1,952 matches
-
categoriile apriorice ale conștiinței, cărora li se opune conștiința istorică: "Îngrădirea kantiană lasă conștiința să fie pasivă, cu garnitura ei de categorii, și să primească, de la un lucru în sine pasiv și el, diversul materiei, pe care formele conștiinței îl unifică." (C. Noica, Viziunea metafizică a lui Lucian Blaga și veacul al XX-lea în ***, Lucian Blaga cunoaștere și creație. Culegere de studii, București, Editura Cartea Românească, 1987, p. 26, vol. coordonat de Dumitru Ghișe, Angela Botez și Victor Botez). Reamintim
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
și inconștient, o anumită valoare, iar "urcarea acestei valori în conștiință este o datorie a vieții și personalității, menită să dea structurii sufletului consistența ei deplină."146 Construcția metafizică nu face apoi decât să totalizeze corelațiile existente și să le unifice într-un principiu, dar așa cum comentează M. Flonta "orice sistem metafizic reprezintă cel mult o perspectivă asupra corelației universale, și nu corelația însăși", căci "despre absolut, despre acea corelație universală a cărei descoperire ne-ar oferi un răspuns deplin și
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
științelor spiritului, finalități pe care le corelează în sisteme de scopuri.181 Actualitatea unei Weltanschauungsphilosophie reiese din constatarea că, după ce și-a pierdut statutul de "filozofie primă", metafizica tinde astăzi într-adevăr să-și redobândească menirea de a ordona și unifica manifestările spiritului, avansând chiar pe terenul științelor care s-au despărțit de ea în epoca modernă și care au renegat-o, determinându-le să reflecteze mai temeinic asupra lor înseși. În acest sens, Dilthey notează în Einleitung...: Totuși cultura lumii
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
patru operații ale „metodei gramaticale” stabilite de Dionysios Thrax mai sunt folosite și astăzi în analiza filologică: diorthoza (diórqwsi" = „critica textelor”), anagnoza (avnavgwsi" = „lectura atentă a textului”), exegeza (evxhghsi" = „explicarea, interpretarea”) și judecata de valoare (krísi"). Exista ceva profund care unifica eforturile acestor dascăli - indiferent dacă erau erudiți sau specialiști: sensul comun, scopul unic urmărit. Acesta era moralitatea. Studiul gramatical căuta întotdeauna să degajeze valoarea morală a fiecărui text literar sau autor analizat. La fel procedau profesorii de retorică sau de
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
prezervării diferențelor; ele încearcă să răspundă altei întrebări: cum ar putea fi transgresate diferențele curriculare și educaționale și aliniate la nivelul unor standarde acceptabile în raport cu progresele mondiale? Pedagogii internaționaliști și globaliști studiază: virtuțile limbajului total (whole language); posibilitatea de a unifica practicile pedagogice la nivel planetar; posibilitatea de a elabora un curriculum global (global curriculum); supraviețuirea speciei umane cu ajutorul educației în condițiile poluării planetei; globalizarea strategiilor de reformă educațională; standardizarea, la nivel mondial, a capacităților și performanțelor celor care învață pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
sunt specificate într-o „lege națională a educației” sau într-un „program național”. Este cazul celebrului program de reformă inițiat de președintele George H.W. Bush, America 2000 - primul program american de reformă a învățământului, menit să centralizeze și să unifice, la nivel federal, sub raport pedagogic și legislativ, învățământul din toate statele care compun SUA191. Elmore și Sykes (1992) consideră că în corpusul formal care alcătuiește curriculum policy intră reglementări stabilite la cel puțin patru niveluri: a) federal/guvernamental; b
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
definite foarte diferit de teoreticienii curriculumului, pentru că nu s-a realizat încă un consens în legătură cu ce realități disting ele în mod exact. Întrucât par să desemneze aproximativ același proces insesizabil de formare umană, Leslie Owen Wilson a preferat să le unifice și să adopte definiția dată de Longstreet și Shane (1993): Curriculumul ascuns privește acele învățări pe care copilul le derivă din natura înconjurătoare, inclusiv din arhitectura școlară și conduitele educatorilor sau ale administratorilor 219. Leslie Owen Wilson a observat că
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
autonomie, responsabilitate, proiecte personale de dezvoltare, motivație autoactualizatoare. Ca urmare, procesul de formare se adresează nu doar inteligenței sale sau altor procese mentale educabile izolat, cât întregii sale personalități în interrelațiile ei sociale. Rezultă, în plan didactic, tendința de a unifica diferitele elemente ale acțiunii pedagogice pentru a nu mai obține doar efecte sectoriale și de durată limitată („știu” matematică, dar nu și cum să-mi prezint punctul de vedere, chiar pe conținut matematic; „știu” geografie cât să trec examenul); „știu
[Corola-publishinghouse/Science/2106_a_3431]
-
regândire a atribuțiilor școlii, care, pe lângă rolul de a exercita asupra tinerei generații o influență educativă sistematică, îl are și pe acela de a selecta aceste influențe multiple și de a le conferi o tentă educativă, pentru a încerca să unifice educația formală, pe care o realizează ea, cu cea nonformală și informală. Realizarea, cu ajutorul unor parteneriate eficiente, a preconizatei unități dintre cele trei tipuri de educație reprezintă una din premisele fundamentale ale structurării 60 unor personalități echilibrate și deschise în
ARTA DE A FI PĂRINTE by Alina - Mihaela Tataru, Mirela- Mihaela Puiu () [Corola-publishinghouse/Science/91745_a_93075]
-
obiecte sacre, apărate cu prețul vieții și duse de solii numeroase, vreme de luni și luni de zile, pe căi nesfîrșite și necunoscute. Se poate spune că, prin funcția sa, demnitarul politic responsabil cu ambasada unui împărat în țară străină unifică, traversîndu-le la modul propriu, ținuturile disparate. Nicolae Milescu Spătarul a fost însărcinat cu mai multe misiuni, unele, fără îndoială, secrete. Din călătoria sa lungă spre Est, avea să trimită sau să aducă în Rusia mai multe documente: raportul misiunii în
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
în structuri mai profunde și mai generale decât o tentativă efemeră de unificare, care a reușit însă, nu atât la nivel politic și teritorial, cât religios și cultural. "Le Goff acceptă printre meritele Imperiului Carolingian pe acela de a fi unificat organizarea monastică a Occidentului, prin acțiunea călugărilor benedictini, un proces care a fost dublat de omogenizarea liturgică, impusă de Carol cel Mare și urmașii săi pretutindeni pe teritoriul actual al Franței, Germaniei, Italiei și Beneluxului după modelul de la Roma. Dacă
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
a Cașinului și Oituzului cu râul Trotuș, la 48 de km. de Bacău. Între 1956 și 1968, orașul s-a numit Gheorghe Gheorghiu - Dej. În secolul al XIX-lea, localitatea era împărțită în Oneștii Noi și Oneștii Vechi (1873), fiind unificată din nou, în 1876. Secole de-a rândul a fost loc de popas și trecere, în special pentru negustori și păstori transhumanți, în drum spre Moldova și Dobrogea. În 1458 era proprietatea mănăstirii Bistrița, iar din 1774 a familiei Aslan
LOCURI, NUME ŞI LEGENDE TOPONIMICE by ŞTEFAN EPURE () [Corola-publishinghouse/Science/1668_a_2940]
-
Luxemburg cunosc guverne creștin-democrate în toată perioada interbelică, singure sau în coaliții cu socialiștii sau liberalii, cu scoruri electorale în general de peste 30%, în Franța acest curent a fost un eșec, neputîndu-se identifica cu societatea catolică din Hexagon sau măcar unifica, Partidul Democrat Popular fiind marginal în Parlament. În Germania, Zentrum, un partid mai mult catolic decât creștin-democrat, a avut prin contele Georg von Hertling, fost președinte al acestuia, funcția de cancelar în 1917. Ca partid, a jucat un rol important
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
dată ca exemplu. Alegerile din 1907, pentru prima dată prin vot universal, au adus un oarecare succes partidului său. Au fost aleși 67 deputați (dintr-un total de 516) și 30 de catolici conservatori. Aceasta a oferit ocazia de a unifica cele două curente în sînul aceluiași partid social-creștin, a cărui evoluție se situa pe poziții mai puțin tranșante pe plan social. El a continuat, totuși, să propage un antisemitism virulent prin intermediul organului său, Deutsche Volksblatt, ceea ce i-a adus admirația
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
a adus un atac violent din partea catolicilor conservatori al căror organ reprezentativ, Il Siglo Futuro, vedea în el un fel de comunist 26. Acest episod demonstrează dificultățile unei adevărate democrații creștine, atunci cînd regele Alphonse al XIII-lea dorea să unifice Spania cu Biserica și proclama solemn catolicizarea țării în momentul ungerii sale în mai 1919. În 1922 a apărut Partidul Social Popular, un partid a cărui existență avea să fie efemeră. Conducătorii lui, ca José María Gil Robles sau Angel
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
a apărut Partidul Social Popular, un partid a cărui existență avea să fie efemeră. Conducătorii lui, ca José María Gil Robles sau Angel Ossorio y Gallardo (legat de omul politic conservator Antonio Maura), proveneau dintre Propagandiști sau din sindicalismul creștin unificat în 1919 (momentul cînd a fost creată Confederación Nacional de Sindicatos Católicos) și din Confederación Católica Agraria, puternică la sate. Acest partid se raporta la Luigi Sturzo și a extras din experiența populară italiană un program bazat pe interclasism, pe
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
exista decît la nivelul fantasmelor. Diferențele, suspiciunile, divergențele, existau din belșug. Nu trebuie, totuși, să le acordăm o importanță prea mare. Ele au fost subliniate de protagoniștii francezi; alții, cum ar fi italienii, încercau să le minimalizeze, subliniind ceea ce se unifica. La Congresul NEI din 12-14 aprilie 1950 de la Sorrento, Alcide De Gasperi amintea de "identitatea principiilor inspirației noastre, care trebuie să conducă la o anumită asemănare, ba chiar la o uniformitate în soluționarea problemelor comune". De aceea, formarea Noilor Echipe
Europa democraţiei creştine by Jean-Dominique Durand [Corola-publishinghouse/Science/1434_a_2676]
-
în funcție de înrudirile și afinitățile concordante cu „aerul de familie” și ideologia pe care respectiva grupare le afirmă. În mod necesar, structura oricărui c.l. include prezența unui critic-mentor, figura unui „spiritus rector” în stare să adune laolaltă personalități variate, să unifice și să compatibilizeze, printr-un program estetic comun, forțe literare nu o dată divergente, iar la nevoie, să creeze necesara impresie de omogenitate și coeziune a grupării, în ciuda iminentelor disidențe individuale, fricțiuni și facțiuni interne. Dar, mai ales, acesta reprezintă instanța
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286162_a_287491]
-
există leptoni și neutrini. Modelul standard este departe de a fi simplu și mult prea departe pentru a fi teoria perfectă, deși înglobează multe cercetări și la fel de multe fonduri. Se ridică astfel o serie de întrebări: 1.Ă Pot fi unificate cele patru interacții într-una singură ? 2.Ă De ce numai trei familii de particule ? 3.Ă De ce constituenții materiei și particulele care propagă interacția au mase atât de diferite ? Referitor la acest fapt, trebuie să spunem că este vorba de
Conexiuni by Florin-Cătălin Tofan () [Corola-publishinghouse/Science/667_a_1016]
-
din câte îi stau la îndemână (dacă se înțelege aici simplitatea ca adecvare la o intenție comunicativă). Interesul de lectură al lui P. acoperă în mod demonstrativ arii ample din toate perioadele literaturii române, criticul urmărind sistematic și metodic să unifice prin interpretare ceea ce este reputat ca disparat. În volumul Eros și utopie (1980; Premiul „G. Călinescu” al „Revistei de istorie și teorie literară”), de pildă, texte de Mihai Eminescu, G. Ibrăileanu, Mateiu I. Caragiale, Mircea Eliade, Ion Barbu sau G.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288671_a_290000]
-
dintre ț)ri poate s) scape controlul, sau s) cedeze în fața epuiz)rii și sl)biciunii. Faptul c) necesit)țile sunt clare sporește șansele că ele s) fie satisf)cute, ins) nu ofer) nici o garanție. Pericolele din afara granițelor pot s) unifice un stat, și s)-i îndemne poporul c)tre acțiuni eroice. Sau, așa cum s-a întâmplat în cazul în care Franța a înfruntat Germania lui Hitler, presiunile externe pot împ)rți liderii, s) pun) în încurc)tur) publicul, și s
[Corola-publishinghouse/Science/2255_a_3580]
-
c)tre care dezvoltarea organismului statal european a condus lucrurile, incepand cu sfârșitul Evului Mediu” (1924, p. 321). Din punct de vedere militar și economic, interdependenta s-a dezvoltat, pe m)sur) ce regiunile autosuficiente ale Europei feudale au fost unificate de c)tre statele moderne. Marile puteri ale unei lumi bipolare sunt într-o mai mare m)sur) autosuficiente, interdependenta dintre ele sc)zând. Aceast) condiție distinge sistemul prezent de cel de dinainte. Din punct de vedere economic, America și
[Corola-publishinghouse/Science/2255_a_3580]
-
dimensiunii simbolice, omul dă sens existenței, reduce diferența dintre el și divinitate, își construiește o grilă prin care interpretează realitatea și stabilește limbaje comune cu ceilalți. În concepția lui Mircea Eliade 293, simbolul reprezintă un limbaj total care sintetizează și unifică o totalitate de semnificații. Întrucât creațiile spontane ale omului primordial au fost de natură simbolică, devine evidentă funcția simbolului ca instrument de cunoaștere și de înțelegere a omului și a trăirilor sale. Mai mult, gândirea simbolică este înrădăcinată în om
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
înfruntării dintre gândirea religioasă și un tip de gândire rațională (Gugelot, 2010 : 215). În acest caz, muzica constituie unul dintre elementele ce explică perenitatea unui loc de pelerinaj, prin capacitatea sa de a menține „încărcătura sacră”, tensiunea spirituală specifică. Muzica unifică, dă naștere sentimentului de comunitate, devenind un fel de „ecran de protecție” împotriva agresiunii urbane din jur. Se ridică deci în acest context întrebarea dacă „muzica” nu poate avea același statut ca și „sacrul” în sociologia durkheimiană : emblemă și limită
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
încurajare multă suferință. Iată despre ce este vorba: peste câteva zile se împlinesc 35 de ani de la așa-zisa aderare a Bisericii Greco-Catolice la biserica (mamă) ortodoxă prin actul de la Cluj, când un grup de preoți uniți au hotărât să unifice cele două biserici românești din Ardeal. Este cunoscut de toată lumea că acest act a fost de fapt un dictat al guvernului român. Cu ocazia vizitei mele din această vară am aflat lucruri impresionante, din gura unui preot din regiunea Brașovului
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]