1,728 matches
-
această țară, de-a lungul ultimei generații. Mesajele populiste s-au dovedit compatibile cu noua poziționare a Reformiștilor ca partid de dreapta, demonstrând forța deosebită a acestei sinteze în contextul nord-american. Am văzut de asemenea că o serie de revendicări populiste nu sunt absolut necesare, din moment ce Partidul Conservator, succesorul Reformiștilor nu a avut niciun fel de dificultate să adopte o atitudine plebiscitară față de chestiunile politice, abandonând în același timp elementele de democrație directă, anti-elitistă, care erau definitorii pentru populismul practicat de
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
plebiscitară față de chestiunile politice, abandonând în același timp elementele de democrație directă, anti-elitistă, care erau definitorii pentru populismul practicat de Partidul Reformei. Partidul Reformei nu a practicat excluderea retorică și nici nu a amenințat drepturile minorităților, așa cum o fac partidele populiste mai noi din Europa. În lipsa componentei rasiste, atât de importantă în discursul acestora din urmă, populismul Reformiștilor a avut totuși unele înclinații către excludere, fiind vizată populația autohtonă (de exemplu, membrii așa numitelor "Prime Națiuni") și locuitorii Québecului. Însă, principalul
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
în versiunea lor canadiană. Dacă ar fi intrat în conflict cu normele fundamentale ale democrației, Partidul Reformei s-ar fi expus izolării politice. În Canada, la fel ca și în Statele Unite, populismul, sau cel puțin o parte consistentă a revendicărilor populiste, reprezintă condiții necesare, însă nu și suficiente, ale succesului mesajului conservator 7. Însă, mai mult decât cei din Statele Unite, conservatorii din Canada au trebuit să recurgă la teme populiste pentru a depăși suspiciunea exprimată de numeroși votanți cu privire la elitele corporatiste
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
în Statele Unite, populismul, sau cel puțin o parte consistentă a revendicărilor populiste, reprezintă condiții necesare, însă nu și suficiente, ale succesului mesajului conservator 7. Însă, mai mult decât cei din Statele Unite, conservatorii din Canada au trebuit să recurgă la teme populiste pentru a depăși suspiciunea exprimată de numeroși votanți cu privire la elitele corporatiste, suspiciune care fusese identificată și de primii populiști. În egală măsură, recursul la aceste teme a reprezentat o condiție necesară a succesului partidelor conservatoare, atât în Canada, cât și
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
egalitate cu centrul țării și zugrăvirea măsurilor democrației directe ca instrumente care pot dejuca afacerile elitelor provenite din vechile partide, au fost elementele fundamentale ale angajării ethosului egalitarist de către Partidul Reformei. Într-o astfel de situație, dezvoltarea strategică a politicii populiste, astfel încât aceasta se se adreseze atât "tradițiilor democratice populare", dar îngrijorărilor contemporane privind deficitul democratic, reprezintă un aspect vital pentru un eventual succes al unei noi forțe de dreapta. Mesajele care accentuează prea mult excluderea pe baze etnice sau sociale
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
populismul în opoziție în America de Nord, într-un moment de reînviere a conservatorismului și într-o epocă în care tot mai mulți cetățeni sunt nemulțumiți de "modalitatea curentă" de a face politică. Am văzut deja că Partidul Reformei a utilizat antagonismul populist clasic, cel între "popor" și "elite" pentru a dirija frustrarea cetățenilor către acele grupuri sociale care au căutat protecția oferită de statul social. Prin comparație cu celelate cazuri studiate în acest volum, trebuie subliniat că acțiunile Reformiștilor nu au amenințat
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
considerau a fi un spațiu corupt ocupat de grupurile de intereselor speciale" sponsorizate de către stat. Înainte să se transforme în Alianța Reformist Conservatoare Canadiană, pentru a deveni, ulterior, Partidul Conservator, Reformiștii nu au reușit să-și pună în operă obiectivele populiste. Democrația directă a rămas periferică în viață publică a Canadei, provinciile vestice ale țării nu au reușit să reformeze Senatul (să-l transforme într-o cameră aleasă și nu numită), temă intens vehiculată de reformiști, iar spațiul politic a continuat
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
politice, deranjând, întâi, consensul partizan privind multiculturalismul și drepturile femeilor și continuând cu temele mai generale ale sprijinului acordat statului social. De asemenea, fără discuție, Partidul Reformei a reușit să polarizeze spațiul politic canadian, injectând în competiția partizană un clivaj populist cu efecte de fragmentare. Procedând astfel, partidul a promovat o abordare plebiscitară a guvernanței, care a accelerat declinul legitimității instituțiilor reprezentative și a dus o adevărată campanie pentru "îngustarea spațiului democratic" în anumite modalități care au fost însușite de actualul
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
singur parlamentar, într-o singură regiune din Canada. Partidul Reformei a dispărut, dar acest lucru nu înseamnă că această formațiune nu a jucat un rol-cheie în transformarea politicii democratice a Canadei secolului XXI. Capitolul 4 Republicanii Cehi (1990-1998): un outsider populist într-o democrație în consolidare Seán Hanley Sdružení pro republiku - Republikánská strana Československa (SPR-RSČ) - Coaliția pentru Republică - Partidul Republican al Cehoslovaciei, a fost un partid de dimensiuni mici, cu orientare populistă de dreapta radicală, care a cunoscut un oarecare succes
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
secolului XXI. Capitolul 4 Republicanii Cehi (1990-1998): un outsider populist într-o democrație în consolidare Seán Hanley Sdružení pro republiku - Republikánská strana Československa (SPR-RSČ) - Coaliția pentru Republică - Partidul Republican al Cehoslovaciei, a fost un partid de dimensiuni mici, cu orientare populistă de dreapta radicală, care a cunoscut un oarecare succes în Republica Cehă, în anii '90. Republicanii au fost reprezentați în Parlamentul Ceh între 1992 și 1998, însă sprijinul de care s-au bucurat a cunoscut un declin rapid, astfel că
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
au mai reușit de atunci să găsească o formulă de coagulare și în ciuda zgomotului destul de mare pe care îl fac, acestea au rămas marginale din punct de vedere politic. În acest capitol studiez SPR-RSČ ca pe un exemplu de partid populist contestatar și marginal care funcționează într-o democrație în curs de consolidare. În prima parte a articolului voi retrasa originile și dezvoltarea acestui partid. Apoi, voi examina substratul populist al temelor de dreapta radicală, lansate în anii 1990, împreună înțelegerea
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
În acest capitol studiez SPR-RSČ ca pe un exemplu de partid populist contestatar și marginal care funcționează într-o democrație în curs de consolidare. În prima parte a articolului voi retrasa originile și dezvoltarea acestui partid. Apoi, voi examina substratul populist al temelor de dreapta radicală, lansate în anii 1990, împreună înțelegerea implicită a democrației pe care acestea le conțin. Voi încheia, evaluând impactul Republicanilor asupra dezvoltării democrației cehe, încercând totodată să determin în ce măsură acest partid a lăsat o moștenire în
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
chiar și potrivit criteriilor impuse de foarte restrânsa scenă a radicalismului de dreapta din Republica Cehă. În anii următori, în Republica Cehă, și alte partide de dreapta radicală au avut un impact electoral la fel de nesemnificativ. 4.2 SPR-RSČ ca partid populist de dreapta radicală Deși partidele din Europa Centrală și de Est nu se încadrează întotdeauna în tipologiile comparative derivate din experiența Europei de Vest, totuși Republicanii pot fi așezați, fără dubiu, în categoria de partid populist de dreapta radicală, prin
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
2 SPR-RSČ ca partid populist de dreapta radicală Deși partidele din Europa Centrală și de Est nu se încadrează întotdeauna în tipologiile comparative derivate din experiența Europei de Vest, totuși Republicanii pot fi așezați, fără dubiu, în categoria de partid populist de dreapta radicală, prin care se înțelege o combinație de populism și autohtonism, autoritarism social și scepticism față de democrația liberală (Mudde, 2007). Autohtonismul SPR-RSČ a fost exprimat de o viziune xenofobă, bazată pe exclusivismul etnic, asupra Cehoslovaciei (și mai târziu
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
legii și ordinii, pentru înăsprirea pedepselor pentru infractori, inclusiv reintroducerea pedepsei cu moartea. În aproape toate cazurile, criminalitatea și tulburarea ordinii publice, au fost fie etnicizat și explicate ca aparținând așa-numitei "chestiuni a țiganilor", fie puse într-un idiom populist și discutate în termeni de infracționalitate și corupție a elitelor. Cu toate acestea, spre deosebire de grupusculele neofasciste și neonaziste din Cehia, SPR-RSČ nu s-a opus, în principiu, democrației reprezentative, ba chiar, la fel ca o serie de partide mainstream, solicita
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
Frontul Național din Franța (FN) și a participat la mai multe evenimente organizate în cadrul EuroNat, un grup înființat de Frontul Național pentru susținerea și promovarea naționalismului în Europa. Ideologia SPR-RSČ a combinat această perspectivă de dreapta radicală cu un discurs populist care conține toate cele trei caracteristici cheie de bază prezentate în capitolul introductiv al acestui volum: (1) o reprezentare a societății ca fiind împărțită în două grupuri omogene și ostile - o elită coruptă și egoistă, care își urmărește doar propriile
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
et al., 1999; Pehe, 2010; Roberts, 2003; Vachudová, 2008). 4.3.1 Efecte pozitive asupra democrației? Cum se încadrează Republicanii cehi în acest model al dezvoltării democratice? Așa cum o sugerează în capitolul 1 Rovira Kaltwasser și Mudde, în anumite circumstanțe, populiștii pot juca rolul unui remediu democratic, acționând ca un canal de trasmitere a intereselor neexprimate anterior și a problemelor care nu și-au găsit încă o formulare. Însă, acest lucru presupune fie că aceștia beneficiază de un sprijin electoral suficient
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
noi legături între clase. La fel ca și în alte țări postcomuniste ale Europei Centrale și de Est, la începutul anilor '90, nici Republica Cehă nu era împărțită în blocuri sociale de clasă, rigid determinate istoric, pe care o mișcare populistă ar fi putut să le unească 10. Însă, nu se poate afirma nici că Republicanii ar fi contribuit la lărgirea spațiului politic al tranziției postcomuniste. Aproape toate aspectele, de la economie la stat și la societate, trecuseră deja printr-un proces
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
ca provocarea republicană, chiar dacă partidul ar fi fost mai puțin inabil, brutal și extremist, ar fi putut deschide un spațiu politic pentru teme etno-naționaliste conservatoare. În general, rolul jucat de SPR-RSČ confirmă, în linii mari, ipoteza care anticipa că forțele populiste slabe într-o democrație nouă neconsolidată vor juca preponderent un rol de remediu, mai degrabă decît de amenințare la adresa democrației. Cu toate acestea, izolarea politică SPR-RSČ și lipsa de credibilitate politică și intelectuală, nu a permis acestui partid să construiască
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
al rromilor care locuiesc în blocurile mari de locuințe, mergând până la a susține înființarea unor patrule cetățenești. Cu toate acestea, astfel de tendințe nu sunt detectabile în poziția de ansamblu a VV a cărui strategie politică de succes combină retorica populistă anti-establishment denunțând partidele consacrate drept "dinozaurii politici corupți" cu solicitarea unor reforme orientate către piață și cu o utilizare a democrației directe pe o scară mai largă (VV 2010). Probabil, cel mai apropiat echivalent al Republicanismului lui Sládek care poate
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
fostul prezentator de știri și fost europarlamentar independent Jana Bobošíková. Cu toate că nu apelează la retorica anticomunistă, partidul lui Bobošíková - un amalgam de grupări independente și facțiuni, format în 2009 - are un program economic intervenționist, naționalist și euroseptic, formulat în termeni populiști, ca o critică adresată elitelor indolente și corupte, amintind suprinzător de mult de Sládek și de SPR-RSČ-ul anilor '9012. La fel ca SPR-RSČ, blocul Suveranist depinde în mare măsură de profilul liderului carismatic, deși Bobošíková afișează o imagine care combină
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
a lui Sládek13. Cu toate acestea, din nou, nu se poate trasa o legătură directă cu vechiul SPR-RSČ, putându-se doar afirma că aceleași condiții structurale care au ajutat la formarea și evoluția Republicanilor au influențat și dezvoltarea altor partide populiste. Concluzii SPR-RSČ a fost un partid populist outsider de dreapta radicală, a cărui atitudine populistă a fost puternic modelată de tranziția implicată în procesul de democratizare, în care această formațiune a apărut. Un element-cheie al populismului practicat de acest partid
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
nou, nu se poate trasa o legătură directă cu vechiul SPR-RSČ, putându-se doar afirma că aceleași condiții structurale care au ajutat la formarea și evoluția Republicanilor au influențat și dezvoltarea altor partide populiste. Concluzii SPR-RSČ a fost un partid populist outsider de dreapta radicală, a cărui atitudine populistă a fost puternic modelată de tranziția implicată în procesul de democratizare, în care această formațiune a apărut. Un element-cheie al populismului practicat de acest partid îl reprezintă ștergerea distincției între o politică
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
cu vechiul SPR-RSČ, putându-se doar afirma că aceleași condiții structurale care au ajutat la formarea și evoluția Republicanilor au influențat și dezvoltarea altor partide populiste. Concluzii SPR-RSČ a fost un partid populist outsider de dreapta radicală, a cărui atitudine populistă a fost puternic modelată de tranziția implicată în procesul de democratizare, în care această formațiune a apărut. Un element-cheie al populismului practicat de acest partid îl reprezintă ștergerea distincției între o politică a schimbării regimului pe căi revoluționare, care unifică
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
de democratizare, în care această formațiune a apărut. Un element-cheie al populismului practicat de acest partid îl reprezintă ștergerea distincției între o politică a schimbării regimului pe căi revoluționare, care unifică societatea, și competiția între partide convențională și democratică. Discursul populist al Republicanilor și interpretarea pe care aceștia au dat-o democrației au fost puternic modelate de perspectiva anticomunistă radicală, care vedea tranziția ca pe un proces incomplet, nedrept și manipulatoriu. În general, fiind vorba de un actor populist outsider, impactul
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]