14,765 matches
-
dar vrednic de milă, iar în momentul când străbătea ultima trecătoare, de unde încă mai putea vedea Granada, a rămas nemișcat o clipă, cu privirea tulbure și mintea amorțită; castilienii au numit acel loc „Ultimul suspin al maurului“, căci sultanul detronat vărsase acolo, zice-se, câteva lacrimi, de rușine și de remușcare. „Plângi ca o muiere un regat pe care n-ai știut să-l aperi ca un bărbat!“ i-ar fi spus, se pare, Fatima, mama sa. — În ochii acestei femei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
pe jumătate chel, care-și petrecea ziua rugându-se și psalmodiind cântări, și care-și îmbrățișa cu dragoste copiii atunci când aceștia veneau să-l vadă. Într-o seară, rămăsesem târziu la biroul meu ca să recopiez paginile unui registru peste care vărsasem din greșeală o ceașcă de sirop. Când am plecat, am tras cu coada ochiului spre omul acela. Plângea, rezemat în coate la îngusta fereastră a camerei sale. Când m-a văzut, și-a acoperit ochii. Am făcut un pas spre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
lui nu mai avea nimic înspăimântător. S-a întors și a pornit-o spre pasarelă, făcându-i semn lui Abbad că poate pleca. De îndată ce am ajuns la jumătate de milă depărtare de chei, Nur s-a întors în cabină ca să verse toate lacrimile pe care și le ținuse până atunci. * * * De cea de-a doua spaimă, Nur a avut parte la Djerba, o lună mai târziu. Însă, de data asta, n-am văzut-o plângând. Ne opriserăm pentru popasul de noapte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
clipă. Abia la sfârșitul lui aprilie, când trupele imperiale ajunseră la Tibru, la câteva mile în amonte de oraș, Sfântul Părinte se hotărî să organizeze apărarea. Vistieria pontificală fiind goală, el înălță la rangul de cardinal șase negustori bogați, care vărsară, pentru a dobândi acest privilegiu, două sute de mii de ducați. Cu acești bani, s-a putut alcătui o armată de opt mii de oameni: două mii de gărzi elvețiene, două mii de soldați din Cetele Negre și patru mii de voluntari luați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
pășească pe Via Dolorosa, musulmani dornici să se roage la Domul de pe Stâncă sau evrei tânjind să înghesuie un bilețel adresat lui Dumnezeu între crăpăturile Zidului de Vest. O luară la stânga, intrând într-o măcelărie. Lui Maggie îi veni să verse când văzu raft după raft de carcase cu coastele expuse și carnea stacojie, însângerată. Zări un rând de capete de oaie pe taraba unui măcelar și își feri privirea doar ca să dea cu ochii de bălțile de sânge de animal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
de astfel de vehicule la îndemână, patrulând nu doar în zonele în care demonstrau Brațele din Jurul Ierusalimului, ci în toate zonele implicate în campania împotriva lui Yariv. Dacă ceea ce citise era corect, o mare parte din bani urma să fie vărsată de creștinii evangheliști din Statele Unite. Încă o dată, i se aminti că, chiar dacă aveau să calmeze lucrurile și să aducă din nou taberele la masa negocierilor, pacificatorii aveau să întâmpine obstacole enorme. Maggie îi mulțumi rabinului și se urcă în mașină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
-se pe trupul ei, unele atingându-i picioarele, altele mișcându-se, aproape ca niște mângâieri, pe spatele ei. Era dezorientată. Fără să se gândească, strigă, dar se auzi doar glasul înnăbușit de căluș. Simți că îi vine din nou să verse. Mâinile se mișcau metodic, palpând în sus și în jos fiecare picior și braț, ca un control de securitate într-un aeroport. Desigur, se gândi. O verificau. Simți cum îi umblau în buzunarele pantalonilor, scoțându-i telefonul mobil și micul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
poate, ținând de capătul funiei.) BĂRBATUL CU BASTON: Repede, că înnebunesc! VOCEA BĂRBATULUI CU PĂLĂRIE: Așteaptă, dracului, un pic. BĂRBATUL CU BASTON: Aștept. VOCEA BĂRBATULUI CU PĂLĂRIE: Trage acum! (BĂRBATUL CU BASTON trage găleata afară. Dezgustat, se duce și o varsă într-o pubelă pe două roți. Epuizat, se prăbușește lângă fântână. BĂRBATUL CU PĂLĂRIE scoate capul din fântână, agățat cu mâinile de marginea fântânii.) BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Păi, ce faci? BĂRBATUL CU BASTON (Tresărind.): Ce fac? BĂRBATUL CU PĂLĂRIE: Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
CU PĂLĂRIE (Râzând.): Le-am făcut-o. BĂRBATUL CU BASTON: Îi auzi? VOCEA BĂRBATULUI CU PĂLĂRIE: Perfect. BĂRBATUL CU BASTON: Este că dormeau? VOCEA BĂRBATULUI CU PĂLĂRIE: Dormeau, nenorociții. BĂRBATUL CU BASTON: Spune-le că dacă se mai întâmplă, le vărsăm tomberonu-n cap. (Pauză.) Le-ai spus? VOCEA BĂRBATULUI CU PĂLĂRIE: Le-am spus. BĂRBATUL CU BASTON: Și ei ce-au spus? VOCEA BĂRBATULUI CU PĂLĂRIE: Vor apă. Au rămas fără apă. BĂRBATUL CU BASTON: Înseamnă că a fost și pe la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
vine să-i iei la palme. ARTUR: Sunt respingători și înfumurați. E o rușine că există asemenea oameni. GUFI: Uitați-vă la grăsan... (Bruno.) E total hilar. Ți se întorc mațele când îl vezi. ARTUR: Într-adevăr, îmi vine să vărs. GUFI: Ei bine, omul ăsta e deja mort. Își trăiește ultimele minute. ARTUR: Da? Ce trist! GUFI: Nu pot să procedez altfel. Trebuie să mă înțelegeți. Dacă nu-l omor nu pot să mă liniștesc. ARTUR: Cum credeți. Nu e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
cunoaște! Parcă de ce l-ați împins să se plângă? De ce? Ca să mai stați de vorbă. Pe mine mă duceți? Pe mine? Vă știu eu. Faceți și pe dracu-n patru ca să mai dați și voi din gură, să vă mai vărsați și voi veninul! Nu mă prostiți voi... Și acu’ începeți cu scârboșeniile, acu’ când vreau să-mi iau și eu partea? Faceți mutre? COLONELUL: Gufi, zău... GUFI (Isteric.): Vreau să spun. ce am de spus! CĂLĂUL: Bine, da’ scurt! GUFI
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
Nu beau. Am băut destul. Nu mai pot să beau. MACABEUS: Niciodată nu poți să spui c-ai băut destul. Trebuie să-l bei și pe ăsta. PARASCHIV (Strivit.): Eu n-am băut niciodată... Nu-mi place să beau... Am vărsat toate sticlele... MACABEUS: Deci nu le-ai băut, le-ai vărsat... PARASCHIV: Da. MACABEUS: Te trezeai în fiecare noapte și vărsai câte o sticlă. PARASCHIV: Le vărsăm pe dușumea... Până dimineață se usca totul... MACABEUS (Îi aruncă alcoolul în față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
Niciodată nu poți să spui c-ai băut destul. Trebuie să-l bei și pe ăsta. PARASCHIV (Strivit.): Eu n-am băut niciodată... Nu-mi place să beau... Am vărsat toate sticlele... MACABEUS: Deci nu le-ai băut, le-ai vărsat... PARASCHIV: Da. MACABEUS: Te trezeai în fiecare noapte și vărsai câte o sticlă. PARASCHIV: Le vărsăm pe dușumea... Până dimineață se usca totul... MACABEUS (Îi aruncă alcoolul în față.): Stai nemișcat! Așteaptă să ți se usuce fața! PARASCHIV: Ce vrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
să-l bei și pe ăsta. PARASCHIV (Strivit.): Eu n-am băut niciodată... Nu-mi place să beau... Am vărsat toate sticlele... MACABEUS: Deci nu le-ai băut, le-ai vărsat... PARASCHIV: Da. MACABEUS: Te trezeai în fiecare noapte și vărsai câte o sticlă. PARASCHIV: Le vărsăm pe dușumea... Până dimineață se usca totul... MACABEUS (Îi aruncă alcoolul în față.): Stai nemișcat! Așteaptă să ți se usuce fața! PARASCHIV: Ce vrei? Vrei să mă bați? N-ai decât să mă bați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
PARASCHIV (Strivit.): Eu n-am băut niciodată... Nu-mi place să beau... Am vărsat toate sticlele... MACABEUS: Deci nu le-ai băut, le-ai vărsat... PARASCHIV: Da. MACABEUS: Te trezeai în fiecare noapte și vărsai câte o sticlă. PARASCHIV: Le vărsăm pe dușumea... Până dimineață se usca totul... MACABEUS (Îi aruncă alcoolul în față.): Stai nemișcat! Așteaptă să ți se usuce fața! PARASCHIV: Ce vrei? Vrei să mă bați? N-ai decât să mă bați. MACABEUS: Cară-te după apă. PARASCHIV
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
o ceașcă, i-o duce lui MACABEUS.): De ce ne caută ăștia? De ce? MACABEUS (Bea sufocat.): Ua! (Pentru sine.) Apă... PARASCHIV (Se duce, umple din nou ceașca și i-o aduce lui MACABEUS; în ultimul moment se răzgândește și i-o varsă pe față.): De ce? MACABEUS (Sare ca ars.): Te-ai țicnit? (Se șterge cu ce poate.) PARASCHIV (Imperturbabil, se întoarce, se așază jos, ia trompeta și începe să cânte.) MACABEUS (Ștergându-se mai departe, căscând.): Ce dracu’ ai? PARASCHIV (Se oprește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
cum se aude și cum grohăiești când scuipi... Ce urât se aude, ce urât. Se aude cum îți gâlgâie sângele în gât, vai, ce gâlgâială, ce scârboșenie. Ție chiar nu ți-e silă de tine? Chiar nu-ți vine să verși când te gândești la tine? Cine dracu’ te-a născut pe tine? Parc-ai fi un șobolan, zău așa, am văzut eu odată un șobolan ud... PARASCHIV (Cântă, apoi.): Te legi de mama? MACABEUS: Nuuu, nu, nu. Nu de mă-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2068_a_3393]
-
cu acele dintre puterile străine care încurajau revoluția și democrația, împotriva regalității și tradiției. La "partidul englez" și la "partidul francez" se reducea, deci, în timpul războaielor napoleoniene, conștiința politică a Portugaliei. Cât de departe erau zilele când armatele portugheze își vărsau sângele în cruciada neîntreruptă din Nordul Africii și în opera de colonizare a imenselor teritorii de dincolo de mare! Începe acum o serie lungă de episoade umilitoare. Nu mai poate fi vorba de un amestec al puterilor străine în politica externă
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
a primit generalul Oscar Carmona în mai puțin de un an de zile. Carmona s-a trezit, câteva luni numai după ce-și asumase toate puterile, în fața unei situații paradoxale: mișcarea de la 28 mai, care se făcuse fără să se verse o singură picătură de sânge, nu-și putea păstra integritatea inițială decât cu prețul unor necontenite jertfe. Unanimitatea militară din ziua biruinței de la Braga și Lisabona fusese fărâmițată prin intrigile politicienilor și prin ambiții personale. Dacă nu s-ar fi
Sacrul și profanul, Salazar by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295581_a_296910]
-
săpunul Pears, negru ca smoala când era uscat și ca topazul când Îl țineai În lumină, Între degetele ude. Plăcută era și greutatea tot mai redusă a băii rabatabile englezești, prevăzută cu o buză de cauciuc, care permitea să-i verși conținutul de apă spumoasă În găleata de zoaie. „N-am putut perfecționa pasta și atunci am perfecționat tubul“, scria pe pasta de dinți englezească. La micul dejun, Siropul Auriu importat de la Londra se Încolăcea sclipitor pe lingura ce se Învârtea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
balansau pe leagăne invizibile spre șine, o șină paralelă se sinucidea brusc prin anastomoză, un mal cu iarbă se ridica Într-o clipă tot mai sus, tot mai sus, până ce micul martor al acestor velocități combinate era silit să-și verse porția de omlette aux confitures de fraises. Totuși noaptea era perioada când La Compagnie Internationale des Wagons-Lits et des Grands Express Européens Își justifica vraja pe care o exercita numele ei. Din patul meu aflat sub culcușul fratelui meu (dormea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
Împotriva pogromurilor și a altor practici guvernamentale nu erau decât capriciile unui aristocrat refractar și deseori le auzeam Întâmplător comentând Îngrozite originea lui Lenski și „experiențele nebunești“ ale tatei. După asemenea ocazii, eram oribil de grosolan cu ele și apoi vărsam lacrimi fierbinți, Închis Într-un closet. Nu pentru că Îmi plăcea Lenski În mod deosebit. Multe lucruri mă enervau la el: vocea seacă, meticulozitatea exagerată, felul În care Își ștergea mereu ochelarii cu o cârpă specială sau Își ajusta unghiile cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
-l Însoțesc Într-o excursie În Alpii elvețieni; Christopher nu mai știu cum, retrăgându-se dintr-o partidă de dublu de tenis, când a aflat că partenerul lui urma să fie un hindus; T., un chelner foarte bătrân și plăpând, vărsând supa pe profesorul universitar A.E. Housman, care se ridicase brusc În acel moment, de parcă s-ar fi trezit dintr-o transă; S.S., care n-avea nici o legătură cu Cambridge-ul, dar care, ațipind pe fotoliu la o serată literară (la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
odinioară care, În romanele lui Turgheniev, cântau vara rapsodii până noaptea târziu; nici pe acei bătrâni și fericiți vânători cu prada prinsă În ace de calota pălăriei, de care făcea atâta haz Epoca Rațiunii: nici pe gentleman-ului La Bruyère vărsând lacrimi deasupra unei omizi năpădite de paraziți, pe filosofii lui Gay, „mai mult gravi decât Înțelepți“, care, cu voia dumneavoastră, „caută știința În fluturi“ și, mai puțin jignitor, „ciudații germani“ ai lui Pope, ce „țin la mare preț“... „un fluture
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
otrăvit una cu fosforul de la chibrituri. A răzuit trei cutii și a pus chestia aia în lichiorul pe care femeia îl bea în fiecare seară. Apoi s-a speriat că poate bea din lichior și taică-său, generalul, și a vărsat sticla. Femeia a văzut că lipsește băutura și a crezut că a băut-o Matvei. I-a spus generalului, acela l-a luat la întrebări și, într-o criză de sinceritate, băiatul i-a mărturisit tatălui ce avusese de gând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]