16,386 matches
-
Când rămâne ultima ființă umană, Bérenger Își menține Încăpățânatul scepticism. «Sunt ultimul om, am să rămân om până la capăt! nu capitulez!» Refuzul de a «capitula» nu Îl onorează deloc. Spaima de schimbare restrânge, de fapt, progresul. A alege o existență dependentă de mizerie - o viață de limitări (precum cea a lui Bérenger: Nu mă pot obișnui cu viața») - este opțiunea unui laș. Nu este vorba de «păstrarea integrității sau identității». Bérenger nu conservă decât jalnica existență pe care o detesta și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
boală.” Un insidios sentiment de nesiguranță Îl copleșește, din nou. Sunt stări de incertă identitate. „Întrebarea hamletiană Însemna pentru Keseru nu a fi sau a nu fi, ci: sunt eu sau nu sunt deloc.” Viața sa este o viață „secundă”, dependentă de viața manuscriselor. Deși autorul Îl situează, din prima frază, În centrul romanului („Să numim omul nostru, eroul acestei narațiuni, Keseru”), el Îndeplinește, mai curând, un rol de intermediere, am spune. Adevăratul personaj central al cărții va rămâne, de fapt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
ducea la băcănie și-l punea să-și facă singur cumpărăturile. Era o soluție care nici măcar nu-i trecuse prin cap lui Karin, care-i umplea cămara lui Mark în fiecare săptămână, îngrijindu-se să rămână bine hrănit, dar totodată dependent. Barbara însă era nemiloasă. Nu lua nici o decizie în locul lui, oricât ar fi rugat-o. —Hei, Barbie. Care dintre chestiile astea îmi place de fapt mai mult? Mai ții minte, din toți anii ăia de la micul nostru sanatoriu? Sunt genul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
am vrut să zic. Jucați pe timbre fără nici o valoare. Mark își înălță capul din cărți ca să rânjească. —Mama mea nu juca cribbage. Cărțile de joc erau lucrul dracului. Asta a fost mai târziu, Mark. Când eram mici era încă dependentă de cărți. Nu mai ții minte? Hei. Nu mă ignora. —Jucam cărți. Cu mama mea. Mama mea în copilărie. Trei luni - nu, treizeci de ani - de frustrare umplură aerul din jurul ei. — O, pentru numele lui Dumnezeu! Nu fi așa cap
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
uitându-se la emisiuni cu animale și răsfoind albume de artă, reacționând la cea mai mică iritare cu explozii de furie. Apoi dând înapoi, buimăcit, ca și cum nu i-ar fi venit să creadă ce făcuse. Ideea o demoraliza: va fi dependent de ea pentru totdeauna. Și cu toate astea, ea va eșua cu el așa cum eșuase să-și protejeze părinții de instinctele lor cele mai rele. Ajutorul ei agrava și mai rău starea lui Mark. Ea și-ar fi dorit ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
suspendată deasupra lor. Avea fața placidă, de parcă s-ar fi aflat pe o rampă unde-l aștepta pistolul cu electroșocuri. Ea comandă tofu și fasole. Uitase cum se purta el în locurile astea, locuri de care restul omenirii civilizate era dependentă. Când chelnerița îi aduse castraveții tăiați felii, începu să-i plimbe prin toată farfuria cu lingurița, jucându-se cu ei. Pare imposibil să sufere de ambele boli deodată, spuse ea. Vreau să spun, Capgras ține de subidentificare. Fregoli pare exact
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
severă. Cenzură exterioară foarte puternică, mergând până la blocarea conduitei. Care rezultă din dorința de a nu se da În spectacol: „Nu trebuie să arăt”. Renunțare de sine În favoarea tuturor oamenilor. În notă contradictorie cu restul factorilor, apare veșnicul agățat, veșnicul dependent, fapt ce-i Împiedică descărcarea deși este conștientizată de către „Eu”. Incapacitate În sfera relațiilor concrete de a se atașa unei anumite colectivități umane, generând În cazul În speță anxietate, cu izvorul În teama permanentă de a nu pierde obiectul, persoană
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2020_a_3345]
-
Ea pare să fi ajuns mâna dreaptă a lui Hammond. Și asta ridică multe voci în companie. în mod evident este văzută ca o străină, dar ea și Hammond par extrem de uniți. E o femeie foarte ambițioasă. Totuși e destul de dependentă de el, pentru că practic ea e doar temporar acolo. Gurile rele spun că ea țintește la o slujbă bine poziționată în bancă. —O va obține? Asta depinde în totalitate de influența pe care o are asupra lui Clifford Hammond. —Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1980_a_3305]
-
În el bagajul vechimii care atîrnă greu”. Frumos spus, fătucă!... Numai că ar trebui să bagi samă, draga tatii, și la faptul că regizorul pe care atîta-l iubești are niscai probleme cu deslușirea unui termen important : noima. Care nu e dependentă de noutate sau tradiționalism ; noima e noimă, oriunde & oricînd... CÎnd amicul Mircea M. Ionescu mi-a spuscă vrea să i se monteze piesa despre Hagi, mi-am exprimat o singură Îndoială : cine poate fi actorul acela potrivit pentru rol? N-
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
ar fi meritat-o... Dintr-o revistă recent apărută (Noua literatură), spicuiesc cîteva rînduri ale unei tinere cronicărese. O fac din respect pentru oamenii de teatru care nu mai sunt tineri ; și din respect pentru teatrul adevărat, care nu este dependent de mode & timp, tinzînd spre Olimp. TÎnăra atotștiutoare recomandă, mai Întîi : „...de la 60 de ani Încolo trage obloanele și ai Încredere că cei care vin vor ști să facă ceva”. Sigur că trebuie să ai Încredere În tineri - de altfel
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
Atena, mă amenință că, dacă n-o iau de nevastă, se aruncă de pe balcon. Așa că-mi iau valiza și plec. Șikse! Iarna, când virusul poliomielitei hibernează și pot fi sigur că până la sfârșitul anului școlar voi supraviețui fără să ajung dependent de plămânul artificial, ies la patinaj pe suprafața înghețată a lacului din Parcul Irvington. În zilele lucrătoare pe înserat, iar sâmbăta și duminica dimineața până seara, când e soare cu dinți, patinez în cercuri-cercuri, în spatele șikselor din Irvington, orășelul ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1907_a_3232]
-
și eram prezentă la biserică la orice manifestare cu enoriașii. Mam supus tuturor canoanelor. Și atunci m-am întrebat : cum am ajuns în starea aceasta atât de avansată de boală ? Ce greșeli am făcut ? Mi-am dat seama că eram dependentă de biserică, eram dirijată de preotul duhovnic. Am cărat și dus la biserică, pentru a face milostenie, tot ce puteam, bani și produse, ca într-un sac fără fund. Niciodată nu este suficient, ori cât ai da, ca să fii ,,un
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
pe care le-am avut. Aceste vise nu sunt întâmplătoare sau fantezii. Acum mă înfior când mă gândesc că visele mele exprimă efectul fanatismului meu religios. Eu nu mai eram stăpână pe gândirea mea și pe discernământul meu. Eram total dependentă de duhovnic. Eu nu mai aveam cap să gândesc și să hotărăsc ceva. Totul pentru mine hotăra duhovnicul, care mă dirija total. Privindu-mă în oglindă, mi se părea că mi s-a micșorat capul. Aveam senzația că am un
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
i se cere să se supună necondiționat și să lase toate hotărârile în seama lui Dumnezeu, a cărui reprezentanți, pe pământ, se pretind a fi preoții. Gândurile inoculate de religie mi-au consumat energia, m-au manipulat, m-au făcut dependentă de biserică și m-au îmbolnăvit. Acest lucru a fost observat și de alți oameni luminați ai omenirii. Relația dintre o tânără enoriașă și un călugăr, duhovnicul tinerei, este prezentată de scriitorul Clarin în cartea „Pasiunea Anei Ozoris”. Duhovnicul a
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
ai banul tău, să nu ajungi la banul bărbatului, că nu ți-l dă. E greu drumul educației și al învățăturii, cere muncă , cere abțineri și renunțări la plăcerile sugerate de unele programe de la TV. Dar mai grea este viața dependentă economic de ceilalți (părinți sau bărbat). Fată, în momentul când ai făcut sex cu un bărbat, ai intrat întro capcană, din care nu mai poți ieși, este un drum fără întoarcere. De acum, vei juca cum îți cântă el. Dar
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
vieții. Restul vieții tale poate fi fericit sau ratat. Părinții fac o fată și o cresc și la 18 ani, apare un escroc masculin, care îi deviază drumul cel bun de la învățătură și de la deprinderea unei profesii. Fetele respective devin dependente de escroci, care le obligă să se prostitueze și trăiesc de pe urma lor. Iar fetele nu mai află cale de întoarcere. Societatea este o junglă, în care oamenii se vânează unii pe alții, sub pretextul iubirii. Întotdeauna, unul din parteneri este
Războiul cu întunericul by Ivone Narih () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91642_a_93256]
-
mult de ea, iar dacă lucrurile n-aveau să iasă prea bine, ei bine, atunci avea să se retragă în mod decent și gata! Totul era să nu-i ascundă prea mult timp că era atât de suferind încât ajunsese dependent de scaunul cu rotile, să-i dezvăluie cât mai repede adevărul despre soarta sa de ologit al destinului, pentru ca ea să știe cu cine stă de vorbă și să nu-i reproșeze cândva, mai târziu, că îi înșelase încrederea și
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
-se ceremonios, după care o privi din nou cu același aer vesel: Da, cred că am putea să amânăm pentru altă dată... Mă paște o răceală și dacă fac efort va fi mai rău... Vezi doar că nu mai sunt dependent de scaunul acesta cu rotile. Dar știi ceva, Arm?... Tu nu ai văzut niciodată tot apartamentul meu! (rosti această constatare cu tonul cuiva care ar fi spus „tu n-ai vizitat niciodată vastul meu palat”). Arm îl măsură întâi surprinsă
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
departe de toate detaliile nenecesare ale lumii civilizate, vârâte pe gât încă din momentul în care te naști. Să te descotorosești de tot ce e inutil, de toate micile răsfățuri care îmbâcsesc viața de zi cu zi și ne fac dependenți. Civilizația mi se insinuase în viață pe neașteptate când aveam patru ani, după moartea mamei Ana, când fusesem încredințată spre creștere unchilor de la oraș. Existența mea s-a umplut de obiecte inutile, între care bibelourile și săculeții de pânză de
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
din diferite pericole și oferind antrenament de supraviețuire arctică și subacvatică chiar și forțelor militare canadiene. Prin ei și prin alții ca ei, comunitatea noastră reușește să-și valorifice la maximum resursele logistice care ne vor face cât mai puțin dependenți de administrația centrală ! „Aha !“, m-am iluminat eu. Deci ăsta era motorul din spatele întregii acțiuni. Nu era nici pura ospitalitate, nici naivitatea, nici plictiseala și nici vreo legătură personală a primarului cu firma noastră de turism, ci ceva foarte precis
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
relație cu rolul pe care vrem să i-l atribuim. Dacă cineva crede că o boală este incurabilă, atunci cu siguranță îl va doborî ! Dacă cineva crede că nu poate fără cârje sau pastile, atunci va rămâne toată viața sa dependent de ele ! Boala este un mit ! mitul pe care fiecare și-l creează despre el însuși. — Deci te-ai vindecat ? ! Aici Ivan se opri deodată și privirea lui căpătă un luciu gri. — N-ai cumva o aspirină ? mă întrebă masându
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1757]
-
mic și Întunecos, ticsit de mobile lăsate de chiriașii dinaintea ei. Și aproape În fiecare lună avea un nou coleg de cameră. Se simțea stânjenită. Dar, În mod ciudat, se obișnuise și prefera să fie așa. Pentru că devenise În secret dependentă de lipsa stabilității. Nu voia să se atașeze de oameni, animale de companie sau lucruri, nu mai voia asta. Era adepta ne-atașării, pentru că orice atașament era zadarnic, era sursa tuturor suferințelor din lume. Nu contează de cine sau de ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
ar fi aruncat toată lumea În aer odată cu ea. Nu pot să-l dezamăgesc! Nu pot să plec de la rulotă! Du-te, te rog, pleacă! șopti ea rece. Ne vedem mai pe seară. Dacă Charlie era drogul, atunci Desert Rose era dependentă. Era mai fericită cu otrava ei, decât fără. Bătălia era pierdută. Oricine a fost, la un moment dat În viață, și drog, și dependent, iar Kitty Înțelese că tot ce putea face era să plece singură. Își luă rămas-bun de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
șopti ea rece. Ne vedem mai pe seară. Dacă Charlie era drogul, atunci Desert Rose era dependentă. Era mai fericită cu otrava ei, decât fără. Bătălia era pierdută. Oricine a fost, la un moment dat În viață, și drog, și dependent, iar Kitty Înțelese că tot ce putea face era să plece singură. Își luă rămas-bun de la Pedro și de la Patrick, apoi se Întoarse spre Charlie. — Trebuie să plec, dar aș vrea să-ți mulțumesc mai Întâi pentru ospitalitate, zise ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
lipicios În gură și pe limbă, ce dura cîteva ore și mă făcea să plescăi din buze Într-un mod nu tocmai plăcut. Am Început Încetișor, azi mestecînd un pic, mîine un pic, dar la scurt timp devenisem deja total dependent și, În doar cîteva zile, reușisem să bag la ghiozdan atît de mult din patul comun că ici și colo se vedea betonul peretelui din spate. Asta a provocat niște fricțiuni deloc neglijabile Între mine și ceilalți și a făcut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1976_a_3301]