14,765 matches
-
dată de când m-a părăsit, mă bucur că e mort. Mă bucur că nu mai e ca să vadă... chestia asta oribilă. I-ar fi frânt inima. Fiica lui să se culce cu altă femeie. De câte ori mă gândesc, îmi vine să vărs. Nu poți să faci mare lucru, Joyce. Nancy e femeie în toată firea și are voie să se culce cu cine vrea. Și Aurora la fel. Amândouă au trecut prin perioade foarte grele. Amândouă au avut căsnicii ratate și amândouă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
se întâmplă? Unde-a dispărut totul? De unde-a apărut totul? Spre deosebire de mine, care n-aveam nici măcar o urmă de răspuns, bărbatul de pe capră își găsea el singur răspuns la toate întrebările, știa tot. Om masiv, cu mustăți lungi care se vărsau în mari favoriți creți, ușor încărunțiți, îmi inspira și încredere, și spaimă. Dar spaima era mai puțin agresivă decât curiozitatea. Avansam alunecând încet. — Cât e ceasul? Iată-mi și vocea, pentru prima dată. Răgușită la cât și înfundată la ceasul
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
în grijă sănătatea copiilor, Sfinții Cosma și Damian, doctori fără arginți, și Sfântul Mina au grijă de sănătatea trupească a tuturor oamenilor, o sfântă al cărei nume nu-l mai știa le păzește pe fete să nu fie ciupite de vărsat de vânt, iar pe Sfântul Elefterie de la biserica din Cotroceni să-l viziteze când s-o însura, spunea ea. În schimb, se putea ruga oricând la icoana Sfântului Nicolae, care are grijă de oamenii săraci și așa de mult îi
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
lămurit că nu, l-aș fi dat înapoi tânărului, așa intenționam, dar n-am mai avut ocazia, am auzit imediat ce s-a întâmplat cu el, mult înaintea bărbatului meu, tot prin servitori. Să știți că nu-i adevărat că-mi vărs nervii pe ei, cum v-a spus junele Traian - am aflat tot de la fată - dimpotrivă, ei țin la mine, chiar dacă mă compătimesc, și asta-mi cade foarte greu. — Doamnă, n-am vorbe destule ca să vă mulțumesc, iertați-mă că v-
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
instalat teleferic decât pentru turiști. Nu toate ideologiile sunt sortite prin definiție efemerului. Cunoaștem pe Unul care s-a născut în iesle și a edificat o ideologie pentru milenii. Cei mai mulți sfinți au crescut din tortură. Religiile sunt râuri care se varsă în aceeași mare. Dragostea și credința sunt curenți cosmici care pârjolesc omul. Am ceva în plus față de Dumnezeu : frica. La Judecata de Apoi trupurile noastre vor fi judecate în contumacie? Iisus a fost condamnat ca eretic. Pentru că a venit cu
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
pare că, în curând, ne vom întâlni mai des la psihiatru decât în biblioteci ori la concerte. Prost manevrată, tehnica golește civilizația de subtilitate și de rafinament. Cu tehnica poți ameliora casa, nu omul. Marea globalizează nemilos fluviile care se varsă în ea. Nimic nou sub soare : toate imperiile au făcut globalizare. De când cultura tinde sa devina gumă de mestecat, omul a dobândit viza pentru reîntoarcerea în copaci. În curând, vom folosi și pamperși microsoft. Globalizarea e ca rotația anotimpurilor. Nu
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
propusă pentru acea după-amiază: s-a dus și întâlnirea cu prietena, poate chiar și masa de prânz. Măcar acum, că s-a ivit ocazia, trebuia să facă și el ceva, un lucru măreț cu care să se mândrească, să-și verse neapărat năduful pe cineva sau pe ceva. Nici până la cizmar nu putea să meargă fără nenorocitul de toc. Cu tot cu mărunțiș, nu avea nici cincisprezece lei în buzunar, iar o pereche de pantofi noi costa aproximativ o sută. " Ce trebuia să
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
Din când în când mai punea câte o întrebare lui Bidaru: "De ce bate omul acela cu ciocanul în roți? De ce trenul nu merge și pe stradă? Tramvaiul nu e și el tot un tren?" și altele. Mama lui, după ce își vărsase năduful, răcorindu-se în felul acesta, devenise mai puțin comunicativă și ceva mai tristă, mai abătută; cufundată mai adânc în gândurile și în necazurile ei. S-ar putea să-și fi imaginat greutățile pe care trebuia să le înfrunte, odată
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
sculptori din Univers însă, din păcate, necunoscuți. Pe o întinsă și minunată plajă, buturugile, una din multele curiozități ale acestor locuri, unicate ca formă și dimensiune, țâșnesc dintr-o întindere de pietriș de un alb asemănător cu clăbucii de săpun vărsați din cada în care se îmbăia Afrodita. După una din ele, cioplită anapoda, o fetiță în albastru, veselă, cu ochii de aceeași culoare, se ascunde de lentilele aparatului de fotografiat. Undeva în stânga, la o depărtare apreciabilă o colină verde, ce
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
spațiu și timp, trebuie neapărat să stăpânească perfect cea de a cincia și cea mai importantă dimensiune. A cincia dimensiune? Care o fi aceea? Banul. În clipa când deschid gura, în cele mai prestigioase și sigure bănci de pe mapamond, se varsă în contul lor valută forte: euro, dolari sau lire sterline. De unde știu când să se verse euro, când dolari și când lire sterline? Foarte simplu. In momentul când pronunță un cuvânt sau fac câte o promisiune, dacă privesc în jos
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
dimensiune. A cincia dimensiune? Care o fi aceea? Banul. În clipa când deschid gura, în cele mai prestigioase și sigure bănci de pe mapamond, se varsă în contul lor valută forte: euro, dolari sau lire sterline. De unde știu când să se verse euro, când dolari și când lire sterline? Foarte simplu. In momentul când pronunță un cuvânt sau fac câte o promisiune, dacă privesc în jos, primesc dolari, dacă privesc în sus euro, iar dacă privesc drept înainte, li se scurge în
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
întrebi, cum a murit Ion, ea oftează... - Of, of,.. blăstămațî di turci, l-o ucis! Da, l-o ucis păgâni‟, acolo‟n răzbel<footnote Războiul de Independență, de la 1877-1878. footnote>! și bătrâna oftează, din adânc, după fecioru-su, dar nu mai varsă lacrimi; i-au secat demult. Da, l-o ucis păgâni‟... repetă ea, după o vreme, privind într-o parte. Iaca, o rămas Domnica vădană, cu trii ploz‟... sărăcuța di dânsa. Domnica era cam scumpă la vorbă ...dacă o întrebi ceva
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
posedă. Audiența este de prisos aici, fiindcă ea, uitâdu-se asupra sufletului tău, ca asupra unei răni deschise, te va asculta atentă, îți va mărturisi că te înțelege, poate că se va și înfiora un pic, dacă are aptitudini teatrale, va vărsa și câteva lacrimi pentru tine, însă nu multe, ca să nu-și strice fardul bine aplicat, după care te va părăsi pe nesimțite și, până să prinzi de veste, te va și uita. Aceasta este societatea: caută pretutindeni prilejuri de a
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
doi stăpâni deodată. Așadar, din lupta dintre ceea ce dorea el și ceea ce dorea religia de la el, se trăgeau la Eugen toate rădăcinile și vinișoarele, ce urcau tot acest clocot de idei și i-l treceau prin sita fină a rațiunii, vărsându-i-l apoi în suflet și formând în el acea aprigă furtună, pe care o simți în permanență cum te roade și te necăjește, mai ales când știi că nu posezi nicio putere, pentru a-i pune capăt. În acest
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
regreta fapta nesăbuită, nici nu și-o lăuda, însă nicidecum nu se socotea un ticălos, așa cum poate că îl socotește cititorul acum, plin de mânie. Era doar arogant și rece. Avea o atitudine de biruitor. Deloc nu se gândea că vărsase sânge nevinovat, luând viața unui om (practic, fără motiv!). La momentul înmormântării Carlei - acel stârv rece și inert de pe catafalc -, își făcu și el apariția printre îndoliații ce Istorisiri nesănătoase fericirii 63 formau convoiul funerar, îmbrăcat fiind în straie negre
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
plin de scârbă, se duse și se refugie în camera lui și, învolburat de tot soiul de gânduri întunecate, de energii negative și cu pieptul greu fiind, își închise ochii trupului și își deschise ochii minții, cugetând cu amar și vărsând șiroaie întregi de lacrimi; avea mereu obsesia trecutului, căci i se perindau prin minte mereu, una după alta, numeroase trăiri ale lui din trecut: „Afurisită viață! Mizerabilă lume!, își zicea el dezgustat. Da, într-adevăr, nu-mi plac deloc, nici una
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
modă, care încap pe străzi de când se luminează de ziuă și până noaptea târziu. De-aia tace ea când vine vorba de surghiun. E convinsă că n-o crede nici dracu’ ce povestește. Ferească sfântu’ să se apuce ea să verse într o bună zi, tot ce are în pipotă. Tu încă n-o cunoști pe Karin... 8. O înecă plânsul. Se zvârcolea în plâns ca un copil naiv care ar fi primit mai puține bomboane decât fratele lui. Reîncepu firul
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
mi-a povestit ceea ce îi istorisise tatăl său. Și grăi așa: «Alah e mare! Lăudat fie Alah! Se face că acum mulți ani, două familii puternice, Zayed și Atman, se urau cu atâta înverșunare, iar sângele unora și altora se vărsase de-atâtea ori, încât și-ar fi putut vopsi în roșu nu numai veșmintele, ci și toate animalele, până la moarte. Și cum ultimul care murise era un tânăr din familia Atman, aceștia erau dornici de răzbunare. întâmplarea face că printre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
Și soldaților le e frică de deșert. Zâmbi ușor pe sub vălul ce-i ascundea chipul, pe care nu și-l descoperea niciodată în fața străinilor. — Numai noi, poporul imohag, nu ne temem de deșert. Aici soldații sunt ca apa ce se varsă, îi înghite nisipul. Tânărul vru să spună ceva, dar targuí-ul își dădu seama că e obosit și-l obligă să se întindă pe perne: — Nu te obosi, îl rugă. Ești slăbit. O să vorbim mâine. Poate o să se simtă mai bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
scos straiele, pe care le-a întins cu grijă peste tufele de scaieți ca să se ude cât mai tare. Apoi, desculț și gol, a așteptat în picioare ca primele picături să stropească nisipul și pământul, acoperind de cicatrice ca de vărsat chipul deșertului, pentru ca apoi apa să sosească în valuri, îmbătându-i simțurile când auzea dulcele răpăit transformându-se în vuiet, simțea pe piele mângâierea călduță și în gură prospețimea limpede, și respira râvnitul parfum al pământului îmbibat de apă, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]
-
bunul simț, o ninetistă mai înlăcrimată, cred că era madam Gina, a ținut să facă un rezumat al atitudinii mele: "Depravatule!" Eram pe drumul cel bun, carevasăzică: mă mențineam în piscul topului. Numai Nineta, fumând ca de obicei, calmă, nu vărsa lacrimi și se întreba care dintre purtătorii de sicriu îi va lua locul mortului, că doar n-o fac ei pe groparii televizați doar de amorul artei. Eu nu pricepeam nici în ruptul capului cum Dumnezeu poți lua locul unui mort
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1577_a_2875]
-
ar fi Încercat să cheme conductorul, l-aș fi Împușcat În stomac Înainte de-a fi putut scoate un cuvânt. Josef râse iar Încântat, simțind cum revolverul i se freacă ușor de urma dureroasă din dreptul genunchiului. I-aș fi vărsat mațele imediat. Partea a patra Subotica 1. Aparatul de recepție al telegrafului din biroul șefului gării Subotica Începu să păcăne. Puncte și liniuțe se revărsară În Încăperea goală. Prin ușa deschisă, Lukici, funcționarul, se așeză Într-un colț al biroului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
prezența ei. Tot timpul cât dură acea deplasare lentă, Coral se Întrebă de ce nu venea nimeni să arunce o privire În depozit. Când ajunse la saci și se lăsă jos, cu fața Îngropată În ei, doctorul Czinner era complet epuizat. Vărsase sânge pe gură. Întreaga responsabilitate cădea iarăși pe ea. Se Întrebă dacă nu cumva murea și-și apropie gura de urechea lui. — Să chem ajutor? Se temea c-o să-i răspundă În germană, dar de data aceasta el spuse destul de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
bancheta unei mașini și domnișoara Warren o acoperea cu un covoraș. Ea turnă un păhărel de brandy și i-l duse lui Coral la gură. Mașina porni brusc, făcându-le să se lovească una de alta, și alcoolul i se vărsă pe bărbie. Coral zâmbi spre fața inflamată, drăgăstoasă și purtând semne de beție. Ascultă, drăguțo, spuse domnișoara Warren, pentru Început te iau Înapoi cu mine, la Viena. Pot să transmit telegrafic evenimentele și de-acolo. Dacă vreuna dintre jigodiile astea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2000_a_3325]
-
de veselie, dacă ar găsi mormîntul? 23. Pentru ce, zic, dă El lumină omului care nu știe încotro să meargă, pe care îl îngrădește Dumnezeu din toate părțile? 24. Suspinurile îmi sunt hrana de toate zilele, și jalea mi se varsă ca apa. 25. De ce mă tem, aceea mi se întîmplă; de ce mi-e frică, de aceea am parte! 26. N-am nici liniște, nici pace, nici odihnă, și necazul dă peste mine." $4 1. Elifaz din Teman a luat cuvîntul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85105_a_85892]