14,029 matches
-
supuse, dar virtuoase și idealizate, ale c]rei virtuți feminine defineau și puneau temelia sferei „private” a vietii familiale, a început s] domine o mare parte a gândirii secolelor al XVIII-lea și al XIX-lea. Ideea potrivit c]reia virtutea este diferențiat] pe genuri este esențial], de exemplu, în filosofia lui Rousseau. În Emile, Rousseau a argumentat c] acele calit]ți care la b]rbați ar fi greșeli reprezint] virtuți la femei. Justificarea lui Rousseau în ceea ce privește virtuțile feminine este legat
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
XVIII-lea și al XIX-lea. Ideea potrivit c]reia virtutea este diferențiat] pe genuri este esențial], de exemplu, în filosofia lui Rousseau. În Emile, Rousseau a argumentat c] acele calit]ți care la b]rbați ar fi greșeli reprezint] virtuți la femei. Justificarea lui Rousseau în ceea ce privește virtuțile feminine este legat] de viziunea să idealizat] despre familia rural] și de simplitatea vieții care ar putea contracara manierele nepotrivite ale orașului, considerând c] femeile puteau s] devin] virtuoase numai în calitate de soții și
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
potrivit c]reia virtutea este diferențiat] pe genuri este esențial], de exemplu, în filosofia lui Rousseau. În Emile, Rousseau a argumentat c] acele calit]ți care la b]rbați ar fi greșeli reprezint] virtuți la femei. Justificarea lui Rousseau în ceea ce privește virtuțile feminine este legat] de viziunea să idealizat] despre familia rural] și de simplitatea vieții care ar putea contracara manierele nepotrivite ale orașului, considerând c] femeile puteau s] devin] virtuoase numai în calitate de soții și mame. Dar virtutea lor se bazeaz], de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
Justificarea lui Rousseau în ceea ce privește virtuțile feminine este legat] de viziunea să idealizat] despre familia rural] și de simplitatea vieții care ar putea contracara manierele nepotrivite ale orașului, considerând c] femeile puteau s] devin] virtuoase numai în calitate de soții și mame. Dar virtutea lor se bazeaz], de asemenea, pe dependența și pe supunerea din cadrul mariajului; dup] Rousseau, o femeie independent] sau una care urm]rea scopuri ce nu ținteau bun]starea familiei sale era o femeie care își pierdea acele calit]ți pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
supunerea din cadrul mariajului; dup] Rousseau, o femeie independent] sau una care urm]rea scopuri ce nu ținteau bun]starea familiei sale era o femeie care își pierdea acele calit]ți pentru care era stimat] și dorit]. Mai ales noțiunea de virtute diferențiat] pe genuri a lui Rousseau a fost atacat] de Mary Wollstonecraft în lucrarea să Vindication of the Rights of Woman [O revendicare a drepturilor femeii]. Ea a sustinut c] virtutea ar însemna același lucru pentru o femeie că și
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
care era stimat] și dorit]. Mai ales noțiunea de virtute diferențiat] pe genuri a lui Rousseau a fost atacat] de Mary Wollstonecraft în lucrarea să Vindication of the Rights of Woman [O revendicare a drepturilor femeii]. Ea a sustinut c] virtutea ar însemna același lucru pentru o femeie că și pentru un b]rbat, si a criticat aspru formele „feminit]ții” la care li se cerea femeilor s] aspire, si care, credea ea, le subminau femeilor puterea și demnitatea că oameni
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
femeilor s] aspire, si care, credea ea, le subminau femeilor puterea și demnitatea că oameni. Inc] de pe vremea lui Wollstonecraft, a existat întotdeauna un curent în gândirea feminist] care a privit cu suspiciune sau a respins complet ideea existenței unor virtuți feminine anume. Aceast] suspiciune avea motive bine întemeiate. Idealizarea virtuții feminine, care a atins probabil apogeul în scrierile multor scriitori victorieni din secolul al XIX-lea precum Ruskin, se bazeaz] pe supunerea femeii. „Virtuțile” la care se credea c] ar
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
puterea și demnitatea că oameni. Inc] de pe vremea lui Wollstonecraft, a existat întotdeauna un curent în gândirea feminist] care a privit cu suspiciune sau a respins complet ideea existenței unor virtuți feminine anume. Aceast] suspiciune avea motive bine întemeiate. Idealizarea virtuții feminine, care a atins probabil apogeul în scrierile multor scriitori victorieni din secolul al XIX-lea precum Ruskin, se bazeaz] pe supunerea femeii. „Virtuțile” la care se credea c] ar trebui s] aspire femeile reflect] adesea aceast] supunere - un exemplu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
a respins complet ideea existenței unor virtuți feminine anume. Aceast] suspiciune avea motive bine întemeiate. Idealizarea virtuții feminine, care a atins probabil apogeul în scrierile multor scriitori victorieni din secolul al XIX-lea precum Ruskin, se bazeaz] pe supunerea femeii. „Virtuțile” la care se credea c] ar trebui s] aspire femeile reflect] adesea aceast] supunere - un exemplu clasic este „virtutea” altruismului, care a fost accentuat] de un mare num]r de scriitori victorieni. În ciuda acestei ambivalente bine fondate despre ideea de
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
a atins probabil apogeul în scrierile multor scriitori victorieni din secolul al XIX-lea precum Ruskin, se bazeaz] pe supunerea femeii. „Virtuțile” la care se credea c] ar trebui s] aspire femeile reflect] adesea aceast] supunere - un exemplu clasic este „virtutea” altruismului, care a fost accentuat] de un mare num]r de scriitori victorieni. În ciuda acestei ambivalente bine fondate despre ideea de „virtute feminin]” totuși, multe femei din secolul al XIX-lea, incluzând un mare num]r care au fost interesate
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
la care se credea c] ar trebui s] aspire femeile reflect] adesea aceast] supunere - un exemplu clasic este „virtutea” altruismului, care a fost accentuat] de un mare num]r de scriitori victorieni. În ciuda acestei ambivalente bine fondate despre ideea de „virtute feminin]” totuși, multe femei din secolul al XIX-lea, incluzând un mare num]r care au fost interesate de problema emancip]rii feminine, au fost atrase de aceast] idee, nu doar pentru c] era vorba despre virtuți feminine specifice, ci
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
despre ideea de „virtute feminin]” totuși, multe femei din secolul al XIX-lea, incluzând un mare num]r care au fost interesate de problema emancip]rii feminine, au fost atrase de aceast] idee, nu doar pentru c] era vorba despre virtuți feminine specifice, ci pentru c], uneori, femeile erau superioare b]rbaților din punct de vedere moral, precum și de percepția c] societatea putea fi transformat] din punct de vedere moral prin influență femeilor. Multe femei s-au gândit la extinderea în
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
fi transformat] din punct de vedere moral prin influență femeilor. Multe femei s-au gândit la extinderea în societate a „valorilor feminine” din sfera privat] a c]minului și a familiei. Dar, spre deosebire de mulți scriitori, ele au folosit ideea de virtute feminin] ca motiv pentru intrarea femeilor în „sfera” public] și nu ca motiv al limit]rii lor la sfera „privat]”. Și în contextul în care orice fel de independent] feminin] era atât de greu de atins, este ușor de observat
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
rii lor la sfera „privat]”. Și în contextul în care orice fel de independent] feminin] era atât de greu de atins, este ușor de observat preferință oric]rei concepții care c]uta s] reevalueze și s] declare acele forțe și virtuți considerate în mod convențional ca fiind „feminine”. Contextul gândirii contemporane feministe este, bineînțeles, foarte diferit. Majoritatea barierelor formale împotriva accesului femeilor la alte sfere decît cea domestic] au fost îndep]rtate, si un subiect constant în scrierea feminist] în ultimii
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
a femeii în sine - a naturii, a capacit]ților și a calit]ților sale. „Sferele” de activitate cu care femeile au fost în mod special asociate au fost, de asemenea, devalorizate. Și, paradoxal, au fost și idealizate. Totuși, casa, familia, virtuțile familiale și rolul femeii în îngrijirea psihic] și afectiv] a altora au fost în mod constant ridicate în sl]vi și considerate că temelia vieții sociale. În același timp, aceste lucruri sunt v]zute în mod obișnuit că un simplu
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
cum urmeaz]. Începem cu presupunerea c] practicile sociale specifice își genereaz] propria viziune despre ceea ce este „bine” sau ceea ce trebuie apreciat în mod special, propriile preocup]ri și priorit]ți și propriul criteriu pentru ceea ce ar trebui considerat a fi „virtute”. Poate atunci practicile sociale, îndeosebi cele de a avea grij] de ceilalți că o mam], care au fost privite în mod tradițional ca fiind feminine, pot fi v]zute că generatoare de priorit]ți etice și concepții de „virtute”, care
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
fi „virtute”. Poate atunci practicile sociale, îndeosebi cele de a avea grij] de ceilalți că o mam], care au fost privite în mod tradițional ca fiind feminine, pot fi v]zute că generatoare de priorit]ți etice și concepții de „virtute”, care nu numai c] nu ar trebui devalorizate, dar care pot, de asemenea, s] opereze o corectare a valorilor și a priorit]ților distrug]toare a acelor sfere de activitate care au fost dominate de b]rbați. În importantă ei
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
de a sugera c] practicile cu care se ocup] femeile, în special practicile de îngrijire a copiilor și de sprijin fizic și afectiv al ființelor umane, pot fi v]zute ca fiind generatoare de priorit]ți sociale și concepții de virtute, diferite de cele care inspir] alte aspecte ale vieții sociale. Sară Ruddick, de exemplu, într-un articol intitulat Maternal Thinking [Gândirea matern]] (1980) susține c] sarcina de îngrijire a altora genereaz] o concepție a virtuții care ar putea oferi o
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
ți sociale și concepții de virtute, diferite de cele care inspir] alte aspecte ale vieții sociale. Sară Ruddick, de exemplu, într-un articol intitulat Maternal Thinking [Gândirea matern]] (1980) susține c] sarcina de îngrijire a altora genereaz] o concepție a virtuții care ar putea oferi o resurs] pentru un critic al acelor valori și priorit]ți care pun temelia vieții sociale contemporane - incluzându-le pe cele ale militarismului. Ruddick nu susține c] femeile pot p]trunde pe ț]ramul public „că
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
teoria politic] și din filosofia ultimelor dou] sute de ani a f]cut o distincție între sfera „public]” și cea „privat]”, iar sfera „privat]” a fost v]zut] ca fiind apanajul femeilor. Dar ceea ce se opune „lumii” c]minului, a virtuții familiale și a sacrificiului femeii, nu este doar „lumea” r]zboiului sau chiar a politicii, este și aceea a „pieței”. Conceptul „pieței” definește un ț]ram al existenței „publice” care se afl] în contradicție cu un ț]ram privat al
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
umane în societ]ți diferite sunt comune naturii oric]ror mamifere cu o existent] lung], inteligente și sociale și se reflect] în comportamentul nostru la fel cum se reflect] în cel al altor primate. Prin urmare, ceea ce este recunoscut că virtute într-o societate sau tradiție religioas] este foarte probabil s] fie recunoscut că o virtute în celelalte; desigur, seturile de virtuți elogiate într-o tradiție major] nu alc]tuiesc niciodat] o parte substanțial] a seturilor viciilor unei alte tradiții majore
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
inteligente și sociale și se reflect] în comportamentul nostru la fel cum se reflect] în cel al altor primate. Prin urmare, ceea ce este recunoscut că virtute într-o societate sau tradiție religioas] este foarte probabil s] fie recunoscut că o virtute în celelalte; desigur, seturile de virtuți elogiate într-o tradiție major] nu alc]tuiesc niciodat] o parte substanțial] a seturilor viciilor unei alte tradiții majore. (Excepțiile tind s] fie de scurt] durat], fiind vorba despre anumite societ]ți aflate în
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
în comportamentul nostru la fel cum se reflect] în cel al altor primate. Prin urmare, ceea ce este recunoscut că virtute într-o societate sau tradiție religioas] este foarte probabil s] fie recunoscut că o virtute în celelalte; desigur, seturile de virtuți elogiate într-o tradiție major] nu alc]tuiesc niciodat] o parte substanțial] a seturilor viciilor unei alte tradiții majore. (Excepțiile tind s] fie de scurt] durat], fiind vorba despre anumite societ]ți aflate în declin sau autodistrugere.) Mai mult, în interiorul
[Corola-publishinghouse/Science/2264_a_3589]
-
în forma lui primară. De aceea Gauguin e Gauguin, unicul, incomparabilul, de aceea modestul Puvis de Chavanne e modestul. Într-o serie modestă. Prin anii '60, unul din confrații mei, netrecut prin școală, practica o pictură nu lipsită de evidente virtuți native dar de un risc total inconșient. Tot ce-i ieșea de sub pensulă, agresiv, primar, confuz era imediat expus. Cu acea făloșenie neștiutoare, în stare, în schimb, să stîrnească vîlvă. Doar atît: vîlvă, pentru că toată această excesivă și necontrolată erupție
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]
-
serioși: totul e doar propagandă. Și disperată confecționare de imagine. Dar, în fond, pe cine-i are în vedere oacheșul mecena atunci cînd ține Cotroceniul în interminabile firitiseli decorative? Sînt cîteva categorii care și-au verificat cu vîrf și-ndesat virtuțile obediente în dictatură. Cu plusul de rafinament cerut acum de vremurile nouă (în grafie sadoveniană, evident). - s-a bătut multă monedă pe "rezistența prin cultură"; asta vrînd să însemne, de fapt, cvasilașitatea categoriilor intelectuale, neînstare a se confrunta deschis cu
by al Gheorghiu [Corola-publishinghouse/Science/1091_a_2599]