15,310 matches
-
ridiculizată și să fie sortită eșecului? "Talentul și intransigența lui morală", adică elementele prin care se detașează de ceilalți, să Întrebările lui Fred Vasilescu rămân simple ipoteze neliniștitoare și profunde, dar misterul lui Ladima rămâne nedezlegat. Se accentuează chiar și misterul celui care-și pune întrebările, pentru că nu poate să nu uimească distanța enormă pe care o parcurge Fred de la imaginea tânărului monden, în aparență superficial și fără probleme la nivelul cunoașterii, la imaginea finală a bărbatului grav, gânditor, mișcat de
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
Și doar frământările ei dulci îmi înverzesc sufletul ca primăvara iarba pe câmpii, căci mă simt ca un drumeț cu aripi neînvinse, călătoare, ca păsările când se întorc la cuiburi, nerăbdătoare, acasă. Doar mama, cu parfumul ei de grație și mister, misterul vieții sufletești, adânc, mă poate liniști. Doar în privirea ochilor ei blânzi ca marea, valul îmi poate găsi răspunsul. Și doar în clipirea lor se regăsește zbaterea de aripi a rezolvărilor la toate întrebările mele. Doar tu m-ai
ANTOLOGIE:poezie by Adela Cândea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_662]
-
doar frământările ei dulci îmi înverzesc sufletul ca primăvara iarba pe câmpii, căci mă simt ca un drumeț cu aripi neînvinse, călătoare, ca păsările când se întorc la cuiburi, nerăbdătoare, acasă. Doar mama, cu parfumul ei de grație și mister, misterul vieții sufletești, adânc, mă poate liniști. Doar în privirea ochilor ei blânzi ca marea, valul îmi poate găsi răspunsul. Și doar în clipirea lor se regăsește zbaterea de aripi a rezolvărilor la toate întrebările mele. Doar tu m-ai învățat
ANTOLOGIE:poezie by Adela Cândea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_662]
-
o mângâiere melancolică - un banal ceas al vieții noastre și să mă prefac că timpul nu trece. Nu vreau ca în sufletele noastre cocorii să se grăbească spre alte lumi și să lase răni deschise ori regrete. Încă mai sunt mistere să le descoperim împreună... Încă mai cred în iluzii, iar dacă ne avem una pe alta-n suflet, iluzia că timpul nu trece e-adevărată. Vom fi doar alt eu, alt tu, cu același nume, cu aceeași iubire-n priviri
ANTOLOGIE:poezie by Adela Cândea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/246_a_662]
-
rațiunii, ci însăși bagatelizarea ei, ceea ce este de neconceput! Nici nu vreau să-mi imaginez ce am fi făcut noi într-o atare situație! Noi l-am instituit pe Omphal rațional, pentru a avea un sprijin și pentru a eluda misterul apariției vieții. Ei au ajuns altfel la omphalul lor, prin credință oarbă, sentimente și multă patimă!... Preamărind absurd Nimicul, interpelînd Absolutul și tăind mii de păduri ca să publice comentarii teologale! E o inepție să te mărginești la ipoteza că Omphal
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85073_a_85860]
-
rămas și mai năuc, rostind din capul scărilor un „bine” prelung... Când au ajuns la intrarea pe ulița Muzelor, Despina s-a desprins dintr-un loc umbros al uliței. ― Ce-i, tati? De ce ești atât de misterios? ― Nu-i nici un mister, Despi. Nu voiam să mai dăm ochii cu un nechemat și am plecat mai repede. Am vrut să nu te las noaptea singură. ― Chiar veneam singură tati, fiindcă... ― Apropo. Ce face?... ― E de gardă În astă noapte. Gruia mergea În urma
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
ochii alungiți pînă amețesc, ațipesc, adorm. Somn fără vise. După el: soarele e mai rece, tăcerea orașului, în prima zi a Anului Nou, mai apăsătoare, mirosul de benzină al străzii mai sufocant, claxoanele mai ascuțite, cupola cerului mai joasă, "orizontul misterului" cît un punct. Îi supraviețuiesc într-o lume mai părelnică, mai tulbure. Cu zile scurte și nopți cînd pînă-n zori mai sînt 112 ore. Toate încap într-un infinitiv: a îmbătrîni. Grădina participă imperfect la starea mea, e oarbă pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
voia să mai înghită nimica. Într-un tîrziu, mama mi-a povestit că s-a așezat cu răbdare și tărie pe linia de tramvai și a așteptat să-l calce. Nu pare întîmplare adevărată? Este. E o întîmplare din nepătrunsul mister al vieții de cîine. Am răcit, de vreme ce mă doare rău spatele. Ah, presiunea vîrstei pe oase. Șichy se joacă vioi cu Tano. E frumoasă fata asta subțire și delicată ca iarba. Nu vreau să vadă amestecul de resemnare și de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
deveni Who's Who, contra a nu'ș cîți dolari; conțin indicii peste indicii cum să-ți schimbi viața cu... 360 de grade, petrecînd o vacanță în Bermude, reclame unde totu-i Cool și K lumea, dacă-l folosești pe Mister Musculo și-l folosești și pe Mr. Proper. Vrei zece zile în Thailanda cu cazare la Pattaya? Pleci... e, aia e! dacă îți cumperi un ceas haios, Swatch Irony și-ți iese numele la "extragere". Pristanda nu punea în gaj
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
fie musai optimist-moralizator. Turcitu se lăuda că niciodată manuscrisul trecut prin mînurile lui nu era identic cu cartea tipărită. Un poet se și amuza pe chestia asta: "Mie cenzura mi-a ajutat. Tot tăind, Ghiță a dat un plus de mister, de inefabil textelor mele. M-a făcut mai criptic, mai modernist". Azi știm (v. Cartea albă a securității) metodele secu: intrau în case, în seifurile editurilor, peste tot. Organizau spargeri false, ca să obțină jurnalul unui scriitor. Aveau chei pentru orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
așa, să ne atragă atenția, să dorim să-l cunoaștem mai bine. Și dacă alunecăm în plasa acestei dorințe de a-l cunoaște? Ce ne facem? (Întrebare fără răspuns...) Credem că putem să ne controlăm dorințele, că-i vom divulga misterul, că-i vom înțelege tainele și gândurile pe care le are pentru noi. Poate vom reuși, vom afla ce-i cu el, care-i sunt misterele, dar frumusețea poate să te facă să fii dependent de el, să nu vezi
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
Întrebare fără răspuns...) Credem că putem să ne controlăm dorințele, că-i vom divulga misterul, că-i vom înțelege tainele și gândurile pe care le are pentru noi. Poate vom reuși, vom afla ce-i cu el, care-i sunt misterele, dar frumusețea poate să te facă să fii dependent de el, să nu vezi nimic înafară de acest univers, din care facem parte, unde fiecare meteorit e cel mai important cadou pe care poate să-l dăruiască. Dar acest meteorit
Şoapte by Svetlanu Iurcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/101016_a_102308]
-
nu putea fi observat, pentru a lucra în voie, fără teama de a fi prins asupra faptului. Oamenii satelor Priponești și Liești constatau lipsurile, reclamau autorităților, anchete de constatare se făceau ca la carte, fără a se descoperi făptașul... Același mister ca pe vremea vrednicului părinte al lui Nitas. Gospodăria de la hotar a lui Nitas prospera și belșugul se vedea și în casa din sat. Ca semn distinctiv, în ultimii ani ai maturității lui avea o pereche de catâri puternici și
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
cea din care băuse individual acela, musafirul, actorul ratat, agentul imobiliar, personajul romanului nescris... Își ținu respirația, apoi lăsa aerul să iasă cu un șuierat. Ai emoții în fața unui geamantan. Ești ridicol. Deschide-l. Nu mai sta pe gânduri. Și misterul s-a spart. Gata. Poți să bei. De bucurie. Degetele desfăcură mai întâi catarama din dreapta. Apoi pe cea din stânga - îți tremură degetele din cauza băuturii, în rest nu ai nicio emoție, nu??? Culcă geamantanul pe covor, apoi verifică dacă era cumva
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
se putea ascunde pe după plop, însă fumul acela gros care ieșea pe ferestre îi provocă o stare neașteptată, în care se amestecau mila, surpriza și oroarea. Știa. Știa că dacă avea să deschidă fișierul Romanului care se Scria Singur tot misterul s-ar fi lămurit instantaneu. Acolo, în acel fișier, se afla - punct cu punct - scenariul morții unui alt om. Trase la loc perdeaua și simți cum îi curge o lacrimă pe obraz. Apoi își pipăi din nou pieptul. În ultimul
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
jură că l-a transportat la Paris și l-a predat șoferului tău, și acum tu spui că a sosit la hotel. Cum e posibil ca ea să nu-l fi primit? Se pare că singura metodă de a rezolva misterul e să vorbești chiar cu doamna În chestiune, a ciripit el cu prefăcută veselie În glas. Să-ți fac legătura? Sperasem din tot sufletul că nu se va ajunge la asta, că o să fiu În stare să identific și să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
să intru pe strada noastră, deși m-a obsedat impresia, de mai multe ori, că observ figura aceea stranie lăbărțându-se fantomatic la fereastră, chiar dacă nu i se vedeau brațele fleșcăite aplecate ca de obicei cu disperare În afară, spre misterele străzii și ale lumii. Poate că nebuna se odihnește și nu mă mai pândește din dosul perdelei să mă blagoslovească cu Îmbierile ei pofticioase. Sau poate, speriat de tandrețea ei invadatoare, m-am Îndepărtat de strada Matei Basarab, ademenit În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
cu Îmbierile ei pofticioase. Sau poate, speriat de tandrețea ei invadatoare, m-am Îndepărtat de strada Matei Basarab, ademenit În dogoarea după-amiezii, și am colindat toate fundăturile din jurul acestui punct de răscruce, unde realul se scufundă În meandrele literaturii de mistere. În jur, numai ziduri cenușii, roase, crăpate, căptușite de iedere agățătoare până sus, astupând ferestre și uși; abia acum descopăr o biserică destul de mare semănând cu o sinagogă, retrasă În fundul unei curți buruienoase ce pare Închisă sau probabil e frecventată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
declasării ca și cum toți ar fi observat energiile mele sexuale În exces. Citeam mai mult, dar, nu știu cum, chiar atunci Îmi cădeau În mână mai ales romane sexy, unde, ca toți băieții de aceeași vârstă, nu urmăream nimic altceva decât descrierea actului. Misterul acesta devenise unica obsesie și, de câte ori treceam prin fața casei Valentinei (la dus și la Întors de la școală), nu Îmi luam privirea din curtea ei miraculoasă, ce se prelungea cu o grădină plină cu tot felul de bălării și tufișuri; Îmi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
cu rădăcinile În sus Înfipt În mijlocul apei. Iată-mă pe mal, revin de dincolo iluminat, făcusem un pas bun peste linia de demarcație Între spațiul intern și cel extern, da, trecusem Oltul fără să știu să Înot. M-a Împins misterul unui text Închis În forma aceea fragilă pe care nu l-am descifrat niciodată, fiindcă n-am reușit să prind bărcuța de hârtie În care era custodit. În acest eșec dublu se Înscrie toată aventura prezentă și viitoare a ființei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
misterios și mă tot Întreabă: „Ce conține hârtia aceea?“. Ce nu face o fată când vrea să fie iubită numai de o anumită persoană și când se ambiționează să refuze poate iubiri mai sigure pentru aceea care se ascunde În mister și vrajă nespusă. Dar dacă nu reușește, ce crudă e răzbunarea! 21 martie 1960 (luni) O, viață, vreau să-mi dai forțe pentru luptă, dar tu mi le iei pe toate prin cruzimea destinului ce mi-l arunci În față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
vâneze, tocmai spre a putea traversa o plăcere absolută, ce nu se poate concepe altfel decât ca un amor expirator. Marile iubiri, În care partenerii se sinucid sau mor Împreună, ilustrează chiar acest substrat devorant al discursului amoros. Cum, dincolo de misterul ritualic, ceea ce te atrage sau ceea ce mă atrăgea la biserică era chiar dorința nemanifestată, dar puternică de a Întâlni pe cineva, de a asista adică la o epifanie reală, din care să ieși marcat ca ființă, a fost pentru mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
În deșert, spre care ochii noștri căutau ca Într-un miraj, fără să le fie vreodată satisfăcută curiozitatea teribilă de a vedea cum sunt acele femei tinere dinăuntrul zidurilor de cărămidă și ce fac ele ascunse acolo; era aici un mister ce ne făcea să visăm cu furia vârstei de 16-l7 ani, când te uiți altfel la o ființă feminină; ideea de a fi călugăriță ni se părea ceva extraordinar. Mânăstirea aceea de călugărițe mă atrage și acum cu o forță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ni se părea ceva extraordinar. Mânăstirea aceea de călugărițe mă atrage și acum cu o forță magnetică bizară, deși nu știu dacă aș avea curajul să merg vreodată să o vizitez. Probabil că nu, ca să păstrez intact acel potențial de mister și imaginație romantică, pe care, pierzându-le, e ca și când ai pierde candoarea vieții. În fundul văii, ca o linie demarcatoare, se afla o mică gârlă ce alerga printre bălării, iar dincolo de această gârlă, În partea opusă, era lăcașul de pioasă retragere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
nu crezi, te-nșeală! Femeia (I) Îți dă frisoane, pot să zic, Când despre ea nu știi nimic, Dar te cutremuri și mai și Când afli...ce n-ai vrea să știi. Femeia (II) A zeilor sublimă operă, Un nepătruns mister ascunde-n sine, Când, de rușine, se acoperă Și când e-acoperită de rușine. Celei combinată cu un plenipotent Nu văd nimic înjositor În faptul că sărmana fată Se duce la un „dregător”: O fi...stricată! Rugă de tânără inocentă
GEORGE PETRONE by GEORGE PETRONE () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83929_a_85254]