14,765 matches
-
răspuns, trăgându-mă de sub brațul lui. Trăiesc așa și mi-e bine. — Persepolis! hohoti, intrând în mașină. Cum să-ți fie bine? Totuși, dacă ai nevoie de-o sponsorizare, nu te rușina. Îmi trimiți numărul tău de cont și-ți vărs câți coconei ai nevoie. Sponsorizez zeci de porcării și tocmai în numele prieteniei noastre de demult să nu-ți dau și ție? Ne-am îmbrățișat. Înainte de a trânti portiera, m-a tras spre el, pupându-mă nădușit. — Nici nu-ți închipui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
de a fi iubit un tricolor pângărit, o stea însângerată și o cârpă roșie fluturând a victorie. Mi s-a spus și am crezut că roșul e simbolul sângelui vărsat. Nu m-am întrebat însă niciodată cine într-adevăr a vărsat acel sânge și cine a ostoit rănile care au înroșit pânza. Era marama cu sângele celor jertfiți sau pânza cu care călăul s-a șters pe mâini, după victoria-i triumfală? Mă dor acestea. Nu ca o vină a conștiinței
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
alcooluri până și în Sfânta Zi de Paște. Eram în disperare de conștiință și a trebuit să iau totuși o sticloanță de jumătate. Am intrat în parc și, instinctiv, m-am dus spre banca unde stătusem cândva cu Pu. Am vărsat creștinește câteva picături din sticlă pentru amintirea ei, așa mi-a venit, de obicei nu practicam mesaje de-astea subtile cu subsolul amintirilor, apoi am făcut ceea ce știam prea bine să fac când mă năpădeau frica, amintirile, remușcările, tristețile, mâlul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
la mai puțin de o sută de mile de coastă. O să ajungem! - Dar nu mai avem apă! - Curînd va ploua, afirmă Iguana Oberlus convins. În zona asta, plouă mereu. Și plouă. Plouă ca și cum cerul s-ar fi hotărît să se verse cu totul deasupra capetelor lor, vrînd poate să-i Înece, să-i scufunde, să-i facă să naufragieze, În Încercarea de a reuși ceea ce nu reușise acel ocean apatic, fără pic de elan. Plouă. Plouă. Plouă. Și odată cu ploaia se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
să-mi cuprindă trăsăturile când m-a întâmpinat. Deși acum habar nu am la ce școală fusesem în inspecție, îmi amintesc că avusesem o zi deosebit de frustrantă și obositoare, dar nu cred că aveam vreo scuză pentru care să-mi vărs nervii pe el. Nu era vorba că n-ar fi muncit la fel de mult ca mine- dacă nu mai mult, probabil. —Pari obosită. Sau ceva de genul. Oh, ce subtil este limbajul celor de mult căsătoriți! Câte straturi de subtext pândesc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
porcării la televizor, și să vorbim despre asta mâine? Avem amândoi de lucru, în definitiv, și ne-ar face bine să luăm o pauză de la toate. Nu crezi? M-am îndreptat spre chiuvetă cu tigaia, am înclinat-o și am vărsat lichidul gri și plin de grăsime lăsând niște dâre palide de jur împrejurul marginilor. — Carnea asta arată oribil. Chiar nu sunt sigură că merită să mergem la SavaMart pentru chestii dintr-astea. Ar fi trebuit să luăm niște paste sau altceva. — Tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
niciodată punctul ei forte -, nu știi niciodată care e răspunsul corect. Niciodată. De aceea se numește principiul incertitudinii. — Păi, evident că nu poți să prezici niciodată lucrurile, a zis ea, aplecându-și capul ca să privească la ciocolata ei caldă. A vărsat un pliculeț de zahăr în paharul de plastic și a amestecat. Nu e nevoie de un om de știință ca să îmi spună asta. Nu, nu e vorba de asta, am continuat eu, e mai mult că - oh, Holly, chestia aia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
înapoi, ca să ieși dintr-una dintre dispozițiile tale proaste, obositoare, și-acum îmi zici să tac? De ce naiba trebuie să-ndur eu atitudinea ta de doi bani doar pentru că nu știu ce caz jalnic nu merge cum vrei tu? Eu nu-mi vărs nervii pe tine când vreo afurisită de directoare face pe deșteapta la o inspecție de-a mea, nu? Ești egoist și... — Pentru numele lui Dumnezeu, Judy, taci, a spus din nou. De data asta chiar m-am enervat. Încă se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
sau ce-am făcut pentru voi amândoi (oh, nu, doar nu-i aplicam fiicei mele clișeul acela vechi și obosit - aveam să-mi încep următoarea propoziție cu „Dacă nu eram atentă când aveam vârsta ta“). Mă speriase, de asta îmi vărsam nervii pe ea, nu-mi dădusem seama cât de evidente deveniseră excursiile mele în dormitor. Aș fi fost mai atentă. Vedeam cum fiecare clipă a acestei discuții avea să fie relatată peste câteva minute nu doar lui Ben, ci și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
Pune-o oriunde, a continuat, nu contează. O folosesc doar ca să... ca să nu vadă nimeni toate astea. Își vârî brațul adânc în dulap și cu o mișcare puternică de măturare scoase o cutie, care se înclină într-o parte și vărsă ca un duș o cantitate mare de mici bucățele de carton fluturând, care căzură ca o cascadă peste tot în jurul meu pe podea. Vreme de câteva secunde n-am putut să vorbesc. Cantitatea uriașă de porcării dintr-alea - cred că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
patru, printre care o femeie cu miros pestilențial, îmbrăcată în mai multe straturi de haine imposibil de soioase. Am privit-o fascinat cum scoate un borcan cu sos de mere din adâncurile jegoase ale hainelor sale, îl deșurubează și își varsă cu două degete făcute cârlig conținutul în gură și atunci planul meu a luat ființă. Mă hotărâsem într-o fracțiune de secundă. Dumnezeu știe de unde-mi venise ideea - că se aflase în adâncurile obscure ale sufletului meu sau că o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
să nu se resimtă după aventura de azi-noapte. Are un sistem nervos foarte fragil. Și continua să-i privească limpede, deschis cu ochii și obrajii uzi. " Ai pierdut, draga mea. Iar lacrimile tale sânt cele mai adevărate din câte ai vărsat în toată viața. Femeia cu evantai nu-ți va mai aparține niciodată! Ni-cio-da-tă!" Cârnul, cu mâinile încătușate pe genunchi, cânta încetișor. ― În țara fluturilor albaștri / O broască și un vârcolac / S-au dat cu capul de-un copac / Era acolo
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
pot s-o las prea mult singură pe Florence. Ei, dar văd că mi-ai băgat în plasă toată cămara! ― Mai nimic, Șerbănică, o portocală, câteva chifteluțe, budinca. Știu că voi n-ați gătit nimic azi. Ai grijă să nu verși bulionul. Ți l-am pus într-un borcan, dar trebuie să fii atent. Când ajungi acasă, dă-i o ceașcă fierbinte lui Florence, o să-i facă bine. Miga o privi zâmbind vrăjit: "Nu-i prea deșteaptă, dar ce femeie încîntătoare
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
și continuă: Mă așteptam să diger ceva mai de soi la parastasul lui Panaitescu. În fine, merge și asta... Cel puțin sânt liniștit! ― Oricum puteați fi liniștit, domnule Matei. ― Mă îndoiesc că Panaitescu și Valerica sânt de aceeași părere, acolo... Vărsă un pic de alcool: Să le fie țărâna ușoară. Făcuseră cumpărături înainte de a se întoarce acasă. Fiecare își păzise pachetele, iar acum mâncau în hol, păstrând distanțe mari și privindu-se circumspect. Melania Lupu, la un capăt de masă, ciugulea
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
Ca o pasăre măiastră La noi în fereastră. (270) Vai de picioarele mele Pe-unde îmblă ele? Vai de ochișorii mei Pe-unde îmblă ei? Inima-n mine-i bolnavă, (275) Floare de dumbravă, Și vai lacrimile mele, Cum le vărs cu jele! Du-te greer, du-te greer, Pân-la munte-n creer (280) Și privește - nduioșată Zarea depărtată, Lumea - ntreagă o colindă, Mergi la noi în grindă, Spune-i mamei: Ce-am făcut (285) De m-a mai născut, Căci
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
-n a lui brațe tânără, rotundă, tare Și ea tremură ca varga de oțel de-a lui strânsoare. Își ascunde fața roșă de iubire și sfială, 520Ochii-n lacrimi îi ascunde-n părul moale de peteală... Și adorm. Somn greu îi varsă plumb în vinele - ostenite. Frații lui când văd cât doarme, ei se pun pe șopotite Și mărunt se sfătuiră ca picioarele să-i taie, Să se laude c-omorîră ei pe smeii în bătaie. 525L-ar fi omorât, dar cesta, năzdrăvan fiind
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
M-am pus de am înfrunzit Pentru că tu m-ai dorit". Iară valurile sună Mișcătoare se adună, Pintre mrejele de frunze Cearcă soare să pătrunză, Ard în umbră la răcoare Petele scînteetoare 99 {EminescuOpVI 100} Și pe-a undelor bătae Varsă lumina văpae, Pe șiroaie limpezi, lungi, Sboară razele ca dungi. Iar Mușatin stând culcat Se așterne pe cîntat: Codri, codri, dragul meu, Parcă ți-aș fi spus-o eu Să suni din frunză mereu; Cu frunzișul fremătos Povestești așa frumos
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
Parcă ese din pământ. ................................... Iar în liniște de vânt Trec departe de pământ Cu-a lor pânze atârnate Mii corăbii încărcate. Iar privind spre miază-zi Dunărea el o zări Într-un arc spre mare - ntoarsă Și pe șapte guri se varsă. l05 {EminescuOpVI 106} Văi coboară fumegând, Dealuri mândre înverzind, Vede codrii cum coboară, Deal cu deal, scară cu scară, Resfirîndu-se pe șes Unde râurile es, Și pe vârfuri de păduri Mânăstiri cu - ntărituri; Vede târguri, vaduri, sate Pe câmpie presărate
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
străvezii Pare - un mort cu ochii vii. Astfel ese sburătoriu Și din umbră și din nori Și din lanuri și din luncă, Și din stea ce se aruncă, Și din tainicul izvor Care sună - ncetișor, Și când luna cea bălaie Varsă apelor văpaie. Ese din senin cu ploae Și din ploae cu senin Și din lacul cristalin, Și din ceruri și din mare Și din dor de fată mare. A lui suflet e-o scîntee 111 {EminescuOpVI 112} Din luciri de
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
încotr-oi purcede: Că am a mă duce La Marghioala de la Chira; C-am lăsat-o sănătoasă Ș-am găsit-o nevoioasă, Șade la gherghef și coasă; Nu știu coasă or discoasă Or strică niște mătasă, Că la lacrimi știu că varsă. Câte lacrimi o vărsat Aș face fîntînă-n sat, Fântână cu trei isvoară Să bee dușmani să moară, Să bea și dușmanca mea, Să plesnească fierea-n ea. 7 Mândră, mândră, draga mea, Când trec p-îngă casa ta Plînge-mi ochiul de-
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
a mă duce La Marghioala de la Chira; C-am lăsat-o sănătoasă Ș-am găsit-o nevoioasă, Șade la gherghef și coasă; Nu știu coasă or discoasă Or strică niște mătasă, Că la lacrimi știu că varsă. Câte lacrimi o vărsat Aș face fîntînă-n sat, Fântână cu trei isvoară Să bee dușmani să moară, Să bea și dușmanca mea, Să plesnească fierea-n ea. 7 Mândră, mândră, draga mea, Când trec p-îngă casa ta Plînge-mi ochiul de-a stânga; Când trec
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
bădiță ți-eram dragă Veneai la noi fără treabă, De când, dragă, m-ai urât Nici cu treabă n-ai venit. 89 Să știi dulce bădișor Cât mă lupt cu al tău dor, Nu sunt sufletele-n sat Câte lacrimi am vărsat. 90 Rău îmi pare, ce-am făcut, N-am ce face c-o trecut; Om am fost și m-am stricat Supărarea m-o mâncat; Pare-mi rău, dar n-am ce-i face, Supărarea nu-mi dă pace. 91
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
opri 168 {EminescuOpVI 169} {EminescuOpVI 170} {EminescuOpVI 171} Până nu te-oi întîlni, Și eu mândră nu voi sta Până nu te-oi săruta. Ploaie, Doamne, o ploaie mare Mult mi-s zilele amare, Ploaie Doamne dintre nori Mult mai vărs la lăcrimiori. Că eu dintr-aceea sară Ce-am pășit în altă țară Cu jele și cu suspine Mă pierdui prin țări străine. De-atunci, Doamne, nu-mi timnește, Nu-mi timnește nici o veste, Nici o veste cum trăiește, Mai trăiește
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
mai frumoasă Dumnezeu să-ți facă casă, De-o fi una bălăioară Dumnezeu să-ți-o omoară. 138 Frunză verde rosmalin, După nor vine senin, După dulceață venin. Amar mie-ntr-un suspin Lacrimile vale-mi vin. Săracă inimă arsă Varsă lacrimile, varsă, Săraca față frumoasă De lacrimi e toată stoarsă. 186 {EminescuOpVI 187} Mult mă-ntreabă inima De ce m-am stricat așa? De-aș trăi cât aș trăi Tot stricat și trist oi fi Că ce-am pierdut n-oi
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]
-
Dumnezeu să-ți facă casă, De-o fi una bălăioară Dumnezeu să-ți-o omoară. 138 Frunză verde rosmalin, După nor vine senin, După dulceață venin. Amar mie-ntr-un suspin Lacrimile vale-mi vin. Săracă inimă arsă Varsă lacrimile, varsă, Săraca față frumoasă De lacrimi e toată stoarsă. 186 {EminescuOpVI 187} Mult mă-ntreabă inima De ce m-am stricat așa? De-aș trăi cât aș trăi Tot stricat și trist oi fi Că ce-am pierdut n-oi găsi; Inima
Opere 06 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295584_a_296913]