16,047 matches
-
nici un ungher, pe când înainte se plimba de la un capăt la celălalt cu ochii închiși. Toate lanternele erau aprinse. Și cu toate acestea lumina nu ajungea să străpungă obscuritatea difuză în care era adâncită cea mai mare parte a lui Nostromo. Tuburile de neon nu serveau decât la întreținerea minimală și ocazională a acestor săli și antrepozite. De ce să consume energie pentru luminarea unei nave funcționând automat ― Nostromo făcea parte din această categorie ―, când echipajul ei petrecea atât de puțin timp în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
de mai multe minute. Ajunseră, în sfârșit la ramificație. Din nou, detectorul fu pus la treabă. Ripley îl întinse spre brațul coridorului care pornea, în dreapta. Lumina roșie se stinse ușor. Atunci se întoarse spre cel din stânga. ― Pe acolo! Câteva rare tuburi de neon erau împrăștiate prin această secțiune a navei. Fâșii de întuneric restrângeau vederea în jurul lor, dându-le o senzație de sufocare cu toate că, antrenați pentru călătoria în spațiu, nu prea știau ce era claustrofobia.. Pașii lor răsunau pe puntea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
micul ecran luminat, ― După aparat, obiectivul se găsește la mai puțin de cincisprezece metri. Parker și Brett strânseră din nou plasa în mâini, fără să se lase rugați. Ripley își ridică arma și o activă. Făcu câțiva pași înainte, cu tubul în mâna dreaptă și cu detectorul în stânga. Era imposibil, de-a dreptul imposibil să-ți imaginezi trei persoane făcând mai puțin zgomot decât Brett, Parker și Ripley care progresau tiptil în penumbră. Până și palpitațiile dezordonate ale inimilor tăcuseră parcă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
dădu din cap când se aflară în poziție. Fața-i lucea de sudoare. Respiră adânc și puse jos detectorul. Cu mâna liberă, prinse mânerul tambuchiului. Era rece și lipicios pe palma udă. Rezemându-se pe peretele opus al coridorului, orientă tubul spre gura căscată și apăsă pe trăgaci, Un urlet foarte ascuțit sfâșie tăcerea. O mică creatură, cu ghearele scoase, țâșni de sus. Căzu exact în mijlocul plasei, pe care cei doi ingineri săriră imediat s-o strângă în jurul prăzii. Trebuia neapărat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
zise el, atelierul ăsta era o ascunzătoare ideală. Dacă motanul nu era acolo, se va întoarce la colegii săi. Jones, în momentul ăsta, putea fi ascuns oriunde în navă Dar la urma urmei se prea poate să fie aici. Câteva tuburi de neon revărsau o lumină palidă și tremurătoare pe o învălmășeală de mașini și lăzi claie peste grămadă. Brett ignoră rândurile de containere și instrumentele de reparare, fiindcă niște panouri luminoase le identificau conținutul. Se gândi brusc că nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
-i fie rău. ― Oricum ar fi, doi sunt terminați și mai rămân cinci de răpus, din punctul de vedere a! creaturii, se-nțelege. Parker strângea în mâini arma. Și brusc, furios, o izbi cu toată puterea de zid. Datorită șoculului, tubul se îndoi și căzu cu zgomot. Urmară câteva pârâituri, apoi ― liniștea. ― Eu zic că trebuie să ardem dihania asta cu laserul, să terminăm odată! Dacă o ținem așa, nu mai avem nici o șansă. ― Te-nțeleg foarte bine, Parker, zise Dallas
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
timp în defensivă cu atât mai bine pentru noi. ― Dar mai e ceva, zise Ripley. ― Ce? ― A fost ea vreodată în defensivă? Ea-i înfruntă privirea. Odată asamblate aruncătoarele de flăcări, fiind ceva mai grele, dădeau impresia unei mari eficacități. Tuburile funcționaseră totuși, iar Parker îi asigură că așa va fi și cu acestea. Refuză să le facă o demonstrație, pentru că, explică el, jetul ar fi destul de puternic ca să ardă puntea. Faptul că-și punea viața în joc în schimbul acestei promisiuni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
Nu credea, dar putea fi sigur? Doar n-o să-i riște viața pe o astfel de eventualitate. Parker... Parker se lăuda mereu că avea pielea tare. Se văita întruna, dar când era de lucru, apoi, punea osul la treabă. Dovadă, tuburile electrice și aruncătoarele de flăcări. Pe de altă parte, monstrul îi răpise prietenul apropiat. Și cunoștea posibilitățile armei cel mai bine. ― Parker ți-ai dorit întotdeauna o primă substanțială la sfârșitul călătoriei, dacă-mi aduc bine aminte. ― Și? răspunse inginerul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
trei lovituri în umărul robotului... fără nici un efect. Acesta desfăcu brațele puternice și-l prinse pe Parker într-o îmbrățișare care în nici un caz nu era pătimașă. Ripley, între timp, revenindu-și, căută disperată un obiect până descoperi unul din tuburile electronice pe care încercaseră să le folosească împotriva creaturii. Verifică rapid arma, observând că mai conținea o șarjă. Lambert, agățată de picioarele lui Ash încerca în van să-l doboare. Din ceafa robotului ieșeau de-a valma cabluri rupte și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85061_a_85848]
-
străin al străinului. Înfiorată, înfrigurată, cerea confirmare, alianță. Un scurt frison, atinse vrejul plăpând, pipernicit, îl cuprinse în culcușul palmei. Abia atunci sărută, apăsat, fără pasiune, gura bărbatului, un fel de pact al urgenței. Ținea în palma, ca într-un tub de reanimare, pitonul. Strâns, strans și era încordată. „Tudor, Tudor“, se auzi lamentarea. Susurul tânărparcă aspirase tot aerul încăperii. Nici o pâlpâire nu se mai auzea, nici o mișcare, doar respirația prizonierului. Degetele catifelate, mătăsoase, ritual lin lin. „Tudor, Tudor“, repetă, necunoscuta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
picioare pe direcția soarelui, Așa se uitè plutonierul major la mine, cu soarele în fațè, dar cum pentru el soarele nu existè în aceastè clipè, existând numai datoria și biroul secției de poliție, luminat artificial de un neon cu douè tuburi, polițistul nu clipește, Mi-ar plècea sè-i spun cè seamènè cu un cosaș, fiind aproape convins cè se trage de la țarè, dar, din prudențè, Matei tace, sunt oameni cèrora nu le place sè le amintești așa hodoronc-tronc obârșia, mai ales
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
America cu tot, I love you, Angel! Me too! See you soon! Somewhere! Iubesc la Angel acest mod de a vorbi, fèrè sè punè limite, bariere, când stau de vorbè cu ea abisul în care mè scufund că într-un tub vertical de vid rotitor, având circumferință trupului meu, se lèrgește, desfèșurându-se într-un spațiu tridimensional, larg, extinzându-se, necuprins și nemèrginit, în toate direcțiile și, pe alocuri, colorându-se viu, că speranța, Trèiascè lumea virtualè! A primit e-mail-ul pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
salveze respectivul fișier, el, calculatorul, salveazè în locuri specifice, poate în temporary file, cine știe, Eu, cu telefonul mobil la ureche, alungindu-mi trupul prin aerul aspru, dar sclipitor de februarie, mè întind peste clèdirile vechi din centru, strecurându-mè printre tuburile de neon roșu ale reclamei vodafone cu oferte pentru îndrègostiți, apoi, apreciind cu precizie înèlțimea statuii lui Matias Rex, fac un salt aerian, zburètècind porumbeii de pe coroană regelui și, înconjurând biserică catolicè, fac, în zborul meu, sè freamète acele din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2309_a_3634]
-
baricade din trunchiuri uscate, anvelope, lăzi de bere, traverse de la linia de cale ferată dezafectată, țevi de irigație, care alegorice rămase nedezmembrate de pe vremea comunismului, calorifere de fontă, televizoare cu lămpi, mese de biliard, stâlpi de telegraf cu consolele întregi, tuburi de ciment de la canalul colector scoase din uz, un carusel dezafectat care învârtise destine în Parcul Monument, elefanți de tablă cu trompa cândva țâșnitoare în piscina din părculețul de pe Calea Galați (pe unde, tu o știi, își făcea veacul Cargobot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
consumatorul racordat în C1 este alimentat iar consumatorul racordat la C2 este aerisit. La o nouă comandă electrică, sau manuală (locală), situația se inversează, orificiul C2 este alimentat iar orificiul C1 este aerisit. g) Manometrele duble sunt de tipul cu tub Bourdon și fiecare poate urmări presiunea în două circuite. În cadrul instalației la fiecare pupitru de bord sunt montate două manometre care urmăresc evoluția presiunii în 4 circuite. h) Reductorul de presiune RP2 prezintă în interiorul carcasei o membrană de cauciuc solidară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
ducea în brațe pe Any Palade pe trotuare și scări rulante. Își adaptau branhii la Oficiul de Închiriere a Branhiilor și înotau prin lichidul amniotic al uterului Lumii Noi. Dar expulzați înainte de termen în viața de elevi de liceu, pentru că tuburile de tempera se goliseră și Hugo nu mai avea rezervă. Odată, a încercat pe o vreme ploioasă dispariția profesorilor. Dar pe măsură ce întindea cu pensula vopseaua invizibilă, ploaia o scurgea toată pe noi. Profesorii rămâneau intacți, râzând de noi, vizibili pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
mare distanță unul de celălalt, iar tenebra era prost îngrijită, mai bine spus, nu era deloc îngrijită. Mai mult, mirosul de care ne-am ferit la intrare persista în această parte a sistemului de caverne. Pe mijlocul tunelului era un tub de mari dimensiuni, având în diametru cel puțin doi metri. Era metalic și avea o culoare gri închis, din câte am văzut noi. Ăsta era drumul pe care-l căutasem. De aici, încă câțiva metri și aveam să intrăm în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
lunetist să-l doboare pe cel care va intra." "De ce?" "Este tipic în aceste situații ca lunetiștii să-și ocupe primii locurile." Chiar în acel moment, un alt Gardian își croia drum printre masa de oameni care ieșea. Ducea un tub în spate și avea o îmbrăcăminte întrucâtva specială. Lunetistul. Urmărește-l pe acel om! Camerele deja începeau să-și perinde imaginile pe ecrane, urmărindu-l. Sergiu, trimite-l pe cel mai bun lunetist în pod. Avem oaspeți în blocul vecin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
Tiptil-tiptil... nu se grăbeau. Nu aveau motiv. Din punctul lor de vedere, era puțin probabil ca Armata sau Gardienii să găsească sau să știe de aceste nervuri ce mergeau, se pare, în orice direcție pe sub oraș. În dreapta lor, se găsea tubul de alimentare, dar ei erau atenți în stânga, unde trebuiau să găsească un tunel care se despărțea de cel pe care mergeau ei acum. Trebuiau să ajungă înapoi în domul principal prin care intraseră în colegiu. Nu aveau interes să meargă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1464_a_2762]
-
în sus. Când puștiul căzuse pe spate, era deja inconștient și murise în mai puțin de un minut. Tipii de la securitate voiau să afle ce era în container, care nu mai fumega. Vasco își puse niște mănuși și trase afară tubul lung de metal. Nu era nimic acolo, doar o serie de cleme goale, în locurile în care ar fi trebuit să fie embrionii. Vrei să spui că s-a sinucis? întrebă unul din cei de la securitate. — Exact, spuse Vasco. Lucra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
lambriuri din lemn, dominată de marele sigiliu al statului California. Camera era mică și dădea o impresie de prost gust. Covorul roșu era destrămat și brăzdat de dâre de noroi. Furnirul lustruit al boxei martorilor era crestat, iar unul dintre tuburile fluorescente era stricat, făcând ca boxa juriului să fie mai întunecată decât restul camerei. Jurații erau îmbrăcați obișnuit, în blugi și cămăși cu mânecă scurtă. Fotoliul judecătorului scârțâia de câte ori onorabilul Davis Pike se răsucea ca să arunce o privire spre laptopul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
de când s-a întors din Vegas. Josh își puse mănușile de cauciuc, ochelarii de protecție și masca de hârtie, apoi luă un cilindru de cincisprezece centimetri lungime cu aer comprimat și înșurubă fiola cu retrovirusul. Întregul aparat avea mărimea unui tub de trabuc. Fixă deasupra un con micuț de plastic, apăsându-l cu degetul mare. — Ia-ți PDA-ul. Și intrară pe ușa batantă, în zona animalelor. Mirosul puternic și ușor dulceag de șobolani le era familiar. Erau acolo cinci sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
moment, totul e în regulă. Te sun peste o zi sau două. Scrise într-un carnețel: Eric Graham Strada E38 Casă cu obloane albastre. Își căută cheile de la mașină. Rachel Allen, care lucra la dispensar, spuse: — Tot nu ai returnat tubul de oxigen de acum două săptămâni, Josh. Și nici fiola de virus din el. Compania măsura virusul rămas în fiolele returnate, ca mod de ținere a unei evidențe aproximative a dozelor pentru șobolani. Da, știu, spuse el. Uit tot timpul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
o urgență în familie. A trebuit să-l scot pe fratele meu... din închisoare, încheie el, coborând vocea. — Serios? — Da. — Pentru ce a fost închis? El ezită. — Jaf armat. — Serios? — Un magazin de băuturi. Mama e distrusă. Oricum, o să aduc tubul înapoi. Până atunci, poți să-mi dai unul nou? — Nu dăm decât câte unul. — Acum am nevoie de încă unul. Te rog. Sunt foarte presat. Ploua ușor. Străzile erau alunecoase și petele de benzină sclipeau în modele de curcubeu. Josh
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]
-
toate testele pe care le-ar fi făcut și la spital? — Nu, dar ar trebui să obțină suficient ca să poată răspunde la întrebările voastre. Douăzeci de minute mai târziu, probele de țesut fuseseră prelevate și plasate într-o serie de tuburi de sticlă. Tuburile fură așezate în fantele dintr-o cutie frigorifică metalică. Sicriul își recăpătă locul din groapă, dispărând în umbră. Haide să plecăm de aici, le spuse Emily Weller copiilor ei. Trebuie să beau ceva. În timp ce se îndepărtau, cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2077_a_3402]