14,765 matches
-
spate și deltoizi de înotător, pântecul supt, pectorali cu minuție marcați), Ho diábolos, deci, cârmi din zbor, ocolind, pe la mare înălțime, tăpșanele desfermecate ce se numeau, în prezent, Parcul Tineretului. Dar pe care, cu două sute de ani în urmă, fusese vărsat cel mai adevărat bâlci, după Moși, al Bucureștiului. Loc binecuvântat unde se chercheleau toptangii. Erau violate servitoarele. Se zdrobeau, de lutul mustind de scuipați, acrobații pe frânghie. Clienții ce aveau inimă în ei plăteau cîte-un galben pentru a fi sloboziți
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
băuturile spirtoase se potrivesc cu testamentul mai puțin decât s-ar crede... Brusc, Pinky, a cărui activitate profesională se desfășura în strictă clandestinitate și, care, tot oficial, în fața dictaturii proletariatului, era un parazit, se văzu pe sine împachetat, amendat și vărsat la pușcărie. Priponit cu brațele la spate de un par, undeva, într-o curte interioară, uitat de contemporani, va sta în șezut și va cânta folosindu- se de degetele de la picioare, la o gamelă. 259 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
învîrtind, în cerul gurii lui, tot o tumoare. În urmă cu douăzeci de ani, o promoție de pacienți de la Mociornița, mărșăluind de-a lungul râului Teasc, din vecinătate, dăduseră peste un biet ciobănaș adormit, se apropiaseră de el și-și vărsaseră în trupul lui, ca într-un hârdău, toate bolile lor multiple, transformîndu-l într-o clipită, pe păstor, într-un Rege, bolnav de absolut toate bolile nervoase posibile. Înfățișarea sa era când normală, când monstruoasă. Erau clipe când la soare te
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
pe pătura lui infectă, fiertura Suveranului continua să-și realizeze efectul și, chiar și leșinat, secvența existențială din creierul lui Doru Cișmea se reîmprospăta. Își aminti în spasme constructiviste și reci cum, după capturarea lor, fiecare dintre cei trei fuseseră vărsați în păduchelnița lor, ceva mult mai restrâns decât niște celule infime, niște tuburi, de fapt, inundate după poftă și dispuse simetric în jurul Urlătoarei, redutabila sală de anchetă. Își aminti și cum, după două zile, dădeau din declarații în hematoane și
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
povestitorii aceia ciudați, și când, de la primele silabe, își dăduse seama că Raicopol va fi, într-un final jegos, arestat, iarba se gândise cu febrilitate în care sediu va fi depus vorbărețul conducător de metrou. Dacă era să fie vărsat în arest la Inspectoratul General de Miliție (clădire în care, pe vremuri, își desfășurase activitatea și bunul nostru Ulpiu Sargețius Galopenția). În celularul Securității de pe Calea Rahovei. Sau după gratiile cine știe cărei Unități Militare. Dacă era să se întrebuințeze una dintre aceste
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
farduri. "Nenorocito, îi spun, n-ai fost atentă și ai spart o vitrină!" Mi-a răspuns așa cum n-aș fi crezut niciodată. "Care vitrină, dragă, nu vezi că ești dobitoc?!" Am izbucnit în plâns, am fugit până la baie, unde am vărsat tot conținutul cinei din seara în care o așteptasem pe ea. M-am străduit să-mi potolesc bătăile inimii, mă speriasem. Când am revenit în sufragerie, am găsit întinsă pe jos o femeie străină. Adusese de undeva o oglindă, o
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
dacă nu l-ai prins pe SRL, oră la care orașul se umple de o tensiune negativă, oamenii ies de la slujbe, au slujit cu toții tot ce-au putut, iar acum capul lor este plin de prostii. Este vremea să te verși către un loc umbros, cu verdeață, cu bere la sticlă sau să consimți la un antrenament. Eu îmi pregătisem echipamentul, aveam de gând să dau frâu liber celor mai sălbatice porniri fizice din mine, sportul mă aștepta, când am auzit
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
din penumbră zvâcniră către el balansoarele de pai, radioul cu galenă, pozele sepia și pianina. Madam Nicolici n-avusese aerul că se înnebunea după mobilierul din secolul trecut. Dar poate, părinții vreunei nenorocite, nemaiavând parale să-i achite ficei pensiunea, vărsaseră, în contul săptămânilor de dormit și cârnați, mobilierul paradit. Pentru care, evident, la muzee primiseră ghionturi, chiar atunci când încercaseră să-l doneze. Iar pe lungancă o lăsaseră în gaj tot niște provinciali strâmtorați, care nu apucaseră să-i plătească rațiile
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
al III-lea, dăduse iama prin aproape toate iubitele ale celor mai de seamă poeți români. Cum scria unul ceva mai ilustrativ. Mai valoros. Mai destinat să înfrîngă nepăsarea timpului. Madam Nicolici îi răpea ăluia femeia de-acasă și-o vărsa, ca pe-o cană de apă fierbinte, plocon, la picioarele și-n brațele Sinistratului său! Costa o căruță de bani. Nu voia femeia să i se înfățișeze fără vreo bijuterie ori fără vreo garderobă mai acătării. Unele, mironosițe, prin vrăji
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
pe socoteala lor, recitîndu-le stihuri din lirica sa tâmpită și neascunzîndu-le încîntarea sa zgomotoasă sa că avea de-a face cu doi proști. Poetul impunător bău multă votcă, amestecată cu quik-cola, pe care, spre sfârșit, jumătate nu pregetă să o verse pe el. Nu se știa cum, dar, tupeist, din prima, le luase el, lor, graiul. Și nu se mai dovediră în stare să se apere, întreaga perioadă, cu absolut nimic. Ieșiră fierți, cu coada între picioare, din cârciuma aglomerată și
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
care unii ieșeau, își făcură apariția, săltând, înmărmurind și mai adânc asistența și escaladând glonț treptele ce 401 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI Editor: VALENTIN NICOLAU Redactor: DANA-ELIZA GHINEA Tehnoredactare computerizată: CLARA ARUȘTEI Apărut 2001, București Timbrul literar se varsă în contul Uniunii Scriitorilor nr. 45.10.10.32, BCR sector 1, București tarului General și căreia nici o regulă nu i-ar fi putut interzice să se numească Spiridon. - Acum o să-l răpească pe Emil Bobu, anunță neutru Nicolae Ceaușescu
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
regret și dacă și-ar fi cerut scuze pentru comportamentul iresponsabil, Fiona ar fi început într-adevăr să se relaxeze. Dar evidenta încăpățânare a lui Jake de a plasa situația pe același nivel de importanță cu o halbă de bere vărsată pe masă a scos-o din pepeni. De obicei, atunci când Jake se comporta nerespectuos, femeia își mușca limba - ceea ce se întâmpla des - dar de data asta puștiul nu avea să mai scape nepedepsit. Nu s-a înecat fiindc-am venit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
gurii. — Haideți să începem ședința în mod oficial, da? Alison, de vreme ce tu ești nou venită în club, dă-mi voie să-ți explic faptul că sensul lui este acela de a le oferi posibilitatea soțiilor cu numărul doi să-și verse ofurile. Julia a scos pe nas un sunet ascuțit, ca de ceainic în clocot și a rânjit cu toată gura. —Clubul a luat ființă în urmă cu șase luni, a continuat Fiona, la scurtă vreme după ce eu și Susan ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
vinovată din cauza asta... este aici, a încheiat ea indicându-le pe celelalte femei. Julia a ridicat un deget în aer. —Ei, dacă tu nu ai avut o săptămână proastă, atunci taci din gură și lasă-mă pe mine să-mi vărs năduful. Fiindcă sunt doar la un Valium distanță de a-mi pune planul în aplicare: îi trimit lui Deborah o coroană funerară și când o să deschidă ușa s-o primească, o s-o împușc acolo, pe treptele de la intrare. —Chiar așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
s-a evaporat de pe chipul lui Susan. —Data trecută? Cum adică, data trecută? Nick a arborat, dintr-odată, o mină obosită, de om care știe c-a făcut o gafă majoră și că e pe cale să fie martorul unor lacrimi vărsate înainte de culcare. Apoi a oftat prelung. — Am mai venit aici cu Caitlin. O singură dată. Cu mult timp în urmă. Înainte să ne căsătorim. Hotelul abia fusese deschis. — A, am înțeles. Susan s-a apucat cu ambele mâini de chiuveta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
Acolo a început să plângă, cu fruntea lipită de volan. Și-așa îi era destul de greu să facă față faptului că era posibil să nu fie în stare să conceapă un copil în mod natural. Dar lacrimile pe care le vărsa acum veneau mai mult din frustrare și din cauza furiei născute din descoperirea că se măritase cu un bărbat care o făcea să se simtă că nu e femeie din cauză că avea nevoie de ajutor ca să rămână gravidă. —Ei, se pare că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
e un bărbat care întotdeauna o să alerge după o nouă pradă. Poate că, de data asta, n-o s-o mai părăsească de tot, dar cu siguranță n-o să-i fie credincios. Fionei i-a venit o idee, așa că și-a vărsat gura de vin în pahar ca să se exprime. Poate că acum ai putea tu să fii junghiul din coasta ei, nu? Asta ar fi cea mai delicioasă ironie. Julia a zâmbit cu bunăvoință. —Asta așa e și crede-mă că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
treptat, pe măsură ce ochii i se obișnuiau cu lumina puternică, totul reveni la normalitate. Se aflau pe malul unui râu. în spatele lor era un deal bine împădurit și gura tunelului lor. Râul umplea spațiul dintre tunel și dealul învecinat, apoi se vărsa în ceea ce fusese un lac de un verde deschis. Dealurile îi înconjurau ca niște temniceri și judecători tăcuți. în mijlocul lacului se găsea o clădire de piatră înaltă și circulară. O voce ascuțită intona cuvinte care la început au fost pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
s-a trezit privind drept în ochii care nu clipeau ai unei fețe de granit. Probabil fermierul trăgea perdelele chiar în momentul când Vultur-în-Zbor s-a uitat înăuntru. Omul avea o față plină de zbârcituri. Văi adânci și urme de vărsat o brăzdau, dar ochii îi erau puternici și nu aveau în ei nici o urmă de mânie sau uimire. Priveau de-a dreptul prin Vultur-în-Zbor, ca și când el n-ar fi fost acolo. Cutremurat, acesta mormăi niște scuze ininteligibile și se retrase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Este ajunul eliberării, spuse Moonshy. Amurgul celor puternici. Chiar și numai pentru asta și tot e o seară bună. Doriți un pahar cu vin? întrebă contele. — Mulțumesc, spuse Moonshy pe un ton normal și apoi izbucni: Prea mulți martiri au vărsat sânge, prea mult sânge! Cotropitorii vor avea de înfruntat o răzbunare groaznică! Este ajunul, vă zic eu. Ajunul distrugerii! Irina îi șopti lui Vultur-în-Zbor: — Durează de câteva secole. Apoi continuă, un pic cam prea tare: — Mai alaltăieri am citit o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
și ură, toate unite împotriva voinței lor. Liv se întoarse și intră. După un moment de ezitare, Vultur-în-Zbor o urmă, lăsându-l pe Virgil Jones, vulnerabil și rănit, să continue cu mormăielile. Se întuneca. Media, ascunsă la capătul povârnișului împădurit, vărsa lacrimi de compasiune pentru eșecul lor. — Ți-a vorbit despre febra Dimensiunii? întrebă Liv. Nu. Bănuiesc că a vrut să treci prin ea, pentru că doar învingând-o, puteai deveni omul pe care-l voia el. Ți-a vorbit despre pericolul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
Îi era frică să deschidă ochii pentru a nu risipi vraja, dar voia să știe cine e acel bărbat misterios care îi anihilase voința. Ridică privirea întâlnind ...o mască albă, în locul unui chip de bărbat. Tresări speriată deschizând ochii și vărsă cafeaua fierbinte pe ea. Leagănul se oprise din mișcarea lui lentă și nici nu simțise când. Sări repede, îndepărtând bluza de piele pentru a nu fi atinsă de lichidul fierbinte. Atentă să nu verse și cafeaua care îi mai rămăsese
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
bărbat. Tresări speriată deschizând ochii și vărsă cafeaua fierbinte pe ea. Leagănul se oprise din mișcarea lui lentă și nici nu simțise când. Sări repede, îndepărtând bluza de piele pentru a nu fi atinsă de lichidul fierbinte. Atentă să nu verse și cafeaua care îi mai rămăsese, scutură bluza pentru a îndepărta măcar o parte din lichidul care lăsase o pată mare, maro, pe roșul acesteia. Un fluture alb se așeză pe marginea căniței din mâna ei. Se opri din scuturatul
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
simte mai Împlinită, va fi și o mamă mai bună pentru copiii ei. Și uneori o și crede. Mama casnică știe că le oferă copiilor ei un avantaj, lucru de care te poți agăța când bebelușul tău tocmai ți-a vărsat un pahar cu suc pe ultimul tricou curat. Aici, În bucătărie, reușesc totuși să găsesc mângâiere În compania unei mâini de femei cunoscute, rămășițele zdrențuite ale primului meu grup postnatal pentru mame și bebeluși. E uimitor când te gândești că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
descoperit penisul. Pe spate, pe salteluța pentru schimbat scutece, are pe față expresia fascinată și triumfătoare a cuiva care tocmai a descoperit de unde se aprinde și se stinge sistemul solar. Ținând strâns În mânuță joystick-ul primordial, este absolut scandalizat și varsă lacrimi mari și fierbinți când Îi confisc noua jucărie preferată, Închizând-o Într-un scutec Midi Pampers și sigilând-o cu aricii din părți. Așa, fii un băiețel cuminte. Trebuie s-o punem la păstrare acum și să mergem jos
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]