2,183 matches
-
ca apocrisar (lat. apocrisiarius), ambasadador la cutea imperială din Constantinopol, funcție ocupată timp de șapte ani, până în 585. Ca ambasador pe lângă împăratul Tiberiu I Constantin și succesorul acestuia, Mauriciu, le-a cerut să ajute Roma supusă atacurilor longobarde. A fost rechemat la Roma, unde, ales abate, și-a reluat viața de călugăr în mănăstirea sa. A fost consilier al papei Pelagius al II-lea, când acesta i-a cerut ajutorul pentru a reuni episcopii din nordul Italiei cu Roma, aflați în
Papa Grigore I cel Mare () [Corola-website/Science/299061_a_300390]
-
de Gardă, respingând întreaga Gardă rusă iar la bătălia de la Eylau, intervenția cavaleriei sale, conjugată cu cea a lui Murat este decisivă. În 1808, Bessières este trimis în Spania, unde câștigă Bătălia de la Medina del Rio Seco, înainte de a fi rechemat pentru campania din Germania din 1809. În cadrul acestei campanii, Mareșalul comandă întreaga Rezervă de cavalerie, spulberând cavaleria inamică la Landshut, și remarcându-se la bătălia de la Aspern-Essling. Este numit duce de Istria în mai 1809. Apoi, la Wagram, o ghiulea
Jean-Baptiste Bessières () [Corola-website/Science/312370_a_313699]
-
la religia protestantă a constituit un motiv în plus în dificultatea relațiilor sale cu miniștrii francezi. Cu toate acestea, Richelieu i-a încredințat comanda armatei franceze în Italia în 1643. Turenne a cucerit Trino în câteva săptămâni, înainte de a fi rechemat în Franța la sfârșitul anului. În 19 decembrie 1643 a fost ridicat la rangul de Mareșal al Franței și la scurt timp a fost trimis în Alsacia pentru a reorganiza "armata Weimarului" (rămășița trupelor lui Bernhard de Saxa-Weimar), care tocmai
Henri de la Tour d'Auvergne, Viconte de Turenne () [Corola-website/Science/332010_a_333339]
-
În mai 1977, este înaintat la gradul de general locotenent. Paul Cheler a fost trecut în rezervă în februarie 1985 de către Nicolae Ceaușescu cu gradul de general-locotenent (cu 2 stele). După Revoluția din decembrie 1989, generalul Paul Cheler a fost rechemat în cadrele active ale armatei printr-un decret din 28 decembrie 1989 semnat de către președintele Consiliului Frontului Salvării Naționale, Ion Iliescu . În perioada decembrie 1989 - ianuarie 1990 a comandat Divizia 57 Tancuri, iar în perioada 1 - 7 februarie 1990, general-locotenent
Paul Cheler () [Corola-website/Science/311335_a_312664]
-
s-au dovedit a fi forțe suplimentare trimise la nord de pe celelalte insule. A izbucnit o luptă uriașă, 35 din avioane japoneze au fost doborâte, iar lupta a fost încă în desfășurare o oră mai târziu, când Hellcat-urile au fost rechemate pe portavioanele lor de bază. Rechemare a fost comandată de mai multe nave din TF-58, deoarece în jurul orei 10:00 sesizările radarelor la vest, la aprox. 240 km au crescut ca număr. Aceasta a fost prima dintre raidurile de pe portavioanele
Bătălia din Marea Filipinelor () [Corola-website/Science/325075_a_326404]
-
petrecut următoarea decadă a vieții sale, căsătorindu-se și având trei copii - "Gheorghi", "Aleksandr" și "Tatiana". La 1 ianuarie 1899 este avansat la gradul de maior, fiind numit la comanda unui batalion de infanterie din Varna. În 1908 a fost rechemat de urgență la Sofia și numit comandant militar al orașului timp de câteva luni, după care a fost trimis de către Statul Major General bulgar la un stagiu de pregătire în Franța. Aici a petrecut un an servind în Regimentul 82
Pantelei Kiselov () [Corola-website/Science/333630_a_334959]
-
-i aripa stângă a armatei franceze. Pe 16 iunie, Ney câștigă o victorie la limită împotriva lui Wellington la Quatre Bras, unde îi este imputabil modul ezitant și întârziat cu care a declanșat atacul și mai ales ordinul de a rechema corpul generalului Drouet d'Erlon, care ar fi trebuit să desăvârșească victoria Împăratului asupra prusacilor la Ligny, într-o bătălie ce s-a dat în același timp. Două zile mai târziu, Ney a jucat un rol deloc convingător în bătălia
Michel Ney () [Corola-website/Science/310322_a_311651]
-
la numai câteva zile după instalarea în această abație. Un alt paroh, Valovich Mihai, a vrut să zidească o biserică în Țela și a aflat de la locuitori că ar putea găsi materiale de construcție în ruinele Mănăstirii din Bulci. Este rechemat la Radna și în locul său este trimis călugărul Berecky Hilarion, care mută sediul parohiei din satul Țela în satul Bulci. Satul vechi se întindea pe deal, în partea de sud de actualul loc. Pe vatra de acum se găsește din
Țela, Arad () [Corola-website/Science/300310_a_301639]
-
din regulamentul acelei legi, Am decretat și decretam: Art. I. Se aprobă de Noi, demisia din cadrele active, ale armatei, pe data de 31 Decemvrie 1940, a ofițerilor de mai jos; repartizându-se că ofițeri de rezervă: În 1941, este rechemat în funcția de comandant al Regimentului 3 Infanterie Dorobanți. Cu acest regiment a luat parte la Bătălia pentru Nalcik între 17-28 octombrie 1942. În data de 28 octombrie 1942, Corpul 3 Blindat german avea în vedere lichidarea tuturor forțelor din
Simion Coman () [Corola-website/Science/315381_a_316710]
-
regele Ladislau al IV-lea al Ungariei l-a refuzat. După acest eșec, Andrei s-a întors la Veneția. La începutul lui 1290, Ivan Kőszegi și Lodomer, arhiepiscopul Strigoniului, care îl excomunicase pe regele Ladislau al IV-lea, l-au rechemat pe Andrei în Ungaria și i-au oferit coroana. Andrei a acceptat oferta, dar a fost arestat de un nobil maghiar, Arnold "de genere" Hahót care l-a predat ducelui Albert I al Austriei. La 10 iulie 1290, regele Ladislau
Andrei al III-lea al Ungariei () [Corola-website/Science/320411_a_321740]
-
de teamă cu privire la simfonia sa când, la repetiții, membrii orchestrei nu au fost foarte încântați de noua lucrare. Cu toate acestea, simfonia a fost primită cu multă apreciere. Fratele compozitorului, Modest, a scris: "Au fost aplauze iar compozitorul a fost rechemat pe scenă, dar cu mai mult entuziasm decât la lucrările precedente. Nu a fost aceeași impresie puternică pe care a făcut-o lucrarea ca atunci când a fost dirijată de Eduard Nápravník pe 18 noiembrie 1893 și mai târziu, ori de câte ori era
Simfonia nr. 6 (Ceaikovski) () [Corola-website/Science/326605_a_327934]
-
favoarea reînvierii eroului - soț, deoarece se căsătorise cu el de cu puțin înainte. Astfel, ea a putut trăi alături de soțul ei pentru scurt timp (unele versiuni ale legendei menționează durata unei zile, altele numai trei ore). Când acesta a fost rechemat în lumea umbrelor, Laodameia a creat o figură din ceară aidoma lui, pe care o venera ca pe un zeu, instituind pentru decedat chiar un fel de cult. Un sclav a surprins-o în timp ce îmbrățișa figura, ceea ce-l determină pe
Protesilaus () [Corola-website/Science/305574_a_306903]
-
Sfântului Imperiu Roman cu coroana spaniolă ar fi creat un dezechilibru la fel de mare ca victoria Franței. Marlborough a obținut o victorie strategică în fața lui Villars, rupând liniile franceze de la Ne Plus Ultra și cucerind orașul Bouchain, dar a fost apoi rechemat în Marea Britanie la sfârșitul războiului, fiind înlocuit cu ducele de Ormonde. Britanicii, în frunte cu secretarul de stat Henry St John, au inițiat o corespondență secretă cu marchizul de Torcy, excluzându-i pe olandezi și pe austrieci din negocieri. Ducele
Războiul Succesiunii Spaniole () [Corola-website/Science/321106_a_322435]
-
primăvara anului 1934, constatând că știrile despre România din presa braziliană erau puține și deformate („au fost relatări deplorabile din sursă germană și ungară”), și a propus înființarea unor legații distincte în cel puțin trei țări: Argentina, Brazilia și Chile. Rechemat în Europa din cauza situației politice tot mai încordate, a îndeplinit funcțiile de ministru plenipotențiar la Lisabona, însărcinat cu organizarea sediului și cancelariei legației române (1 octombrie 1935 - 15 noiembrie 1936), ministru plenipotențiar la Varșovia (15 noiembrie 1936 - 1 aprilie 1938
Alexandru Duiliu Zamfirescu () [Corola-website/Science/335663_a_336992]
-
organizarea sediului și cancelariei legației române (1 octombrie 1935 - 15 noiembrie 1936), ministru plenipotențiar la Varșovia (15 noiembrie 1936 - 1 aprilie 1938), la Roma (1 aprilie 1938 - 25 septembrie 1939) și Copenhaga (1 noiembrie 1939 - 15 octombrie 1940). A fost rechemat în țară după abdicarea regelui Carol al II-lea, fiind bănuit de simpatii carliste, și pensionat din Ministerul de Externe cu puțin timp înainte de lovitura de stat de la 23 august 1944. Memoriile adresate de Al. Duiliu Zamfirescu următorilor miniștri ai
Alexandru Duiliu Zamfirescu () [Corola-website/Science/335663_a_336992]
-
Moare mama lui, Aristeea Vorobchievici (1876-1940). iunie 1940 - În timp ce se afla la post în Germania este avansat colonel, se pare cel mai tânăr din armata română. 1940 - Membru al Academiei de Științe din România, Secția Militară. 1 sept.1940 - Este rechemat în țară, la împlinirea celor 3 ani de stagiu în străinătate, prevăzuți ca limită pentru un ofițer. toamna 1940 - Octav Vorobchievici primește comanda regimentului 53 infanterie-fortificații, destinat liniilor de cazemate dintre Focșani și Adjud. Dotarea regimentului este foarte proastă, provenind
Octav Vorobchievici () [Corola-website/Science/324108_a_325437]
-
-ți știu adresa sigură, fiindcă dacă n-am să pot călători la București, am de gând să-ți trimit cărțile prin poștă. Sunt extrem de ocupat, nu știu dacă ai auzit că după 12 ani de absență anul trecut am fost rechemat la catedră 8. Predau literatura comparată, ca Vianu la București. Cursurile, și alături de ele alte lucrări, îmi dau enorm de lucru. Te felicit în modul cel mai călduros, scumpe domnule Vlasiu, și îți doresc să ne produci încă multe, multe
Liviu Rusu și contemporanii săi by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/4750_a_6075]
-
poet, dramaturg și prozator. A publicat - Epistola albă. Comedie în 2 acte. [Reghin, 1930], 133 pagini și Cremene. Roman. Sighișoara, Editura Miron Neagu, [1940], 224 pagini. Nu este inclus în Dicționarul general al literaturii române. 8. Liviu Rusu a fost rechemat ca profesor în anul 1961, predând până la pensionare, 1971, cursul de Literatură universală și comparată.
Liviu Rusu și contemporanii săi by Nicolae Scurtu () [Corola-journal/Memoirs/4750_a_6075]
-
marele duce al Lituaniei, Vitold, care primise o cerere de la husiți să acepte coroana Boemiei. Autoritatea regentului a fost recunoscută de nobilii utraquiști, de praghezi și de taboriții moderați. Sigismund Korybut a rămas pentru puțin timp în fruntea Boemiei, fiind rechemat în Lituania, după o înțelegere între Vladislav II Iagello și Sigismund. După plecarea lui Sigismund Korybut a izbucnit războiul civil, taboriții luptându-se cu utraquiștii moderați, care în acea perioadă mai erau numiți și "praghezi", dat fiind faptul că cea
Războaiele Husite () [Corola-website/Science/306674_a_308003]
-
pentru a fi trimiși în exil. În octombrie 1854, Barbu Știrbei refuză să mai domnească la aflarea veștii că va fi obligat să conducă sub dominație țaristă și pleacă, la rîndul său, în exil. Va sta la Viena de unde este rechemat după un an, în octombrie 1855. În anul de ocupație țaristă, rușii nu și-au prea făcut simțită prezența în oraș, care s-a guvernat tot după dorința partidei Bibeștilor. În plan edilitar, această perioadă a fost destul de înfloritoare. În
Istoria Craiovei () [Corola-website/Science/305558_a_306887]
-
societății rusești” și s-a minunat cum Leon Troțki reușise să mobilizeze Armata Roșie atât de bine; prin contrast, el a remarcat că, acordând prea multe drepturi poporului rus, al lui și-a atras propria cădere. Când legația a fost rechemată în decembrie 1918, Quisling a devenit expertul militar norvegian în chestiuni rusești. În septembrie 1919, Quisling a plecat din Norvegia și a devenit ofițer de informații la delegația norvegiană de la Helsinki, post ce combina politica cu diplomația. În toamna lui
Vidkun Quisling () [Corola-website/Science/318399_a_319728]
-
Ilias, care a fost înlăturat de o revoltă boiereasca, declanșată de marele vornic Vasile Lupu, nu fără amestecul lui Miron Barnovschi, în care principalul sfătuitor al domnului,Alexandru Ilias, Constantin Baptiste Vevelli a fost ucis de mulțime. Boierii l-au rechemat pe Miron Barnovschi, pe care l-au reales că domn; pentru a obtine recunoașterea Înaltei Porți, acesta, împreună cu o deputăție de boieri, a hotărât să se deplaseze la Constantinopol. Drumul a început la 3 mai 1633 și a durat până la
Miron Barnovschi () [Corola-website/Science/299300_a_300629]
-
spre vest când, în 1716, a înființat Fort Rosalie pe locul actualului oraș Natchez, Mississippi. Noul guvernator, Antoine Laumet de La Mothe, sieur de Cadillac, nu a durat mult din cauza proastei gestionări și a lipsei de creștere în colonie. A fost rechemat în Franța în 1716, iar Bienville a preluat din nou conducerea, până când a fost înlocuit de noul guvernator, Jean-Michel de Lepinay, sosit din Franța. Lepinay însă nu a rămas multă vreme, deoarece Crozat a cedat controlul asupra coloniei și administrația
Jean-Baptiste Le Moyne de Bienville () [Corola-website/Science/321776_a_323105]
-
Cartier Francez al lui Bienville din New Orleans nu a fost inundat de Katrina. Orașul Biloxi a fost în schimb devastat, cu inundarea nivelului al treilea și cu intrarea barjelor în etajul 2 al hotelurilor. În 1725, Bienville a fost rechemat în Franța și a lăsat colonia pe mâinile lui Pierre Dugué de Boisbriant, urmat de Étienne Périer. Bienville și-a reluat postul din Louisiana în 1733. Acest ultim mandat avea să fie marcat de conflicte cauzate de deteriorarea relațiilor cu
Jean-Baptiste Le Moyne de Bienville () [Corola-website/Science/321776_a_323105]
-
și reprezentarea proporțională. Guvernul s-a schimbat din șase în șase luni. A Patra Republica s-a prăbușit în 1958 din cauza luptelor militare pentru independența Algeriei. Pentru a împiedică instaurarea unei dictaturi militare și războiul civil, Adunarea Națională l-a rechemat la conducere pe Charles de Gaulle. Guvernul acestuia a elaborat Constituția celei de-a Cincea Republici, prezentată populației printr-un referendum și apropbata cu 79% din voturi. Franța devenise o democrație prezidențială, șeful statului și premierul împărțind puterea. Președintele avea
Istoria Franței () [Corola-website/Science/305941_a_307270]