2,061 matches
-
Ulysse de Marsillac, profesor de limba franceză la Facultatea de Litere din București, a trăit până la 1877. Ieșea de 2 ori pe săptămână. Ziar în limba franceză, în format de revistă, a introdus rublica mondenă în presa din România.327 Telegraful, imprimat Telegraphulu. Ziar cu apariție neregulată, era de nuanță liberală, dar ziar independent.328 Daracul, ziar umoristic, fondat în 1869, apărea o dată pe săptămână. Era independent.329 * În afară de aceste 11 sau 12 publicațiuni, nu mi mai amintesc să fi apărut
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
democratice înaintate pentru vremea aceea“, cum afirmă Constantin Bacalbașa cu excesivă bunăvoință. 327. Le Journal de Bucarest („politique, scientifique, littéraire et comercial“); redacția se afla în casa Resch de pe Calea Mogoșoaiei („bureau du journal, place du Théâtre, maison Resch“). 328. Telegraful, gazetă politică și literară, de orientare radical-liberală, a apărut la București de la 1/13 aprilie 1871 la 30 octombrie/11 noiembrie 1888, la ea lucrând succesiv I.G. Valentineanu, N.T. Orășanu, Gr.G. Tocilescu, I.C. Fundescu (menționat ca director din 1874), când
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
în oraș. bucureștiul în 1871 169 Revista contimporană (1873-1876), deja amintită aici; bihebdomadarul La Roumanie al lui Fr. Damé (1873-1876); gazeta muncitorească Uvrierul (1872), urmată de Lucrătorul român (1872-1873) ș.a. 331. Dintre gazetele citate de Bacalbașa apăreau zilnic numai Românul, Telegraful și Pressa (aceasta din urmă de la 16/28 februarie 1869). De altfel marele public nici nu-l cunoștea sub numele lui de Orășanu, ci îl cunoșteau sub numele de Nichipercea. Acesta era titlul gazetei umoristice unde debutase.332 Cel dintâi
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
lui Laerțiu făceau autoritate. Totuși reputația lui Laerțiu a trăit într-un cerc restrâns și nu i-a supraviețuit 337. Nicolae Scurtescu era cunoscut iarăși într-un cerc mărginit. Îl cunoșteau intelectualii, profesorii, ziariștii, studenții. Institutor în București, scria în Telegraful și în alte publicații, avusese câteva polemici și întrebuința stilul declamator, atât de mult la favoare pe vremea aceea. După urma lui Scurtescu a rămas o dramă în versuri intitulată Rhea Silvia și un volum de versuri. Fiindcă făcea polemică
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
Petre V. Haneș, 1924 ș.a.) (v. bibliografia excelentei ediții în două volume, alcătuită de Andrei Rusu: Cezar Bolliac, Scrieri, Editura Minerva, 1983). 337. Alexandru Em. Lăzărescu (Laertiu) (1830- 1876), „până la 1876 trecea drept critic acut [...], scrisese foiletoane dramatice la Românul, Telegraful, Alergătorul liber, făcând în limbaj francizat analize meticuloase privind subiectul, personalitatea eroilor, motivarea psihologică, jocul actorilor, decorurile, limba“ (G. Călinescu). Laertiu a mai scris poezii (Ore de repaos, 1853) și lucrări dramatice, mediocre. Dar n-a putut rămâne 338. Poetul
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
1871, aproape simultan, de principalele periodice În timpul când funcționa Congresul, se ivește un incident care face senzație și agită presa. Ministrul de Externe Gheorghe Costa-Foru rostește în Senat câteva cuvinte care jicnesc pe ziariști. 188 bucureștii de altădată liberale: Românul, Telegraful, propunerea concretă venind însă din partea oficiosului „fracționiștilor“ ieșeni (fondat la 6/18 iunie 1871), Uniunea liberală, al cărui redactor era A.D. Holban; în numărul din 12/24 august 1871 bisăptămânalul ieșean - aflat sub influența unuia dintre fruntașii „fracțiunii libere și
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
Eminescu, prilejuită de împlinirea cu un an în urmă a patru secole de la întemeierea mânăstirii Putna. În această atmosferă de sinceră efervescență națională - folosită de liberali și în propriul lor interes politic - ideea congresului a fost preluată de Românul și Telegraful, acesta din urmă precizând clar în numărul din 22 august 1871, într-un editorial semnat B.P.R. (B.P. Rădulescu): „Congresul presei române va fi chemat a organiza acțiunea națională și liberală a poporului“. În cursul lunii septembrie au avut loc chiar
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
din 22 august 1871, într-un editorial semnat B.P.R. (B.P. Rădulescu): „Congresul presei române va fi chemat a organiza acțiunea națională și liberală a poporului“. În cursul lunii septembrie au avut loc chiar „adunări pregătitoare“ ale consfătuirii, găzduite de redacția Telegrafului, dar boicotate de Românul; la 1/13 octombrie 1871 au început, în sala Ateneului Român, de lângă Cișmigiu, lucrările unei comisii însărcinate cu „elaborarea proiectului de declarațiuni de principe“, sub președinția lui A.D. Holban, secretari fiind G.Dem. Teodorescu și Gr.
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
lucrările sale durând până la 8/20 noiembrie, răstimp în care au avut loc 12 ședințe (ROM., an. XV, 11 noiembrie 1871, p. 973), destul de zbuciumate, căci „programul-manifest“ propus a fost contestat în parte de o „minoritate“ compusă din reprezentanții gazetelor Telegraful, Poporul, Opiniunea publică și Columna lui Traian, punctele de discordie nefiind însă esențiale (proiectul „minorității“ insista, în sens pozitiv, asupra necesității protejării industriei naționale: „Presa română va cere necontenit de la puterile statului de a protege cu eficacitate orice industrie națională
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
împământenită, născândă sau pe cale a se consolida“ - v. proiectul minorității și programul adoptat de „congres“, publicate pe două coloane în TEL., an. I, nr. 183, 16 noiembrie 1871, p. 1). Divergențele au dus la retragerea de la consfătuire a gazetelor amintite (Telegraful, Poporul și Columna lui Traian, adică a delegaților respectivi, în ordine: Gr. Tocilescu, N. Bassarabescu și B.P. Hasdeu), în afară de Opiniunea publică, al cărei reprezentant a votat documentul final „cu excepțiunea celor 4 primi articoli din proiectul primitiv“ (la 7/19
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
lui Traian, adică a delegaților respectivi, în ordine: Gr. Tocilescu, N. Bassarabescu și B.P. Hasdeu), în afară de Opiniunea publică, al cărei reprezentant a votat documentul final „cu excepțiunea celor 4 primi articoli din proiectul primitiv“ (la 7/19 noiembrie 1871, în Telegraful se menționa cu litere mari pe prima pagină: „Ghica-Congres. Majoritatea Congresului presei române compusă din ziarele Uniunea liberală, Semănătorul, Gazeta de Bacău, Trompeta Carpaților, Românul și alte trei foițe umoristice a exclus din Congres pe reprezentanții ziarelor Telegraful, Poporul, Opiniunea
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
1871, în Telegraful se menționa cu litere mari pe prima pagină: „Ghica-Congres. Majoritatea Congresului presei române compusă din ziarele Uniunea liberală, Semănătorul, Gazeta de Bacău, Trompeta Carpaților, Românul și alte trei foițe umoristice a exclus din Congres pe reprezentanții ziarelor Telegraful, Poporul, Opiniunea publică și Columna lui Traian“ - Ion bucureștiul în 1871 189 Ministrul de Externe este atacat în Senat de către senatorul opozant Ion Deșliu, care-i arată că majoritatea ziarelor îl acuză că este interesat în chestia Strousberg, care era
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
în care autorul adăoga scene și cuplete noi privitoare la evenimentele zilei. Piesa în general era slabă și jucată de câțiva actori adunați la întâmplare. [circul suhr] În același timp este instalat pe Piața Constantin-Vodă (actualul Palat al poștelor și telegrafelor) Circul Suhr. Deosebindu-se de celelalte circuri acoperite cu pânză, Circul Suhr, destinat să joace și iarna, este construit tot din lemn. Iată de pildă programul de la 2 iunie. circul suhr Sâmbătă 2 iunie 1873 mare reprezentațiune brillantă de gală
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
devenind un adept fervent al grupărilor liberale; în 1873, la 19 ani, editează gazeta Oltul, subvenționată de liberali, în care își expune, cu energie pamfletară, opiniile antidinastice, foarte la modă pe atunci, reluate apoi de el, cu nuanțe republicane, în Telegraful. Legăturile sale cu lumea școlară a Bucureștilor sunt acum puternice, e admirat de adolescenții încălziți de ideologia încă revoluționară a liberalilor și, în semn de suverană prețuire a foarte tinerilor săi amici, le închină cu generozitate de viitor maestru, în
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
rească în fundul unei mari curți, după obiceiul vremii. Această casă era proprietatea maiorului Lakeman, fost ofițer în armata turcească sub numele anul 1875 243 16. Poezia din care citează Bacalbașa (Gângavul politic din timpul domnilor străini) a apărut în ziarul Telegraful, la care Macedonski își începuse colaborarea în primele luni ale anului 1875; prin refrenul de evidentă atitudine antidinastică („Jos tiranul ce domnește, / Care legi disprețuiește / Și vrea lanțuri să ne dea / Vodă Car... / Vodă Car... / Crudul Vodă... Caragea.“), poezia a
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
Fleva chiar în noaptea aceea. Îmi amintesc că cel mai înflăcărat era un domn Zăgănescu. Acesta propunea lucruri extreme. El era de părere ca să pornim in corpore către Văcărești; el, care era un bun gimnastic, se va urca pe stâlpii telegrafului și va tăia firul pentru ca cei de la închisoare să nu dea alarma. Bineînțeles toate acestea erau numai copilării. Atâta îndrăzneală începu să dea de bănuit. Cu spiritul nostru bănuitor, am și conchis că Zăgănescu este un spion al poliției. Bineînțeles
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
se da concertul marei cântărețe italiene Carlotta Patti.17 În Cameră, după retragerea opoziției liberale, s-a format o altă opoziție, în cap cu D. Ghica, V. Boerescu, Ceaur Aslan, G. Cantacuzino etc., care numără vreo 40 aderenți.18 Ziarului Telegraful i s-a făcut de guvern un proces de presă.19 În sfârșit, din cauza hărțuielilor din sânul partidului său, Lascăr Catargiu se hotărăște să treacă mâna opozițiunii. El dizolvă Senatul mai mult spre a pedepsi pe conservatorii dizidenți: prințul D.
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
Catargiu și-a refăcut guvernul la 30 ianuarie/11 februarie 1876, gruparea centristă a lui D. Ghica și Vasile Boerescu a trecut în opoziție, criza guvernării conservatoare apropiindu-se de deznodământ. 19. Informația lui Bacalbașa este, în parte, inexactă. Redactorul Telegrafului fusese chemat în fața Parchetului la 27 ianuarie/8 februarie 1876 spre a da lămuriri în legătură cu o știre apărută în ziar privind o imaginară „călcare“ a unei bande electorale conservatoare „în strada Romană“. Întrucât ziarul publicase o dezmințire în această problemă
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
în ziar privind o imaginară „călcare“ a unei bande electorale conservatoare „în strada Romană“. Întrucât ziarul publicase o dezmințire în această problemă, nu a mai fost emisă citația amintită de Bacalbașa (TEL., an. VI, 2 martie 1876, p. 1). Redactorul Telegrafului, I.C. Fundescu, fusese însă judecat și achitat de Curtea cu jurați din București la sfârșitul lunii decembrie 1875, fiind învinuit de ofensă adusă prin presă Adunării Deputaților (TEL., an. V, 20 decembrie 1875, p. 1). 20. Senatul începuse să facă
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
19 aprilie 1876 (s.n.) în Deutsche Zeitung și fusese reprodus în traducere câteva zile mai târziu de către „Românul (Ministerul sabiei - Säbel Ministerium din București“, ROM., an. XX, 12, 13 aprilie 1876, pp. 321-322) fiind preluat la 14 aprilie și de Telegraful. El reflecta interesele egoiste ale cercurilor con ducătoare austro-ungare care, provocând destabilizarea în sud-estul Europei, doreau să-și extindă aici sferele de influență, temându-se, totodată, de expan siunea, în aceeași zonă, a Rusiei țariste. 35. Guvernul Lascăr Catargiu se
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
se simte că guvernul român caută un simplu pretext spre a putea rupe cu Turcia, de aceea ziarele oficioase anunță zilnic că trupele turcești au violat în mai multe puncte teritoriul României.34 În Rusia însă, e cenzură strașnică, iar telegraful anunță că ziarul Golos a fost suspendat pe 2 luni. anul 1877 339 31. În textul lui Bacalbașa: Dunăre. 32. Constantin Bacalbașa a reprodus textul manifestului guvernamental din „supli men tul Românului“ (de fapt o „ediție specială“) din 13 aprilie
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
război turcească să se retragă din dreptul Olteniței. 46. Starea de spirit a opiniei publice românești era reflectată de cotidienele liberale Românul (care preciza, la 27 aprilie/9 mai 1877, că „România nu mai poate sta cu brațele încrucișate“) și Telegraful (care se pronunța în favoarea ieșirii neîntârziate a României din starea de neutralitate, inacțiunea constituind „o înjosire a demnității noastre naționale, o nesocotință rușinoasă a trecutului nostru eroic“ - 27 aprilie/9 mai 1877). 47. La sfârșitul lunii aprilie 1877 liberalii radicali
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
juca: La sânul mamei; Filosofia bărbaților, iar Teodor Popescu va cânta între acte aria lui Țepeș, opereta națională Fata de la Cozia de Eugen Carada. Prețurile 2 și 1 leu.140 Ziarele cotidiane ale epocii nu erau puține. Aveam: Românul și Telegraful, ziare liberale, România liberă de sub direcția lui D.A. Laurian și prim redactor Ștefan Mihăilescu, cu înclinațiuni junimiste 141, Timpul, organul conserva torilor catargiști, Pressa, organul conservatorilor nuanța Vasile Boerescu, L’Orient 142, anul 1877 381 138. O lună de miere
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
înăuntru“ (v. I.L. Caragiale, Opere, vol. III, ediție critică de Al. Rosetti, Șerban Cioculescu, Liviu Călin, Ed. pentru Literatură, București, 1962, p. 387 și notele, p. 724). Imprudența jurnalului lui Damé și Caragiale a fost blamată de ziarele vremii, de Telegraful și Războiul (acesta din urmă considera zvonul „o glumă infamă“ în numărul său din 2/14 septembrie 1877), iar Pressa, la „Cronica interioară“ (an. X, nr. 178, 2 septembrie 1877, p. 2) publica o relatare mai largă pe care, pentru că
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
și antidinastică inițiată de liberalii radicali; unele dintre poeziile nesemnate din Ghimpele (printre care și acelea citate de Bacalbașa) ar putea să-i aparțină acestuia. Să mai asculte poporul Căci el - nătângul și chiorul - El l-a înțolit!...15 Din Telegraful de la 1872: du-te, du-te! Frunză verde de secară, Dragă băiețele! Du-te mai curând din țară, Dragă băiețele! În drum de te-i poticni Dragă băiețele! Are cin’te potcovi Dragă băiețele! etc., etc.16 Din Ghimpele de la
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]