1,473 matches
-
cu bruschețe masca gravă și trecând cu repeziciune dintr-o stare în alta. Încolăcindu-se, descolăcindu-se și iar încrețindu-se într-un imens hohot de râs. Desfăcând, fără a mai lua, fără să mai ia seama, cu cotul, mânerul portierei. Portiera crăcănîndu-se, și el continuând să râdă, pe trei sferturi alunecat în afară. Cu capul și umerii bălămbănindu-i-se pe deasupra liniilor de tramvai, din confluența Căii Victoriei cu strada Sevastopol... ...Bănuiești care a fost prima măsură, aplicată imediat de eruptivul poet
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
bruschețe masca gravă și trecând cu repeziciune dintr-o stare în alta. Încolăcindu-se, descolăcindu-se și iar încrețindu-se într-un imens hohot de râs. Desfăcând, fără a mai lua, fără să mai ia seama, cu cotul, mânerul portierei. Portiera crăcănîndu-se, și el continuând să râdă, pe trei sferturi alunecat în afară. Cu capul și umerii bălămbănindu-i-se pe deasupra liniilor de tramvai, din confluența Căii Victoriei cu strada Sevastopol... ...Bănuiești care a fost prima măsură, aplicată imediat de eruptivul poet, după
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
dacă i-oi mai muta-o înc-o străduță, la stânga, e-un mizilic... Strada PERONE era o ulicioară, tipic sătească, în plină Capitală. Cu oi, rațe, gâște, curci, cu plantații minuscule de porumb și pavată în pietre de râu. Genel deschise portiera taman în vecinătatea unui moșulache ferchezuit, imobil, cu mustățile răsucite în formă de gondolă, la vestă cu ceasornic cu lănțug de tinichea, scos santinelă, lângă o oală de sarmale, plină cu cornete de semințe de dovleac. - Mușchiulosule, băgă clanța Țaca
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
al idiotului căruia eu să-i fi încredințat păstrarea certificatului meu de naștere. Sau mâna de paie, sub care să-mi ascuns cilindrii cărămizii de carton ai brevetelor de inventator. Imaginați-vă, nobilă doamnă! Străzi cât niște poteci, străbătute cu portiera întredeschisă, cu gâtul închis și excitabilitatea extremă că, din următoarele alveole ale nu știu căror saloane de secol XIX, voi desluși, în sfârșit, sunetele înmiresmate, de înger săgetat, ale unui clavecin... În loc de asta, și împotriva oricăror eforturi depuse de către acest
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Nu-i nimic, câteva zile gazetele zboară cu tiraje mai mari. Nu numai câteva zile, câteva săptămâni, aproape o lună. Fiindcă la 4 iunie, dis-de-dimineața, în jurul orelor 6,30, se descoperă, în subsolul unei clădiri din Ferentari, primul cadavru. Întredeschizând portiera, spectrul Profesorului de Istoria Religiilor comandă ca automobilul să se lase ușor deasupra lui, atinge cadavrul, îl întoarce de câteva ori cu piciorul. Încă n-ar fi lămurit. Este un cadavru nemăsurat de ciudat. La prima vedere, nici n-ai
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
putut să lupte cu cangurii agresivi. Mașina acoperea până la ultimul centimetru din spațiul de parcare al vecinilor, ba chiar mânca și din cel al Fionei și al lui David, astfel că odată ce parcau, aceștia nu mai puteau să deschidă ambele portiere ale mașinii lor. — Fir-ar al dracului! a înjurat Fiona când oglinda laterală s-a lovit de jeep, iar ea a fost nevoită să iasă, din nou, de pe alee ca să repoziționeze mașina. Sperase că înjurătura a fost suficient de sonoră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
după ce-și consumase propria greutate în bere la nunta lui Luca și Alison. Credeam că alcoolicii sunt anonimi, a remarcat Fiona cu voce tare. David însă nici măcar n-a clipit. După ce a tras frâna de mână, femeia a deschis portiera și s-a decis să-și lase soțul să doarmă în mașină. Oricum, dacă l-ar fi trezit atunci, omul avea să fie dezorientat și morocănos - încă un copil de care să aibă grijă în afară de Jessica pe care trebuia s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
Oricum, dacă l-ar fi trezit atunci, omul avea să fie dezorientat și morocănos - încă un copil de care să aibă grijă în afară de Jessica pe care trebuia s-o culce. Să lăsăm porcii să sforăie, s-a gândit Fiona închizând portiera cu un gest silențios. În timp ce-și căuta cheile, femeia auzea sunetul înfundat al Jessicăi care plângea în casă. Asta a făcut-o să zâmbească. Chiar și la vârsta fragedă de doar un an de zile, fetița era deja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
ea nu mai era decât semaforul de care se apropiau. Alison a tras mașina în parcare, la câțiva metri de casieria de bilete, dar a lăsat motorul să meargă. —De ce, Luca? l-a întrebat ea din nou. Bărbatul a deschis portiera, a scos un picior din mașină, apoi s-a întors cu fața către ea. Pentru că nu pot să garantez c-o să iubesc copilul creat de doctori la fel cum îmi iubesc băieții, care au fost creați din dragoste, în mod
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
centură. — Nu asta a fost intenția mea, a zis bărbatul ridicând din umeri. Tu mi-ai pus o întrebare, iar eu ți-am dat un răspuns cinstit. Asta e tot. Apoi s-a dat jos din mașină și a trântit portiera. — Mulțumesc că m-ai adus, a adăugat el prin geamul întredeschis. Ne vedem diseară. Alison a băgat în marșarier și-a întors mașina furioasă, făcându-i pe toți cei aflați în preajmă să înțeleagă că nu era deloc mulțumită. A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
ei, dar imediat strălucirea bucuriei îi luă locul. O chemase, venise. - Eu mor de îngrijorare din cauza ta, iar tu stai bine mersi și admiri peisajul? Ce s-a întâmplat cu telefonul tău? Ana o luă la întrebări încă de când deschise portiera mașinii. Karina îi simți încordarea, îngrijorarea și reproșul în voce. - S-a descărcat bateria și am uitat să iau încărcătorul de acasă. Am vrut să te sun, dar cu ce? - Of, ce m-ai speriat. Nu știam ce ți s-
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
la St Paul, bând cafele cu lapte degresat Împreună cu casnica vorbitoare fluentă de japoneză Davina Brunt. Doamne Dumnezeule, care-i problema cu femeile astea? Îmi pare rău, Angela, trebuie să fug. Trebuie să prind avionul. Mă lupt Încă să deschid portiera taxiului, care se Împotrivește din toate balamalele, când Angela Îmi servește lovitura finală. —Ascultă, Kate, dacă chiar vrei s-o Înscrii pe Emily la Piper Place, Îți pot da numărul de telefon al unui psiholog. Toată lumea apelează la el. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
așezi pe ea, erau la fel de impresionante ca săniile trase de cai de pe timpuri. Sania noastră se târâia pe burtă: tata o meșterise din bucăți de bușteni și-i adăugase tălpi de metal dedesubt, pe care le smulsese din marginea unei portiere de mașină abandonată. —Luați-vă puțin avânt, a spus el frecându-și mâinile. La prima Încercare, Julie a căzut imediat de pe sanie, sania continuând coborârea de una singură. Tata i-a zis că se poartă ca un țânc. Acum era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
asemenea reprezentație, doamnă Reddy. —Vai, vă mulțumesc, domnule Abelhammer. Vă sunt foarte recunoscătoare pentru intervenție. Prinsă la mijloc În câmpul magnetic format Între mine și Jack, Momo are o figură ușor buimăcită. El stă cu mâna ușor sprijinită de marginea portierei. —Aș vrea să vă Întreb pe amândouă dacă nu ați dori să ieșim la un pahar. Aș putea să vă arăt frumusețile orașului Shanksville. Am Înțeles că la Sinatra Inn fac un cocteil numit Come Fly With Me1. — Știți, domnișoara
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
de femeie, mai mult un icnet epuizat. MÎinile ei Întinse deasupra capului bărbatului sfîșiau țesătura plafonului. La șase metri de mine avea loc un viol. Am aprins farurile și am claxonat lung de trei ori. Am pășit pe prundiș și portiera Porsche-ului s-a deschis cu putere, lovind vehiculul de alături. Violatorul aspirant a sărit din mașină, cît pe ce să-i rămînă partea din spate a smochingului În mîinile victimei Înnebunite. S-a refugiat În beznă sărind printre luminile Renault-ului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Binedispus, Crawford mă apucă de braț.) Fii cinstit cu tine Însuți. Femeile nu sînt niciodată În halul ăsta de isterice. Din experiența mea, sînt extrem de realiste. Noi, bărbații, sîntem mult mai emotivi. Atunci, ce-aș putea să fac? (Am descuiat portiera Renault-ului și am rămas jucîndu-mă cu cheile, nedoritor să-mi iau locul la volan.) Am nevoie de tot ajutorul disponibil. Nu putem să-l lăsăm pe Frank să putrezească În arest. Avocatul estimează c-o să primească pe puțin treizei de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
sociale erau acum atît de puternice, Încît nu mai puteam ajunge nici măcar să-mi pun Între buze o țigară neaprinsă. Totuși, În Estrella de Mar, constrîngerile noului puritanism nu păreau atît de viguroase. Am lăsat motorul pornit și am deschis portiera, hotărît să cumpăr un pachet de Toro și să-mi testez puterea voinței În contra unei convenții sociale obtuze. Două tinere În deja familiarele micro-fuste și bustiere satinate apărură de pe o alee de lîngă bar. Tocurile lor Înalte loveau ritmic pavajul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
aveau să mă surprindă cu nimic. Le privisem deja, din balconul apartamentului lui Frank, Întinse pe șezlonguri lîngă piscină și flecărind despre revistele lor de modă, În așteptarea soților lor, coproprietarii unei agenții de voiaj din Paseo Miramar. Am Închis portiera și am pornit Încet pe lîngă bordură În direcția femeilor, care Își scoteau la Înaintare coapsele și sînii precum prezentatorii angajați de magazine să ofere gustări gratuite din noile delicatese. Am trecut cu mașina pe lîngă ele și mi-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
soților Hollinger? — Nepoata lor, Anne. (Doamna Shand zîmbi trist, mai mult pentru sine, și atinse rama fotografiei.) A murit Împreună cu ei În incendiu. Era o frumusețe. Ar fi putut ajunge actriță de film — Poate a și fost. Șoferul aștepta lîngă portiera din față, deschisă; era un magrebian la vreo patruzeci și ceva de ani, care În mod cert Îndeplinea și el funcția de bodyguard și pe care persoana mea părea să-l ofenseze fie și dacă atingeam doar cu privirea limuzina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
Fuengirola mi-a zis că incendiile spontane sînt lucru obișnuit pe Costa del Sol. — Exact ce ziceam. (Se Întoarse și mă privi cu atenție, nelămurit dacă nu cumva fusesem ironic.) Pe de altă parte, fiți cu băgare de seamă. Lăsați portierele și geamurile Închise ori de cîte ori plecați de lîngă mașină. — Așa o să fac, domnule inspector. Puteți să stați liniștit... cu siguranță v-ați făcut Înțeles. Cabrera se opri să cerceteze ferestrele Clubului Nautico. — Credeți că a fost Încă un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
la Paris, În 1956, pe versuri de Alexandre Breffort.##). Femeile urcară Împreună cu Mahoud Într-un taxi care porni În direcția blocurilor de apartamente luxoase de pe cornișa superioară. Mulțumit că le văzuse plecate la lucru, Crawford coborî din Porsche și Încuie portierele. Porni la plimbare pe lîngă mașinile parcate de-a lungul bordurii și, cu mîna dreaptă Înfășurată Într-un pliu al scurtei, se apucă să le testeze Încuietorile. Portiera din dreapta a unui Saab argintiu se deschise, iar el se strecură pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
că le văzuse plecate la lucru, Crawford coborî din Porsche și Încuie portierele. Porni la plimbare pe lîngă mașinile parcate de-a lungul bordurii și, cu mîna dreaptă Înfășurată Într-un pliu al scurtei, se apucă să le testeze Încuietorile. Portiera din dreapta a unui Saab argintiu se deschise, iar el se strecură pe locul șoferului și se aplecă să meșterească sub volan. M-am oprit În ușa unui tapas bar să mă uit cum manevra expert firele ca să pornească mașina. După ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
se sfărîmă și căzu printre roți. Costumele dansară pe umerașele lor ca un șir de faraoni beți. ZÎmbindu-le turiștilor Înspăimîntați, Crawford băgă În marșarier, apoi smuci iar mașina Înainte, ridicînd mîinile cînd aripa strivită a camionetei Îi jupui vopseaua de pe portieră. Deja nu-mi mai băteam capul să mă feresc, așa că, atunci cînd Crawford reuși să scape cu Saabul din strînsoare și Își reluă circuitul prin Estrella de Mar, am pornit de-a dreptul pe urmele lui. Pe jumătate tur de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
L-am condus pe Danvila la mașină și, În vreme ce el Își aranja servietele pe scaunul de alături, am scos din buzunarul halatului meu flaușat setul de chei pe care Îl găsisem În livada de lămîi. Le-am testat În Încuietoarea portierei lui și, după cum bănuisem, nu se potriveau. Însă Danvila Îmi remarcă schimbarea din privire. Domnule Prentice, vă bucurați de șederea În Estrella de Mar? — Nu chiar. Dar e un loc plin de farmec - chiar de-o anumită magie. — Magie, da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
oglindă. Nu-ți uita cheile mașinii. Astea-s... un set de rezervă. Cheile pe care le găsisem În livadă erau pe birou. Nu-i spusesem nimic Paulei despre ele, hotărît să aștept pînă ce le voi fi testat și În portiera BMW-ului ei. — Paula... — Ce e? Te tot vînturi pe-aici ca fluturele pe lîngă lampă. (Se apropie de mine și Îmi studie pupilele.) Ai luat ceva? — Nu ce crezi tu... Uite ce-i, nu-s convins că mă descurc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]