2,508 matches
-
ambițiile, toate temerile și toate dezamăgirile. Acea liniște a trupului, lipsită de memorie, acea repetitivitate cotidiană, absența viitorului erau ceea ce alții numeau fericire. Antonio rămase Întins pe banca din saună În timp ce corpul lui elimina ura, oboseala și durerea - care Îi picurau din pori pe prosop și pe scândurile pardoselei. Ar fi rămas ore În șir acolo Înăuntru, poate până și-ar fi pierdut cunoștința, poate pentru totdeauna. Dar când ușa se deschise și două fâțe musculoase, goale ca niște viermi, veniră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
electrică, chioșcurile Închise și ascensoarele pentru handicapați oprite. Dar nu e adevărat că metroul rămâne pustiu. Din când În când, dacă ciulești urechile, Îți dai seama că În subteran se trezește o viață ascunsă. Apa care se scurge din infiltrații picură uneori de-a lungul pereților. Aerul continuă să se miște, Împins de ventilator, să circule prin galerii. Sunt șoareci și șobolani care se aventurează să ciugulească printre liniile de metrou, adunând resturile pe care călătorii le aruncă neatenți de pe peroane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
orice, să-i ceară orice. — Aștept să vină ziua de luni, răspunse Emma zâmbind. Sasha scutură pistolul În rezervor până la ultima picătură de benzină, apoi Îl scoase afară și rămase pierdut pe gânduri, ținând Încă În mână țeava din care picura benzină. Dintr-o dată spuse: — N-ai vrea să aștepți ziua de luni Împreună cu mine? Cunoști Saturnia? — Nu, răspunse Emma Încercând să-și revină. N-am fost niciodată acolo. Căutând cu stângacie să pună din nou pistolul În distribuitor, Sasha Își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
ici-colo pîlpîie neconvingător cîte o lumină În bezna umedă. Cred că Las Vegasul ar arăta identic, dacă l-ar cunoaște pe Ceaușescu. Rafale de fulgi apoși bat pieziș și mi se pun pe față, În Încremenirea nopții se aud burlanele picurînd. Închid geamul. De undeva zbiară un camion greu, ambalat puternic, apoi peste una dintre unitățile din oraș se aprinde o rachetă de semnalizare, un punct roșu, incandescent, scăldînd cîteva clipe cerul și pămîntul Într-o lumină nefirească, apocaliptică - mi se
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
auzit-o intrând și stătea În dreptul chiuvetei, cu spatele la Ruby, Îmbrăcată În același costum negru pe care l-a purtat la nunta lui Fi cu Saul. Cu o mână Îl legana pe Connor, al cărui cap se afla lângă robinetul care picura. —În numele Tatălui, al Fiului și al Sfântului Duh, te botez pe tine Connor Declan Weinberg. Spunând asta, Bridget și-a umplut palma făcută căuș cu apă și l-a stropit pe Connor pe cap. Copilul a dat drumul unui plânset
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
prânz. Era și cam cald, așa, și mirosea a paie Încinse. Îmi vedeam liniștit de treaba mea. Și deodată - uitați-vă la mine, că sunt om bătrân și ziceți că mă apuc să vorbesc prostii - deodată Dumnezeu parcă Începu să picure din cer stropi de miere, văzduhul mirosea a iasomie, a lămâie și a scorțișoară, iar un vânt lin Împingea mireasma prin tot satul. Nu era nevoie să Întorc capul ca să știu cine trecea pe drum, dar l-am Întors, căci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
eu, nici ea, doar mălaiul cu roșie tărâță Îngroșat. Și-acela de-mprumut. Bălăuroiul țăndări Îmi făcuse electricul reșou - prieten drag și meșter la cafele - și adormitul vas cu-aromitoare murătură, ce-n ceasuri grele și dureri de cap Îmi picura ambrozie În gură. Vasul era de lut - nu din sticlă chioară cum se fac acuma, de-și pierd gustul toate câte se pun Înăuntru: gogonele, prune, castraveți, gogoșari, gutui, pere, conopidă, varză roșie și sfeclă - și făcea parte din zestrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Îngenuncheze. „Îi vezi mă?” iscodise Vieru cu grijă prefăcută. „Nu, mă, nu-ș’ ce dracu’...” „Păi Învârte rotița aia, nu sta ca o momâie!” În timp ce vorbea, Vieru apucase un tubuleț de plastic În care zăcea strădania bărbătească a taurului Oțel. Îi picurase Baronului În păr, fără ca acela să simtă, niște scârboșenie albicioasă. Apoi zisese cu o voce atât de prefăcut grijulie, Încât și un sărman cu mintea și-ar fi dat seama că Își bătea joc: „Baroane, chiorăște-te, mă, În partea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Bă, fraților, de ce Îmi amintește mie coleașa asta de taurul Oțel?!”. „Păi tu oi fi mâncat și de la el și știi”, făcuse Baronu. „Eu, vericule, n-am Înghițit așa ceva, da’ puteți să-mi spuneți voi cum e, că v-am picurat la amândoi În străchini. Nu vă gâdilă așa, printre dinți, vreun mormoloc?” Până să apuce păcăliții să se ridice, Vieru o și tulise: i se auzeau pașii bocănind Înfundat În bătătură, apoi pe poteca de pământ din fața curții. „Ce-aveți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
adună știrile / din subștiri bătute de grindini”. Priveliștea din Peisagiu epifanie e de „iarnă fimbul”: „La copcă vidrele se strâng să prindă peștii grași / cu ghearele sticlite-n duh făcură gaură / în cer gerul taie felii de carne vie stele picură / în copcă lacrime de focul rece din copca cerului curge/ beteală un pește a înghițit un înger soarbe greierii”. Apocalipticul se află, surprinzător, în simbioză cu ludicul. Alături de piese lirice scurte, S. a publicat poeme ample: fie în românește, ulterior
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289850_a_291179]
-
râului frate”, Rinul: „La Zähringen pe dealul bătrân/ mai dăinuie în ceață de cetini / un turn cenușiu cu un singur ochi / Din el se vede ca din altă lume / albia Rinului în aburi albăstrui. / Nu departe în inima Pădurii Negre/ picură izvorul Dunării. Râul frate / Coboară pe rotund pământul către /Miază Noapte”. În încheiere e celebrată Insula Șerpilor: „Insula albă cu albele din valuri / mereu renăscută Leuke veghează / un ochi a rămas în nopțile corăbierilor / dar în piatră la rădăcini de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289850_a_291179]
-
voința de a face din copiii de țărani, sănătoși la trup și sprinteni la minte, adevărați apostoli ai satelor, buni învățători și înflăcărați patrioți. Ei ne-au insuflat dragostea pentru profesia pe care ne-am ales-o și ne-au picurat în suflete spiritul normalist. Înclin să cred că pentru a fi un excelent dascăl nu trebuie să fii neapărat savant. Trebuie să stăpânești bine specialitatea pe care o predai, să știi cum să transmiți, pe înțelesul elevilor cunoștințele prevăzute de
Lumina Educaţiei by Vasile Fetescu () [Corola-publishinghouse/Science/1635_a_3037]
-
potasiu, peste care se adaugă cca 30 ml apă distilată și 3-4 granule piatră ponce. Capsula se așează pe sită de azbest iar deasupra ei se potrivește biureta cu soluție standard de lactoză. Când începe fierberea se lasă să se picure din biuretă (agitând continuu) până în momentul în care culoarea galbenă dispare brusc. Se notează ml de lactoză folosiți și se calculează titrul soluției de fericianură de potasiu astfel: presupunând că s-au folosit la titrare 7 ml lactoză: 1000 ml
Chimia alimentelor. Analiza substraturilor alimentare by Lucia Carmen Trincă, Adina Mirela Căpraru () [Corola-publishinghouse/Science/430_a_1254]
-
închisoare militară Milităria E o movilă cu rahat omenesc Să omorâm tot Mi-am zis eu mereu Milităria Și pe urmă e nevoie de o întunecare neagră ca un îngrășământ O umbră adâncă Un furtun Cu un rezervor furtunit De unde picură omenia adevărată Niște coarne și un cer Unde totul poate fi refolosit Care aici din repezeală a fost bulucit Să ucizi întreaga omenire Omorul este omul în întregime așa cum ar trebui să fie (amenință un pic) Care-i diferența Când
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
ceva omenesc aiurea. Apucă cuțitul de mâner și i-l înfige între picioare. Mereu voioasă gura alintată, gura maternă. FRATELE LUI MARIEDL: Bravo tăicuțule, bravo. Omul, mai mult așa de siguranță, se descifrează cum se descifrează o ghicitoare. Și puroiul picură din țeava de tun a tatălui peste roșața eczematică a lui Mariedl, îi îngheață învelișul viu și se strecoară în gaura de foc de natură umană, molipsește dobitoc de credincioasa apă vie, seul cadavrului uman nenăscut silit să trăiască nătărău
by Werner Schwab [Corola-publishinghouse/Science/1078_a_2586]
-
sulițe ascuțite. Văzând că din căruțe nu iese nici un țipet de om, mai întrebară ce mai întrebară pe drumeți și își căutară de drum. După o bucată bună de drum, numai ce vede un cărăuș că din căruța lui tot picură necontenit sânge. Când caută, ce să vadă? Un băiat împuns în șoldul piciorului, de unde sângele curgea încă. Atunci cu toții pricepură pricina și se minunau între ei: cum de n-a zis nici cârc, atunci când l-au împuns? Și dându-i
ÎNTRE LEGENDĂ ȘI ADEVĂR - auxiliar pentru istorie by ILONA ȘELARU, LILIANA – DANA TOLONTAN () [Corola-publishinghouse/Science/1150_a_1891]
-
proceda și personajele din romanele de mai târziu. Pentru un bolnav, cel mai important lucru este puterea de a crede în acel ceva care va produce vindecarea. În acest prim text, ,,raza verde", picătura de sare pe care i-a picurat-o preotul la naștere lui Herrant este tămăduitoarea bolii. Narațiunea se constituie într-o lungă așteptare a ,,razei" care vindecă. Herrant va rata momentul, revelația fiind experimentată de narator (Max Blecher). Tot o poveste a bolnavilor din sanatoriu Berck este
[Corola-publishinghouse/Science/1448_a_2746]
-
zori noi, activitatea sportivă Își cucerește pas cu pas dar sigur, poziții de invidiat În societatea noastră, acordându-ise o atenție și onoare greu de imaginat Înainte. Orice efort viitor merită a fi făcut cu prisosință. Cartea de față dorește să „picure" În sufletele artizanilor gimnasticii noastre, măcar un strop de mândrie și știință, din partea unui slujitor credincios, care a iubit gimnastica românească o viață, și de a cărui desin după cum se vede nu poate fi indiferent. Primiți cu Încredere și Îngăduință
Paralele inegale: concepte şi metodologii moderne by Tatiana Dobrescu () [Corola-publishinghouse/Science/1785_a_92283]
-
Notelor trimite din nou la poetica discursului realist. Romanul polițist trebuie să fie realist în ceea ce privește personajul, decorul și atmosfera. Trebuie să fie un roman despre oameni reali într-o lume reală (Ibidem). Dar asta nu înseamnă că autorul nu poate picura puțină fantezie, chiar dacă ea îngreunează textul romanului. Orice îndepărtare de „premisa de bază” trebuie corectată prin respectarea „literală” a consecințelor ce decurg din ea. Probabil aici se află explicația slabului interes al majorității autorilor de literatură polițistă privind construcția interioară
[Corola-publishinghouse/Science/2073_a_3398]
-
sila nicotină în el, iar când stingem țigara și nicotina începe să dispară suferim chinul lipsei - nu o durere fizică, doar o senzație de gol. Nici măcar nu suntem conștienți de existența lui, dar parcă avem în corp un robinet care picură. Mintea noastră rațională nu înțelege. Și nici n-are nevoie să înțeleagă. Tot ce știm este că vrem o țigară, iar când o aprindem dorința dispare și pe moment suntem din nou mulțumiți și încrezători, exact cum eram înainte să
În sfărșit, nefumător by Allen Carr () [Corola-publishinghouse/Science/92303_a_92798]
-
a separat capul regelui de trup, s-a auzit un murmur unanim al mulțimii adunate să urmărească execuția. Mai mulți privitori s-au apropiat de eșafod și au muiat batistele în sângele sau, din cauza superstiției conform căreia sângele unui rege picurat pe răni deschise poate vindeca boli, pentru că este de esență divină. Desigur, cu ocazia acestui eveniment au apărut o serie de povești învăluite în aură misterioasă a superstițiilor. Aceste superstiții le putem încadra în zona apocrifelor orale. Deoarece nu sunt
SOCIETATEA EUROPEANĂ ÎN MEMORIILE APOCRIFE DIN „MARELE SECOL” by Andreea-Irina Chirculescu () [Corola-publishinghouse/Science/266_a_513]
-
cinismul: Crapă râsul mai departe într-o ordine mai trează". Nonsensurile fac legea! Intenția (repetată) de a înțelege lumea, "ridicând-o în dreptul ochiului", îndrăzneala de a întâmpina fără aprehensiuni moartea individualizează vădit un spirit lucid și paradoxal. Dintr-un Orgoliu picură lent o indistinctă mâhnire: Fii bun, vom trăi / copleșiți de neînțelegerea lumii cu lumea..." Mai temperat decât la Cezar Ivănescu și Ileana Mălăncioiu, spectrul dispariției neliniștește; în Fervoare (1972) starea de reflux existențial împresoară: "Numără, numără, numără, / astăzi este ai
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
întrebuințări memorabile, sunt conjurate să se ascundă. Autorul Unicornului, o capodoperă în stil folcloric, aspiră spre purități luminiscente. Poemele sale definitorii sunt niște frânturi de concerto grosso: "Încearcă să lumineze / orașul fără moarte, / să-ntoarcă rândunelele în streașina din / care picură cerul". Neoromantic în cheie patetică (împresurat de întrebări), privind în sinele tânjitor și contemplând necontenit largul, Vasile Nicolescu cultivă sistematic discreția clasicismului din totdeauna. Arhitectul s-a vrut un căutător de armonii. CĂUTÂND CUVÂNTUL MAGIC: GEORGE VULTURESCU Rădăcinile lui George
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
magazine Target" Farmacia Osborn din Miami, Oklahoma, a fost cea care a experimentat utilizarea comercială a internetului. În 1996, a creat un site ușor de utilizat, bine promovat și a așteptat să curgă banii. Banii n-au curs. Doar au picurat. Site-ul farmaciei a produs o creștere modestă a vânzărilor: aproximativ 5% anual. Însă mult mai important e de știut de unde veneau cei 5%: 90% dintre utilizatori erau deja clienții farmaciei. Într-un final, pagina de internet n-a schimbat
[Corola-publishinghouse/Science/1896_a_3221]
-
termometru care permite monitorizarea temperaturii vaporilor în timpul distilării. Lichidul care trebuie distilat este plasat în flaconul de distilare și este încălzit până se atinge punctul de fierbere. Pe măsură ce lichidul fierbe, vaporii urcă în capul de distilare, iar lichidul condensat va picura pe rezervorul termometrului. Eventualii vapori intră prin brațul lateral al capului de distilare și apoi trec în condensator. Odată ce vaporii sunt răciți în condensator cu ajutorul apei ce-l înconjură, vaporii condensați se transformă într-un lichid care iese din condensator
ANALIZA MEDICAMENTELOR VOLUMUL 1 by MIHAI IOAN LAZ?R, DOINA LAZ?R, ANDREIA CORCIOV? () [Corola-publishinghouse/Science/84343_a_85668]