2,172 matches
-
detalii ale aparatului critic ar avea nevoie de mici retușuri, adaosuri, reorganizări sau resistematizări. Dar mai ales așteaptă să fie încheiată biografia lui Rebreanu, cu un al treilea volum, extrem de mult amânat după apariția primelor două părți. Amânarea îi pricinuiește remușcări și perplexități: cum a fost posibil să se prelungească atât, cum a trecut timpul? Așa că lucrul nu s-a încheiat, nici pe departe. Șantierul ediției și al biografiei lui Rebreanu nu s-a închis pentru Niculae Gheran și nici nu
A trăi pentru Rebreanu by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/11033_a_12358]
-
care este plină de scaieți uscați prinși acolo de la cine știe ce alte drumuri mocănești spre cîmpia largă, bogată în roade de la miazăzi. Un personaj care simte permanent nevoia să trădeze, punîndu-si la grele încercări fidelitatea socotita că o povară insuportabila deseori. Remușcările lui în mijlocul unei spaime veșnice (că a trădat sau e pe cale sa trădeze ființe sau lucruri atît de însemnate pentru viața sa; să le trădeze, totuși, cu plan sau cu bună știință. Ceva indelebil în caracterul sau mereu clătinat, de
Ochiul interior al trădării by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/18058_a_19383]
-
Nixon nu avea un chip incapabil să transmită căldura umană, a fost unul dintre politicienii tocmai potriviți pentru a face față unor satrapi precum Hrușciov sau Mao, a știut să vorbească acel jargon al oamenilor puternici, cinici, a abuzat fără remușcări de prerogativele sale și probabil că totul ar fi rămas pentru dosarele secrete ale istoriei scufundat în arhive dacă n-ar fi intervenit o mică breșă în sistem: scandalul Watergate. Momentul pe care-l surprinde filmul lui Ron Howard ecranizând
Nixon vs Nixon by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/7670_a_8995]
-
este scris la somația postumă a fratelui său Emil, mort pe front și spânzurat pentru dezertare întocmai ca Apostol Bologa. Familia scriitorului, Emil însuși, au trăit cu speranța sau iluzia că Liviu și-ar fi putut salva fratele de la înrolare. Remușcarea s-a distilat într-o disculpare indirectă, alambicată. Dacă salvarea reală de (pe) front nu a putut fi realizată, lui Liviu Rebreanu i-a rămas salvarea simbolică a fratelui său, a dramei sale, într-o operă literară. E simplu spus
De ce scria LIVIU REBREANU? by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/5872_a_7197]
-
năzuiește eul liric, face parte și moartea, instalată calm la ospățul ontologic: „mortul nu e un mort: este moartea./ Precum Dumnezeul misticilor,/ căruia trebuie să i se refuze toate predicatele,/ mortul pretutindeni străin/ nu este decât pierzania și absența lumii". (Remușcare pentru orice moarte). În echilibrul de o clipă dintre ființă și neființă, pe linia de demarcație dintre zi și noapte, în presimțirea înfiorată a unor zori metafizici, ni se pare a sălășlui emoția lirismului borgesian, un simțământ de sorginte pândit
Borges poetul by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/6346_a_7671]
-
fi știutcopiii în suferință, ar fi renunțat la orice ca să-i ajute. Sufletul ei din cer vede și înțelege. - Vasăzică nu fac rău vînzînd? - Nu, firește, dacă n-ai încotro. - Întrebarea e cui să vând, zise Hagienuș trecând de laproblema remușcărilor la problema comercială. - Dăm sfoară, ne interesăm. - Băiatul meu zice că a oferit cineva trei sute de mii delei. Numai pe mine mă costă o groază de parale. E și statuia. De, n-am încotro, aș vinde, însă omenește, ce Dumnezeu! Exclamând
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
cazul lui Raskolnikoff, din romanul așa de demoralizant al lui Dostoievski, care a infectat generații întregi. (Ioanide: "Foarte bine, asta e părerea multor oameni de bun simț, să vedem ce încheiere tragi!") Toată cartea se învîrtește în jurul fenomenului paralizant al remușcării de a fi comis o crimă. E adevărat că Raskolnikoff a comis o crimă. Fac discriminație între crimă și omor! Ucidem un urs, dar asta nu e crimă. Trebuie neapărat să călcăm un pact social. Nu intru în discuție dacă
Bietul Ioanide by George Călinescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295568_a_296897]
-
rochie neagră cu decolteu pătrat. Uneori îi ghida pașii, alteori îl felicita. El o privea drept în ochi, își imagina cum ar fi să fie însurat cu ea, apoi se gîndea la Molly Tierney fără să simtă nici un fel de remușcare. Sînt ridicol, își zicea, și nu-și lua ochii de la ea; pupilele negre se limpezeau, iar fața și capul deveneau de un alb estompat, încadrat de o formă aurie. E ca marmura acoperită de miere, se gîndi el, și dădu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2040_a_3365]
-
mai supără pe bolnavii incurabili. Simptomele patente ne împing însă a scrie șiruri ca o încercare de studiu psihopatic nicidecum ca o apostrofă politică. Cum să numim în adevăr pe aceste bipede cari n-au nici rușine, nici onoare, nici remușcare, cari, incapabile de bine și adevăr, nu pot fi puse în mișcare de nici un motiv abstract și uman, ci numai de nesațiul pântecelui și de viciile cari - i mănâncă pe la toate încheieturile? Cine cunoaște de ex. pe acest Dimancea, foarte
Opere 13 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295591_a_296920]
-
n-aș fi avut dorințe, amintiri și planuri de viitor. N-aș fi avut acte și identitate. N-ar fi depins de un cuvânt al meu soarta nimănui. N-ar fi trebuit să-ndur niciodată tortura de a fi rău, remușcarea de a fi bun. O viață pură, o contemplare uscată și călduță, în spațiu închis, la adăpost: asta aș fi vrut atunci, și aș vrea poate și acum... După masa de seară am mai stat vreo oră la sporovăială, ne-
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
tuturor cu cravata lui. Cât ar fi vrut să se fi putut lăuda și Mendebilului, dar copilul cel minunat dispăruse-ntr-o zi, deodată cu nesfârșit de înalta, bizara lui mamă, lăsând grupul de băieți din spatele blocului în jale și remușcare. Mircișor se-ncruntă când și-l aduse aminte așa cum îl văzuse ultima oară, la Scara Unu, pe podețul de piatra ce dădea, deasupra gropii, spre ușa zidită, având pe față o mască bestială și apărîndu-se ca un diavol. Fusese și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
prin sutienul ca de tablă pe care-l purta la spectacole. Nimeni nu i-ar fi luat-o-n nume de rău, căci Katarina era în circ bunul tuturor, din care serveau cât le trebuia, ca dintr-o tortă, fără remușcări, cu toții, clovni și portari, saxofoniști și mașiniști, ca de altfel, dar în proporție ceva mai mică, și din Nadia, Pomona, Kimbale, Sonecika, Leila și Marfenka, micuțele ei colege de trupă. Singura care nu-mpărtășea desfrâul zâmbăreț și nepăsător al celorlalte
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
sfâșierii, smulgerii, cancerizării, rezecției, străpungerii, sfărâmării, înveninării, carbonizării, gazării, fierbem în ulei și în plumb topit, vinul disperării noastre cea de toate zilele. Este vinul chinului sufletesc, al lacrimilor de sânge, al dragostei ne-mpărtășite, al urii neputincioase, al umilinței, al remușcării, al adunării păcatelor și ticăloșiilor în sufletul omului matur. Era vinul căutării disperate-a lui Dumnezeu, vinul amar al nemaigăsini lui, teroarea fără margini a copilului rătăcit în mulțime, cu mânuța scăpată din mâna mamei sale, pe care n-o
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
doi bărbați și o femeie. Altfel nu l-ați fi putut birui. - Ai dreptate. Încuviință Xtyn. Eram însoțit de doi tovarăși. Dar ei au încercat mereu să prevină violența. - Înseamnă că tu ești singurul vinovat. Și recunoști asta fără nici o remușcare? - Omul acela era un hoț. A pângărit locul în care m-am născut. Străinul începu să râdă și-și dădu gluga pe spate, dezvelind un chip brăzdat de cicatrici îngrozitoare. După rănile de pe fața lui se părea că scăpase cu
Aba by Dan Doboș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295578_a_296907]
-
mă lege de gât de țărușii cortului lui. „Iapa tristă“, îmi spunea - fiindcă, după tot ce îmi făcuseră, eu trebuia să râd, înțelegi? Pe urmă, noaptea strigă și lovește din picioare în somn pradă cine știe căror coșmaruri. Or fi remușcări pentru păcatele lui, zic eu. Oricum, cu el am rămas numai două zile, pe urmă m-a aruncat în cortul lui Mandzuk. — Faci rău că te plângi, îi spuse fata pe un ton obosit. Ai avut chiar noroc, ce vorbești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2230_a_3555]
-
multe ori de ce trebuie să strângem așa de-a valma, în suflet, fără să selectăm tot, absolut tot! Și ne trezim într-o zi că nu mai este loc de nimic și începem să facem curat acolo, și ne chinuie remușcarea. Oare este bine?! Facem bine renunțând așa, la fel de ușor la tot ceea am strâns?! Oare asta demonstrează superficialitate?! Nu am timp niciodată să privesc răsăritul de soare pentru că nu pot Ține ochii larg deschiși, mă doare lumina, mă dor culorile
JURNAL ABSENT by CATI GAVRIL () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1688_a_2950]
-
a te folosi de criticile constructive, care sunt în beneficiul tău, și îți pot crește “imunitatea” împotriva lucrurilor nefaste, care apar inevitabil în viața fiecărui om. Iar criticile răutăcioase să le elimini efectiv din mintea și sufletul tău fără nici o “remușcare”! Când suntem frustrate pare să trecem mai ușor peste situație când începem să-i criticăm pe ceilalți din jurul nostru pentru defectele pe care le au, astfel credem că ale noastre vor trece neobservate , dar oare tu îți poți trece cu
Fii înţeleaptă! by Liliana Rotaru () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1159_a_1886]
-
Zburătorul. Ea se-namorează în el. Epizod erotic. El se-ntoarce la Suceava cu armată, îl gonește pe Mihnea, dar îl cruță cum ar cruța pe Cain. Acesta și răpitoarea sa femeie Irina iau lumea-n cap. ACT IV Gruie-Sînger - remușcările de conștiință pentru moartea lui Floribel - revoltarea sa împotriva naturei ș-a lui D-zeu - nenorocitul său arc cu care lovește oriunde vrea. El merge la o vrăjitoare care-i foarte frumoasă și-i prezice un amor nebun pentr-o
Opere 08 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295586_a_296915]
-
tu nu-ți urmezi Sinele Divin și ghidarea lui, cum vrei să te respecte cei din jur? Tu nu ești autentic în acele momente, crezi că-i ajuți pe alții făcându-le lor pe plac dar de fapt acumulezi frustrări, remușcări și în final te rănești pe tine. Și asta se simte, o simt și cei din jur, inconștient. În plus ai observat cum orice ai face nu-i vei mulțumi niciodată pe toți? Oricât ai încerca să le fii pe
Trăieşte viaţa pe care o iubeşti! by Alexandra Lupu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91668_a_93006]
-
afla în derulare proiectul Arca lui Noe. Atunci, Eugenia Ionescu a auzit-o vorbind la radio pe Irina Nicolau despre faptul că este în căutare de documente ale unor ființe neînsemnate, documente pe care altcineva le-ar arunca fără nici o remușcare la coș. Cosmin Manolache, Ciprian Voicilă și Mircea Stanciu au plecat acum câțiva ani la Mânăstirea Dealu. Eugenia Ionescu avea la data aceea vreo 25 de caiete destul de consistente, o operă monumentală în fond, în care își povestea viața și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1854_a_3179]
-
formă de protest, din punctul ăsta de vedere mă simt acoperit. M-am obișnuit atît de bine, încît dacă aș mai fi pus încă o dată în fața aceleiași situații, aș face aceeași alegere. Experiența îl învățase că nu trebuia să aibă remușcări față de nici o decizie pe care o lua. Toată implicarea sa în planurile Revoluției pînă la un anumit moment, nu-i adusese nici un avantaj, ba din contră, îi dăduse doar bătăi de cap, împingîndu-l spre aceeași concluzie care îl făcea să
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
mine, pînă și luptele de stradă care vor avea loc fac parte din aceeași înscenare, și astea sînt orchestrate din umbră, războiul nostru a fost deja subminat din interior, ne vom ucide propriile trupe și propria populație civilă fără nici o remușcare doar pentru a justifica preluarea puterii de către niște conspiratori care n-au nici o legătură cu democrația, cărora nici măcar o clipă nu le va trece prin cap în viitor să opereze o schimbare majoră de sistem, zîmbește brusc, arătîndu-și dinții ascuțiți
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
tampoane sterile dintr-un dulăpior, crezînd că nu-l observă nimeni. Asta da camaraderie, dom’ Colonel, tresare admirativ Poștașul, îndoindu-se tot mai tare de calitatea articolului. Uite pe ăsta de exemplu l-aș face bucățele fără nici un pic de remușcare, recunoaște. La cîteva minute după ce erouașul nostru s-a reîntors în mulțime, Securitatea a deschis focul, așa scrie aici, Poștașule. Cad brusc cîteva sute de civili, e treaba ta dacă vrei s-o iei de bună, cadavrele sînt imediat despuiate
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
fac pași în direcții greșite. — Aluatul e dospit, urmează ca noi să-l băgăm la cuptor, se hotărăște domnul Președinte să pună punctul pe i, n-a vrut și pace, a venit timpul să suporte consecințele. Sper că n-aveți remușcări, îl îmbărbătează Monte Cristo, ce am stabilit rămîne stabilit, vrea să fie sigur. Voi sînteți grupul cel mai important, oamenii din stradă, contactul cu exteriorul, recunoaște domnul Președinte. Va fi foarte riscant, dar o să încerc să vă țin pe cît
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]
-
am aplecat după o piatră ia-l de unde nu-i. Uite că își revine, observă Gulie aplecîndu-se asupra Curistului, hai că știu că ați făcut-o intenționat, zice Roja, o să-mi cer scuze, zice brusc Tîrnăcop, simțind în piept o remușcare intensă chiar în clipa în care Curistul deschide ochii, își duce un deget la rană și întreabă, unde sînt, ce mi s-a întîmplat, cine mi-a spart dinții? Ăsta și-a pierdut memoria, îi face Roja un semn cu
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2722]