15,017 matches
-
și cu vită, Cu luna lividă sclipind în spărtura de geam Și cu gura uscată de foame ca piatra trăsnită.” (Începutul) Trăirea intimă, aurorală a naturii coincide la Labiș cu „învățarea” țării. Labiș lasă impresia unui romantic plin de ardoare, cultivând titanismul și adoptând ca simboluri ale „primelor iubiri” marile elemente cosmice. În „Lupta cu inerția” scrisul lui Labiș face loc îngândurării și tristeții. Multe dintre poemele de aici vorbesc despre o stare de inerție a ființei, o stare de revelație
NICOLAE LABIȘ – RECURS LA MEMORIE DIMENSIUNI SPAŢIO-TEMPORALE ÎN POEZIA LUI NICOLAE LABIȘ by MIHAELA DUMITRIŢA CIOCOIU () [Corola-publishinghouse/Science/91867_a_107354]
-
serviciul) de consultații o anexă a spitalului. Întrevedem pentru viitor și crearea unui centru de sănătate. S-a spus cu drept cuvânt, că în organizarea sanitară nu facem decât să îngrijim boala, dar nu s-o prevenim; că noi medicii cultivăm boala dar nu cultivăm sănătatea. Trebuie ca prin toate metodele de care dispunem să depistăm primele semne de boală. Trebuie ca prin examene periodice făcute omului sănătos și prin sfaturi de igienă să prevenim boala. Fără o astfel de organizare
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
anexă a spitalului. Întrevedem pentru viitor și crearea unui centru de sănătate. S-a spus cu drept cuvânt, că în organizarea sanitară nu facem decât să îngrijim boala, dar nu s-o prevenim; că noi medicii cultivăm boala dar nu cultivăm sănătatea. Trebuie ca prin toate metodele de care dispunem să depistăm primele semne de boală. Trebuie ca prin examene periodice făcute omului sănătos și prin sfaturi de igienă să prevenim boala. Fără o astfel de organizare, ce nu poate fi
Asistența urgențelor chirurgcale din București by Mircea Beuran () [Corola-publishinghouse/Science/91916_a_92411]
-
negura uitării”, „aripile vremii”, „viscol de dureri”) configurează la C. schița unui stil, nu fără retorică, dar capabil să se ridice până la viziune lirică. Înserarea este prima elegie românească în spirit lamartinian, în care tristețea, neliniștea nedefinită și gravă (se cultivă un fel de mister al stării afective) și singurătatea se reliefează prin contrast cu calmul naturii, cu liniștea câmpenească (sesizată, în ciuda unor note de bucolică gessneriană, cu o sensibilitate profund românească). Simbolul sufletului - luntre rătăcitoare în furtună - este împrumutat din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286110_a_287439]
-
neadmisă în școală și în societatea noastră sub forma violenței, a bătăii pe motiv că: creează suferință fizică și nu de conștiință (cel puțin nu neapărat o suferință de conștiință); umilește, lovește în demnitatea insului, conditionându-i comportamentului de dresură; violență cultivă violența, bătaia creează batăuși; adesea, violența înseamnă a răspunde cu rău la rău, răzbunarea, ceea ce presupune proliferarea, răspândirea răului. În educație, chiar dacă uneori ea apelează și la efecte de ordin material, pedeapsa finalizează suferința de conștiință și mutații de conștiință
Rezolvarea conflictelor dintre şcolarii mici by MARIA COVĂSNEANU () [Corola-publishinghouse/Science/91762_a_93523]
-
și în literatura cultă. Poeți ca G. Coșbuc, I. Pillat (Bocetul), V. Voiculescu (Patru brazi), Adrian Maniu (Înmormântarea feciorului de domn) preiau din b. nu numai concepția filosofică populară asupra morții, ci și elemente stilistice și compoziționale specifice. B. este cultivat și astăzi, viabilitatea acestei specii datorându-se prezenței ei în ceremonialul înmormântării. Surse: T. T. Burada, Datinile poporului român la înmormântări, Iași, 1882; S. Fl. Marian, Înmormântarea la români, București, 1892; I. Pop-Reteganul, Bocete, adecă cântări la morți, Gherla, 1897
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285773_a_287102]
-
Micile drame consumate în lumea provincială constituie substanța acestei proze; Elisabeta, Nora, Maia, caractere abia conturate, sunt tipuri emblematice pentru genul de proză practicat de V.T. Schițele cuprinse în volumul Cloșca cu pui (1941), publicate întâi în „Bilete de papagal”, cultivă în special pitorescul, intrând de-a dreptul în categoria etnograficului, și portretistica, element stilistic ce va reapărea în cărțile următoare, prozatoarea captând atenția cititorului în principal printr-un anumit tip de memorialistică. Deși uneori literaturizează excesiv, mediul și atmosfera epocii
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290483_a_291812]
-
sa. De aceea în vis este un semn pozitiv al afirmării sinelui și al energiei. Cu toate acestea, ne avertizează și împotriva pericolului de a ceda în fața orgoliului și a vanității, deoarece animalul este recunoscut și pentru faptul că își cultivă defectele. Lup Dușman dintotdeauna al omului, lupul simbolizează cruzimea și agresivitatea. Simbolizează caracterul neîmblânzit al instinctelor, energia pulsională liberă și nestăvilită, făcându-l pe om să își piardă stăpânirea de sine. În plan psihanalitic, trimite la oralitate, la un libido
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
și de considerente de ordin recreativ și de emulație. Oamenii, se îndreaptă spre terenurile de sport mai mult pentru destindere, caracterul emoțional, pentru „gustul” sportiv, dobândit cu timpul și mai puțin pentru asista sau participa la un proces instructiveducativ. Se cultivă astfel, practicând diferitele ramuri sportive în timpul liber sau urmărind spectacolul sportiv, gustul pentru mișcare, simțul estetic, dorința de depășire și autodepășire etc. 4.3. Idealul educației fizice și sportului Precizarea idealului, stabilirea funcțiilor și a obiectivelor educației fizice și sportului
FUNDAMENTELE TEORETICE ALE EDUCAȚIEI FIZICE ȘI SPORTULUI by Adrian Cojocariu () [Corola-publishinghouse/Science/1271_a_2363]
-
áphesin poiḗseis, „vei face o iertare, o întrerupere”, în timp ce Vulgata latină îl redă cu expresia requiescere facis, „vei face să se odihnească”. Conform acestei norme, un an odată la șapte ani, pământul trebuia lăsat să se odihnească și nu era cultivat; deoarece era vorba mereu de al șaptelea an, se obișnuiește să fie numit „an sabatic”, în ebraică šĕnat šabbătôn (cf. Lev 25,5). a) Conceptul de an sabatic se aseamănă cu norma despre emanciparea evreului devenit sclav din cauza datoriilor (Ex
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
că această sărbătoare se celebra „în onoarea lui Yhwh” (Lev 25,2), ca și cum aproape că ar fi fost vorba de două posibile alternative. Ei bine, unii cercetători au descoperit că în Asiria se practica alternanța între perioadele când pământul era cultivat și când se lăsa nelucrat; ceva semănător, dar cu accente mitice și într-o formă controversată, se găsește și în Canaan, pe baza mărturiei textelor de la Ugarit: unii admit existența unui ciclu agricol de șapte ani la sfârșitul cărora Baal
Israel în timpurile biblice : instituții, sărbători, ceremonii, ritualuri by Alberto Soggin () [Corola-publishinghouse/Science/100992_a_102284]
-
din sugestia unui spațiu opac, neguros, unde cunoașterea rațională nu are acces. Forța evocatoare a naturii nu pune totuși cadrul natural într-o relație de opoziție integrală cu cetatea. Pădurea nici nu este, de fapt, evocată liric și elegiac, demersul cultivând mai mult magia imaginii și formele rafinate ale simplității. Maniera naturală de transformare a ideii poetice în text, una din calitățile cele mai prețioase ale lui P., se impune chiar de la primul volum, amplificând impresia de rostire fundamentală sau de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288831_a_290160]
-
mai puțin numeroși, trebuie să devină la rândul lor profesori; trebuie așadar ca ei să meargă până la capăt; înainte de toate, cunoașterea profundă și riguroasă a primelor principii le este indispensabilă. Dar ăsta nu este un motiv pentru a nu le cultiva intuiția; deoarece își vor face o idee falsă despre știință și n-o vor privi niciodată decât dintr-o singură parte, și în acest fel nu vor putea dezvolta la elevii lor o calitate pe care nici ei înșiși nu
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
atunci, întrucât trebuie să faci o alegere, prefer mai degrabă să-i aleg pe cei care înțeleg întru totul. Nu cumva arta de a raționa corect este și o calitate prețioasă, pe care profesorul de matematică ar trebui s-o cultive înainte de toate? Am grijă să nu uit asta; acest lucru trebuie avut în vedere, și încă de la început. Aș fi dezolat să văd geometria degenerând în nu știu ce tahimetrie de joasă speță, și nu subscriu în niciun fel unor doctrine extreme
by VIOREL BARBU [Corola-publishinghouse/Science/1112_a_2620]
-
vecie, creștinismul ca religie și practică de cult nu are nimic în comun cu pretinsele revelații drăcești ale unor plăsmuitori fanatici ivriți. Credința este una monoteistă legată de cultul luminii și al nemuririi ca fundamente ale existenței umane pe pământ cultivate de religia geților ce avea ca simbol al sacrului crucea înscrisă în cerc sau liberă și steaua cu șase colțuri, și care a fost confiscată de biserica amintită mai sus prin minciună, sabie și genocid. După moartea lui Traian nu
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
iudei renegați, fiind și primul care face un rechizitoriu documentat împo- triva acestei secte. El și-a scris lucrarea în vremea frămîntărilor civile romane și susține în textele ajunse pînă la noi, că adunările creștinilor erau adevărate cuiburi unde se cultiva vrăjitoria, lipsa de patriotism și de loialitate față de imperiu, frățiile acestora fiind organizații ilicite potrivit legilor romane. În timpul lui Augustus au fost desființate toate societățile cu excepția celor fu-nerare. Acestea puteau să se adune o dată pe lună cînd se strîngea cotizația
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
cînd s-ar fi tălmăcit cărticica din ebraică în greacă este iarăși o mare minciună așa cum le stă bine mozaicilor care și-au făcut din acest nărav păcătos și stricăcios, cea mai mare virtute. Pentru a desțeleni tărîmul plăsmuirilor ivrite cultivate cu atîta osîrdie de mozaici și mai tîrziu de către greci și romani, trebuie să fac o leacă de istorie ca să rostuim și rînduim vremurile și oamenii iar glagoria să o punem pe calea cea luminoasă. Necazurile și urgiile istoriei i-
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
de urechi pentru marele afront adus culturii și religiei ivriților și astfel tărășenia a fost pusă pe calea cea luminoasă. Regele trimite o delegație la marele rabin și regele iudeilor pentru a invita în Alexandria tălmăcitori de soi să-i cultive pe guguștiucii grecotei. S-au retras în insula Faros unde au tradus cărțile ca după dictarea unui sufleor nevăzut. Dar eu am zăpsit sufleorul din dos care nu putea fi altul decît Iahwiță cel întunecos. Și această informație pute rău
ADEV?RURI ASCUNSE by CONSTANTIN OLARIU [Corola-publishinghouse/Science/83086_a_84411]
-
al Academiei Române (1965), Premiul Uniunii Scriitorilor (1968, 1977, 1995), Premiul Asociației Scriitorilor din București (1994) ș.a. B. se impune, de la primele romane, ca unul dintre cei mai importanți prozatori ai epocii, unul dintre principalii novatori ai prozei românești de ficțiune. Cultivă o formulă estetică și o ideologie literară (aplicată) de o profundă originalitate. Cărțile lui, inegale valoric, dar fără excepție remarcabile, au suscitat uneori contestări sau supraevaluări, deopotrivă nejustificate, sau au fost cvasiignorate din rațiuni în afara literaturii („cariera” sau gesticulația publică
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285877_a_287206]
-
Augustin (I, 1851) și Din meditațiile Sfântului Augustin (I-III, 1851). Se adaugă Proverbele lui Solomon (1852) și Ecclisiastul (1852), traduceri modernizate lingvistic ale vechilor texte biblice. Încercând să împace monahismul cu viața societății, asceza cu slujirea nației, D.R. a cultivat numeroase relații cu pesonalități culturale, politice și ecleziastice sau cu diplomați străini, bine reflectate în bogata lui corespondență. SCRIERI: Principii de retorica și elocuința amvonului, I-II, Iași, 1859; Principii generale de înțelepciune și datoriile tinerilor, Buzău, 1871; ed. 2
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286790_a_288119]
-
exterior care îi susținea vulnerabila structură sufletească: "Urît, deștept, [...] îngîmfat, amoral, leneș. Ura pe oricine avea bani, situație; disprețuia pe toți ceilalți" așa îl percepea Grigore Ghica în cartea sa Grigri iar Barbu Cioculescu îi subliniază zgîrcenia pe care o cultivă inclusiv după căsătoria care îi asigura ceea ce în stil oficial se numea profesiune proprietar: "...urmărește cu strășnicie restituirea celei mai neînsemnate datorii, reclamă un birjar care-i taxase prea piperat o cursă cu trăsura, obținînd prin hotărîre judecătorească restituirea diferenței
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
să trăiești" și ancorînd viitorul de o speranță: dacă "vinde tata partea lui din Frătești, o lună ne vom revedea"; totuși, viața bucureșteană îi îmbogățește experiența căci practică "finul sport al saphismului", cunoaște o bătrînă bogată pe care "o voi cultiva în speranța unui testament", deși "pontul cu babele e ceva mai dificil decît cu tinerele, sînt mult mai rutinate." În postura de narator din celebrul său roman, Mateiu alătură și alte mărturisiri ce configurează crailicul bucureștean: "De o lună, pe
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
dintr-o rasă veche, poate numai acea tendință de a-și acorda o ereditate electivă, de care n-au fost străini atâți scriitori în ultimul veac, un Balzac, un Gobineau, un Ștefan George, l-au făcut pe Matei Caragiale să cultive închipuirea descendenței dintr-o veche și aleasă seminție." Din această adîncă perspectivă, ce tulburătoare rezonanțe își atașează nobiliarul portret din amintita nuvelă, eroul căreia consonează perfect cu idealul matein: "Mi-l închipuiam dar, răsfoind cu degetele lui subțiri cărți cu
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
s-a oferit o teribilă scuză defectelor sale naturale." Sper ca impresia mea că, apărîndu-l pe românul profund, Ralea apără și prostia profundă să fie falsă, la fel ca și opiniile lui Petre Pandrea (Portrete și controverse) conform căruia Caragiale cultivă ironia iresponsabilă, paradoxul ieftin, un criticism pînă la absurd; pe ambii i-aș încadra în categoria pe care o avea în vedere Al. Paleologu: Cine nu suportă excesul nu-l înțelege pe Caragiale". Nu departe de opinia lui Ralea poate
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
ajută să intuim anumite lucruri, ea ne îndeamnă să schimbăm ceva în viața noastră dar decizia de a face sau nu ceva ne aparține întotdeauna nouă. De noi depinde dacă ignorăm fluxul de idei ce vine din noi, dacă îl cultivăm și ne dezvoltăm noi forme de interacțiune cu eul nostru interior. Ni se întâmplă uneori să stăm liniștiți și să privim la televizor sau să vorbim cu altă persoană, când deodată prin minte ne trece o idee, o rezolvare la
Manual de citire rapidă by Silviu Vasile () [Corola-publishinghouse/Science/1653_a_2981]