1,633 matches
-
De altfel pentru asta fusesem trimis la învățătură. Cui ce-i păsa de conduita mea extrașcolară? Prin clasa a VII-a mă încurcasem cu o văduvioară de 35 de ani, care ținea un restaurant, cel mai bun din oraș. Se prăpădea după mine, mai precis după tinerețea mea. Nu cred că o iubeam, era prea mare diferența de vârstă, dar ea întruchipa în ochii mei femeia. A avut mult de îndurat din pricina pasiunii ei nefericite pentru un adolescent atât de crud
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
nivelul Bosforului, până se pierdeau în văzduh. Încercasem s-o învăț pe Mihaela să înoate, o țineam de mijloc ca să nu-și piardă cumpăna. Ea zvârlea din picioare, dădea din mâini, și mișcările ei erau așa de drăgălașe că mă prăpădeam de râs. Până la urmă ea se supăra și fugea pe plajă cu trupul muiat și sclipitor. Odată i-am tras fără să vreau o spaimă: m-am avântat în larg, ca să ajung la malul celălalt. Trecusem Bosforul înot, nu era
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
Suntem deasupra Kölnului. Dacă nu sunt în stare să spun "ce este Europa", cum să cred că aș putea înțelege America? N-aș vrea, totuși, să încep cu asta... Am învățat, sper, să mă feresc și de cei care se prăpădesc după tot ce este american și de cei care reproșează Americii că e "prea modernă". Sunt două feluri de snobism în fața cărora simt că e bine să fac un pas înapoi, dacă vreau să-mi organizez ideile într-o perspectivă
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
n-am văzut un lăcaș religios care să ilustreze atât de bine panteismul. Nu-mi displace, deși eu sunt obișnuit ca într-o biserică să mă simt ca într-o biserică. În schimb, pot să mărturisesc liniștit că nu mă prăpădesc deloc după celebra "catedrală de cristal", una dintre mândriile capitalei californiene. Impunătoare, enormă bijuterie șlefuită din cristal opac, bătând în verde-albăstrui, catedrala se asociază, în mintea mea, cu firma pe care am văzut-o ceva mai devreme: "bijuterii false". E
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
precum ploșnițele, broaște cu pete negre la urechi, care sunt căști cu care ascultă mișcările tale înregistrate cu microfoane ascunse în grădina ta suspendată, prinzi multe broaște mici și le jupoi una câte una, ascultându-le cum urlă până se prăpădesc în văzul celorlalte, este bine ce faci, să nu ai remușcări, ele sunt cele mai ticăloase broscuțe de la miazănoapte și până în locul unde te-ai așezat tu, cu aura ta de liniște și speranța ta de a trece cu bine
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
mai fin nisip, consolidat cu sufleu bun de petunii magice și trifoi cu cinci foi, și raportează reginei furnicuțelor albe atacul suferit, își arde în flacăra mică și rece un picioruț. Regina furnicilor albe face vraja împotriva-orbilor-răi și cârtița se prăpădește, sătulă, de îndată, în chinuri groaznice. coarnele berbecului ikanga bat în poarta verde a grădinii tale suspendate, dar nu răzbesc, tigrul qilin, tigrul alb care aduce prosperitate grădinii tale luminoase, mârâie pe prispă, tu adormi. nouă în al patrulea loc
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
e vremea să calculezi știind că piciorușele prințesei tale sunt cele mai fine din lume, măsoară numai trei becuteci și jumătate, asta ar însemna că ai nevoie să jupoi numai o șaisprezecime de capră amaltea, dacă lucrezi eficient și nu prăpădești pielicica bună de capră, și în asta intră și pielicica de pe tocuri, pentru că vei face pantofiori cu toc sexi din pielicică de capră amaltea pentru prințesa dorului tău mistuitor și pentru grădina suspendată a dragostei ei. șase în al patrulea
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
trifoi cu cinci foi, minunea grădinii tale suspendate, pânza albă a patului tău fără picioare, așezat direct pe pământ, pe care o vei îmbrăca în ziua nunții tale. apoi freci cu peria moale blana tigrului alb qilin, până când el se prăpădește de râs. șase în al treilea loc: toți cei care caută cu orice preț bucuria au ghinion, tu ai noroc, tu ai așteptat bucuria, unica săgeată galbenă a urșilor clanului qilin se înfige acum în lemnul pridvorului tău, prințul nevăzut
Cartea dragostei by Bogdan O. Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1319_a_2883]
-
stăm de vorbă! zicea. Poftim! i-am zis după ce mi-am ieșit din papuci, ia-ți nenorociții tăi de bani! Trei mii! Ia-ți-i și băgați-i în cur! i-am zis cu năduf. Iar tu râdeai să te prăpădești... Maică-ta mă fixa c-o privire încruntată... Uite-așa!... Bun, am înțeles, sigur c-am înțeles de ce se uita chiorâș la mine... Nu tre' să vorbești urât în fața copilului. Dar tu m-ai înțeles mai bine decât ea. Tu
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
și probabil că, dintr-un motiv care pe mine, copil fiind de vreo opt ani pe-atunci -, nu mă privea, trebuise să ne mutăm cu toții laolaltă. Se număra printre acele rude și mătușă-mea Varvara, cea care avea să se prăpădească la douăzeci și opt de ani de nefrită, singura dintre surori care n-a ajuns la vârsta de șaptezeci de ani; ca să nu mai spun că cea mai în vârstă, Margareta, a murit la nouăzeci și doi de ani. Curtea era neîngrijită
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
chiar îl nimerește. Bucățica de cretă se rostogolește în cădere, lăsând o urmă albă pe vestonul lui bleumarin. Hei, ce faci acolo, dormi? De mirare e doar că cineva poate dormi sau măcar ațipi într-un asemenea vacarm. Toți se prăpădesc de râs în timp ce victima clipește des, buimacă. Dar domnul Panciu nu face niciun alt comentariu, a și uitat de incidentul cu elevul prins moțăind. Uneori adresează întregii clase întrebarea: Știți voi de ce fac eu glume din când în când?... Evident
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
matematic, în pizda mă-sii! strigă deodată Mazilu, înfuriat din senin. Chițu se întoarce către el cu prefăcută indignare: Hei! ce te-a apucat? Aveți dreptul să faceți glume! N-ați auzit? Cu condiția să nu spuneți tâmpenii! Băieții se prăpădesc de râs. Pe străduța unde au ajuns nu se aude țipenie. În afară de zarva lor. Ce pizda mă-sii o fi având în gioarsa asta de geantă a lui? Mazilu a râs împreună cu ceilalți, dar furia nu i s-a domolit
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
curgea prea repede și nu puteam să fac vreo legătură între vizitele ei rare de după moartea tatei, cu doi ani și jumătate în urmă, și vizita ei neașteptată de astăzi. Așa că am tăcut și ea mi-a spus: s-a prăpădit maică-ta. Și mă privea pătrunzător, drept în ochi. Când, îndată după aceea, a adăugat, referindu-se la tata, " Repede a mai luat-o cu el!", nici nu-mi dau seama dacă a spus-o pe un ton de reproș
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
lui Dumnezeu Tatăl prin Fiul și întru Sfântul Său Duh, chiar dacă în cuvintele rugăciunii nu sunt menționate toate Persoanele Sfintei Treimi.” Dacă nu era Dumnezeu Fiul care să se roage pentru noi păcătoșii probabil că Dumnezeu Tatăl ne-ar fi prăpădit de mult, ca pe cei din Sodoma și Gomora datorită fărădelegilor și păcatelor noastre. Întrebându-ne dacă avem nevoie de rugăciune e ca și cum ne-am întreba dacă ne putem dispensa de Dumnezeu. Ce este omul prin el însuși? Un neant
Cărticică înspre… minte, trup şi suflet = mic tratat de bunăstare by Dan Alexandru Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/545_a_749]
-
Öcsi l-a întrebat care-i baiul, dar Áronka n-a zis nimic, și-a clătinat doar capul. Atunci unul dintre muncitori, ăla pe nume Feri, s-a ridicat, a venit la noi, s-a uitat la Áronka, sunteți niște prăpădiți, a zis, la Canal n-ați rezista nici măcar o zi, apoi a spus că e-n regulă, facem pauză, luați o pauză de un sfert de oră, ca să vă mai reveniți puțin, și ne-a mai zis că până la urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
întunecate de pe fundul râului. Metalice, superdinamice, aceste ființe de joasă înălțime roiau în jurul meu ca niște demoni complici, atât de grei încât, atunci când planau, păreau să atârne de fire invizibile. Mi-a făcut plăcere compania lor. Nu și-ar fi prăpădit acele sinucigașe pe mine. Dedesubt se aflau dalele pătrate ale grădinilor semipavate - ochiuri de apă și mici fântâni, mobilă sculptată, o femeie în salopetă care își mânuia foarfeca țăcănitoare. Păsările New York-ului își băteau aripile și croncăneau printre crengile îndoite
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
cei cinci câini, iar ei, după ce mâncau, veneau toți să-i mulțumească. Îl pupau pe mână, pe față. Nemaipomenit. Nu vă era greu cu atâția câini? Dulăii noștri au mai făcut opt câini mici. Îi mai ai? — Nu, s-au prăpădit după ce a murit Sergiu. Imediat. Știi, animalele sunt de o mie de ori mai sensibile decât oa me nii. N-au mai mâncat, iar noi am început să le dăm vitamine ca să li se facă foame. După vreo trei luni
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
sunt de o mie de ori mai sensibile decât oa me nii. N-au mai mâncat, iar noi am început să le dăm vitamine ca să li se facă foame. După vreo trei luni s-au dus, săracii. Înainte să se prăpădească Sergiu, au urlat, știi, cum urlă lupii. N-am înțeles de ce. Sergiu era bine. Nu era un om bolnav. Veniserăm de la Berlin, după o se rie de concerte la care a avut un succes demențial. Părea sănătos. Am plecat în
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
Cum să-i las?“ Dar eu, în cele din urmă, îmi făceam apari ția și le spuneam: „E ora opt“, adică: e timpul s-o șter geți! Ei râdeau, se ridicau și își luau politicos tălpășița. După ce Sergiu s-a prăpădit, mi-au mărturisit că se simțeau orfani. E ciudat că pot să văd înregistrările filmate, dar mi-e impo sibil să-i ascult concertele pe CD. — De ce? Oamenii îmi tot spun: „Ce bine că-l ai lângă tine prin muzică
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
nouă, câte zece ani de detenție cum au putut suporta atâta suferință. Eu n-aș fi putut rezista nici trei zile. Mi-au răspuns: „Numai credința în Dum ne zeu ne-a salvat.“ Unii au supraviețuit, dar câți s-au prăpădit? Ar trebui ridicate monumente la Aiud, la Canal, unde a fost călcată în picioare floarea acestei țări. — Sunt doar două din zecile de locuri în care ni s-a cru cificat libertatea, am spus, îndreptându-mă spre ferea stră, căci
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
la pământ, cu ceas cu tot, și... gata! „Nici urmă să nu mai rămână!” „De ce să stăm cu sufletul la gură când bate?” „Vestește și de bine? Și ce-i cu asta? Dacă nu știm c-o oră înainte ne prăpădim?” „Să dăm fuga și să sfârșim odată cu pendula asta nenorocită! Pentru atâta lucru n-o să ajungem la judecăți!” Nici cu Primăria nu stătea Ceasornicarul prea bine. Zăpăcea oamenii cu scorneala lui. Îi scotea pe străzi; pornirile mulțimii sunt, uneori, imprevizibile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
că dacă ai inventat chestia asta cu ceasul, ne-ai pus la colț?” i-a strigat, din poartă, Starostele postăvarilor. „Uite că nu se teme nimeni de tine și-am venit aici ca să dai jos tinicheaua aia până n-o prăpădim noi, cu turn cu tot! De la temelie îl radem! Și spune-ne și nouă: de ce nu bate ceasul acum? Pentru că-n cel mult o oră o să se întâmple ceva! Și încă ce întâmplare! Una de-ai s-o ții minte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
fost doborâte; valul a trecut și dacă târgul nu ar fi numărat cu șase locuitori mai puțin, totul ar fi rămas ca o poveste de iarnă. O iarnă pocită dacă era socotită și paguba de la saivane: zeci de oi fuseseră prăpădite; mai toate sugrumate; un cioban, la fel, se zăreau urmele colților în beregată. Doar mieii, era vremea fătatului, fuseseră mâncați, mai mult burțile. Pentru ficați, a fost de părere un bătrân. Și patru câini au fost sfâșiați. Gândul lumii s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
nu cumva crucea lui Hristos să fie făcută zadarnică. 18. Fiindcă propovăduirea crucii este o nebunie pentru cei ce sunt pe calea pierzării: dar pentru noi, care suntem pe calea mîntuirii, este puterea lui Dumnezeu. 19. Căci este scris: Voi prăpădi înțelepciunea celor înțelepți, și voi nimici priceperea celor pricepuți." 20. Unde este înțeleptul? Unde este cărturarul? Unde este vorbărețul veacului acestuia? N-a prostit Dumnezeu înțelepciunea lumii acesteia? 21. Căci întrucît lumea, cu înțelepciunea ei, n-a cunoscut pe Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85036_a_85823]
-
amănuntele despărțirii noastre Îmi interziceau acest gest), mi-a zâmbit (cum numai mie Îmi zâmbise cândva) - și am fost nevoit să mă Împac cu imbecilul, să aflu că Îl cheamă Matei. — Nume de bufon, am zis, iar el s-a prăpădit de râs. Îmi place tipul tău, am continuat vădit enervat. — Gata, liniștește-te, mi-a șoptit, hai, dați-vă mâna. — Mă bucur de cunoștință, rânjește el - și ciocnim și ciocnim și ciocnim... Pe mine vă rog să mă scuzați o
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]