15,576 matches
-
marginea estică a Europei nu s-a încheiat în 1945, ci a continuat, în condiții schimbate... Care scriitor a analizat, cu atâta necruțare de sine, tragicul impas al intelectualilor sub dictatura comunistă?“ (BEATRIX LANGNER, Süddeutsche Zeitung, Germania, 11 octombrie 1995) * „Plicul negru este unul dintre acele studii atent circumscrise, precise și acide, pe o pânză restrânsă, în care scriitorii est-europeni excelează. Restrângerea devine vastă. Tihna dispare din colțurile tihnite. Absurditatea încetează să fie comică: este teribilă. Manea creează acest efect printr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
negru, Manea etalează darul cel mai prețios al unui romancier: captarea cititorului. Alternând între stilul realist și cel suprarealist, încorporând monologuri și rapoarte codificate ale informatorilor, întrețesând prezent cu trecut în secvențe de vis și coșmar, autorul surprinde continuu. Din Plicul negru cititorul învață mai mult despre duplicitatea perfidă a sistemului totalitar ceaușist decât din zeci de eseuri politice.“ (MARIA GREEN, World Literature Today, USA, 1996) * „Plicul negru este un roman profund preocupat de istorie. Narațiunea devine curând halucinatorie. Acest aspect
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
întrețesând prezent cu trecut în secvențe de vis și coșmar, autorul surprinde continuu. Din Plicul negru cititorul învață mai mult despre duplicitatea perfidă a sistemului totalitar ceaușist decât din zeci de eseuri politice.“ (MARIA GREEN, World Literature Today, USA, 1996) * „Plicul negru este un roman profund preocupat de istorie. Narațiunea devine curând halucinatorie. Acest aspect al Plicului negru a făcut unii recenzenți americani să-l considere kafkian. Cartea incită, însă, mai curând, în mod deliberat, comparația cu Despre eroi și morminte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
cititorul învață mai mult despre duplicitatea perfidă a sistemului totalitar ceaușist decât din zeci de eseuri politice.“ (MARIA GREEN, World Literature Today, USA, 1996) * „Plicul negru este un roman profund preocupat de istorie. Narațiunea devine curând halucinatorie. Acest aspect al Plicului negru a făcut unii recenzenți americani să-l considere kafkian. Cartea incită, însă, mai curând, în mod deliberat, comparația cu Despre eroi și morminte, capodopera tenebroasă și torturată a romancierului argentinian Ernesto Sabato. Dacă bărbații și femeile care încearcă să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
-l considere kafkian. Cartea incită, însă, mai curând, în mod deliberat, comparația cu Despre eroi și morminte, capodopera tenebroasă și torturată a romancierului argentinian Ernesto Sabato. Dacă bărbații și femeile care încearcă să funcționeze cât pot de normal în paginile Plicului negru par puțin deviați, aceasta este parte din țelul artistic al romancierului - sunt ființe pe care sistemul le-a dementizat. Într-o grăitoare scenă a acestui dens și strălucit roman, Manea omagiază doi mari scriitori români - dramaturgul Ion Luca Caragiale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
Într-o grăitoare scenă a acestui dens și strălucit roman, Manea omagiază doi mari scriitori români - dramaturgul Ion Luca Caragiale și George Bacovia, poetul melancoliei citadine și al viziunilor suprarealiste.“ (PAUL BAILEY, Times Literary Supplement, Anglia, 10 mai 1996) * „Prin Plicul negru, a apărut o capodoperă. Arta metaforei face ca volumul să rămână întunecat și luminat, totodată, precum «Alegoria prudenței» lui Tizian, cu cele trei fețe ale timpului. O carte mare, limpede, deși o carte cu enigme și sugestii.“ (JUERGEN VERDOFSKY
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
metaforei face ca volumul să rămână întunecat și luminat, totodată, precum «Alegoria prudenței» lui Tizian, cu cele trei fețe ale timpului. O carte mare, limpede, deși o carte cu enigme și sugestii.“ (JUERGEN VERDOFSKY, Frankfurter Rundschau, Germania, 23 septembrie 1996) * „Plicul negru al lui Norman Manea: o capodoperă tumultuoasă și tulburătoare.“ (ENZO DI MAURO, Corriere della Sera, 22 septembrie 1999) „O scriere gravată de dictatură pe pielea și pagina unui mare scriitor și care devine un fel de hieroglifă a Leviathanului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
și pagina unui mare scriitor și care devine un fel de hieroglifă a Leviathanului, o enormă cicatrice.“ (CLAUDIO MAGRIS, Corriere della Sera, 31 octombrie 1999) * „Norman Manea nu descrie închisorile, deportările, tortura, ci imensa groază care corupe legătura dintre oameni. Plicul negru este un roman despre izolare și neputință, despre apatie și falsitate, despre oameni ca ostateci, prostituate și fiare sălbatice. Autorul aparține tradiției lui Franz Kafka, Robert Musil și Herman Broch. Recunoaștem satira neagră a lui Musil și pătrunzătoarea psihologie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
o lume absurdă asemănătoare labirinturilor kafkiene. Romanul are iz de hotel habsburgic lugubru, dar și de naufragiu și exterminare. Norman Manea este, fără îndoială, unul dintre cei mai însemnați prozatori europeni.“ (KARSTEN ALNAES, Kultur Dagbladet, Norvegia, 1 decembrie 1999) * „Romanul Plicul negru relevă o reală exuberanță lingvistică într-un adevărat studiu al mecanismelor societății totalitare, descrise cu ironie acidă. Realism magic în variantă central-europeană, pătruns de umor negru și satiră amară. Un roman de rar nivel artistic.“ (TERJE STEMLAND, Aftenposten, Norvegia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2121_a_3446]
-
ți‐am spus astea toate ca să regreți că nu‐ i și «conuʹ Mihai» tot bârlădean, că prea mare om este și bine i‐ ar fi stat Bârladului să‐l aibă și pe el concetățean. Apoi se întoarse, puse sonetul în plic și câteva rânduri către conuʹ Mihai. ‐ Ai grijă pe urmele cărora calci! ‐ Da, coană Otilica! și iar am părăsit casa din Zlataust, casă pe care am mai văzut‐o și acum doi ani, dar fără acea teribilă inspirată pentru micii
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
S-a mutat, de-o lună, două, În cavoul său cel șic, Însă, pe adresa nouă. Nu primește niciun plic!
ARICIUL CU ŢEPI DE ALINT by Ioan TODERAŞCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/385_a_587]
-
SURÂSUL PE SUB LACRIMI Am ajuns ca o povară Celor care îmi sunt dragi Și o țintă mai ușoară Celor cu rău în desagi. Cuvinte mari cu sensul mic Îmi va rosti la criptă Acel ce ieri mi-a pus în plic Pecetea-n ură friptă. Cuvinte mari de fariseu Precum a fost o viață Vor răsuna cu mult tupeu Cu gura sa de cață. Cuvinte mari de ipocrit Pieri-vor în țărână Ca, dincolo, sub zăvorât N-ajungă, să rămână. Cu
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
o ideie, o pregătire, ceva care iese sau nu iese, dar noi trebuie să fim pregătiți dacă totuși e să se întâmple momentul. Avem și ștampila, și hârtie cu atent. Toate e gata și așteaptă doar momentul. Uite! Scoase un plic din buzunarul de la piept al sacoului. Îi arătă o ștampilă și câteva foi de hârtie cu antetul vechi al partidului lui Băcănel-Obănceanu. Goncea umezi cu limba ștampila și o aplică pe una dintre colile acelea. I-o întinse lui Băcănel
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Mai vru să spună ceva, dar apăru doamna Wleiss, de la comisia de organizare, și-i șopti: „A venit, Iliuță. Ce că are urgent ceva pentru dumneata de la Iachimovici.“ „De ce nu intră?“ „’Cea că-i confidențial, să ieșiți să vă dea plicul, să citiți că e strict personal și confidențial. Nici să vi-l dau eu nu a vrut.“ A urmat-o. Iliuță, șoferul lui Iachimovici, îl aștepta pe canapeaua din dreptul ficusului. Se juca cu un lănțug auriu de care avea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
s-a complicat, cum nu se aștepta nimeni. Din câte am mirosit eu, dar asta e părere personală, nu e ceva garantat oficial, a ieșit cu ceartă mare. Se desparte acuși-acuși organizațiile. Oricum, dânsul nu vine nici la închidere.“ Desfăcu plicul, sigilat ca odinioară, cu un strop de ceară roșie, o lacrimă lățită, cu monograma de pe ghiulul lui Georges K. Iachimovici la mijloc. „Am primit azi noapte lista. Chiar din mâna lui Goncea, prin Burtăncureanu. Vroia să o dea la ziare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
și azi, de n-ar fi bine să mai fac o pomană. Că sfinții primește în fiecare zi de le dai și se roagă pentru noi. De-asta, când cobori, treci pe la casierie și spune-i Rafilei să-ți dea plicul ăla verde. Am pus acolo o sută de miare din dolari. Le pregătisem mai demult, da tot am amânat, de pe o zi pe alta. Vezi la calendarul vostru ce sfânt cade în ziua de azi și spune-i când te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
Lintițaru. Stăteau acolo și pescuiau. Mai mult așteptau decât pescuiau. Aflase și el de moartea lui Păstrămaț. Publicase cineva o notă într-un Buletin științific din Chicago, editat de câțiva studenți de-ai lui Eliade. Primise un extras într-un plic, deși habar nu avea cine putuse să creadă că îl interesa povestea aceea și mai ales cum de ajunsese o astfel de informație la Chicago. Singurul merit al lui Păstrămuț se pare că era acela de a fi fost îndepărtat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2143_a_3468]
-
-mi răsai ca o icoană A pururi verginei Marii, Pe fruntea ta purtând coroană - Unde te duci? Când o să vii? {EminescuOpI 119} SONETE I Afară-i toamnă, frunză-mprăștiată, Iar vântul svîrle-n geamuri grele picuri; Și tu citești scrisori din roase plicuri Și într-un ceas gândești la vieața toată. Pierzîndu-ți timpul tău cu dulci nimicuri, N-ai vrea ca nime-n ușa ta să bată; Dar și mai bine-i, când afară-i sloată, Să stai visând la foc, de somn
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
Cum am fost așa rămînem: Marea și cu râurile, Lumea cu pustiurile, Luna și cu soarele, Codrul cu izvoarele. {EminescuOpI 125} FOAIA VEȘTEDĂ (după N. LENAU) Vîntu-o foaie vestejită Mi-au adus mișcând fereasta- Este moartea ce-mi trimite Fără plic scrisoarea-aceasta. Voiu păstra-o, voiu întinde-o Între foile acele, Ce le am din alte timpuri De la mâna dragei mele. Cum copacu-și uită foaia Ce pe vânt mi-a fost trimisă, Astfel ea uitat-au poate Aste foi de
Opere 01 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295582_a_296911]
-
rezistent la apă. Știu un remediu excelent care să reducă inflamația ochilor, dar nu am timp pentru asta și, chiar de-aș avea, aș deveni mai ridicolă decât sunt acum dacă aș sta pe o bancă în Clerkenwell Green cu plicuri de ceai de mușețel pe pleoape. Folosesc arma secretă, crema Boot’s Banana Split, pe care m-am bazat din plin în aceste ultime câteva luni. Îmi reamintesc că mai trebuie să cumpăr una. Este cel mai bun remediu pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
să vin. Dacă n-o fac, nu mai scap de tristețe! Doamne, e greu, nu-i așa! Cel mai greu! Îmi vine să-l omor pentru că mă face să trec prin calvarul ăsta. Când ajung luni la serviciu găsesc un plic sprijinit de computer, adresat Domnișoarei Rebecca Havers. Domnișoară? Chiar așa? Mă uit în jur și văd unele identice pe birourile tuturor celor care n-au ajuns încă. Îl flutur pe al meu către Davey, care ajunge devreme în ultimul timp
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1970_a_3295]
-
dar orbise total. Fapt benefic pentru bucătăresele care culegeau cu plasele pentru fluturi steluțele din ciorbă. Asistentele sorbeau cu aspiratoarele microorganismele, așa că bătrâna inaugurase cea mai ecologică mâncare din Univers. Mioara Alimentară strângea cu fărașul microbii vagabonzi, îi vâra în plicuri, pe care Doctorul Talancă îi și trimitea la Laborator, pentru a fi analizați, scanați, înregistrați, educați, ventilați, licențiați, îmbuteliați și expediați. Mioara, dezamăgită de eșecul plăpumăresei, se erijă în îngrijitoare latentă, atentă, stringentă, opulentă, pertinentă, vizavi de bătrână. Vizavi, pentru că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
pe prag lângă câinele încovrigat, cu soartă asemănătoare boschetarului de lângă el. Când Luna se albise la față de oboseală, se încumetă și patronul cârciumii de doi bani să descuie lacătul. Îndreptă cu piciorul o bucată de linoleum care deschidea ca un plic vederea spre cimentul zgrunțuros al podelei și turnă o țuică pentru Cargobot, ca arvună a viitoarelor servicii aduse restaurantului și clienților săi aleși: piețari, băutori de carieră, bromfagiii cartierului de pe vremea copilăriei, colorată cu țigări din mătase de porumb, țuică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
să se rotească încet în sensul acelor de ceasornic precum imaginile de film care anunțau publicarea în vârtejul ziarelor de mare tiraj, informații speciale. Orașul-timbru și-a oprit rotația nebună, revenind tridimensional în mărime poștală și lipit cu zgomot de plicul senin al cerului. Plicul se roti la rândul său în jurul propriei sale axe și, asemenea elicei, nu i se mai văzu forma, ci doar rotația. Am rostit și eu și Mioara înspăimântați o mantră pentru a ieși din miraj. În spatele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]
-
în sensul acelor de ceasornic precum imaginile de film care anunțau publicarea în vârtejul ziarelor de mare tiraj, informații speciale. Orașul-timbru și-a oprit rotația nebună, revenind tridimensional în mărime poștală și lipit cu zgomot de plicul senin al cerului. Plicul se roti la rândul său în jurul propriei sale axe și, asemenea elicei, nu i se mai văzu forma, ci doar rotația. Am rostit și eu și Mioara înspăimântați o mantră pentru a ieși din miraj. În spatele perdelei simfonice se află
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1494_a_2792]