15,017 matches
-
152]. Putem constată că dualitatea personajelor feminine se manifestă prin diferite figuri mitice și literare pe parcursul întregului secol în toată diversitatea și complexitatea lor. 1.1.3. Pariziana că mitosferă Cultul și mitul Parizienei este produsul epocilor consecutive care au cultivat, au difuzat și au celebrat această imagine. Ele prind contururi bine definite în secolul al XIX-lea, cănd Franța și Parisul devin capitale ale lumii, iar o lume întreagă visează la Pariziene: "Le monde entier rêve aux Parisiennes!" [Juin, p.
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
avocat comme le symbole et le résumé de mille plaisirs inconnus" [Flaubert, L'Éducation sentimentale, p.270]. Pariziana nu poate fi recunoscută conform unor trăsături fizice pertinente, se poate percepe doar gustul accentuat al elegantei. Pariziana este femeia rafinată care cultiva frumosul și bunul-gust, exprimând prin această ceva de ordin spiritual. Frumusețea Parizienei nu se mai rezumă la cea naturală, ea beneficiază de toate artificiile moderne pentru a se pune în valoare 109: "En réalité, elles ne șont pas très belles
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
de transgresarea canoanelor moralei burgheze. Teatrele de bulevard reprezintă drame și comedii în care adulterul înflorește. 175 "Productrice d'images, univers de reflets, puissance d'illusion, la ville moderne est le règne du simulacre" [Dumoulié, p.27]. "Citadinul liniștit și cultivat din secolul al XVIII-lea este într-un anume fel un actor care pretinde că prezintă natură să și emoțiile sale în public, dar se mulțumește de fapt să le reprezinte. Diderot explică faptul în mod clar: Nu se spune
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
tendinței și a tezei în artă. Ulterior R. a devenit însă colaborator al publicațiilor socialiste „Munca”, „Literatură și știință”, cu versuri închinate existențelor umile. Volumul Poezii (1894) rămâne, totuși, în sfera influenței eminesciene. Nota personală apare în pasteluri, unde autorul cultivă notația și amănuntul plastic colorat. A făcut și câteva traduceri - poezii din Ch.-H. Millevoye, André Chénier, François Coppée, Sully Prudhomme. Memorialistica lui, risipită în publicații după 1900, depășește prin scriitură interesul strict de cronică istorică. SCRIERI: În contra direcțiunei literare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289300_a_290629]
-
din proaspăt înființata Societate Literară Română (1866), ulterior Academia Română. Spre sfârșitul vieții, la 81 de ani, mai pornește într-o călătorie, aproape simbolică, la Lvov, pentru recuperarea manuscriselor lui I. Budai-Deleanu. O conștiință de ctitor animă opera scriitorului, deprins a cultiva și inventaria prolific, și uneori prolix, toate genurile și speciile literare; cele poetice - oda, imnul, elegia, sonetul, meditația, legenda și balada, satira și fabula, alături de proză și dramaturgie. O creație întinsă pe jumătate de veac îl face contemporan cu mai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285464_a_286793]
-
în prefețele volumelor tipărite, ca și în risipa publicistică, trimite la ideea originală a lui Gianbattista Vico, teoretizată în romantism, privind întâietatea poeziei ca expresie spontană de „simțire”, ca primă formă de creație a spiritului uman. Concepția subsumează eticismul luminilor, cultivând „virtutea” ca ideal și finalitate, crezului clasicist ce se revendică nu doar de la latinitatea horațiană, ci, în mod declarat, de la „modelul” poetic italian, suprem reper estetic, „imitat” tematic și prozodic. Marcând o diferențiere față de gustul vremii ce frecventa spiritul francez
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285464_a_286793]
-
asimilate motive romantice europene - din Lenore a lui A. G. Bürger sau Fuga lui Mickiewicz - și bogate elemente folclorice românești. O atmosferă fantastică învăluie cavalcada nocturnă, tenebros-macabră, a perechii fantomatice, Ana și But, spre muntele Pion. Legendele Jijia și Sirena lacului cultivă misterul și toposul romantic al poeziei „lakiștilor”. În Jijia se ascunde „schitul cufundat” (contaminare a motivului „cetății scufundate” sau Orașul în mare, la E. A. Poe), în care s-au salvat de pângărire fecioarele-călugărițe. Sirena lacului (variantă a Rusalkăi) mizează pe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285464_a_286793]
-
vânzătorul patriei sale”, se face prin practici ritualice populare. Disciplina poetică și virtuozitatea tehnică în prelucrarea motivelor universale ale romantismului îl apropie pe A. de capodoperă (Turnul lui But) și suplinește, alteori, vizionarismul său limitat și imaginația cuminte. Motive universale cultivă și poezia lui didactică, grupată în cicluri de fabule retipărite în mai multe ediții (1836, 1844, 1862). Nu inventivitatea „fabulografului” (termenul îi aparține) primează, ci apelul la modelele clasice ale genului, în special, La Fontaine, dar și Fedru, L. Pignotti
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285464_a_286793]
-
fi concepută creativitatea.,, Fără creativitate, spontaneitatea se scurge goală și sterilă și fără spontaneitate, creativitatea se limitează la un ideal fără eficacitate, fără viață’’.(Moreno) Matematica este știința gândirii exacte, precise, fără de care viitorul nu poate fi conceput. Cum putem cultiva creativitatea elevilor prin rezolvarea problemelor? Iată câteva posibilități: 1. Complicarea problemei prin introducerea de noi date sau prin modificarea întrebării. 2. Rezolvarea problemei prin mai multe procedee. 3. Scrierea rezolvării problemei într-o singură expresie. 4. Alegerea celei mai scurte
Caleidoscop by Mioara Prăjanu () [Corola-publishinghouse/Science/91784_a_93511]
-
ducând la creșterea coordonării generale a mișcărilor. Deși pare la îndemâna oricui capacitatea de a înțelege, deprinde și exersă actul de creație este anevoioasa și se realizează cu multă străduința. În ciclul primar principala cale este oră de abilități practice, care cultiva personalitatea artistică a elevului caracterizată prin sensibilitate spirituală, acuitate vizuală și capacitatea de adaptare și o gândire artistică totală cu fluiditate, flexibilitate, originalitate, înstrăinare, capacitate de analiză și sinteză, elaborare și toleranța la conflict. Prin structura lecției se înțelege modul
Abilităţi practice şi educatie tehnologică Proiectare INVATAMANTUL PRIMAR by LAURA SAVIN () [Corola-publishinghouse/Science/768_a_1491]
-
cer răbdare, perseverența; reușită copilului în lucrurile sale un succes, cu atat mai mult cu cât a fost obținut mai greu. Mândria copilului de a crea ceva, o jucărie, un lucru util este un sentiment tonic, care educa voința și cultiva încredere în forțele proprii. În procesul instruirii practice se educa anumite trăsături ale personalității că: perceperea de a lucra în colectiv, dragostea de muncă, perseverența în depășirea greutăților. La această vârstă nu putem vorbi de confecționarea obiectelor în înțelesul unei
Abilităţi practice şi educatie tehnologică Proiectare INVATAMANTUL PRIMAR by LAURA SAVIN () [Corola-publishinghouse/Science/768_a_1491]
-
de autori ale căror nume se întâlnesc în majoritatea gazetelor transilvănene de la începutul de secol XX: Horia Petra-Petrescu, Ecaterina Pitiș, Emil A. Chiffa, Sebastian Stanca, Octavian Lupeanu, Aurelia Pop. Mai colaborează Tudor Pamfile, Nicolae Vulovici, I.C. Popescu-Polyclet. Proza, gen literar cultivat cu predilecție de către Lucian Bolcaș, reunește nume ale unor scriitori consacrați ca Mihail Sadoveanu, Ioan Slavici, Al. Ciura, alături de Ion Bârseanul, Sebastian Stanca sau talentatul Mihail Gașpar. Scrierile dramatice lipsesc, cu excepția piesei Dido. Regina Cartaginei, cu un subiect istoric prelucrat
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286944_a_288273]
-
la a publica „prelegeri” susținute de personalități ale timpului: Tudor Vianu, Henri Jacquier, George Ivașcu, Al. Graur, Mihai Beniuc, Constantin Ciopraga, Andrei Oțetea, Valeriu Bologa, Iorgu Iordan, Ștefan S. Nicolau ș.a. Ca literatură propriu-zisă, mai poate fi înregistrat reportajul, gen cultivat de Ion Stoian, Mircea Radu Iacoban, Adrian Dohotaru, Romulus Rusan, Ilie Purcaru. Versuri semnează Teofil Bălaj, Mihu Dragomir, Nina Cassian, Miron Radu Paraschivescu, Ilie Constantin, Florența Albu, Ștefan Iureș, Alexandru Andrițoiu, Marin Sorescu, Mariana Filimon, Darie Novăceanu, Dim. Rachici, Adi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290539_a_291868]
-
forța verbului de a face din orice imagine a lumii o celebrare patetică a ei, încât în poeme își găsesc loc expresia „frustă familiară, provincială sau argotică, și citatul prețios, enunțul grav, melancolic, desperat și chiuitura folclorică” (Cezar Ivănescu). D. cultivă, în consecință, ipostaze histrionice echivalând o criză a interiorității, configurată într-un exces retoric, dar care sublimează adesea într-un cântec ardent, patetic până la beatitudine și narcisiac până la autoironie: „eu vă iubesc pe toți, credeți-mă pe suflet, pe viață
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286703_a_288032]
-
clipă/ leneșă în lumină. căci dacă vom coborî/ de pe treapta aceasta începe timpu-n oglindă.” Poemul se numește on the edge. S-ar putea numi a traversa o stradă însorită ce se numește Styx. Ceea ce frapează la un scriitor atât de cultivat, atât de subtil mânuitor al nuanțelor de limbaj, atât de bun cunoscător al trucurilor literare ce țin de narativ sau de liric este absența influențelor detectabile. O atmosferă poate fi evocată, uneori e cea a romanului gotic, a povestirilor cu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287650_a_288979]
-
oficiale de militantism politico-patriotic și de accesibilitate propagandistică a expresiei. Ulterior, când presiunea dirijismului politic a mai slăbit întrucâtva, poetul s-a străduit să-și pună în valoare filonul de sensibilitate genuin, relativ comun de altfel. Structural mai degrabă romantic, cultivând constant, dar cu un conformism prudent, procedeele expresive ale poeziei moderne, practică o lirică relativ „naivă”, artizanală, fără enormități, dar și fără sclipire, reușind să apară ca un fel de Panait Cerna întârziat. În mesajul lui se pot desluși o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288774_a_290103]
-
apare (la Mircea Demetriade mai ales) o poezie a spleenului. Peisajul devine proiecție interiorizată și evocă tărâmurile visului. Regresia în trecut ajunge la identificarea cu stări vechi (avataruri), în decorul epocilor revolute. Călătoria e fie nedefinită, fie exotic îndepărtată. Se cultivă o poezie a pietrelor prețioase. Explorarea universului floral incitând la fiori, extaze, sinestezii, erotica instinctuală și demistificatoare, acompaniată baudelairian de viziunile descompunerii (Al. Macedonski, Idile brutale, Mircea Demetriade, Spasm, Desflorare, Beția cărnii, Cincinat Pavelescu, Senzitivă), ca și poezia obiectelor evocatoare
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287826_a_289155]
-
și în general sentimentele religioase, liberalismul în bună parte este materialist și ateu, sau dacă adoptă credința o face formal, permițând și stimulând imoralitatea, lovind în acest fel în valorile morale pe care credința si tradiția unui popor le-a cultivat de-a lungul generațiilor. Se poate spune și nu fără temei că liberalismul, care-și are sorgintea în revoluția franceză, a preluat din lozinca acesteia doar sloganul libertate, pe care l-a interpretat în interesul său, prin absolutizarea proprietății și
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
comunist), un nonsens ideologic și istoric având în vedere ideile colectiviste și internaționaliste care au stat la baza elaborării doctrinei comuniste. Mai mult ca atât, socialismul și corolarul acestuia comunismul ridică lupta de clasă la rang de politică de stat, cultivând ura între clasele și păturile sociale, care va ajunge să capete forme extrem de acute, conducând la revolte și revoluții sociale devastatoare în unele zone geografice (Rusia, China, Cambodgia, Vietnam etc). În viziunea socialistă raporturile membrilor societății față de mijloacele de producție
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
Secondate de o ideologie a urii și intoleranței creau o stare de tensiune socială permanentă între clasele avute (burghezie, moșierime) și cele paupere (muncitori și țărani fără pământ). Socialiștii nu au înțeles că a predica lupta de clasă înseamnă a cultiva ura între oameni care nu este altceva decât un fenomen împotriva naturii, în sfârșit împotriva legii naturale care presupune unirea prin iubire. În concluzie spune Paulescu, socialismul prin suprimarea proprietății individuale și înlocuirea ei cu proprietatea comună, conduce la despotism
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
nihiliști. Concluzia la care ajunge Paulescu este că toate cele trei ideologii au rădăcinile în Revoluția Franceză, toate ignoră sau nu cunosc caracterul instinctiv al proprietății și dominației. Urmăresc în realitate suprimarea lor parțială sau totală în funcție de doctrină și interes, cultivând de fapt ura împotriva legilor naturii. Cultivă, de asemenea, ateismul în spirit materialist, negând latura spirituală a existenței umane. Nici una din aceste ideologii nu oferă vreun remediu pentru viciile care derivă din devierea acestor instincte pe care de altfel nici
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
că toate cele trei ideologii au rădăcinile în Revoluția Franceză, toate ignoră sau nu cunosc caracterul instinctiv al proprietății și dominației. Urmăresc în realitate suprimarea lor parțială sau totală în funcție de doctrină și interes, cultivând de fapt ura împotriva legilor naturii. Cultivă, de asemenea, ateismul în spirit materialist, negând latura spirituală a existenței umane. Nici una din aceste ideologii nu oferă vreun remediu pentru viciile care derivă din devierea acestor instincte pe care de altfel nici nu le recunosc. Legislații civile și religioase
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
învățături prin care Hristos consacră apostolii ca învățători ai omenirii, întemeind o adevărată școală cu 12 dascăli cu menirea de a învăța toată omenirea, școală care se constituie astfel în Biserică. Educația trebuie făcută prin cuvânt, cu scopul de a cultiva în principal spiritul carității și evitarea patimilor de proprietate și dominație. Pentru că răsplata celor care nu au aceste vicii este împărăția cerurilor și moștenirea pământului, adică totul pe lume: „Fericiți cei săraci cu duhul (adică fără patima de proprietate) că
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
justifica lupta de clasă și războaiele, doctrină pentru care mila, umilința și iubirea de oameni sunt considerate slăbiciuni. Rasismul cu corolarul său nazismul, care avea la bază opera lui Nietzsche filosof ce considera morala creștină ca o morală de sclavi, cultivând cultul supraomului și rasei superioare și care aveau să conducă la ororile cunoscute ale celui de al doilea război mondial. În sfârșit marxismul care ridica ateismul și lupta de clasă la rang de politică de stat, metodă prin care se
Nicolae C. Paulescu între știința vieții și metafizica existenței by VALERIU LUPU () [Corola-publishinghouse/Science/91893_a_92858]
-
măruntul funcționar, marii șefi, ca și „monștrii sacri”, fenomenul social ori situația cotidiană, prozaică: „Orice imperiu /Are un criteriu/ Reducerea statelor/Cu forța armatelor” (Diplomatică); „A pățit-o și el, deci/ L-a furat somnul de veci” (Epitaful unui hoț). Cultivând discret sau în forme violente, demascatoare, spiritul critic, T. explorează umorul la nivele diferite: de la jocul verbal, calamburistic, la textul parodiat după principiul împingerii la absurd. Sunt găsite și valorificate chei și registre, situații și stări variate. Umoristul își întrevede
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290088_a_291417]