15,310 matches
-
și o libertate în civilizație, numai pentru că cetise cărțile acelui farseur englez cu pseudonimul de Ramacharaka. (Am aflat mai târziu că însăși lectura acestor cărți ― "care i-au revelat o altă lume dincolo de simțuri" ― fusese plină de peripeții și de mistere. O dată visase numele unei librării pe care nu o cunoștea; chiar a doua zi, automobilul ei a avut un accident pe una din străzile puțin populate, și când a ridicat ochii, a văzut că se află în fața librăriei din vis
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
altele... Cladova își clătină cu îndîrjire capul, ca și cum ar fi vrutsă se trezească. - Și cu toate acestea, trebuie să existe o explicație, începu cu o greu stăpânită iritare în glas. Vreau să spun, o explicație la toate aceste bizarerii și mistere, sau pseudomiste-re. N-am avut norocul s-o cunosc, dar de câte ori am ascultat-o, mi-a lăsat impresia unui om perfect normal. O femeie tânără, frumoasă, echilibrată, trăind în lumea noastră, aici, pe pământ - cu toată melancolia ei, cu toată
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
a silit-o sa se îmbrace în negru. Și nici doctorul n-a făcut-o așa din senin, sau din vreo dorință ascunsă de răzbunare. Ca să dezlege ce se numea pe-atunci, acum câțiva ani, în cercul intimilor lui Visarion "misterul Adrian" sau "complexul Poetului", doctorul a încercat o experiență, a încercat-o ca să verifice ipoteza la care ajunsese. Anume, își închipuia că Leana cunoscuse și iubise cu adevărat pe cineva, un tânăr poet, Adrian, și acesta, foarte probabil, murise sau
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
de o vitrină în care sânt expuse diferite obiecte ale pictorului laureat. Mă veți întreba de ce mă interesează pe mine, poet, obiectele unui pictor. E greu să vă explic, pentru că, deocamdată, simpatia aceasta constituie și pentru mine o taină, un mister. Dar am simțit că mi se fac semne, și am simțit asta în ascensor, când o frumoasă doamnă mi-a vorbit de pictor, de certitudinea lui - dar poate că e mai mult decât o certitudine, poate că e o legendă
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Extraordinar! exclamă fermecat Adrian, după ce una din fete îi umplu din nou paharul. Extraordinar, și peste putință de înțeles. Căci sânt aceiași și aceleași, și fac asta de mii de ani, poate de zeci de mii de ani! E un mister că nu-și amintește nimeni. Sau poate nu e un mister, adăugă, apropiin-du-și paharul de buze, poate e numai un miracol. - Lasă astea, îl întrerupse Orlando. Întoarce-te la subiect. Vorbeai de întîlnirea de azi. Spuneai că era de o
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
nou paharul. Extraordinar, și peste putință de înțeles. Căci sânt aceiași și aceleași, și fac asta de mii de ani, poate de zeci de mii de ani! E un mister că nu-și amintește nimeni. Sau poate nu e un mister, adăugă, apropiin-du-și paharul de buze, poate e numai un miracol. - Lasă astea, îl întrerupse Orlando. Întoarce-te la subiect. Vorbeai de întîlnirea de azi. Spuneai că era de o mare importanță, că era o revelvație. De ce? - V-am spus de ce
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
E cu câțiva centimetri mai scundă decât originalul, ne-a spus. Când am văzut-o ultima oară, zeița împlinise optsprezece ani și avea doi metri patruzeci și cinci." - Adevărat? exclamă Condurachi. - Nu, astea făceau parte din, mă rog, să zicem "misterul" ei. Inventa tot felul de întîmplări stranii, așa cum își inventase nu știu câte nume și pseudonime. O chema, de fapt, Zamfira, dar prietenii îi spuneau Marina. Ea pretindea că, de fapt, nu e pictoriță, că adevărata ei vocație e sculptura. - Zamfira și
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
joc de mine! - Sau poate există, continuă Lorinț, dar dacă nu l-am găsit. Să nu crezi că nu l-am căutat. Îl căutăm și acuma. Dar cum să recunoști adevăratul început, când spectacolul se întemeiază pe cel mai banal mister, banal în sensul că ne lovim la tot pasul de el și în fiecare zi? Dar, în sfârșit, ar fi prea multe de spus!... Când o văzu de departe, călcând apăsat și totuși cu eleganță, în cizmele ei militărești, printre
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
Bless our hearts, Ivan! Save our souls!..." Mi-am spus: dacă ar fi adevărat, dacă Ivan, așa cum este el, paralizat, aproape mut, trăgând să moară într-o margine de drum, dacă Ivan ne poată mântui cu adevărat, atunci ascunde un mister impenetrabil și cutremurător, căci, într-un anumit fel, incomprehensibl minții mele, el prezintă, sau exprimă, pe Dumnezeul necunoscut, agnostos theos, de care vorbea Sfântul Pavel. Dar daci a fost sau nu a fost așa, nu voi ști niciodată. Pentru că niciodată
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
autoanaliză din toate câte am încercat în viața mea. Simțeam atunci că intuisem ceva care îmi rămăsese întotdeauna inaccesibil, că ghicisem, cum să spun? însuși principiul existenței mele - poate nu numai al existenței mele, adăugă coborând glasul. Simțeam că ghicisem misterul însuși al oricărei existențe umane. Și expresia aceea aproximativă - "o serie de evidențe mutual contradictorii" - era o primă încercare de traducere a misterului pe care tocmai îl pătrunsesem și eram pe cale de a-l analiza și formula. Dar, evident, așa cum
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
spun? însuși principiul existenței mele - poate nu numai al existenței mele, adăugă coborând glasul. Simțeam că ghicisem misterul însuși al oricărei existențe umane. Și expresia aceea aproximativă - "o serie de evidențe mutual contradictorii" - era o primă încercare de traducere a misterului pe care tocmai îl pătrunsesem și eram pe cale de a-l analiza și formula. Dar, evident, așa cum se întîmplă mai întotdeauna în vis, acum nu mai mi-aduc nimic aminte... - E deschisă fereastra de la baie, explică Adela. Era prea mult
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
ascultat acel pasaj de trei ori și îl știu aproape pe dinafară. M-a încîntat, înainte de toate, sinceritatea lui, când a subliniat că fenomenul politic îi este, acum, perfect indiferent. - A mai spus ceva, mai înainte, interveni Ulieru. A spus: Misterul antedatării ziarelor este un pseudomister. Este pur și simplu o performanță de ordin tehnologic." - Cred că asta a spus-o în urmă, după ce-a insistat că fenomenul politic îi este, acum, perfect indiferent. Dar asta n-are importanță. După
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
spun..." În noaptea aceea se luptă multă vreme cu insomnia. (Era prima insomnie de când părăsise Piatra Neamț, și faptul acesta îl irita. Suferise aproape toată viața de insomnii, și în ultima vreme se crezuse vindecat.) Ca de obicei, se gândea la misterul memoriei pe care o recuperase. De fapt, își dăduse de mult seama, nici nu era vorba de recuperare, pentru că era infinit mai vastă și mai precisă decât o avusese vreodată. O memorie de mandarin, așa cum spusese Chavannes că trebuie să
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
spuse coborând glasul. Dar ce ne-am face, amândoi, dacă destinul nu ne-ar fi scos în cale, acum când aveam amândoi nevoie, pe Iconaru Vladimir? Pentru că, oricât vi l-aș descrie eu de bine, tot nu reușesc să prezint misterul apariției lui. Căci, Oncle Manolache, lui nu i-e frică! Nu îi e frică de păianjenii mari și negri... - Nu fac nici un rău, întrerupse, zâmbind, Iconaru. Au și ei rosturile lor... - Și nu i-a fost frică nici când a
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
totuși mai solemn, dumneata te în-căpățînezi să reduci înțelegerea la exercițiul rațiunii, ca la șah. Dar știi foarte bine că nici arta, nici viața nu pot fi înțelese numai prin rațiune. Orice se întîmplă în jurul nostru ar putea camufla un mister, așadar o revelație decisivă, un adevăr cutremurător. Bunăoară, orice porumbel ar putea camufla... - Vasăzică, iar v-ați apucat de filozofie, îl auzi pe Luchian din prag. Ferice de voi, adăugase îndreptîndu-se agale spre fotoliul Generălesei. Se așeză, oftând adânc. - Nu știu ce
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
neofitul erou manifestă o putere de vizualizare viscerală a uriașului stăpânitor peste ape („mare ghiol de apă trebuie să fie în mațele lui!”). Așadar, chiar personajul principal participă la creionarea unui aspect comic al personajului himeric, relevând, totodată, un tenebros mister al interiorității fizice a acestuia. Ambii aparținând fabulosului, subcategorie supranaturală acceptată convențional în spațiul literar al basmului, Setilă și Flămânzilă coexistă în mod complmentar, se întregesc la nivelul personului aflat în proces de inițiere și formează un neconvențional și pantagruelic
CATALOG Sincretismul artelor 1 by Amalia Bartha, Ilinca Busuioc, Ana-Maria Dogaru, Anca-Ioana Toma () [Corola-publishinghouse/Imaginative/425_a_948]
-
cu cinci minute înaintea fratelui său geamăn, Învățătorul - a inventat stiloul. A inventat și un automobil. Și câte, Doamne, n-a mai inventat! Și-a schimbat mereu numele, pentru că a trăit mai multe vieți. A inventat avioane, a dezlegat marele mister al mașinilor zburătoare mai grele decât aerul. A inventat cândva chiar și o navă cosmică. Mai nou, a inventat biciclete și multe altele. Una dintre invenții este legată de radio. Pe atunci Inventatorul se numea Nicola Tesla. Era, „vlah” - pentru că
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
înțelepți, ca să-i putem învinge pe zmei! Artistul: ─ Oșteanul meu cel mai viteaz și mai înțelept este chiar ea, Măiastra, fiica Artei și a Zborului. Cu ea am călătorit până acum în toată lumea, în marele Univers, dar și în marele mister din sufletul oamenilor. Măiastra e oșteanul meu și eu sunt oșteanul ei. Ana: Pe Măiastră o văd... E minunată. Zborul i-l știu. Spune-mi ceva și despre mama Artă. Cum arată cea care a dat naștere unei asemenea minuni
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
mama Artă. Cum arată cea care a dat naștere unei asemenea minuni? (Uite o întrebare care lui Ticuță reporterul, adică mie, nu i-ar fi trecut acum prin cap. Mai degrabă aș fi vrut să știu ce e cu „marele mister” din sufletul oamenilor. Dar, până una- alta, eu sunt invizibil și trebuie să fiu și ne-vorbăreț.) Artistul: ─ Arta este cea mai puternică, mai frumoasă și mai înțeleaptă dintre zâne. Ea veghează și inspiră toate meseriile și toate îndeletnicirile omenești
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
afara unui borcan, a unui bol care se spărsese și rămăsese pe podea, totul era în perfectă ordine. Poliția nu poate spune dacă a fost crimă sau sinucidere. Tu, Ana, jurnalisto, crezi că ai putea face ceva, pentru a dezlega misterul? (Stau să mă gândesc și eu. Ați auzit doar că e o ghicitoare pentru jurnaliști. Iar eu sunt jurnalist, nu-i așa ? Chiar, de ce or fi murit cei doi ? O fi fost cutremur ? Nuuuu, că ar fi căzut lucruri pe
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
într-o culoare albastră, blândă, mângâietoare. Dimineața, înainte de-a se ridica din pat, cu ochii închiși, încercă să rememoreze măcar fragmente din vis. Degeaba, vedea obsedant doar chipul domnișoarei din bibliotecă, a cărei prezență acolo rămânea în continuare un mister. Ziua se scurse obișnuit, cu orele de curs dimineața, învățatul după amiaza și plimbarea pe aleile mărginite de castani ale școlii. Surpriza avea să vină în fața locuinței directorului. Fata de ieri, culegea din praf foile răvășite de vânt ale unui
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
un învățător rus, preocupat mai mult de gospodărie și de cele lumești. Nu-i prea era gândul la a face școală serioasă, știa toată lumea. Pe el îl striga “Măi Ione!“. Vorbea rusește cu preotul din sat. Ăsta fusese un alt mister pentru el: de ce unii oameni din sat vorbeau rusește, deși trăiau în România și, de ce Basarabia, nu doar Moldova ș-atât?! Se lămurise oarecum, abia la Școala Normală. În anul 1812, când Napoleon începuse campania împotriva Rusiei, guvernul țarist încheiase
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
amândoi la uitarea totală de sine. Bărbatul se întreabă uneori dacă mai sunt în "toate mințile". Iubirea lor tainică, ascunsă de privirile lumii "atât de rea ... neînțelegătoare", păstrând cu strășnicie trăirea intensă numai pentru ei, conturează femeia care atrage prin misterul feminin. Se întâlnește întâmplător în tren cu Fred Vasilescu. Ea este singură, iar el este însoțit de o altă femeie. Scrisoarea ei dezvăluie neliniștea, vanitatea rănită pe care se străduiește să și le ascundă, abordând indiferența: Autorul îi subliniază trăsăturile
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
că: Materialul obținut de la acesta, cât și de la doamna T., se vor constitui într-un roman pe care, scriitorul Fred, tânăr monden, diplomat și aviator, devine prieten cu scriitorul și stăruie ca acesta să scrie, în speranța că va dezlega misterul doamnei T. Tânărul nu-i răspunde decât în urma unei întâlniri întâmplătoare în fața Teatrului Național cu o fostă actriță, care-i stârnește un imens dezgust. Jurnalul său, care ocupă cea mai mare parte din spațiul cărții, e povestea acestei stări interioare
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
a cărții: " Adică soarta poetului în societate să fie ridiculizată și să fie sortită eșecului? "Talentul și intransigența lui morală", adică elementele prin care se detașează de ceilalți, să Întrebările lui Fred Vasilescu rămân simple ipoteze neliniștitoare și profunde, dar misterul lui Ladima rămâne nedezlegat. Se accentuează chiar și misterul celui care-și pune întrebările, pentru că nu poate să nu uimească distanța enormă pe care o parcurge Fred de la imaginea tânărului monden, în aparență superficial și fără probleme la nivelul cunoașterii
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]