19,069 matches
-
deasupra partidelor și împotriva lor. Și a ocupat, aici, portofoliul Finanțelor, al Externelor și al Internelor. Era criză economică și Argetoianu pretindea specialitatea de finanțist, avînd proiecte de scoatere a țării din criză. Evident, n-a izbutit în intențiile sale, mărturisind, în memoriile sale - supremă incompetență - că n-a bănuit că fenomenul crizei va fi atît de acut în S.U.A., deși de acolo au pornit ravagiile ei. Guvernul Iorga a căzut, la demisia excedată a premierului, Argetoianu trecînd în opoziție. La
Jurnal de politician by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16719_a_18044]
-
întrebuințat. Argetoianu a făcut gafa impardonabilă de a se înapoia în țară unde, după o scurtă aferare cu un grupuscul politic, a căpătat domiciliu obligatoriu și, apoi, a fost întemnițat. Șerban Voinea, în memoriile sale, menționează că Argetoianu i-a mărturisit că se reîntoarce în țară pentru că vrea să moară la Breasta lui (moșia lui din județul Dolj). Dar cum cînd exproprierea moșiilor s-a făcut încă în 1945 și Breasta lui era luată. Oricare din versiunile acestea e valabilă (poate
Jurnal de politician by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/16719_a_18044]
-
menținîndu-le frecvent într-o injustă penumbră. Unul dintre scriitorii și cărturarii aparținînd, după știința noastră, acestei categorii este Pavel Chihaia. Născut în 1922, rămas orfan la cinci ani, a cunoscut de timpuriu sentimentul singurătății, care l-a ajutat, după cum ne mărturisește, a se adînci în sine și a scruta lucrurile din preajmă spre a vedea ce se ascunde dincolo de aparențele lor: "Desigur, viața sufletului a primit, pe lîngă trăsăturile etapelor vîrstei și acea confruntare cu împrejurările dramatice ale deceniilor care au
Destinul unui rezistent: Pavel Chihaia by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15813_a_17138]
-
dăruit aprecieri calde despre Viața ascunsă, vorbindu-mi despre originalitatea temei, despre autenticitatea trăirilor, despre lipsa de conveniențe în legătură cu relațiile dintre personaje. M-a întrebat și despre situația mea materială în acel București la sfîrșit de război și i-am mărturisit că am terminat studiile, dar, că, fără perspective, va trebui să mă întorc la Constanța, unde, nici acolo, nu puteam prevedea un mod de a-mi duce existența. Mi-a propus să trec un examen pentru un post de impiegat
Destinul unui rezistent: Pavel Chihaia by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15813_a_17138]
-
de rar. Întrebat ce l-a determinat a se opune cu statornicie și energie comunismului, Pavel Chihaia a răspuns că e vorba de consecvență cu propriul ideal, pe care, în suișul vieții, se cuvine să-l păstrezi și să-l mărturisești", ceea ce nu e o chestiune de orgoliu, ci doar de demnitate: "Unii s-au întrebat desigur: ce este această demnitate? Aș răspunde: fidelitatea față de tine însuți, fără legătură cu mersul lumii, cu societatea, chiar cu cei pe care îi iubești
Destinul unui rezistent: Pavel Chihaia by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15813_a_17138]
-
Pavel Șușară Într-un moment al tuturor experiențelor, în care artistul nu ezită să-și mărturisească scepticismul, împins uneori pînă la denunț, față de limbajele și de tehnicile trediționale, are imensul curaj de a afirma contrariul. Rămînînd credincioasă genurilor consacrate, expresiilor verificate și formelor de codificare deja acceptate, ea încearcă să repună în discuție vitalitatea picturii pornind
Ioana Bătrânu by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/10891_a_12216]
-
ideea că nu putem avea nici astăzi, cum nu puteam la 1840 să avem o critică estetică. Critica culturală nu e numai singura posibilă, e singura necesară." Constatarea este prilej de precizare a propriei poziții în contextul criticii românești. Fundoianu mărturisește că se înscrie "în școala criticei moldovenești a lui Russo, Kogălniceanu și a "Junimei" "4). (Dar și critica practicată de Iorga, cum i s-a reproșat de altfel istoricului în atîtea rînduri, era o critică culturală.) Pentru o clipă Fundoianu
B. Fundoianu și literatura română by Constantin Pricop () [Corola-journal/Journalistic/12702_a_14027]
-
a exagerat cu nimic când a spus, la televizor, că are o perioadă dificilă din multe puncte de vedere. Relația ei cu actorul, practic, s-a terminat, se mai văd uneori. Și nici profesional nu-i merge prea grozav...”, a mărturisit un apropiat al Mădălinei Ghenea pentru ziarul Ring.
Mădălina Ghenea s-ar fi despărțit de Gerard Butler by Badoiu Raluca () [Corola-journal/Journalistic/72355_a_73680]
-
memorii și anecdote istorice despre împăratul Iosif al II-lea” - și apărută la Leipzig, se spun mai multe: „Aici în Caransebeș, unde împăratul a fost în tabără, vestitul poet Ovidius și-a încheiat viața”. Amintind despre surprinzătoarele dezvăluiri, Schiff ne mărturisește că „mai sunt și aceia care vor să deducă numele orașului bănățean din începutul versurilor unei ode a lui Ovidiu: «Cara mihi sedes» (ședere sau loc de ședere - scaun plăcut)”. Aidoma lui Homer Dacă odinioară existau în vechea Eladă șapte
Agenda2004-34-04-a () [Corola-journal/Journalistic/282775_a_284104]
-
tocmai pentru că nu există decât în cărți - ci, culmea, tocmai la o atenție sporită pentru individual. O atenție care asigură, de altfel, și substratul profund al volumului. Într-unul dintre cele mai frumoase autoportrete lirice din ultimii ani, poetul își mărturisește deschis mișcarea de recul din fața lumii tocmai pentru a deveni permeabil la „lucrurile cu adevărat miraculoase”: „Îți scriam: că tot reduc./ Am lăsat băutul./ Mă tem de iarbă./ Nu înjur - nu mânjesc/ Femeile mă sperie - sunt/ Niște extratereștri din Norway
Licențiozități metafizice by Alex Goldiș () [Corola-journal/Journalistic/4290_a_5615]
-
Iordachescu Ionut Fostul ministru de Finanțe al Cabinetului Năstase, Mihai Tănăsescu, mărturisește că i s-a oferit funcția de prim-ministru al României, dar s-a văzut nevoit s-o refuze pentru că, după părerea lui, un tehnocrat în fruntea Executivului nu este o soluție viabilă. Da, mi s-a propus la un
Băsescu i-a propus lui Tănăsescu să fie premier by Iordachescu Ionut () [Corola-journal/Journalistic/35184_a_36509]
-
larg, dar și de un loc mai înalt în ierarhia valorică a operei lui Sârbu. Lupu și Catedrala și Adio, Europa!, sub lupa criticului, își relevă multiple chei de lectură, toate la fel de justificate. În privința epistolerului și diaristului Sârbu, aprecierile sunt mărturisite direct. Textele care vizează “imaginea realului” îl recomandă pe prozator, în opinia lui Antonio Patraș, galeriei celor mai importanți scriitori din literatura noastră postbelică. În ciuda acestor aprecieri, biograful nu exersează un ton encomiastic gratuit. Alături de meritele pe care numai un
Ce merită Ion D. Sârbu by Cristian Măgura () [Corola-journal/Journalistic/13432_a_14757]
-
câteva exemple: „1507. Numele «America» apare pentru prima dată pe o hartă"; „1740. Predicatorul itinerant George Whitefeld convertește un membru al congregației lui Johnathan Edwards"; „30 iunie 1821. Junius Brutus Baath aduce interpretarea romantică în America"; „1850. Nathaniel Hawthorne își mărturisește dorința «de a ucide publicul»"; „1912. Crescut de maimuțe, un lord britanic cucerește lumea"; „1944: Dreptul la odihnă, recreere și aventură"; „1956. Chuck Berry înregistrează o declarație de independență culturală"; „11 septembrie 1965. Un articol de ziar acuză că «editorii
America literară (2) by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6106_a_7431]
-
autorul își pune în mod deschis problema propriei ratări: "De câteva zile mă tot întreb de ce nu trec "la chestiune", în fond am început acest experiment, această joacă de-a jurnalul dintr-o pornire extrem de serioasă, aceea de a-mi mărturisi, mie, în primul rând, dar cu fața spre public, ceva important: ratarea. În primul rând, ratarea relației cu Luca, fiul meu. Apoi, ratarea cu temele scrisului meu (pe rând: ironia, apocalipticul, politicul, teosoficul etc.). Mă tot refugiez în consemnarea actualității
Profet în tristețea boemei by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/9006_a_10331]
-
scenă. E ceva atât de fragil și de subtil, încât poate fi captat doar de aparatul de filmat. E ca o pasăre colibri în zbor: numai un aparat fotografic ar putea surprinde poezia acelui zbor.” Și tot Constance Collier îi mărturisește lui Capote neliniștile sale legate de ea: „Această copilă nu are nicio noțiune privind disciplina și sacrificiul. Ceva îmi spune că n-o să trăiască mult. Pare o absurditate, dar simt că o să moară tânără. Dar nădăjduiesc, și chiar mă rog
T. C. and M. M. by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/3983_a_5308]
-
bine și de rău. Ce-i unea era, cu siguranță, un anumit tip de a-moralitate născută din amintirile unei copilării insuportabile. Pe parcursul discuției, dezinvoltul, nerușinatul Capote e surclasat frecvent de abulica fată care se rușinează până și să-i mărturisească numele tânărului scriitor de care e îndrăgostită. În schimb, nu se sfiește să-l îndemne să fumeze în biserica unde se ținea slujba de înmormântare („Că doar nu fumezi marijuana”), iar mai târziu să-i povestească despre obiceiul lui Errol
T. C. and M. M. by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/3983_a_5308]
-
zice facebook! bruma de respect arătată valorii e chiar uimitoare. E de sperat că exemplul său va fi urmat de alți oameni cu bani - pentru că aici e marea problemă: cultura costă! Există însă și un revers al medaliei. Mi-am mărturisit în mai multe rânduri plăcerea de a parcurge o revistă precum „Vanity Fair”. Totul îmi place la lunarul care, în aparență, aparține aceleiași familii de celuloză glazurată ca multe, prea multe alte periodice care nu sunt altceva decât suporturi pentru
Speranța de celuloză by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/3574_a_4899]
-
are rațiunea sa, departe foarte de cea civic politică. Dar cum să nască și să întrețină compasiune insul cel mai realizat, mai volubil, mai lunecos, mai rezistent, dintr-o galerie de oameni politici în care mulți de tot și-au mărturisit apetitul, apetența, disponibilitatea pentru compromis? În delicata artă a ducerii de nas a mulțimilor - precum și de bruscă strângere a șurubului - dl I.I. avea un maestru a cărui consultare i-ar fi fost de nespus folos. Din păcate, acela nu mai
În căutarea compasiunii by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/17207_a_18532]
-
am putut vedea chipul unui tată care-și legase cu lanțuri fiul potențial infractor. Chipul puștiului de 12-13 ani a fost mascat. Probabil ca să nu fie văzut de congenerii lui, gata să-l asedieze spre a-i solicita să le mărturisească din experiența lui.
Politică și modă by Telefil () [Corola-journal/Journalistic/14940_a_16265]
-
Raluca Dună Diana Adamek, Dulcea poveste a tristului elefant, București, Editura Cartea Românească, 2011 Autoarea acestui roman își mărturisește (pe coperta a treia a volumului, într-un paratext care ghideză lectura) pasiunea pentru elefanți și pentru bibelourile înfățișând elefanți, moștenită de la mama sa, nutrită inconștient, mulți ani, până când acest roman a țâșnit la suprafață, probabil cu forța unei iluminări
Călătoriile pe hârtie ale elefanților by Raluca Dună () [Corola-journal/Journalistic/5395_a_6720]
-
aprinse polemici și controverse, a sfârșit fără glorie, mai toți istoricii literări înclinând azi spre ipoteza Al. Russo. De remarcat, tot din anul 1981, (an foarte fecund an laboratorul autorului nostru) șanț studiile despre Dinicu Golescu și ardentul Ionică Tăutu. Mărturisesc că m-a frapat și m-a interesat studiul despre Creangă, modern prin analiza și calitatea opiniilor. Istoricul literar are dreptate când demonstrează că nuvelă Moș Nechifor Cotcariul e o capodoperă a stilului aluziv și că Malca este campioană simulării
Istorie literară cu intermitente by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17500_a_18825]
-
gol”? Festivalul Internațional de Film de la Rochelle îi este anul acesta (29 iunie-8 iulie) consacrat. Veselă, petrecăreață, disponibilă, Anouk Aimée recunoaște astăzi că adora să fie iubită. „Dacă la celălalt capăt al platoului, un electrician nu mă băga în seamă, mărturisește ea, nu mă lăsam până nu-l fermecam!” Visa să se facă dansatoare, cinematograful obligând- o, contra naturii ei, să se ia prea în serios. De aceea nu l-a iubit niciodată. Nu cariera a atras-o, ci posibilitatea unor
Meridiane () [Corola-journal/Journalistic/4536_a_5861]
-
vorbește despre rolul muzicii în difuzarea poemelor sale. Se știe că, spre deosebire de Hugo, între alții, Aragon adora să-i asculte pe Ferré, pe Brassens și pe alții „ cântându-i” versurile. Hugo declara: „Interzisă depunerea muzicii la picioarele versurilor mele”. Aragon mărturisește, el, că încă de la început a fost fericit să vadă că mari șansonetiști erau interesați de poezia lui. Cu mult înainte ca Brassens să impună publicului larg șansonetele sale pe versurile unui poet deja celebru, alții, precum Georges Auric, Francis
Meridiane () [Corola-journal/Journalistic/4536_a_5861]
-
o lume în care cei vii să nu întrețină nici o legătură cu cei morți. Despre această legătură atît de subtilă și în același timp atît de explozivă este vorba în cartea profesoarei americane de antropologie Katherine Verdery. Cum însăși autoarea mărturisește, cartea a fost scrisă într-o perioadă cînd moartea i-a luat doi oameni dragi și apropiați: tatăl și fratele. De aici starea de empatie pe care a simțit-o față de tema principală din rîndurile lucrării de față: rezonanța sufletească
Viața morților by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/9963_a_11288]
-
poezia În jurul unui divorț este, de fapt, o schiță în versuri cursive, cu surprize și efecte comice, urmărindu-se epicul și în deznodămînt. Pentru a-și menține popularitatea, poetul nu a ocolit, în fapt, nimic. În De profundis a și mărturisit: "Scriu versuri proaste, deci exist!/ Mi-e dor, mi-e foarte dor de-o fată./ Trăiesc, de vreme ce sunt trist/ Și rîd ca altădată". Topârceanu era umoristul en titre al Vieții Românești, căreia îi sporea tirajul prin parodiile sale. Dl. Liviu
O nouă exegeză despre Topîrceanu by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17092_a_18417]