14,029 matches
-
spre motivele pentru care acest gen de fapte încalc] drepturile victimelor. În concluzie, exclusivismul constituie un eșec atunci când este vorba despre teoria virtuții, desi las] acesteia un larg domeniu de influent]. vii. Esențialismul O chestiune similar] este aceea dac] toate virtuțile sunt excepționale datorit] conexiunii lor cu un țel (telos) unic și dominant al naturii umane. Aceast] problem] provine din încerc]rile de a readuce în actualitate teoriile neoaristotelice asupra virtuții, care susțin c] scopul adev]rât este acela al unei
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
influent]. vii. Esențialismul O chestiune similar] este aceea dac] toate virtuțile sunt excepționale datorit] conexiunii lor cu un țel (telos) unic și dominant al naturii umane. Aceast] problem] provine din încerc]rile de a readuce în actualitate teoriile neoaristotelice asupra virtuții, care susțin c] scopul adev]rât este acela al unei vieți perfect cinstite. Pentru a r]spunde la aceast] chestiune, trebuie s] ne întreb]m mai înainte (așa cum au f]cut-o și Socrate și Aristotel) dac] toate virtuțile au în
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
neoaristotelice asupra virtuții, care susțin c] scopul adev]rât este acela al unei vieți perfect cinstite. Pentru a r]spunde la aceast] chestiune, trebuie s] ne întreb]m mai înainte (așa cum au f]cut-o și Socrate și Aristotel) dac] toate virtuțile au în centru o „virtute dominant]”. Pe de alt] parte, exist] posibilitatea că toate aceste virtuți s] nu fie reunite sub semnul uneia singure, ci s] împ]rt]șeasc] aceeași esenț], prin urmare s] dețin] un înțeles comun. Aristotel era
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
c] scopul adev]rât este acela al unei vieți perfect cinstite. Pentru a r]spunde la aceast] chestiune, trebuie s] ne întreb]m mai înainte (așa cum au f]cut-o și Socrate și Aristotel) dac] toate virtuțile au în centru o „virtute dominant]”. Pe de alt] parte, exist] posibilitatea că toate aceste virtuți s] nu fie reunite sub semnul uneia singure, ci s] împ]rt]șeasc] aceeași esenț], prin urmare s] dețin] un înțeles comun. Aristotel era de p]rere c] un
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Pentru a r]spunde la aceast] chestiune, trebuie s] ne întreb]m mai înainte (așa cum au f]cut-o și Socrate și Aristotel) dac] toate virtuțile au în centru o „virtute dominant]”. Pe de alt] parte, exist] posibilitatea că toate aceste virtuți s] nu fie reunite sub semnul uneia singure, ci s] împ]rt]șeasc] aceeași esenț], prin urmare s] dețin] un înțeles comun. Aristotel era de p]rere c] un prost nu poate avea nici o virtute, afirmație aflat] în contradicție cu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
exist] posibilitatea că toate aceste virtuți s] nu fie reunite sub semnul uneia singure, ci s] împ]rt]șeasc] aceeași esenț], prin urmare s] dețin] un înțeles comun. Aristotel era de p]rere c] un prost nu poate avea nici o virtute, afirmație aflat] în contradicție cu morală creștin]. O teorie mai recent] este cea a lui Edmund Pincoffs, care propune o abordare „funcționalist]” a virtuții, potrivit c]reia adev]ratele virtuți sunt cele indispensabile unei vieți decente, indiferent de forma pe
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
dețin] un înțeles comun. Aristotel era de p]rere c] un prost nu poate avea nici o virtute, afirmație aflat] în contradicție cu morală creștin]. O teorie mai recent] este cea a lui Edmund Pincoffs, care propune o abordare „funcționalist]” a virtuții, potrivit c]reia adev]ratele virtuți sunt cele indispensabile unei vieți decente, indiferent de forma pe care o îmbrac] „viața obișnuit]”. În opinia sa, exist] un nucleu al virtuților absolut necesare dezvolt]rii oric]rui tip de societate, în orice
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
de p]rere c] un prost nu poate avea nici o virtute, afirmație aflat] în contradicție cu morală creștin]. O teorie mai recent] este cea a lui Edmund Pincoffs, care propune o abordare „funcționalist]” a virtuții, potrivit c]reia adev]ratele virtuți sunt cele indispensabile unei vieți decente, indiferent de forma pe care o îmbrac] „viața obișnuit]”. În opinia sa, exist] un nucleu al virtuților absolut necesare dezvolt]rii oric]rui tip de societate, în orice perioad] istoric]. Motivul pentru care toate
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
cea a lui Edmund Pincoffs, care propune o abordare „funcționalist]” a virtuții, potrivit c]reia adev]ratele virtuți sunt cele indispensabile unei vieți decente, indiferent de forma pe care o îmbrac] „viața obișnuit]”. În opinia sa, exist] un nucleu al virtuților absolut necesare dezvolt]rii oric]rui tip de societate, în orice perioad] istoric]. Motivul pentru care toate virtuțile trebuie s] împ]rt]șeasc] o calitate comun], iar pe de alt] parte motivul pentru care toate lucrurile bune trebuie s] dețin
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
sunt cele indispensabile unei vieți decente, indiferent de forma pe care o îmbrac] „viața obișnuit]”. În opinia sa, exist] un nucleu al virtuților absolut necesare dezvolt]rii oric]rui tip de societate, în orice perioad] istoric]. Motivul pentru care toate virtuțile trebuie s] împ]rt]șeasc] o calitate comun], iar pe de alt] parte motivul pentru care toate lucrurile bune trebuie s] dețin] o anumit] calitate, sunt ambele la fel de plauzibile. Virtuțile sunt abilit]ți excepționale pe care le poate cultiva orice
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
de societate, în orice perioad] istoric]. Motivul pentru care toate virtuțile trebuie s] împ]rt]șeasc] o calitate comun], iar pe de alt] parte motivul pentru care toate lucrurile bune trebuie s] dețin] o anumit] calitate, sunt ambele la fel de plauzibile. Virtuțile sunt abilit]ți excepționale pe care le poate cultiva orice individ. Ideea necesit]ții unui nucleu al virtuților reprezint] de fapt ipoteza subtil] potrivit c]reia exist] un singur mod cinstit de viat] sau o singur] cale corect] în dezvoltarea
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
comun], iar pe de alt] parte motivul pentru care toate lucrurile bune trebuie s] dețin] o anumit] calitate, sunt ambele la fel de plauzibile. Virtuțile sunt abilit]ți excepționale pe care le poate cultiva orice individ. Ideea necesit]ții unui nucleu al virtuților reprezint] de fapt ipoteza subtil] potrivit c]reia exist] un singur mod cinstit de viat] sau o singur] cale corect] în dezvoltarea societ]ții. Ins] exist] mai multe perspective asupra societ]ților viitoare: fiecare va avea instituții și proceduri proprii
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
subtil] potrivit c]reia exist] un singur mod cinstit de viat] sau o singur] cale corect] în dezvoltarea societ]ții. Ins] exist] mai multe perspective asupra societ]ților viitoare: fiecare va avea instituții și proceduri proprii și va practică anumite virtuți specifice în scopul progresului. Spre exemplu, au existat și în societ]țile marginale figuri remarcabile, oameni deosebit de inteligenți, c]l]uziți de anumite valori complet diferite de normele stricte care guvernau viața civilizat] din orașe, cu bisericile, școlile, magazinele, fabricile
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
s] realizeze c] nu se puteau integra în societatea ale c]rei temelii le creaser]. Societatea a avut nevoie doar de niște modele inițiale, ins] mai apoi și-a urmat propria să evoluție. viii. Sentimentele morale și dorințele Adepții teoriei virtuții motiveaz] acțiunile morale în termeni de dorințe și sentimente. Jonathan Bennett dezbate importantă sentimentelor și a empatiei în viață moral]. El analizeaz] și conflictul dintre compasiune și obligația moral], f]când referire la personajul Huckleberry Finn sau la liderul nazist
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
pare absolut insensibil la suferință veșnic] a damnaților, fiind deci inferior pan] și lui Himmler, care cel putin manifestase un dram de sensibilitate. Acest subiect dezv]luie un inconvenient frecvent întâlnit în cazul teoriilor care nu se axeaz] pe problema virtuții. În ceea ce privește teoriile asupra principiilor și datoriei, este posibil (din punct de vedere teoretic) că un om s] se supun], asemenea unui robot, tuturor legilor morale și s] duc] o viat] în perfect] armonie cu principiile etice. Conform acestui scenariu, individul
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
viat] în perfect] armonie cu principiile etice. Conform acestui scenariu, individul ar funcționa că un computer perfect programat; poate c] exist] astfel de oameni și în realitate, ei fiind produsul unei educații într-un perfect spirit etic. În cazul teoriei virtuții, este nevoie de o cunoaștere mult mai ampl] în vederea efectu]rii raționamentelor morale, o cunoaștere care s] dep]șeasc] aspectele de suprafaț] ale comportamentului. În acest sens, trebuie s] cunoaștem firea persoanei implicate, percepția să asupra celor din jur, percepția
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
adev]rât remarcabil este cel care nu numai c] nu este capabil de crim], dar și plânge soarta celor uciși f]r] a avea nici o vin]. ix. Caracterul, sinele și societatea Acțiunea nu se produce într-un vid politic. Teoria virtuții studiaz] și modul în care sunt încurajate diferite virtuți și vicii în cadrul unor structuri sociale distincte. Analiza situației cu care se confrunt] personajul Dorothea Brooke se poate realiza la un nivel global, apreciind dac] alternativele limitate pe care societatea victorian
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
nu este capabil de crim], dar și plânge soarta celor uciși f]r] a avea nici o vin]. ix. Caracterul, sinele și societatea Acțiunea nu se produce într-un vid politic. Teoria virtuții studiaz] și modul în care sunt încurajate diferite virtuți și vicii în cadrul unor structuri sociale distincte. Analiza situației cu care se confrunt] personajul Dorothea Brooke se poate realiza la un nivel global, apreciind dac] alternativele limitate pe care societatea victorian] i le-a oferit acesteia au fost echitabile sau
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
se poate realiza la un nivel global, apreciind dac] alternativele limitate pe care societatea victorian] i le-a oferit acesteia au fost echitabile sau nu. Unele aspecte similare au fost preluate și de c]tre reprezentanții feminismului modern în discutarea virtuților și viciilor feminine. Feminiștii din trecut au pledat în favoarea unui ideal androgin, promovând virtuțile umane, în general, si nu cele specifice genului (masculine sau feminine). Studiile recente asupra feminismului resping ideea idealului androgin, constatând c] anumite virtuți (afecțiunea, compasiunea) sunt
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
victorian] i le-a oferit acesteia au fost echitabile sau nu. Unele aspecte similare au fost preluate și de c]tre reprezentanții feminismului modern în discutarea virtuților și viciilor feminine. Feminiștii din trecut au pledat în favoarea unui ideal androgin, promovând virtuțile umane, în general, si nu cele specifice genului (masculine sau feminine). Studiile recente asupra feminismului resping ideea idealului androgin, constatând c] anumite virtuți (afecțiunea, compasiunea) sunt specifice mai degrab] genului feminin decât celui masculin (capitolul 43, „Ideea unei etici feministe
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
modern în discutarea virtuților și viciilor feminine. Feminiștii din trecut au pledat în favoarea unui ideal androgin, promovând virtuțile umane, în general, si nu cele specifice genului (masculine sau feminine). Studiile recente asupra feminismului resping ideea idealului androgin, constatând c] anumite virtuți (afecțiunea, compasiunea) sunt specifice mai degrab] genului feminin decât celui masculin (capitolul 43, „Ideea unei etici feministe”). Problemă caracterului comport] o dubl] abordare în perspectiva filosofic]: la nivel global, al întregii societ]ți și la nivel personal, din interior spre
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
g]sesc resursele necesare schimb]rii (acesta este unul dintre meritele psihoterapiei). Faptul c] oamenii se schimb] (renunț] la b]utur], devin mai miloși sau mai r]i) este o realitate incontestabil] (capitolul 47, „Implicațiile determinismului”). Teoriile care ignor] aspectul virtuților prezint] și inconvenientul c] nu acord] atenție acelor aspecte ale vieții care determin] formarea caracterului, cum ar fi decizia de c]s]torie, de a avea copii, de a-și formă prieteni sau de a c]uta un loc de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Iar din moment ce etică se refer] la modul de a tr]i viață și aceste aspecte ocup] un loc atât de important în cadrul existenței, este clar c] acest inconvenient este greu de dep]sit. Filosofia modern] ridic] numeroase probleme pe tema virtuților, cum ar fi dimensiunea responsabilit]ții personale în formarea caracterului, leg]tură dintre caracter și maniere, dintre caracter și prietenie precum și analiza unor tr]s]turi personale, cum ar fi puterea de a ierta, loialitatea, rușinea, vina și regretul. În
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
setea de bani și c]utarea performanței sexuale; se adaug], de asemenea, beția, l]comia și setea de putere. Date fiind toate aceste preocup]ri, se așteapt] că în urm]torul deceniu s] fie scrise numeroase lucr]ri pe tema virtuții. Referințe Anscombe, G.E.M.: ’Modern moral philosophy ’, Philosophy, 33 (1958), 1-19 Aquinas, Thomas: Summa Theologiae Bennett, J.: ’The conscience of Huckleberry Finn’, Philosophy, 49 (1974), 323-33 Blum, L.: ’Moral exemplars: reflections on Schindler, the Trocmes, and others’, Midwest Studies în Philosophy
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
sugera c] sexul este un r]u în sine. Pe m]sur] ce Biserică dorea s] realizeze convertiri în rândul neamurilor, moștenirea să ebraic] tindea s] se micșoreze, în timp ce influențele grecești creșteau. Odat] cu apariția gnosticilor, virginitatea a devenit o virtute important] și c]s]toria un ajutor pentru sl]biciunea spiritual]. Dup] ce a renunțat la trecutul s]u colorat, Sfanțul Augustin, în ale sale Despre sfântă virginitate și Despre c]s]torie și concupiscent] a devenit cel mai mare
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]