1,588 matches
-
intrau, cu grade diverse de probabilitate sau ficțiune, și alte bizarerii fiziologice, psihice sau doar visătoare - structuri de slăbiciune dublând ca o vatelină zdrențuită fermitatea melancolică a minții mele. Zăpada care cădea greu peste șoseaua Ștefan cel Mare (pe atunci pietruită și de două ori mai îngustă ca azi) hașura imensa panoramă a orașului, reflecta culorile cerului pe pământ și trimitea pe cer fantasmele verzulii ale melanjului de case și arbori, ce-mi rămâneau pe retină după ce le fixasem ore-n
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
mamă, uite ce face băutura din om..." Dar discursurile lui erau rare și tăcerile lui îl însoțeau, plase vechi de păianjen, oriunde mergea. Niciodată nu părea să iasă din perimetrul vecinătății noastre, tăiată-n două de șosea, altădată-ngustă și pietruită, cu maghernițe ne-nchipuit de dărăpănate vizavi, unde nenea Cățelu rătăcea prin curtea lui devastată parcă de bombe și unde centrul de pâine își aprindea seara luminile ferestrelor lui enigmatice, astăzi asfaltată și cu blocuri late dincolo de benzile pline de
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
ani, i se păruseră neobișnuit de mari. La bucătărie abia ajungea cu creștetul până la marginea chiuvetei. Din primele zile ieșiseră la cumpărături, mai mult ca să tatoneze dezolantele-mprejurimi. Căzuse prima zăpadă, era ceață și totul părea pustiu, amar, dureros. Șoseaua pietruită era zguduită mereu de cîte-un tramvai ce zdrăngănea din toate geamurile și clopoțea ca nebunul. Vizavi erau garduri negre, putrede, de după care se zăreau acoperișuri, hornuri și fumuri. Mergeau parcă ore-n șir de-a lungul blocului, ale cărui vitrine
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fumegând zugrăvit pe el. Acolo-și făceau copiii veacul, jucîndu-se printre bălării. Alte câteva case de mahala, improvizate, gata să se dărâme, acoperite cu petice de carton gudronat și mirosind a lături, și dai, în fine, în Silistra, stradă lungă, pietruită prost și neregulat, pe care nu trec decât, din când în când, căruțele cu sticle goale ale țiganilor, așa că printre pietre a crescut o blăniță verde întinsă pe toată strada. Te târăști de-a lungul străzii, pe lângă garduri date cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fălci cartofi („Dicționarul geografic al județului Suceava”, Serafim Ionescu, 1894, pag. 184). La sfârșitul secolului al XIX-lea și în prima jumătate a secolului al XX-lea, în România s-a construit o infrastructură nouă: căi ferate, telegraf, telefon, șosele pietruite, silozuri, de care a beneficiat și comuna Lespezi prin gara C.F.R., podul peste Siret, depozitele de cereale și alte dotări. Tot în această perioadă s-a introdus învățământul general obligatoriu. Foarte importante au fost dobândirea independenței de stat la 18771878
Monografia comunei Lespezi, judeţul Iaşi by Vasile Simina (coord.) Ioan CIUBOTARU Maria ROŞCA Ioan LAZĂR Elena SIMINA Aurel ROŞCA Vasile SPATARU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91877_a_93004]
-
dădu servitorului care îl ajutase în timpul ritului și își luă apoi bastonul din mâinile lui. Sprijinindu-se cu o mână în baston, iar cu cealaltă pe umărul băiatului, coborî cele două trepte ale templului și se îndreptă, șchiopătând, pe cărarea pietruită flancată de șiruri de mirt, ce ducea la zidul înconjurător, unde se deschidea o poartă secundară - ieșea pe acolo pentru a nu atrage prea mult atenția. Cele două femei îl însoțiră și își luară respectuos rămas bun de la el. încă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
uliță a târgului, construită în anul 1788, s-a ajuns la vreo 80 de străzi și căi de acces în 1890, dar numai 21 erau mai importante. Dintre ele, unele au rămas până în zilele noastre, altele au fost lărgite, îndreptate, pietruite sau pavate, înlesnind circulația pietonilor și a vehiculelor(Anexa 1). Distribuirea trimiterilor antrenează munca mai multor categorii de salariați, dar dintre aceștia factorii poștali sunt cei care predau destinatarilor la domiciliu, cele mai multe trimiteri sositeăcorespondență simplă și înregistrată, citații, adeverințe de
Poşta şi telecomunicaţiile în zona Fălticenilor : (1780-2000) by Dumitru Neculăeasa () [Corola-publishinghouse/Administrative/91562_a_93226]
-
satului. De aceea, într-o duminică frumoasă de august, aproape de Sfânta Maria, am vizitat mănăstirea Probota. Împrejmuită de un zid măreț, care parcă ocrotește în brațele sale sfântul locaș, biserica ne-a întâmpinat ca o mireasă. Călcând sfioși pe aleea pietruită, înconjurată de trandafiri parfumați ca de catifea și de covoare de iarbă verde, am intrat în biserică. Aici era o lume nouă: mirosul de smirnă și de busuioc însuflețea picturile, chipurile sfinților spunându-ne prin priviri că aici e casa
Amintirile unui geograf Rădăcini. Așteptări. Certitudini by MARIANA T. BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83163_a_84488]
-
satului. De aceea, într-o duminică frumoasă de august, aproape de Sfânta Maria, am vizitat mănăstirea Probota. Împrejmuită de un zid măreț, care parcă ocrotește în brațele sale sfântul locaș, biserica ne-a întâmpinat ca o mireasă. Călcând sfioși pe aleea pietruită, înconjurată de trandafiri parfumați ca de catifea și de covoare de iarbă verde, am intrat în biserică. Aici era o lume nouă: mirosul de smirnă și de busuioc însuflețea picturile, chipurile sfinților spunându-ne prin priviri că aici e casa
Amintirile unui geograf Rădăcini. Aşteptări. Certitudini by MARIANA T. COTEŢ BOTEZATU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/809_a_1653]
-
de șpan ca în turnătorie sau vreo stație de benzină cu pompă roșie de alimentare a mașinilor. Și eu răsfoiam cartea mai departe până când ajungeam la partea aia unde rândurile erau scrise așa cum le cunoșteam, amintind mai puțin de aleile pietruite ale grădinilor, cât, mai degrabă, de drumuri asfaltate: urcau drepte și precise, fiecare semn în parte era simplu și slovele păreau treze în felul lor, ca acest cartier unde plecam, la fiecare sfârșit de săptămână, ca să stăm la masa bunicilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
mai era pur și simplu a merge pe bicicletă, era a zbura. În canicula serilor de vară făceam slalomuri în fața noilor barăci, vizavi de terenul din dreptul garajului nostru, unde fusese înainte pajiștea. Bicicletele noastre alunecau silențioase pe porțiunea nou pietruită, fără să trebuiască să suporte zdruncinăturile pe drumul de țară, cârpit în fiecare primăvară cu asfalt împănat cu pietre, încât noi aveam senzația că plutim, că eram piloți care-și aplecau capetele mult deasupra „armăturii“ ghidonului. Luam startul dintr-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2294_a_3619]
-
și către morgă. Am pășit cu nonșalanță de-a lungul coridorului și apoi am coborât la subsol, pe lângă o cantină mică, spre ieșirea În caz de incendiu. Am Împins bara de la ușă și m-am trezit Într-o imensă curte pietruită În care erau parcate mai multe mașini de poliție. Un bărbat Încălțat cu cizme de cauciuc, care nu mi-a acordat nici o atenție, tocmai spăla o mașină. Am traversat curtea și m-am strecurat pe o altă ușă. Aceasta ducea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2260_a_3585]
-
într-o explozie de culori, pridvorul bisericii în care stătea preotul cu barba-i albă îngălbenită, căscând de plictiseală. Coborî în spatele domniței scara largă, de marmură albă cu ușoare vine cenușii și roz, și ieșind afară în curtea cu alei pietruite se întoarse să privească inscripția de deasupra intrării: „Am ridicat acest frumos și luminos palat pentru fiul meu Ștefan”. Privirea îmbrățișă încă o dată fațada de răsărit tencuită cu îngrijire și zugrăvită cu ghirlande florale ce coborau în cascade de lujeri
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
Pentru mine ești. Să trăiești, măria ta, și-i mai sărută o dată tandru mâna spălată de lacrimi. Sări în caretă, dădu cu aceeași mână dreaptă semnalul plecării, surugiii chiuiră și armăsarii trăpași porniră, mai-mai să se desprindă de drumul bine pietruit al Târgoviștei, ca în basme telegarii înaripați. De la Târgoviște au pornit pe înserat, că era lună plină și prin codrul desfrunzit se vedea ca ziua. Erau doi, Ștefan în haină de frate poslușnic și ieromonahul Gherasim Hagiul, cel care de când
Ultimul Constantin by Ileana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/834_a_1866]
-
scoate binoclu, șterge lentilele aburite și îl duce la ochi. La cel mult o sută de metri în vale, zărește obiectivul lor. Pădurea, care maschează clădirea din care se văd numai hornurile înalte, este tăiată în două de o șosea pietruită. Numeroase camioane încărcate până la refuz rulează cu viteză sporită. Șoferii accelerează de parcă toate cohortele Iadului sunt pe urmele lor. Luminile albastre de camuflaj aruncă reflexe vagi pe poleiul drumului. Grăbiți băieții! Dar nu-i rău. Poate pleacă toți și ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
Într-un târziu am ajuns în Banat, și am fost instalați într-o casă de sași, în satul Căpăt, cam la vreo douăzeci de kilometri de Timișoara. Satul avea casele din piatră, frumoase și curate, iar drumurile erau drepte și pietruite. Erau tare harnici și gospodari sașii. Tăiau câte doi, trei porci pe an. Îmi amintesc de o bătrână săsoaică, „buna” o numeam noi, o femeie cu adevărat bună la suflet, blândă și duioasă, care avea grijă de noi, copiii, ca
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
pe banchetele ei și ne era cald și bine; pe caniculă, pe la ora amiezii, când peștele nu mușcă, trăgeam câte un pui de somn în ea; sau când eram undeva, pe un drum de țară, ceva mai departe de șoseaua pietruită și începea ploaia cea mocănească, ce nu se mai oprea trei zile, tot ea era aceea care ne ducea la asfalt. Din toate necazurile ne scotea și ieșea întotdeauna învingătoare. Ba o dată, tot ea a lovit din greșeală, noaptea, un
Toamna amintirilor : povest iri by Ioan Ilaş () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91664_a_93188]
-
de rușine, ca de obicei, m-am Întors În sala de gimnastică. Cu masca În mână, am ieșit din groapa, ca un amfiteatru În aer liber În care era terenul de hochei. M-am Îndreptat cu pași mărunți pe aleea pietruită Înapoi spre școală. În depărtare, la poalele dealului și dincolo de drum, era lacul St. Clair, pe care bunicul meu, Jimmy Zizmo, Își Înscenase moartea. Lacul Încă mai Îngheța pe timpul iernii, dar contrabandiștii nu mai treceau peste el cu mașina. Lacul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
arătase deodată pe cer o cometă cu șase cozi răsfirate care păleau în eter. O priveam din balcon cu nesaț cum stătea încremenită, o pată alburie printre stelele galben-strălucitoare, cu mii și mii de colțuri ascuțite. Din stradă, pe atunci pietruită și mărginită de case ca și a noastră, zugrăvite în tot felul de rozuri și cărămiziuri, decorate în calcio vecchio, cu tencuiala dusă, cu geamurile acoperite cu storuri prăfoase, se auzeau ecourile dulcege ale cântecelor de pe atunci, care și azi
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
preparatele gustoase, aici în Macau, te poți desfăta la orice oră din zi sau noapte cu o mare diversitate de sucuri răcoritoare și alte băuturi, care îți stau la dispoziție. Pe o insuliță artificială legată de continent printr un drum pietruit, străjuiește Statuia Guan Yin a Zeiței Milei. Ea este construită din bronz fiind înaltă de 20 m. Zeița Milei este cea mai iubită femeie, ridicată la rangul de zeitate în tradiția budistă, reprezentând Izvorul Compasiunii, ce aude rugăciunile și plânsul
Impresii de călătorie by Victor Geangalău () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1217_a_1939]
-
hipotonă. - Izvorul sulfuros din Breaza de Jos - este situat în partea de jos a localității Breaza, în zona fostelor băi calde, care au funcționat până în preajma celui de-al doilea război mondial. Accesul până la sursă este anevoios (drum de țară pietruită. Analiza fizico - chimică a apei acestei surse, scoate în evidență faptul că prezintă caracteristici asemănătoare apei izvorului sulfuros de sub dealul Cacova, deși ponderal, componentele care definesc aceste caracteristici, au valori mai mici. Ca și apa (de la) izvorul Cacova, apa izvorului
MONOGRAFIA ORAŞULUI BREAZA by DIANA ALDESCU () [Corola-publishinghouse/Administrative/91908_a_93221]
-
monumente răsare câte o jumătate de duzină de minarete și turle, unele care se termină în domuri Rajpur, altele cu o semilună strălucitoare de aur în vârf și chiar una mântuindu-se într-o clopotniță gotică. În față, un drum pietruit șerpuiește spre un șir de trepte albe, alternând cu unele negre. Hispano Suiza trece de ele spre o intrare laterală, ascunsă sub un perete cu aspect lugubru de acadea dungată, pe care se vede statuia unei femei cu pieptul gol
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
părinții, profesorii și personalul de serviciu au voie! Și ca excepție, monitorii, doar duminica! Elevii din clasele mari doar de Ziua Fondatorului, între orele două și patru! Acum, dă-te la o parte! Cu grijă, Jonathan pășește pe o cărăruie pietruită. Fereastra se închide cu putere. Se gândește un moment, apoi scoate un carnețel din buzunar și scrie: altă demonstrație a importanței gazonului. Anglomania i se strecoară din ce în ce sub piele. Să găsești sera este una. Să intri în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
la șold și câteva cutii de fasole, expediția poate porni pe ultimul tronson al călătoriei, iar profesorul Chapel se leagănă periculos pe spatele unei cămile în mijlocul cetei de bărbați. Pagină separată Zi de zi, ceata avansează pe un drum recent pietruit, ca o cicatrice albă pe pământul roșu. Oamenii trag frâiele cămilelor recalcitrante, în timp ce hamalii își echilibrează bagajele mai mici pe cap, iar un șir de bărbați asudați transportă cuferele încuiate, corturile, jilțul prețios al profesorului. Noaptea, Jonathan adoarme pe fondul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
pe nimeni. Încep să mă simt frustrat și o să fie din ce În ce mai rău. Mă hotărăsc să beau ceva și iau decizia să Încerc să găsesc una care nu seamănă deloc cu ea. Strategia asta funcționează pentru că instantaneu toate camerele de pe străzile pietruite și cenușii par să-mi ofere posibilități nemărginite. Găsesc o fată potrivită. Are păr roșcat și o față ciupită nasol de vărsat. Aceeași vorbăraie, de data asta fără nici un farmec, când Îmi spune că nu sărută. Mă gândesc să-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]