3,454 matches
-
orașului alt vechi cimitir evreiesc”. Este adevărat că acest cimitir nu se mai află În folosință, dar este un loc sfânt pentru evrei, iar religia lor le interzice să fie atins, ca „la toate popoarele civilizate”: „Vechi cimitire evreiești sunt presărate În toate orașele europene și constituie pentru generațiile de edili, așezăminte intangibile”. Prima grijă a poporului evreu o constituie cimitirul, se sublinia În memoriu. Cimitirul din Iași este o dovadă a generozității poporului român, a atitudinii sale tolerante, a Înțelegerii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2137_a_3462]
-
și papier mâché și colorându-le strident, în chip de mici zeități indiene. În adolescență, lucrase acuarele și, după ce o părăsise Alan, se întorsese la ceea ce considerase ea a fi o carieră de pictor ratată. Micul atelier de lângă bucătărie era presărat tot cu vopsele și pensule, abandonate cu multă vreme în urmă. Le aruncă o privire în treacăt, în timp ce mergea din încăpere în încăpere, aprinzând pretutindeni luminile. Pe măsură ce înainta se lăsa înfiorată de un straniu simțământ superstițios, care se îmbina însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
aceasta, pe o stradă liniștită, cu imobile de două etaje și terase. Se afla deasupra unei prăvălioare de pânzeturi irlandeze, în care un bătrânel despăturea ștergare mari, albe, pentru uzul rarilor mușterii. Perimetrul în care se învârtea acum George era presărat nu numai cu îmbrăcămintea Dianei, cu „corsetele“ ei și cu alte articole vestimentare pe care le călca în picioare, ci și cu alte bunuri ale ei, mici obiecte pe care le cumpăra ca să se consoleze: taburete, coșulețe, plante, un elefant
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
intrase în camera de zi împreună cu „meditatorul“ ei, Pearl Scotney rămase singură. Așeză tarta „oferită din impuls“ a lui Gabriel pe o tavă de metal, își trase pardesiul pe umeri și ieși în grădină. Pajiștea de lângă casa Belmont, largă și presărată cu copaci, începea să se îngusteze în dreptul Papucului, ajungând până la o meandră de verde ce se pierdea în desișul de copaci și de tufișuri din capătul grădinii. Aici se afla și un hangar, un loc pentru ars buruienile, și un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
-i invite în asemenea excursii pe William și pe Anthea.) Mașinile fuseseră parcate pe fâșia de câmp galben, cu iarbă sârmoasă, legănată de vânt, care se găsea la capătul de sus al drumului ce ducea spre mare. Această porțiune ierboasă, presărată cu oi care pășteau, se termina printr-un gard de sârmă, pe sub care te puteai strecura ca să ajungi la stâncile brune, ușor de escaladat și de coborât, care mărgineau tot lungul țărmului. Plaja în sine era pietroasă, nisipul zgrunțuros fiind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
legenda, spuse Hattie. Trebuie să mă duc... trebuie să fug... Pentru ce? Trebuie să povestesc și altora toate astea, trebuie să le comunic noutatea! Cu aceste cuvinte, Tom sări peste partea mai joasă a zidului, străbătu în goană terasa crăpată, presărată cu bucăți de piatră spartă, făcu un salt în iarbă și începu să alerge cât îl țineau picioarele în direcția mării, de-a lungul unei alei de arbori de tisă zdrențuiți, care formaseră cândva niște garduri vii. Rămas singur cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
o brățară de aur, la modă, cu clopoței, la subțirimea gleznei stângi, bașca inele șerpuite de argint, pentru degetele mari, ale căror unghii lătărețe erau pictate identic cu cele ale restului degetelor plantare, cu un lac nediluat și mâlos, albăstrui-sângeriu, presărat din belșug cu paiete! În mâini, voluptuoasa matroană ducea o tavă argintie zincată, pe care se afla un pachet de țigări mentolate slim, nedesfăcut, pentru Șobolan. Păi, de ce-mi vii tu cu tava aia goală, fără pahare, făi, grăsuno
Apocalipsa după Sile by Dinu D. Nica [Corola-publishinghouse/Imaginative/889_a_2397]
-
holului, răsucindu-se pe-o parte, cu țeava spre mine, spre Brandy, spre Evie, care plânge. Nu c-aș fi vreun animal de laborator, detașat, programat să ignore violența, dar, primul meu gând e că poate mai avem vreme să presărăm bicarbonat peste petele de sânge. Mare parte din viața de adult de până acum mi-am petrecut-o în picioare în mai știu eu ce studio, pentru o căruță de dolari pe oră, cu haine pe mine și pantofi în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
Știi asta? Mama zice: — Haideți, soldați. E timpul să halim. Cina e-o chestie pregătită dintr-o carte de bucate a P.P.L.G.-ului. E bună, dar numai Dumnezeu știe cum arată. De două ori îmi răstorn paharul pe întuneric. Îmi presar sare în poală. Ori de câte ori scot o vorbă, ai mei mă șâșâie. Mama zice: — Ai auzit ceva? A venit de afară? În șoaptă, întreb dacă-și amintesc ce zi e mâine. Doar ca să văd dacă-și aduc aminte, cu toată tensiunea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1904_a_3229]
-
schimb, este un luptător donquijotesc pentru idealul iubirii. Nu poate renunța la Lily a lui, fetița care i-a refuzat avansurile încă de la 14 ani. Este interpret și obsesia pentru limbi străine îl ține toată viața. Are un trai searbăd, presărat cu accidente (ne)fericite, acelea când o regăsește pe ea. Are viața și aspirațiile monotone ale lui Charles. Și el e personajul principal, spre deosebire de povestea lui Flaubert. Preamărirea monotoniei atinge culmea tocmai descriind viața plicticoasă a unui bărbat care s-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
schimb, este un luptător donquijotesc pentru idealul iubirii. Nu poate renunța la Lily a lui, fetița care i-a refuzat avansurile încă de la 14 ani. Este interpret și obsesia pentru limbi străine îl ține toată viața. Are un trai searbăd, presărat cu accidente (ne)fericite, acelea când o regăsește pe ea. Are viața și aspirațiile monotone ale lui Charles. Și el e personajul principal, spre deosebire de povestea lui Flaubert. Preamărirea monotoniei atinge culmea tocmai descriind viața plicticoasă a unui bărbat care s-
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2169_a_3494]
-
bogăția, să-ți moderezi dorințele, să renunți la ficțiunile sociale, să vizezi calmul interior, să-ți reduci nevoile la elementar, să frecventezi o Venus care să nu te înstrăineze de tine însuți. Autobiografia poetică a lui Catul, în sfârșit, este presărată cu locuri comune epicuriene ale momentului. Filosofia iese din cadrul ei, invadează poezia elegiacă și contaminează viața cotidiană. Epicurismul ascetic al Magistrului atenian cunoaște o nouă viață sub trăsăturile unui epicurism hedonist roman. Philodemos, sirianul educat la Atena și stabilit în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
la o metodă experimentală demnă de acest nume. Ansamblul poemului în versuri solicită cunoașterea directă prin experiență, iar apoi folosirea dreptei rațiuni pentru a extrage raporturile logice, pentru a imagina inducțiile ipotetice și a elabora raționamentele spiritului - tot atâtea expresii presărate în text. Empirismul domină: să-ți folosești cele cinci simțuri, să privești, să observi, să detaliezi ceea ce ne învață și ne arată natura, să studiezi în mod rațional, să procedezi conform ordinii bine cumpănite a rațiunilor, să extragi principiile, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2053_a_3378]
-
și de aceea nu pot să fiu nefericită. Lev Tolstoi, Anna Karenina prima oră Turnul din beton armat se Înălța În Întuneric, scorojit și sinistru În lumina rece a lampioanelor. Țâșnea, ca un ultim avanpost al orașului, Între o pajiște presărată cu băncuțe și un teren viran pe care, În timpul zilei, păștea o turmă bezmetică de oi. Probabil că erau Închise undeva pe aproape, căci vântul aducea În parcare o putoare Înțepătoare de oaie. La gardul acestui teren viran se sfârșeau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
cum să le pună stavilă. Onorabilul Își făcu semnul crucii și Își aplecă genunchiul, privind altarul - iar polițiștii care Îl urmau Îl imitară. Antonio nu intrase niciodată În Sant’Agostino. Înălțimea tavanului Îl impresionă. Așa cum Îl impresionase și cerul albastru presărat cu stele care străluceau pe cupola din dreapta. Peste capelele laterale erau Întinse pânze Întunecate, iar În centru se Întindeau bănci lungi de culoare Închisă. Coloane, marmure prețioase și statui erau Împrăștiate peste tot. Îl intimidară și-i aduseră aminte că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
un cărucior. Câinii lui. Aris spune că sunt singurii lui prieteni adevărați. O recunoscu și pe Meri. Tânăra spaniolă care se instalase la Aris. O Întâlnise Într-o seară - când, Întorcându-se de la cinematograful Tibur, unde urmăriseră un film coreean presărat cu practici sexuale respingătoare, Împotriva naturii, pe care se rușinase să le privească alături de el, Îl Însoțise acasă cu Smartul ei. Meri aceea era o blondă plină de pistrui și tatuată ca un războinic. E prietena ta? Îl Întrebase Maja
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2343_a_3668]
-
voia lookul Martha Stewart 1, acela al unei case mâncate de ani: dușumele din lemn, paravane pictate, canapele moi-moi din pânză În carouri, cu ursuleți de pluș și șoricei În stil Beatrix Potter 2, cu ochelari cu rame din sârmă presărați din loc În loc. Ca de-obicei, Ruby luptase pentru viziunea ei, dar fără a se băga Într-o dezbatere adevărată de unde să sară scântei. În această chestiune, Ruby găsi că-i era extrem de greu să n-o facă pentru că era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
de la școala de arte. Ruby se sprijini de tocul ușii și se uită prin studio. În timp ce se uita În jur, inspira mirosul cunoscut de vopsele de ulei și terebentină. Pânzele Împânzeau locul, cele mai multe erau sprijinite de pereți. Toate suprafețele erau presărate cu schițe vechi, rămășițe de cărbune de desenat și palete de culoare din hârtie de mult abandonate pe care odihneau mici turnulețe crăpate de vopsele de ulei. În mijlocul camerei, mama ei stătea În picioare adăugând culoare și pigulind la cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
mai era nimic de făcut. Războinicii și-au luat Înapoi sulițele Însângerate și s-au Îndreptat spre ieșire. Celor doi mai În vârstă li se tulburaseră, nu știau de ce, sufletele. I-au pus pe morți unul În brațele altuia, au presărat peste ei boabe de grâu, o mână de scoici și i-au Înfășurat Într-o piele de bivol. I-au dat În grija zeităților și au plecat și ei, cu pașii grei de tristețe. N-au apucat să se Îndepărteze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
cumpărat de mine Încă din vară de la niște turiști polonezi, făcut dintr-un cauciuc gros prin care nu se simțea mai nimica: totuși, aveam grijă ca după fiecare folosire să-l clătesc, să-l șterg bine cu prosopul și să presar peste el pudră de talc; În cele din urmă s-a făcut ferfeniță și, În locul lui, a trebuit să folosim vestita aspirină, care ei Îi provoca usturimi, iar pe mine mă enerva că mirosea a acru și a farmacie), ei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
am vârât Înapoi În Încărcător; sângele amestecat cu scuipat se făcuse gheață pe cătare și pe gura țevii - am curățat totul cu o bucată de batistă și cu vergeaua. Tot ce era roșu am călcat bine În picioare și am presărat deasupra mai multe straturi de zăpadă curată. Când m-au Înlocuit și mi-au văzut botul zdrelit, le-am spus că Îmi crăpaseră buzele de la ger. Unul dintre prieteni, poreclit Biberu, mi-a dat un borcănel cu untură de gâscă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
cârnați fripți, de vrăbiile care cuibăreau și se gâlceveau zgomotos sub acoperișul pieței. De cu seară Își pregătise coșul Înalt, din nuiele Împletite: pusese În el, potrivindu-i cu grijă, pepenii galbeni și, ca să-i ferească de zdruncinături și lovituri, presărase printre ei paie de grâu. Degeaba se străduise fiul său, preotul, să-l convingă că biletele de autobuz și taxa pieței aveau să-l coste tot atât - dacă nu mai mult - cât ar fi luat pe marfa de care așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Apartenența la ONU oferea oricărui stat siguranța atașării la micile favoruri ale taberei învingătoare, dar și iluzia unei protecții oferite de noua comunitate internațională. În condițiile postbelice, atunci când României i se refuzase statutul de cobeligerant iar Tratatul de pace fusese presărat cu suficiente clauze umilitoare, șansa integrării în ONU părea a fi singura carte câștigătoare dintr-o bătălie diplomatică postbelică pe trei sferturi pierdută. Admiterea în Națiunile Unite ar fi redat Bucureștiului credibilitatea internațională antebelică, garantând, măcar de fațadă, și o
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
întreruperea relațiilor cu SUA. Treptat-treptat însă, raporturile românoamericane au intrat în „normalitatea“ diplomației de Război Rece, cu șicane și acuze reciproce. Deși nu s-a ajuns la gestul suprem, relațiile diplomatice postbelice între România și Statele Unite au început să fie presărate cu acțiuni radicale și total neamicale. Așadar, diplomația românească a trebuit să se orienteze după principii noi în perioada postbelică. Deși, în esență, era tot o alegere între Occident și Orient, după tiparul opțiunilor din ultimele secole, jocul de putere
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
în vizita pe care o aștepta de atâta timp. De la un timp încep să simtă mirosul de fum, semn că în sat se aprinseseră deja focurile și oamenii pregăteau vânatul zilei. Când intră în sat, într-adevăr, peisajul era unul presărat cu focuri care ardeau lângă fiecare colibă. Femeile trebăluiau grăbite pregătind carnea pentru cină. Tatăl lui Toure îi aștepta și el nerăbdător, pentru a vedea dacă au vânat porcul atâta de mult așteptat, dar și îngrijorat că noaptea putea să
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]