15,045 matches
-
Reprezentarea Al doilea domeniu de care se preocupă organizarea guvernământului este reprezentarea, cu alte cuvinte structura și puterile legislativelor sau parlamentelor. Din moment ce constituțiile au urmărit de obicei să limiteze puterile executivului, cel puțin în principiu, ele au încercat, în mod firesc, să introducă (sau să consolideze) principiul reprezentării. Caracteristicile legislativelor și parlamentelor sunt prin urmare o parte centrală a documentelor constituționale. Totuși, și aici, atât principiile cât și operaționalizarea variază de la o lege de bază la alta. Poate cea mai importantă
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
ridicarea moralului legislatorilor care pot vedea că nu sunt limitați la susținerea (sau respingerea) mecanică a guvernului. Totuși, influența membrilor este și ea în funcție de gradul în care se specializează aceștia o mișcare pe care activitatea comisiei o încurajează în mod firesc. Deși comisiile nu preiau în mod deliberat de la executiv inițiativa în elaborarea politicilor (o schimbare care, așa cum s-a arătat mai înainte, este destul de nerealistă având în vedere natura legislației), forurile legislative capătă mai multă autoritate ca rezultat al dezvoltării
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
acolo încât sistemul de tip cabinet a părut la un moment dat să înlocuiască peste tot vechile structuri guvernamentale absolutiste și autoritare (Verney, 1959: 17-97). CASETA 16.1 Cum au apărut guvernele Ideea de "guvern" sau de "executiv național" pare firească. Toată lumea presupune automat că în fruntea oricărei țări se află un corp de indivizi responsabil cu problemele acesteia. Totuși, conceptul de guvern este în realitate destul de recent. A fost moștenit aproape în întregime de la conceptul monarhic și chiar patrimonial de
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
autori care și-au intersectat cea mai mare parte sau chiar întreaga viață destinul cu cel al Iașului. Cum dicționarul de față include doar cincizeci și trei dintre ei, este de la sine înțeles că face o selecție riguroasă, operând cu cele mai firești criterii de gen, cel axiologic și cel istoric. În cazul autorilor în viață, m-au interesat exclusiv cei care au publicat cel puțin două cărți măcar notabile, dacă nu cumva bune și foarte bune. Excepțiile sunt puține, dar întru totul
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
de reducția sa la elementaritate, de împingerea lui la limita normalității este presiunea lumii exterioare. Am văzut felul în care, pe nesimțite, cititorul alunecă într-un teritoriu alienant, straniu, în care nu mai funcționează nicio semnificație valabilă în ordinea logicii firești, a percepției comune. În textele lui Acosmei, texte în care se încalcă lucid orice limită a comprehensiunii, se ascultă, dimpotrivă, de o logică particulară, a cărei funcționare amintește pe undeva de logica terțului inclus a lui Ștefan Lupașcu. Sau, și
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
de o voce...". Grăbit să descifreze Alegorii sub papirus (Editura Junimea, Iași, 2000) și să înțeleagă Geometria deșertului (Editura Junimea, Iași, 2002), învățăcelul i-a urmat sfatul, dar a uitat să își disciplineze impulsurile atitudinale și scripturale datoare, în mod firesc, influențelor (orfice!) ale maeștrilor locului, surselor poeziei moderniste și formației filosofice proprii. Coerența internă a operei sale suferă tocmai din cauza unei pendulări constante între nevoia de simplitate (postulată, undeva, drept principiu fundamental al poesis-ului: "visez și acum scrierea poemului/ în
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
dulap se ascund "dulci farfurii cu sufletul ca roza/ de parfumat", "cuțitele vorbesc de mărul acru", "îmbătați de-azur și izuri/ bat cu capu-n geamuri triste/ bâzalăii din brizbrizuri", chiar și "orele-atârnă-n iarbă nemușcate"), dilatarea sau, dimpotrivă, comprimarea dimensiunilor firești ale obiectelor și ființelor din raza sa vizuală. "Acolo unde alți poeți ai generației lui comprimă simbolic și esențializează metaforic, scurtcircuitând banalul și deschizându-l către dimensiuni nebănuite, Emil Brumaru îl scanează centimetru cu centimetru. El e un Gulliver nimerit
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
cărți ale lui Emil Brumaru. Detectivul Arthur exaltă miracolele adăpostite în ființele inocente, obiectele aparent insignifiante și în microcosmosul din imediata apropiere a spațiului domestic în care își duce veacul, afișând o superbă, suverană ignoranță față de prezentul agrest. Regimul lui firesc este fantazarea estetă sau anamneza rafinată, pe care le practică cu scopul de a reitera acel spațiu-timp paradiziac al copilăriei și al adolescenței. Tot ce îl înconjoară, de la elementele de recuzită la vestimentație, practic toți indicii identitari care îl definesc
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Fericitul Nicăieri (Editura Panteon, 1995), din Nietzsche, este cât se poate de elocvent din această perspectivă: "Un om labirintic nu caută niciodată adevărul, ci numai Ariadna sa". La nivel propriu-zis textual, se exploatează nu atât motivul labirintului (și complementele lui firești: monstrul, rătăcitorul-Tezeu "printre lacrimi și minotauri", firul roșu conducător), cât retorica alterității interioare. Textele dintr-o secțiune extinsă a creației lui Daniel Corbu sunt populate de figuri poetice precum histrioni, pelerine, "masca de comediant", "oglinzile/ în care ți-ai pierdut
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
Editura Universitas XXI, Iași, 2003, este chiar ochiul), dar mizează foarte mult pe elanurile vitaliste ale ființei. Amprenta cea mai vizibilă în această poezie este de altfel cea blagiană, după cum o dovedește cumulul de motive preluate și prelucrate cu sfiiciune firească: "sămânța proscrisă", vara "pârguită de semne", trupul "vifor satanic", "imensa muțenie", "cenușa" agonizândă a faptei, "un fior de-ntuneric sau stea/ în care cerbii trec/ spre înec" ș.a.m.d. La fel ca în etapa expresionistă a poetului din Lancrăm
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
salută" (Ploaia de pe manuscrise). Astfel de idei se repetă obsesiv, dovedind că Eugen Simion avea dreptate să descopere, dincolo de "limba, gesticulația și răsfățul de sine" al lui Ioanid Romanescu, "o mare timiditate și un complex al singurătății mândre". O atitudine firească, s-ar putea spune, a celui care tinde spre extramundan și extrasenzorial, care "tentacular" caută altceva, "nordul obiectelor/ noaptea lor boreală în care supraviețuiesc" (Presiunea luminii). Nu obiectele, așadar, ci nordul lor ascuns, în care poetul însuși se descoperă. Nu
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
tunetul fără sfârșit/ Pe marea întindere a uitării/ Trecea umbra fără trup a căpcăunului fosforic/ Cavalerul trac împărțea fețe pătrate/ Cămășilor în frac solemn". Cu siguranță, Alexandru Mălin Tacu este unul dintre poeții ieșeni care trebuie (re)citiți, dincolo de emoția firească pe care a produs-o Fuga lui timpurie și suspectă prin umbre. Referințe critice (selectiv): Gellu Dorian, Tineri poeți români de dincolo de Styx, 1998; Nichita Danilov, în "Ziarul de Iași" din 22 aprilie 2004; Ion N. Oprea, Mălin. Vestitorul revoluției
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
esențial, ele nu implică decît un efort de lărgire a domeniului cvasiprofesional, care de mult timp i-a fost acceptat autorului. Responsabil cu studiul istoriei ideilor politice la Institutul de Studii Politice din Paris, cum putea el, trecînd în mod firesc de la studierea "sistemelor de gîndire" la cea a noutăților să nu abordeze acest domeniu necunoscut, ignorat, neglijat chiar de lumea pe care trebuia s-o evoce, lume a cărei prezență insistentă i-o aminteau atîtea fapte, atîtea texte? Situîndu-se în
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
respectarea unei elementare prudențe, în ce privește acest eseu -fiind, de altfel, conștienți de limitele competenței noastre -, credem că el a ținut întru totul seama de această prudență, reducînd cîmpul observațiilor la ultimele două secole din istoria ideilor: ele pot în mod firesc să apară istoricului mentalităților și al sensibilității politice drept un fel de prag, sau un palier cultural, realizînd în alt mod o unitate cronologică, cu frontierele bine definite, căreia avem dreptul să-i evidențiem coerența și continuitatea, în rest, pe
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
faptul că a fost ofițer sau om politic, ci de un lucru esențial, acela de "a fi purtat Franța în el însuși, fiind un fel de profet"... El a refăcut Franța pornind de la o Credință", precizează Malraux care, în mod firesc, îl definește drept "conducătorul unui ordin religios", vede în el succesorul și continuatorul sfîntului Bernard, al "predicatorilor din Cruciade, al fondatorilor de ordine". Destinul Generalului se identifică cu acela al Franței. El poartă în sine trecutul unui întreg popor; în
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
sau împăratul 1-a numit". Și toate aceste explicații par foarte clare și incontestabile pentru toată lumea. Altfel spus, în cadrul strict al unei anumite societăți dintr-o anumită perioadă, noțiunea de legitimitate nu corespunde decît recunoașterii spontane a ordinii stabilite, acceptării firești nu atît a deciziilor celor care guvernează, cît a principiilor în virtutea cărora ei guvernează. La urma urmelor, orice putere poate apărea ca legitimă atunci cîiid pentru cei mulți, prin ceea ce gîndesc și sînt ei, menținerea instituțiilor existente este recunoscută ca
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
lui Erik Erikson asupra modalităților de inserție a adolescentului în normele de organizare socială 36. Repudiind autoritatea paternă existentă, explică Erikson, i se pare foarte greu sâ-și asume răspunderea autonomiei personale. Imaginile prenatale, recuzate sau contestate, sînt astfel, în mod firesc, "înlocuite de ierarhia imaginilor conducătorului, imagini care populează ierarhia imaginilor disponibile". Refuzul disciplinei tradiționale conduce la căutarea febrilă a unei noi forme tic adeziune. În condițiile unei vacuități afective și morale care, de fapt, însoțește orice criză de legitimitate politică
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
orice rău, în care pînă și moartea nu evoca decît imaginea unor porturi fericite în care se sfîrșesc liniștitele călătorii. E ceea ce vor spune din nou versurile lui Péguy: Ceea ce în acele vremuri moarte devenise moarte Nu era decît o firească și liniștită plecare .... Ziua plecării era ca un frumos port. Vis al bucuriei în armonie, al perfectei inserții a omului în ordinea universală, căutare a purității, aceasta este viziunea sacralizantă a Edenului celest, căreia îi corespunde pe un alt plan
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
anilor 1900 înțelegeau să opună idealul unei "vieți naturale" urîțeniei, corupției și tiraniei "civilizației 47". Periodica lor Vîrstă de aur nu este decît o durată repede trecătoare. Dar programul "naturian" redactat de desenatorul Gravelle (autor al unei lucrări intitulate Starea firească și publicată în 1894) nu este mai puțin revelator pentru o adevărată stare de spirit. În starea lor firească, [proclamă acest text sub forma unui manifest] regiunile fertile ale pâmîntului aveau o floră și o faună originară bogată și variată
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
aur nu este decît o durată repede trecătoare. Dar programul "naturian" redactat de desenatorul Gravelle (autor al unei lucrări intitulate Starea firească și publicată în 1894) nu este mai puțin revelator pentru o adevărată stare de spirit. În starea lor firească, [proclamă acest text sub forma unui manifest] regiunile fertile ale pâmîntului aveau o floră și o faună originară bogată și variată... Susținem că mizeria nu este ceva fatal Că doar roadele pămîntului impun belșugul ... Că relele fizice (epidemii, diformități) sînt
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
Manualul instrucției civice publicat de Lavisse în 1894, sub pseudonimul Pierre Laboi: "Micuțule francez, tmărul meu prieten, frate, copilaș, ascultă-mă: ți-am vorbit mai înainte despre ceea ce este mai mare și mai sfint pe lume, despre Patrie." În mod firesc, la toate nivelurile de învățămînt, pedagogia patriotică a Franței republicane utilizează cuvinte din vechiul vocabular creștin, simbolurile vechii liturghii, termenii de dogmă, sfințenie, mîntuire, moștenire, jertfă. În patria ce trăiește, în istoria ei eroică, în sentimentul Franței, mai spune Michelet
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
în banalitatea inconștientului nostru. Prezente în ceea ce este normal în psihismul individual (să nu uităm că noțiunea de normalitate e cu totul relativă), visele și pulsiunile imaginarului există ca atare și în ceea ce este normal în psihismul colectiv. În mod firesc, atenția noastră e atrasă de manifestările mitice agitate, tumultuoase, ostentative. Analistul tinde astfel să supraliciteze aspectele nevrotice, să perceapă acest psihism numai prin stările sale morbide, iar acestea, într-adevăr, corespund perioadelor de criză, momentelor de tensiune sau de dezechilibra
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
faptul că, în loc de a trece direct în revistă diferitele piese de armament ale unui războinic, autorul ne prezintă războinicul în momentul în care se îmbracă pentru a merge la luptă, punîndu-și, pe rînd, diferitele piese ale echipamentului, într-o ordine "firească" a oricărui model de îmbrăcare (centironul, de exemplu, vine pus după platoșă). Astfel, nomenclatura tehnică "se naturalizează" conform unei imagini verosimile, în maniera "medie" de a se îmbrăca, despre care orice cititor mediu deține o competență (1981, pp. 22-23). Se
by Jean-Michel Adam, André Petitjean în colaborare cu F. Revaz [Corola-publishinghouse/Science/1084_a_2592]
-
viu grai cu cea scriptică, s-au întrecut în a alcătui atât tomuri științifice, cât și cărți și broșuri de popularizare (compilații, prelucrări, adaptări), majoritatea cu finalitate utilitară imediată. Disertații de teologie, filosofie, logică, etică alternează cu lucrări ca Învățătură firească spre surparea superstiției norodului (Gheorghe Șincai), Învățătură pentru prășirea pomilor (Petru Maior), Economia stupilor (Ioan Piuariu-Molnar), Despre apele minerale de la Arpătac, Bodoc și Covasna (Vasilie Popp). Sfaturi practice conțin și predicile tipărite de către „luminătorii” preoți (Samuil Micu, Petru Maior), precum și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289563_a_290892]
-
un must mult mai diluat de civilizație" (8, p. 95). Teoriile pedagogice pe care Ellen Key ar vrea să le vadă salvate de "potop" sînt cele care au în vedere o "educație naturală", în sensul că țin seama de cerințele firești ale copilului și asigură dobîndirea cunoștințelor prin experiența sa personală. Într-un moment în care teoreticienii educației își îndreptau cu prioritate atenția spre copil și legile sale de dezvoltare, pedagogul suedez lansează într-o formă literară care o amintește pe
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]