi interioare, narcisistul se melancolizează; revenindu-și, tinde să reziste stărilor alienante, compătimind bunăoară "tristele orgolii" ale damnatului Laforgue. "Eu-l" și "Tu-ul" se vor afla pe aceeași baricadă; un Romanescu tandru, spășit, elegiac aspiră
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
seve înviorătoare: "Dureri de cap, cu insmnii și greață (...) / Dar și din morți de vrei să te ridici, / Te culcă-n fân, acasă: doar țărâna / Parcă îți ia durerile cu mâna!" (Migrenă). O filozofie practică ancestrală, deci verificată, își probează perpetuu impulsurile. Un senzualism sănătos (dionisiac) traducând contacte cu materia, punctează impresia de vitalism, de plenitudinar cu baze milenare. A învăța să mori senin, împăcat, încorporându-te în anotimpuri, a înțelege că permanență și trecere, tangibil și amăgire coexistă firesc, iată
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
solitar, asediat de reverii și mâhniri. Cele 13 poeme duble ale Carolinei Ilica, unele antologice, aliaj de străvechi cânt exorcizor și de modernitate esențială, respirând spiritualitate și farmec, țin de cerul unei arte impecabile. LIVIU IOAN STOICIU EUL CA UNDUIRE PERPETUĂ Semnalat întâi de Ștefan Augustin Doinaș în Familia (unde în 1974 i se publicau cinci poeme), premiat la concursul Editurii "Albatros" din 1979, Liviu Ioan Stoiciu atrăgea atenția, anul următor, cu placheta La fanion; debut editorial relevant! Un "fanion" e
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
140 LEONID DIMOV JOCUL DE-A VISUL CONTROLAT 152 FASCINAȚIA CERBULUI SIMBOL NICOLAE LABIȘ 164 IOANID ROMANESCU ÎNTRE ORGOLIU ȘI SCEPTICISM 172 EMIL BRUMARU UN ELEGIAC "GIOCOSO" 180 PASIONALITATE ȘI FRANCHEȚE CAROLINA ILICA 188 LIVIU IOAN STOICIU EUL CA UNDUIRE PERPETUĂ 201 "CEL CARE SUNT" SAU DESPRE GRIGORE VIERU 211 NICOLAE DABIJA O CONȘTIINȚĂ VIZIONAR PATETICĂ 219 IMPRESIONISM SONOR VASILE NICOLESCU 230 CĂUTÂND CUVÂNTUL MAGIC: GEORGE VULTURESCU 238 INDEX OPERUM 247 De același autor: (selectiv) Hortensia Papadat-Bengescu, București, Editura Cartea Românească
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
a fi necesar, în măsura în care ajută binelui să se manifeste, cu toată puterea întăritoare pentru omenire. Dumuzi înțelege că trebuie să moară, asemenea celorlalți eroi la care se fac referințe aici. Prin sacrificiul generos și de sine, ei pun în discurs perpetuu însăși existența care tinde să devină, teoretic, moartea ca moarte. Fie că, într-un caz, problematica mai conține forme de gîndire proprii eroului vegetațional, fie că, în alte locuri, răsar elemente ale conștiinței antropologice (Miorița). Dumuzi rămîne un model pentru
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
natura lor general-umană. Structura de bază rămîne, însă, neclintită: mama își caută fiul. În Nord, predomină mulțimea de duhuri acvatice, existente printre ghețari, ca și în adîncurile neguroase ale bălților mitizate, ale mării în continuă mișcare cosmogenezică. În colosala și perpetua agitație de relief și de oameni, individul se salvează numai prin magie, prin acțiuni practice, prin înțelegeri convenabile de grup și de familie. Gospodarul casei, meseriașul, oșteanul sunt magicieni. Nu are prioritate tăria brațului, îndemînarea în mînuirea armei, ci priceperea
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
ulterior o înțelegere complexă ori difuză, forma accidentală s-a generalizat, comparația a devenit alegorie, simbol, mentalul tipic vînătoresc a căpătat chipul vieții agrariene, familialul s-a mitizat, expresia lirică a dobîndit elemente epice; o adevărată „pădure de imagini” în perpetuă mișcare, fără puncte cardinale fixe, fără indicatoare pentru călătorul lipsit de experiență. Și, cu cît un motiv cultural pare mai cunoscut (o mască, de pildă, existentă încă în oralitate, un ornament, o arhaitate tip „survivals”), cu atît i se poate
Mioriţa : un dosar mitologic by Petru URSACHE () [Corola-publishinghouse/Science/101018_a_102310]
-
reprezintă însăși expresia unei reverențe plină de prețuire, închinată creatorului acelei muzici pe care Debussy nu ezita să o considere adesea echivalentul perfecțiunii și a frumuseții absolute. II.3. Mouvement (Mișcare) Creație debussyistă cu un profil prin excelență abstract, expresia perpetuă a Mișcării reprezintă metafora sonoră a forței cinetice însăși. Intensa explorare repetitivă revelează o adevărată mașinărie mecanică, ce pare să-și desfășoare cursul într-un ritm implacabil. Sugestiile vizuale atât de consacrate universului debussyist apar, de această dată, substituite de
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
găsește „mântuirea” în simplitatea inocentă a acestor pagini. Imaginea purității o recunoaștem în delicatețea suavă a liniilor melodice sinuoase ce te cufundă într-o efuziune a Sincerității. Gradul ridicat de stilizare ce îl implică natura arabescului, cu acel influx melodic perpetuu, conduce la un fenomen de estompare a pregnanței tematice, de omogenizare a discursului. Acest aspect va genera la rândul său o structură formală liberă, ale cărei secțiuni (A1 - măsurile 1 - 18; A2 - măsurile 19 - 27; A3 măsurile 28 - 39) prezintă
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
tempo Rapide et léger, care, asociat ritmului uniform , va asigura cadrul optim al „demonstrațiilor de virtuozitate” ale personajelor invocate. La nivel interpretativ, tempo-ul ar trebui să se încadreze în limitele indicației metronomice de , creându-se astfel un flux sonor perpetuu ce emană vioiciune și prospețime. Caracterul efervescent al inspirației sonore ce iradiază vitalitate marchează o schimbare evidentă de atmosferă, aspect ce va trebui redat la nivelul execuției prin delimitarea acestor pagini de rezonanțele sumbre ale decorului spaniol pierdut în urmă
Creaţia pianistică a lui Claude Debussy, între concept şi înterpretare by IOANA STĂNESCU () [Corola-publishinghouse/Science/712_a_1153]
-
negociau încă din secolul al XIV-lea, în orașele stat din nordul Italiei. În secolul al XV-lea, regele Franței, Francois I, a emis pentru prima dată un împrumut public pentru finanțarea războiului cu milanezii, care se caracteriza prin rentă perpetuă și rambursare progresivă, prin trageri la sorți anuale. În același timp, s-au dezvoltat și agenții de schimb, care apăruseră în Franța, la Paris, încă din anul 1141, având spații speciale unde își desfășurau activitatea. Toate aceste practici au condus
BURSE – ediţia a II-a by Aurel CHIRA, Elena GÎNDU, Benedicta DROBOTĂ, Andy-Felix JITĂREANU () [Corola-publishinghouse/Science/388_a_1103]
-
de aceea, determinarea prețului de piață Pn, peste n ani, prezintă o mare dificultate legată de evoluția și influența factorilor pieței de capital. O posibilitate de depășire a acestei dificultăți o reprezintă calculul valorii actuale a unei obligațiuni cu dobândă perpetuă (n → ∞), deci fără termen de rambursare. În acest caz, valoarea actuală a unei obligațiuni va depinde direct de rata profitabilității de piață și anume: r CPn = , când n → ∞ Și pentru obligațiunile rambursabile se poate demonstra că rata profitabilității actualizate este
BURSE – ediţia a II-a by Aurel CHIRA, Elena GÎNDU, Benedicta DROBOTĂ, Andy-Felix JITĂREANU () [Corola-publishinghouse/Science/388_a_1103]
-
va depinde direct de rata profitabilității de piață și anume: r CPn = , când n → ∞ Și pentru obligațiunile rambursabile se poate demonstra că rata profitabilității actualizate este egală cu rata dobânzii nominale sau cu rata de cupon. Variația prețului unei obligațiuni perpetue este egală cu variația în valoare relativă (și nu absolută) a ratei dobânzii pe termen lung. Obligațiunea perpetuă este însă un caz extrem. La cealaltă extremă se situează obligațiunea ipotetică fără cupon, pentru care nu se plătește nici un cupon până la
BURSE – ediţia a II-a by Aurel CHIRA, Elena GÎNDU, Benedicta DROBOTĂ, Andy-Felix JITĂREANU () [Corola-publishinghouse/Science/388_a_1103]
-
se poate demonstra că rata profitabilității actualizate este egală cu rata dobânzii nominale sau cu rata de cupon. Variația prețului unei obligațiuni perpetue este egală cu variația în valoare relativă (și nu absolută) a ratei dobânzii pe termen lung. Obligațiunea perpetuă este însă un caz extrem. La cealaltă extremă se situează obligațiunea ipotetică fără cupon, pentru care nu se plătește nici un cupon până la rambursare. Valoarea actuală Pn a acestei obligațiuni este: nn rl RP )( += , în care : R valoarea de rambursat, egală
BURSE – ediţia a II-a by Aurel CHIRA, Elena GÎNDU, Benedicta DROBOTĂ, Andy-Felix JITĂREANU () [Corola-publishinghouse/Science/388_a_1103]
-
și prin publicații periodice. În condițiile unei piețe libere de capital, când profitabilitățile diferitelor tipuri de investiții financiare tind să se egalizeze, relația de calcul a profitabilității determină modificarea prețului de cumpărare al obligațiunii Pn : nP Cr = Presupunând că rata perpetuă a unei obligațiuni de 20.000 lei este de 50 %, iar rata dobânzii de piață este de 55 %, atractivitatea pentru cumpărarea acestui titlu financiar se va declanșa, atunci când rata profitabilității acesteia va fi tot de 55 %. Dacă luăm acest exemplu
BURSE – ediţia a II-a by Aurel CHIRA, Elena GÎNDU, Benedicta DROBOTĂ, Andy-Felix JITĂREANU () [Corola-publishinghouse/Science/388_a_1103]
-
Falsul călău, Femeia, Judecătorul, Directorul închisorii și, în fine, moartea însăși, adică Ghilotina. Și victimele, și călăii sunt neputincioși. Jumătate nu cunoaște viața decât prin intermediul jumătății de moarte, adică prin el însuși. Împerechere de Urmuz și Shakespeare, el trăiește un perpetuu travesti. E rege nebun („mori de vânt cu o mie de aripi, cocoși, pitici sălbatici, trâmbițe de pene, / cocoși regi albi, armate răvășite, / vă iau de picioare și vă rotesc/ deasupra capului/ și se face o aureolă de țipete/ deasupra
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288267_a_289596]
-
Fuziunea valorilor de creație și de informație, care duce la "arta comunicațională", permite o orientare destul de bună în dezorientarea contemporană a oricărui domeniu. Căutarea optimului informativ, numit și scoop, se dovedește singurul arbitru performant în arbitrariul general al "turbionului inovator perpetuu". Anything goes? Da, cu condiția să fie contrariul precedentului anything, altfel informația nu se va transmite. Imprimaturul se acordă numai insolitului, cu excepția ironiei de gradul al doilea la adresa cromolitografiei (care este omogenă, substituibilă și previzibilă). Se cunosc deja paradoxurile și
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
formidabilă", din prezent. Treapta terminală a unei perioade a artei poartă în ea certitudinea unei noi renașteri, aceeași parabolă, alt conținut. N-am mai avea astfel de ales între o concepție saturniană a ireversibilei degradări și naivitatea euforică a primăverii perpetue. În realitate, spectacolul imaginii ne aruncă în trei durate, în același timp eterogene și simultane: timpul din afara timpului al emoției; timpul mediu al ciclului de imagini în care este inserată una sau alta; timpul linear și lung al lui sapiens
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
de cuvinte care sugerează existența într-un meta-univers. În genere, acest proces de sustragere din universul concret și de angrenare socială a indivizilor în mediul internet este numit în limba engleză "metaverses" (sau "New Web"), deoarece conținuturile sunt aici generate perpetuu de către utilizatori (useri), ceea ce în jargonul acestora este denumit MUVE ("multi-user virtual environment" "mediu virtual multiutilizator"). Această formulă de socializare este aplicată prin internet în diverse alte medii, cum ar fi cel de afaceri, de cercetare, educațional etc. Alte exemple
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
diferă de limbajele naturale este numai forma (semnificantul), atunci când avem de a face cu abrevieri (chiar dacă unele noțiuni sunt noi). În schimb, emoticonii sunt considerați semne nelingvistice, pur imagistice, care transmit denotații, dar mai ales conotații. Morfemele fluide, aflate în perpetuă regenerare și transmorfoză în mediul epigenetic al limbajului online, capătă nu numai rol de semn, ci și de semnificație (conform cu distincția formulată de Peirce, 1990, pp. 60-63). Dacă această asumpție este corectă, rezultă că: (T3) Semioza generează semantoză, deoarece dismorfoza
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
creștere atât a cunoașterii, cât și a culturii civilizaționale. În urma cercetării de față, am ajuns însă și la concluzia că "modernă" in medias res este oricum orice epocă a contemporaneității noastre ca umanitate aflată în continuu tranzit istoric și în perpetuă căutare de cale. Apariția omului izomodern nu reprezintă altceva decât o continuare a procesului inițiat de Iluminism, însă nu am descris geneza acestui tip de om, ci mai degrabă am constatat existența lui prin elemente indicate atât punctual cât și
by Emil E. Suciu [Corola-publishinghouse/Science/1062_a_2570]
-
absolvit (este vorba desigur despre ordinea cronologică a apariției lor), îndrumați de Mitrița Filip, Violeta Petrescu, Dan Cristescu, Livia Țundrea, Ovidiu Ciumașu, cu sprijinul colegilor de la Arte, precum și cel special al profesorului de Istoria Artei, dr. Teodor Hașegan. În pofida modificărilor perpetue din aria curriculară, alături de colegii de la Arte, de la Teatru, Muzică și Balet - secții ale colegiului promovații examenului de admitere studiază noi valențe ale morfologiei și sintaxei limbajului artistico-plastic. Studiul formelor, volumul, compoziția riguroasă și fără rest, frizînd științele exacte, se
Apogeul by Ovidiu Ciumașu () [Corola-publishinghouse/Science/878_a_1814]
-
să păstreze prestigiul neamului și abia apoi i se aloca numele reputat. Aparținerea la o spiță de neam Însemna garanția unui profil psihomoral și a unei conduite corespunzătoare. „Neamul prost”, evidențiat prin comportament colectiv delincvențial, lipsa preocupării pentru reputație, conflict perpetuu cu normele comunității, arunca la periferie gruparea, o eticheta; dar, mai ales, preocupa intens colectivitatea. Tot acest sistem normativ a fost aruncat În aer pe la mijlocul veacului trecut. Ierarhia naturală a fost răsturnată, marginalii au ocupat poziții de putere, forțele sănătoase
Psihologia servituţii voluntare by Adrian Neculau () [Corola-publishinghouse/Science/854_a_1579]
-
a obiectelor, proces care le dezvăluie ca hierofanii. Într-un timp al misterului, sacru, obiectele devin hierofanii, "își evocă originea care, în mod obișnuit, nu este transparentă"61. Personajele eliadești, și, pe urmele lor, cititorul sunt într-o căutare/interpretare perpetuă a semnelor, a indiciilor care le jalonează drumul, însă doar la sfârșit au viziunea telescopică a desenului din covor. Asemeni unor obsedați ai hazardului și ai necesității (ca să folosim o expresie a criticului Nicolae Manolescu) personajele găsesc (sau cred că
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
el își amintește doar de Yvonne și de Henriette, și uită de cea de a treia: "îmi scapă acum numele"755. Cea de a treia referință, de data aceasta intertextuală (Two or Three Grâces) la eroina lui Huxley, cu incongruența perpetuă dintre sentimentele personajului și situația în care se află, cu încercarea zadarnică de a-și armoniza sufletul situațiilor amoroase (vampirul frivol, moderna feminitate de dix-huitième siècle, dar și femeia "simplă, inocentă și copilăroasă" etc.) este abandonată repede: "Asta n-o
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]