15,310 matches
-
Câteva zile mai târziu, presa vremii a fost invadată cu știre de zenzație. Schimbălău și Schimbălete și-au mutat birourile afară, în stradă, în două corturi sportive - militare. Asta au explicat ei, curioșilor, până în momentul când DNA - ul va dezlega misterul montării, în pereții respectivelor încăperi, camere ascunse, de luat vederi. Briceagul intra ușor în carnea peretelui, faptul îl incită. Își intensifică scobilitura. Ieși la iveală, ceva, ca un capac de cutie de râme, căci cu astea era, el, mai obișnuit
Hachiţe : schiţe şi povestiri ocrotite de promoroaca dragostei pentru viaţă by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1196_a_1932]
-
întoarseră imediat către bestie, Miti Matái se opuse uciderii lui, argumentând că tatuajele de pe corpul lui erau prea valoroase pentru a permite să se piardă într-un mod atât de stupid. — Încă n-am deslușit cea mai mare parte a misterelor pe care le ascund, spuse. Și vreau să-l iau cu noi, căci poate că locuitorii unor insule îndepărtate o să le recunoască. Știu că merită moartea mai mult ca oricine, adaugă. Dar ar fi o moarte pe care nu ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
micuți sau mase de plancton, dar era clar că nu putea fi vorba de astă, căci atunci când se loveau de scândurile vasului se auzea un zgomot puternic, ca și cum ar fi fost un corp dur și compact. Oceanul este plin de mistere pe care nici eu n-aș putea să ți le explic, recunoscu Navigatorul-Căpitan, în una din acele nopți când o masă uriașă, fosforescenta, dansa în jurul lor, fără să dovedească intenții ostile. Și în asta constă atracția lui cea mai mare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
răspunse acesta. Poate că fugăresc pisici, vânează iepuri sau aleargă după poștaș... Poate că au o lume a lor pe care noi nu o cunoaștem. Atunci, stătea foarte cuminte, privindu-l pe Tom-Tom ore în șir, încercând să pătrundă în misterul minții lui și al acelei lumi canine de care oamenii habar n-aveau. Și acum, el se afla în locul lui Tom-Tom, iar ei veneau să-l cerceteze pe când dormea. Dumnezeule! De câte grozăvii ar avea ei parte dacă ar putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
urmele lăsate în nămol. Fuseseră patru iar, printre ei, și cel pe care îl cunoștea drept Kano, purtătorul celei mai lungi sarbacane din tot ținutul. Călcătura lui era inconfundabilă, urma aceea diformă nu se asemăna cu nici o alta. De ce acest mister? De ce să vină noaptea, să se așeze ca să-l privească, să mănânce ceva și să plece fără să aștepte lumina zilei? Era poate un fel de a-i impune condiția de oaspete. Trăia în lagună, pentru că așa voiau ei. Puteau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
fost fericit pe o insuliță în chip de modern Robinson voluntar. Poate că și-ar fi găsit norocul ca navigator solitar, făcând înconjurul lumii la bordul unui hodorogit velier de cabotaj. Poate, dar, deși marea îl atrăgea, aceasta nu avea misterul selvei, nici cântatul păsărilor, nici țipetele papagalilor sau mirosul profund al frunzișului umed. Iar pe mare circulau deja prea multe vapoare și la mare se iveau o mulțime de porturi urât mirositoare. În mare ajungeau sute de fluvii împuțite și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
distrug, terminând cu animalele, cu pădurile, cu pășunile ei. Poate că elefantul e mai spectaculos decât tatuul, și leul mai de temut decât jaguarul; dar în lumea care mă interesează, în lumea celor mici, a insectelor, a florilor și a misterelor nerezolvate, Amazonia este incomparabil mai bogată. Se pot citi cărți și vedea filme în culori despre viața elefantului, de când se naște până când moare, dar nimeni n-a filmat vreodată o peliculă despre furnicile isula, care se transformă în plante după ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
apăsa fruntea cu o batistă umedă: — Ești un porc! exclamă el. Niciodată n-o să mai am încredere în tine. — Așa să faci... Vrei să mănânci? Se așeză cu un geamăt: — Ce s-a întâmplat? Unde e toată lumea? Ridică din umeri: — Mister... Ceva i-a făcut să fugă... Mai ții minte scena cu avionul? Mi-a făcut impresia că erau nervoși. Fugeau, dar nu știu de cine. — De noi? Nu-ți face iluzii! Ouă prăjite? Da, te rog... Atunci, de cine? — N-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2109_a_3434]
-
hotărîre judecătorească... mai telepatic și mai eficient decît orice telefon mobil... Ce-i cu telefoanele astea, dom’le? m-am întrebat și eu la un moment dat. Să fie doar o modă sau o nouă configurație a omului “de mîine”? Mister total! Un lucru e cert: mai devreme sau mai tîrziu o să mă gîndesc serios la acest mijloc de comunicare... * Am întîlnit-o pe Elektra chiar în această toamnă, dar deja am impresia că ni se pare că ne cunoaștem foarte bine
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
găsească resurse, dacă nu cumva se auto-anihilează între timp, ea și întreg pămîntul... * Dacă ar fi după mine, să-mi aleg despre ce subiect aș vrea să vorbesc, în mod sigur conversația ar lua direcții afective, s-ar îndrepta spre misterele iubirii și diversitatea unui sentiment care pînă la urmă este același, mai mult sau mai puțin același... de ce? Poate pentru că nu am încetat niciodată să simt nevoia de a găsi acest sentiment în jurul meu... și cred că toți sîntem la
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
televiziunea, internetul și jocurile pe calculator? Ar ajunge comunicarea să se schimbe într-atît încît să se lipsească de cărți? Aceasta e o întrebare la care numai timpul ar răspunde. Vor ajunge cărțile obiecte de muzeu, amintiri neînțelese, construcții încremenite în misterul lor de veacuri, trăind în continuare în universuri paralele?... sau poate comunicarea va continua să includă această formă completă și complexă de creație, pentru a avea diversitatea exprimării... Adevărul e că eu nu mi-am pus problema dacă vor însemna
ANOTIMPUL ILUZIILOR by CRISTI ROMEO () [Corola-publishinghouse/Imaginative/270_a_504]
-
Deschid încet fereastra... Deschid încet fereastra spre Eter Și peste Hău stau agățat de gânduri. Dar mă feresc să cerc vre´un Mister Și îmi scrutez Ursita printre rânduri Aș vrea șă știu ce-mi este scris; E totu´ ferecat în spații infinite, Nu știu ce-a fost real, ce este vis Dar ale mele vremuri nu´s implinite. Mă ostenesc cu Universul
Ramuri, muguri si mugurasi de creatie olteniteana Antologie de poezie și proză oltenițeană by Nicolae Mavrodin si Silviu Cristache () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91640_a_93383]
-
mîncăciosului. De ce nu stai la coadă, băi, boule? Bou ești tu, cu tot neamul tău! Radu, o așchie de om, sare cu pușca la bătaie și în vînzoleala creată se lovește la arcadă, din care a început să curgă sînge. Mister Polis, cum îl porecleam pe un căpitan, care era și politrucul Unității Militare complexat de lipsa unor studii mai acătării, se repede la Săvescu și ordonă o anchetă. Să fie exclus din UTC! Mare foială în Unitate. Comandanții de plutoane
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
repede la Săvescu și ordonă o anchetă. Să fie exclus din UTC! Mare foială în Unitate. Comandanții de plutoane sînt surprinși de atitudinea lui Polis, cunoscut și ca "prostul Unității" În ședința convocată în grabă se înfierează atitudinea agresorului și mister Polis apasă pe pedală. A folosit armamentul din dotare pentru mutilarea unui coleg. Eu l-am folosit, strigă mutilatul. Eu am folosit arma la bătaie. S-a folosit arma unității, țipă Polis. Costel se uită la sală și remarcă faptul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
cu o participare selectă și a venit și vremea deschiderii cutiei cu bunătăți. Diana a stins lumina, a pus mîna peste ochi și era gata de operație. Raul gîfîia ca o locomotivă și cît ai zice pește, gata cu "marele mister". Venind de la baie, Diana întreabă sec: A fost în ordine? Am fost corectă cu tine, nu? Cred că da, confirmă mirele. Cum adică "crezi"? Ai cumva dubii? A fost așa de... repede că nu mai știu cum a fost. Din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
înghețat. Ochii i s-au bulbucat, gura a rămas căscată și a înțepenit total. Enervată puțin, fata pleacă nervoasă, grăbindu-se ca să-l găsească treaz pe Eugen, un handrălău care vagabonda prin tîrg. În urmă, Rîmbu căuta să dezlege ascunsele mistere ale femeii. Oare o fi pus mîna intenționat? Mai meditează și trage concluzii. Nu și-a dat seama. Cum să țină mîna care (chițcăie) a atins... Înfometată de chimie, Diana a înapoiat rapid cartea. Acasă, Rîmbu mîngîie obiectul care a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Ba legitim, cu cununie, cu nuntă. Dar actele nu le-a mai făcut. Chiar dacă concubina are drepturi... Cine-i concubină, mă, boule? Aneta crede că a fi concubină este tot una cu a fi tîrfa satului. A treia zi însă, misterul este dezlegat. O căruță plină cu bulendre de tot felul, haine, macaturi, plapume, așternuturi și alte cele, a oprit la poarta lui Ion. Pe o banchetă, în față, stătea el cu o gospodină nu prea bătrînă și care se ținea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
Desigur că mobilul exilului Dumneavoastră nu a fost fuga de comunicarea socială, vulgară și zilnică - dacă aș crede asta, ar Însemna să mă jignesc pe mine În primul rînd și să mă acuz că nu sînt capabil să intuiesc „marile mistere“. Dar și aici, Doamnă, ați frînt zborul la jumătate, pentru simplul motiv că nu ați aruncat la trecerea Dunării toate creioanele și alte instrumente moderne de scris. Doar În această situație, pedeapsa ar fi fost PEDEAPSA! Așa, vă rog să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
vor să ne punem centurile ne punem centurile ca un cîine În lanț să fii dus la marele spectacol de circ și vrei să spui că nu-ți place ba bine că nu purtați-vă cu mănuși domnilor eu sînt Mister Niki Monsieur Niki Herr Niki Bârsan și dacă mă supărați mîrÎi cum ajung trebuie să iau legătura cu organizatorii să le cer să-mi dea o cameră mai ca lumea că dacă nu pretinzi nu dă nimeni doi bani pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
un timp o acceptam În viață totul e chestie de obișnuință cum Învățăm ceva nou cum uităm că Înainte am crezut altfel și dacă trag lozul cel mare dacă vine unu barosan și-mi face o ofertă și-mi spune mister Niki ești un om făcut te așteaptă plaja de la Miami sau dansatoarele din Bali sau templele aztece din Peru nu te apucă mîncărimea nu lași baltă toată liota cu nevastă și amantă cu tot și muști din undiță pînă te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2081_a_3406]
-
maladivă de a vedea lucrurile poate să meargă până la halucinație, care de regulă afectează auzul, dar care poate de asemenea să afecteze vederea sau alte simțuri. Atunci când misticul nu își limiteză presupunerile asupra anumitor fenomene, el ghicește în spatele lor anumite mistere, dar și aude sau vede în mod material lucruri care pentru ființele sănătoase sunt inexistente. Observarea psihiatrică se mulțumește să descrie această stare de spirit și să stabilească existența sa la degenerați și la isterici. Nordau afirmă că, influențați de
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
care nu putea să le atingă datorită talentul lor. El este de asemenea Kaaba înspre care se duceau în pelerinaj toți imbecilii exotici ce au auzit vorbindu-se de noua tendință pariziană și vor să fie inițiați în arcanele și misterele ei. Câțiva dintre acești ”hidropați” nu au emigrat cu ceilalți. Ei au abandont de asemenea numele cel vechi și au fost cunoscuți un anumit timp sub numele de ”decadenți” [...] În curând, totuși obișnuiții de la ”François Premier” s-au obosit de
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
majoritatea susțin în lucrările lor, într-o măsură mai mică sau mai mare, direct sau indirect legătura dintre om și divinitate, dintre creație și creatorul universal. În postmodernitate arta nu mai este un gest al sacrului sau act al revelațiilor misterelor așa cum susținea Blaga<footnote Lucian Blaga, Trilogia culturii, Orizont și stil. Spațiul mioritic. Geneza metaforei și sensul culturii, Fundația regală pentru literatură și artă, București, 1935, pp. 362364 footnote>, ci un obiect de larg consum a cărei atribuții se limitează
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
metaforei și sensul culturii, Fundația regală pentru literatură și artă, București, 1935, pp. 362364 footnote>, ci un obiect de larg consum a cărei atribuții se limitează la nivelul de produs comercial. Artiștii au renunțat de mult la căutarea și descoperirea misterelor, iar în defavoarea calității produsului artistic au recurs la executarea în serie ceea ce a provocat o inflație artistică care a dus la plafonarea culturii pe plan mondial și la răspândirea pe scară largă a kitsch-ului. Referitor la poezie, “nu putem
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
întuneric”. Topuri inimaginabil de numărat sunt umplute zilnic de către filosofi, poeți si scriitori lipsiți de inspirație și imaginație și transpuse în tomuri ce umplu librăriile și bibliotecile lumii. Filosoful din ziua de azi nu mai este interesat de dezlegarea vreunui mister metafizic sau de natură existențială ci mai degrabă de înșiruirea fără sens a unor cuvinte academice “lucioase” și crearea sau interpretarea unor concepte absurde care nu au scopul de a lumina mintea cititorului, ci mai degrabă de a-l deruta
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]