15,929 matches
-
e constelată Și în colori de curcubău; Și-albastra haină ce-mmuiată Cuprinde corpul svelt al tău, Prin a ei falturi lin pătrunde A tale membre dulci rotunde. {EminescuOpIV 486} 28. O LUME ZACE (cca 1872) O lume zace În roș oțel. Ce vreți a face Făceți din el. Voiți coroană, O regi făloși! Mișcați ciocane Pe fierul roș. Urrah! Voiți popoare Și mândre țări Și sânta mare S-aveți sub scări, Să mișce toate L-a vost cuvînt? Intunecate Și tremurând
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
ce s-a Întâmplat, așa că nu te poți ascunde și să nu mă pui În situația ingrată de a mă convinge personal de lucrul acesta, evident numai cu acordul tău, mai adăugă fostul șef de jandarmi, cu privirea-i de oțel, așa ca măsură de prevedere! Ești stăpânul casei dar nu-i frumos să mă Întrebi despre lucruri rușinoase că s-ar putea să-i spun Mamaiei, spuse fata cu un ochi privind În pământ și cu celălalt cercetându-i fața
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
să vezi lucrurile din punctul lui de vedere. — Încerc. Dar care e punctul de vedere al lui Frank? N-am cheia de la ușa asta. Să-nțeleg că tu nu-l consideri vinovat? Ea se sprijini de balustradă, lovind cu palmele oțelul rece În ritmul Îndepărtat al muzicii de la discotecă. M-am Întrebat atunci pentru ce venise de fapt În acel apartament - cartea poștală părea un pretext prea neînsemnat pentru o vizită În miez de noapte - și de ce refuzase pînă acum să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
fost... (Am Încercat să mi-i Închipui pe bătrînul milionar și pe tînăra suedeză Împreună În apă.) SÎnteți sigur că era Hollinger? — Categoric, spuse Cabrera, răsfoindu-și agenda. Chirurgul lui din Londra a identificat un tip special de șurub de oțel din șoldul lui drept. — Isuse Cristoase..., făcu Paula. Îmi dădu drumul la braț și trecu pe lîngă Cabrera către chiuvetă. Se privi În oglinda Încețoșată, de parcă Încerca să depisteze a cui era imaginea reflectată, apoi se sprijini de lavoarul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
privire mașina cu măruntaiele arse. A rămas tăcut tot timpul cît m-am Învîrtit pe lîngă ea, nedumerit să mă vadă că luam lucrurile atît de ușor. Era clar că absolventul ăsta de academie de poliție, cu hotărîrea lui de oțel, descoperise că pe britanicii rezidenți ai Costei del Sol nu-i putea prinde nici cu cele mai moderne tehnici de investigare. Poate bricheta din bord să fi fost parțial activată, domnule Prentice? Un scurtcircuit...? — Eu nu fumez, domnule inspector. Nici
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
se vedea niciun Însemn. Deja mă pălise bănuiala că Îi aparțineau incendiatorului, care le pierduse ori le uitase cînd venise să-și recupereze recipientele Îngropate. Deltaplanul continua să plutească pe deasupra mea, cîntînd din cablurile de tensiune ca din strune de oțel. MÎinile Înmănușate ale pilotului țineau strîns bara de control, parcă strunind un cal Înaripat. Corabia văzduhului se Înclină adînc și plonjă pe deasupra livezii, aproape atingîndu-mi fața cu aripa stîngă. M-am ghemuit printre trunchiurile arse, În vreme ce deltaplanul zbura În cercuri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
impresionantă colecție de graffiti pe care am văzut-o vreodată. — Să fim milostivi și s-o numim artă stradală. Dar mi-e teamă că are alte scopuri. Sanger ieși din mașină și studie porțile garajului. Fiecare centimetru de panou din oțel era acoperit cu graffiti, o expoziție pulverizată sub formă de spire și meandre, zvastici și sloganuri amenințătoare care se continuau peste obloanele ferestrelor și peste ușa principală. Curățările succesive atenuaseră culorile, iar acum tripticul compus din garaj, ferestre și ușă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
spate, cu capul sprijinit de tetieră, atît de relaxat, Încît cu greu ai fi putut crede că porniserăm Într-o escapadă infracțională. Aranjă crosele Înapoi În geantă, lăsîndu-mă anume să văd că erau de fapt o pereche de răngi de oțel. Din clipa În care plecaserăm de la club Îmi Închipuisem că avea de gînd să Întreprindă o serie de acte provocatoare, spargeri mărunte și alte lucruri neplăcute care să zgîlțîie Residencia Costasol, ațipită În automulțumirea ei. Bănuiam că infracțiunile despre care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
și echipa lui de meșteri spanioli uscau și lăcuiau carenele ce Începuseră să absoarbă apă. În tot acest timp, În centrul portului, o goeletă distrusă de foc - scheletul pe jumătate scufundat al lui Halcyon - era legată de un șlep de oțel. Catargul carbonizat și velele Înnegrite Împărățeau peste Întinderea de ape, Îmboldindu-i pe navigatorii iahturilor din Residencia Costasol să-și strîngă terțarolele și să plece În căutarea celor mai puternice vînturi și-a celor mai adînci mări. O mînă mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
de porțelan despre care Întotdeauna spunea că fuseseră cea mai valoroasă investiție a lui de pînă să-și Înceapă cariera tenisman profesionist. CÎnd se lovise cu capul de sol, coroana incisivului din stînga crăpase și se desfăcuse, iar știftul de oțel strălucea În soare ca un pumnal În miniatură, ca un colț Înveninat tăinuit În zîmbetul acestui om periculos, dar agreabil. Cine Îl Împușcase? Țineam pistolul În mîna umedă de sînge și ștergeam cu grijă amprentele asasinului. Era o armă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
la oamenii pricopsiți. Cărarea se ștergea în zăpada murdară. Spre maidan, cădeau ciorile în stoluri dese, croncănind a ninsoare. Se lăsau pe crusta lucioasă, căutând smocurile rare de buruieni, apoi se ridicau chemîndu-se. Grăbi pasul. Cerul avea un tiv de oțel spre miazănoapte și își spuse că iar o să ningă. În câmp se auzeau roțile căruțelor alergând pe drumul desfundat al Griviței, un fluierat prelung de osii neunse, amestecat cu zgomotul copitelor care loveau glodul înghețat. Mirosea a paie putrede, și
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
cuie subțiri ca acele sau groase cât luminările, hamuri și șei de cal, cu stele de alamă; cafea cu bobul cât gândacul, prăjită și mirosind frumos, rahat tăiat felii, cu nuci la mijloc; portocale în foiță; pâini rumene, cuțite de oțel cu prăsele de sidef; plăcintă julită; covrigi, clești, săpun, munți de făină, rachiuri și sticle, tot ce voiai și nu voiai. Dăduse soarele, și zăpada de pe acoperișurile prăvăliilor începuse să se topească. Mulțimea se înghesuia pe trotuarele late, oamenii vorbeau
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
la vârf. - Doi am tăiat cu el în Mandravela! spuse cu glas subțire. Am lucrat cu Mafoame, ăl de dădea găuri în Calea Rahovei. Nicu-Piele apucă ușor cuțitul, îl întoarse și pe-o parte, și pe alta, îi trecu lama de oțel pe limbă și clipi din ochi, strîmbîndu-se: - Mișto cosor, să n-am spor! De unde l-ai pescuit? Oi fi neam de caramangiu și-ai moștenit sculă bună... Focul pâlpâia la picioarele lor, gata să se stingă. Gheorghe mai aruncă un
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
încolăceau mai bine, de frig, sub streșini. Tăcerea cuprinsese locul sălbatic. Crăpau pietrele. Copilul trăgea prin somn mai bine țolul pe el. Se trezea din când în când și asculta afară. Spre drumul Griviței, treceau căruțe. Se auzeau șinele de oțel ale roților scrâșnind în zăpadă. În fund, la baltă, pocneau copcile înghețate. Prin mahalaua Cuțaridei, Moș Crăciun nu trecuse niciodată. Nu trecu nici de data asta. Beghe se trezise devreme. Afară se îngîna ziua cu noaptea. Tat-său încă sforăia
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
dușmănoase, bărboși și crunți, având șorțuri de piele dinainte și cuțite ascuțite la brâu. - Bună dimineața, fraților! aruncă parlagiul, mohorât. - Bună dimineața, răspunseră câțiva. Dinlăuntru se simțea duhoarea mațelor deșertate. Se dezbrăcă tăcut, privind mersul repede al undițelor groase de oțel care cărau pulpe și dindărături de vaci, agățate și zvârlite de brațele puternice ale celor ce așteptau sub ele. 143 Începuse munca crâncenă a tăietorilor din prima repriză. Prin poarta de piatră erau împinse vitele. Acestea turbau de spaimă simțind
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
parlagiii, speriați de lipsa țipetelor înfiorătoare ale animalelor, vorbeau în șoapte. O gură de cișmea curgea năvalnic și curăța cimentul umed de sângele porcilor. 145 În capătul sălii, sub poarta de fier care semăna de departe cu un pieptene de oțel, așteptau vitele încremenite, cu ochii roșii de spaimă. Frica morții apropiate le înțepenea gâtlej urile și păreau de piatră, așa cum stăteau una lângă alta, fără suflet. În coarnele scurte, abia licărea lumina cenușie a zorilor. - Gata! strigă cineva, și parlagiii
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
repaus. Nădușise și gâfâia. În odaie era o căldură zăpușitoare. Din stradă se auziră oltenii strigînd: "Roșii, ia roșii de bulion!" Șeful tot tăcea. Se scărpina în cap cu tocul de lemn pe care-l avea în mână. Penița de oțel scotea un sunet limpede. Pungașii îl priviră mai bine. Nu era nici tânăr, nici bătrân. Părea nedormit. Sub ochi avea două pungi vinete de grăsime. Sub pielița lor subțire se zbătea sângele în niște vinișoare albastre. Vorbi târziu, cu gura
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
urca spre închisoare. Auziră lăutarii din cârciumile mahalalelor. O dată 8 trecură lacrimile pe Paraschiv. Codoșul ședea tăcut într-un colț. I-au dat jos într-o curte mică, cu ziduri înalte și porți de fier, încuiate cu niște driguri de oțel. Un gardian a făcut apelul, că aduseseră mai mulți o dată. Le-a strigat numele la fiecare și poreclele, glumind, și i-a trimis la tuns. Frizerii, pușcăriași și ei, abia îi așteptau. Noaptea de sfârșit de vară era în miezul
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
meșterul. Te duseși, mă, nene Gogule! Ți-a fost dat să te rad eu! Femeile plângeau. 289 Tilică Q săpuni bine pe răposat și după aceea trase de câteva ori cu briciul peste obrazul vânăt și înțepenit. Barba suna ca oțelul și, când termină, văduva fl ajută să-l spele și să-l pudreze. - Ce ți-e și omu, zicea Aglaia, legând degetele lui Gogu cu amici roșu, să nu i se descleșteze mâinile împreunate pe piept, în care u pusese
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
de harem, de emulsiuni de crin de cașmir, de loțiuni de apă de fragi și de soc pentru ten și lângă niște mici butelii umplute cu soluții de tuș și cu apă de trandafiri pentru ochi, instrumente de ivoriu, nacru, oțel și argint erau Împrăștiate, risipite Împreună cu niște periuțe de lucernă pentru gingii; pense, foarfeci, perii de baie, estompe, crepoane și pufuri, baghete pentru scărpinat, alunițe artificiale și pile. El mânuia tot acest calabalâc...1 Decorul care absoarbe toate strădaniile dandy-lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
la curte. Ei bine, tocmai Lauzun a Împins-o Înapoi, spunându-i că era rău să se țină atât de mult timp departe de rege! Când Îl Întâlnea pe Lauzun, ea plângea și țipa, oriunde ar fi fost. Bărbatul de oțel, care-și folosea lăncile mai ales pentru a sfâșia acest suflet de prințesă În interesul pasiunii pe care i-o stârnea, a mers până la a-i spune: „Dacă mai continuați așa, nu voi mai fi niciodată acolo unde vă veți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
vieții intelectuale și morale din perioadele clasice, tot astfel cum „o femeie mai coaptă, folosind toate artificiile unei cochetării savante, În fața unei mese de toaletă pline de sticle cu parfumuri și de farduri, de perii de ivoriu și pensete de oțel”, este superioară „unei fete tinere ce nu folosește alt produs cosmetic decât apa din lighean”. Cât despre depravare, aceasta este „o dovadă de măreție”. Căci „depravarea, adică Îndepărtarea de tipul normal, nu poate fi Întâlnită la animal, care este În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
bucătărie. Văd că ai grijă de pielea ta. —Prostule, e pentru păr. Am vârât-o în geantă. — Mă dau cu ea pe păr înainte să încep să sudez sau să șlefuiesc. Altfel mi se umple de șpan, talaș, bucățele de oțel, Dumnezeu mai știe ce... se încurcă rău și nici că mai pot să mi-l curăț. M-am tras de o șuviță lungă, întunecată și ondulată, ca să-i arăt despre ce vorbeam. Și se mai și usucă iască. Sally părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
nu e nimic, îi spusei, rânjind la el. Acum câțiva ani am rămas fără câteva smocuri pentru că mi-au sărit scântei pe cap. Profesorii nu te avertizează. Poți să-i spui proba de foc. Odată, un coleg de curs suda oțel prin forjare - ne-ai văzut vreodată făcând asta? Picură și se topește, transformându-se în zgură. I-a scăpat un pic de zgură pe franjurii unei tăieturi a blugilor și a luat foc. L-am rostogolit și am stins focul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]
-
într-o groapă. Ca să pot să mă lungesc deasupra ei, trebuia să mă sui pe un raft construit în parapet, pe care se aflau așezate în grămezi nenumărate obiecte care păreau a fi lingouri de fier. De fapt, erau din oțel și plumb, fiecare aproape cam cât jumătate din greutatea mea, ceea ce mă făcea să mă simt și eu o dată fragilă. —Bun, spunea Bez. Ne arătă cele câteva cabluri care se întindeau pe peretele galeriei de parcă ar fi făcut parte dintr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2065_a_3390]