15,310 matches
-
constatat că-ți pierduseși memoria, s-au liniștit. Era o soluție mai comodă decît omorul, pentru că dispărînd puteai trece drept vinovat de atentatul de la Regal Court, și de dispariția lui Jones. — Dar ce-i cu fata? Deocamdată să lăsăm deoparte misterele, răspunse domnul Prentice. În tot cazul, fratele ei te-a ajutat să scapi. Oamenii aceia sînt răspunzători de felul lor. Numai că acum n-avem vreme să ne ocupăm de toate astea. (Taxiul trecea prin fața Primăriei). Ceea ce știm, urmă domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
era o căldură insuportabilă. Rowe consumase pînă acum fise În valoare de un șiling: Îi mai rămîneau patru numere posibile și era sigur că unul dintre ele Îi va răsplăti strădania și că va auzi glasul ce-i va dezlega misterul. — Aici Comisariatul de poliție de pe Mafeking Road, auzi el, și agăță receptorul. Încă trei numere! În ciuda evidenței, era convins că unul dintre ele... Fața Îi era leoarcă de nădușeală; și-o șterse, dar broboanele de sudoare apărură din nou. Rowe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1985_a_3310]
-
era gata să-și ocupe locul În societatea oamenilor. Toate acestea se puteau citi În privirea copilului. Purta o bluză cu guleraș. Timp de mai multe zile, Michel păstră fotografia la Îndemână, sprijinită de lampa de pe noptieră. Timpul e un mister banal și totul e OK, Încerca el să-și spună; privirea se stinge, bucuria și Încrederea dispar. Lungit pe salteaua Bultex, Michel Încerca fără succes să deprindă vremelnicia. Fruntea copilului era Însemnată: o gropiță rotundă, cicatrice de vărsat de vânt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
la picioarele ei, dar nimeni n-a observat nimic. În vacanța din februarie, Anne a plecat cu Victor la părinții ei; eu am rămas singur la Dijon. Am făcut o nouă tentativă ca să devin catolic; lungit pe salteaua Épéda, citeam Misterul Sfinților Inocenți și beam lichior de anason. Péguy era foarte frumos, era Într-adevăr superb; dar a sfârșit prin a mă deprima complet. Toate poveștile alea cu păcate și cu iertarea păcatelor, și cu Dumnezeu care se bucură mai mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
cu nimic la Înțelegerea fenomenului. O conștiință de sine, absentă la nematode, a putut fi pusă În evidență la șopârle primitive precum Lacerta agilis; foarte probabil, ea implica prezența unui sistem nervos central, plus Încă ceva. Acest ceva rămânea un mister absolut; apariția conștiinței nu părea să poată fi legată de nici un element anatomic, biochimic sau celular; era descurajant. Ce-ar fi făcut Heisenberg? Ce-ar fi făcut Niels Bohr? Trebuia să se distanțeze, să judece; să iasă În natură, să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
mult mai catastrofal. De altfel, cuvântul „Întâlnire” e doar un fel de a vorbi; nu fusese, cu adevărat, o Întâlnire. Viețile lor se intersectaseră, procreaseră Împreună, asta era tot. Ea nu reușise să Înțeleagă și nici măcar să se apropie de misterul ascuns În adâncul ființei lui Marc Djerzinski. Se gândea oare la el În ceasul acesta, când lua sfârșit viața ei lamentabilă? Nu era exclus. Bruno se lăsă greoi pe un scaun de lângă pat. — Nu ești decât o târfă bătrână..., emise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
mai simțea legat de nici o ființă vie. Cred că a rezistat exact atât cât să-și termine lucrările, și că nimeni nu-și poate imagina efortul pe care-a trebuit să-l facă.” Dispariția lui Djerzinski rămase totuși Învăluită În mister; faptul că trupul său n-a fost găsit niciodată avea să alimenteze o legendă tenace potrivit căreia ar fi plecat În Asia, mai precis În Tibet, ca să-și confrunte lucrările cu anumite Învățături ale tradiției budiste. Astăzi, această ipoteză e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
despre un submarin, despre monștri și un anume căpitan Nemo. Mi-am dat seama că au fost rupte dintr-o carte științifico fantastică. Cele două pagini găsite mi-au stârnit curiozitatea și de aceea le-am păstrat, dorind să aflu misterul lor. Mă gândeam că la începutul școlii să i le arăt doamnei învățătoare. Am uitat însă de ele. Școala a început și doamna ne-a dat că temă să citim cartea „20.000 de leghe sub mări” de Jules Verne
Buchet de amintiri by Tudorina Andone () [Corola-publishinghouse/Imaginative/459_a_878]
-
imperceptibilă a grilei de radiator? Să fi trecut, În momentul concepției sale, o adiere prin matrițe? Dar mai ales, de unde acel misterios cal-putere pe care-l avea În plus față de gemenii săi de pe banda rulantă? Cartea tehnică nu lămurește acest mister. Cert e că - Împinși de acea inexplicabilă pornire de a-și dărui afectele unui obiect și, În cazul În care e unul de serie, de a-l extrage pe baza unor criterii necunoscute din grămadă spre a-și sprijini sentimentele
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
garantată ferm de producător - cu condiția reviziilor făcute la termen și a unei alimentații echilibrate - pentru a o... Dar Fauvé nici nu mai știa dacă-și dorea cu adevărat s-o tracteze Înfrântă spre oraș ori numai să-i descifreze misterul ascuns În spatele geamurilor Întunecate... Asta rămânea oricum dincolo de puterea sa, conform cărții tehnice, de 125 armăsari, nechezând toți a neputință sub capota Înfierbântată, cât timp ea rămânea mereu prea mică, prea iute, prea Îndepărtată. O dată, o singură dată, a Încolțit
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
-și ia picioarele la spinare. „Cu-cu!“, o chemam, lipindu-mă tandru de câte-un perete Îmbrăcat În faianță. „Ca-ca!“, Îmi răspundea câte-o voce dogită din cabină. În miezul acestei salate de credințe și idei, existau fapte inexplicabile, ca și cum misterul nu s-ar fi simțit Împlinit până nu-și născocea contradicții flagrante Între părțile componente, ele Însele taine de nepătruns. De pildă, de ce aparatele funcționaseră o perioadă singure, sub ochii noștri, iar acum se arătau pe moarte din lipsa resurselor
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
În domeniul cibernetic, a fost ușor traumatizantă. I-am spus Cora. Priveam la cutia așezată pe masa din sufragerie, Îi dădeam ocol și nu știam de unde s-o apuc. Învelișul străveziu dezvăluia câte ceva din decolteul profund al plăcii de bază, mister susținut și alimentat de baretele cablurilor SATA. Ventilatorul sursei susura o chemare, dar, În ciuda muchiilor rotunjite și a luminii difuze pe care lumânările o revărsau asupra noastră, tot nu reușeam să văd În ea un obiect al dorinței. În fine
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
În carne și oase“, m-a pus În temă Olaf, trăgându-l de mânecă pe fostul președinte, care deja Începuse să rostească un discurs În care le promitea celor de dincolo de geam pensii și asistență medicală gratuită. „Nu vă aud, mister“, i-a spus Olaf. „Știu, de-asta le și promit“, a răspuns liderul planetar, făcându-ne cu ochiul. Și noi, cei care ne dedulciserăm prea mult la farmecele Evelor virtuale, aveam parte de o terapie specifică. V-ați gândi, probabil
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
a face cu erata celebrului calendar maya Tzolkin, care preciza că lumea nu se va sfârși pe 12 decembrie 2012, ora 12.00 GMT, așa cum se credea până atunci, ci În aceeași zi, la 18.47, ora Tecuciului. 27 aprilie. Misterul ajungerii calendarului tocmai În Tecuci e dezlegat de către poliția locală: bunicul dinspre mamă al patronului mezelăriei era mayaș. Curenții oceanici iau În custodie coca de nuri și, În timp ce pe continent continuă disputele aprige asupra sorții ei, aceasta pornește Într-o
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
zvonuri că, peste noapte, dolarul s-ar fi transformat În yuan. Într-adevăr, a doua zi pe piață apar bancnote pe care se află figura unui chinez zâmbitor, pe nume Wa Shing Ton. Lucrurile se lămuresc după-amiază, când se descoperă misterul: datorită mâinii de lucru ieftine, multe din bancnotele de un dolar se fabrică În China. Fusese o glumă. Pe seară, China cumpără Grecia cu banii jos. În următoarea dimineață, când, după multe zile de absență de pe cer, soarele Își face
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
Vrei să știi despre ce-i vorba? — Mai bine-aștept filmul. — De ce ești răutăcios cu cel care ți-a dat viață? Uite, ca să-ți faci o idee, e vorba despre o crimă petrecută În timpul concursului Miss Univers. Ești chemat să rezolvi misterul, iar participantele Îți cad rând pe rând În brațe. Inclusiv Miss Coreea de Nord, care e soră siameză cu Miss Coreea de Sud. — Găsește-ți alt fraier, i-am retezat-o. — Ești sigur? Am pus punct. Încep o viață nouă. Unde? Cine mai scrie
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
de femei, un ptiu! scîrbit și rîsete groase de bărbați. Cu ton ridicat, țiganca își exprimă dorința de a face amor în gura celor care rîdeau. * Tîrziu în noapte, ieșii din cramă aburit. Cerul era senin iar lunca plină de mister. La umbra gardului, îmbrățișată strîns, se frămînta o pereche pe care am recunoscut-o. Autorul și cei care cetiseră poezia au fost condamnați la cîte zece ani. Invidioasă, Emilia îmi povestea că Patricia se laudă că asistentul o iubește foarte
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
Melancolic, orăcăia acolo un buratec. În balcon apărea imaginea unei domnițe care tindea mîneci largi spre cerul inversat. Pe deasupra înota, argintat de vreme, un crap. Sub sălcii pîrîiau scîntei. Apoi părerea de lumină era schimbată de vîrteje. Dihanie iscată în mister, pe unde se legăna un trunchi putregăit. Zimțată de gușa brotăcelului, doar tăcerea păzea pacea în livadă. - Să mergem în salonaș, cîrîi fericit Goilav. Tresării. - N-ar fi mai bine să rămînem aici? - Atunci mă duc să pun de cafea
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
recunoscură în el pe feciorul plăpumarului Berl Aizic. Mai bărbătoasă, coana Sofica a tras lîngă fugar un scaun. După un scurt colocviu, cei doi soți au căzut de acord că tînărul nu era nici beat, nici hoț. Pentru a dezlega misterul, așteptau ca omul să-și vină în fire. Cînd s-a trezit, Aizic arăta nu mirat, ci mai degrabă plin de spaimă. - Ai nimerit la niște oameni cumsecade, îl liniști coana Sofica. Ce-i cu dumneata? Feciorul plăpumarului tăcea. Apoi
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
astfel de ispravă nu poți fi socotit erou. Speram și eu să fac grîul să cînte, dar nu știu dacă n-am nimerit un grăunte afon. La urma urmei, de ce-ai trăit, de ce te bucuri? Cine ar putea dezlega misterul? Echilibrul nu se realizează niciodată căci, azvîrlite în balanță, puterile nu sînt egale. Poate doar într-o fulgerare a clipei. De aceea procesul este permanent, altminteri toate s-ar opri la perfecțiune. Afară de moarte însă nimic nu e perfect, nici
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
din care să reiasă că știu bine să înoate. Dar de fapt nu știu. Se aruncă cu mult zgomot și stropi unde‑i apa de un metru și atingi fundul cu picioarele, totul e să pară periculos. Mai încolo, verdele, misterul întruchipat de cei patru metri de apă pe verticală, le inspiră o groază ce n‑ar fi mai mare nici dacă ar putea să privească direct în ei înșiși. Aici te poți bucura de curățenia potențată de mirosul intens de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
lor! Cinste lui! Dar pârțul are copyrightul lui Cătă. Nu mai prejos ca al lui Leac. Din nou la Înălțime, intimidându-ne. Probabil, ne spunem fiecare, e cel mai bun dintre noi. Deși: Leac e băiat de la țară. E un mister pentru toți cum de l-a apucat literatura, arta În general. Pentru taică-său era bun numai de trimis cu oile. Moromete? Nici măcar. Pe Vasile l-a zvântat În bătaie când l-a prins cioplind un lemn. Ce faci, bă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
a arătat dispusă. Sunt Însă aproape sigur că Andreea Își râdea de Leac povestindu-i așa ceva. Prea semăna a film porno: Andreea luase locul vărului fumător de pozderii, povestitorul de filme, Leac Încă mai percuta. Dar gata! Am presupus suficient, misterul a rămas. Greu de suportat, dureros. Înlocuind fantezia mea de amant consolator cu o fantezie și mai vulgară, livrată de Andreea. O vreme am absentat de la Întrunirile C.a., Îmi lingeam rănile. Eram ros și de Îndoieli artistice, așa că sângeram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1895_a_3220]
-
a circumscris curbele, rectangulară acum, împinsă puțin înainte. Tăcută, impunătoare, ocrotită de lentilele în care dioptriile scobesc un vârtej telescopic. — Vezi, și Sia era așa în tinerețe, se șoptește în apropiere. Grație, în același timp sobrietate. Distincție, suavitate, nu scad misterul. Încărcătura statică și obscură, până la urmă senzualitate, provocare... — Ca în Primăvara la Botticelli sau în Nașterea Venerei, declamă cineva. Sunt șiruri de capete congestionate, ciufulite, țepene sau bălăbănindu-se somnolente în jurul ovalului retezat și colțuros al Siei Hariga, care își
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
răceală manieristă, cum îl gândise, atât de riguros, pictorul de demult... Un impuls neașteptat, atingerea, uneori din greșeală, a unui circuit secret declanșează asemenea apropieri. Cum pornesc adesea, provocate, și visele, viziunile de o fantastică exactitate și coerență, amplificându-și misterul, la adevărații artiști. Soarele lumina atunci, pe brațul canapelei roșii, o pată prelungă de praf și bărbatul zâmbise. — Dintr-o pată de praf, care e, ca acum, și o pată de soare, răsar capetele de demoni, lebede ninse, dinții roșii
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]