3,499 matches
-
cuiva din fugă, despășește-l*, că-i merge rău. Se crede că acela cui i se bate vîna la pulpa stîngă va dobîndi un prieten. Nu se umblă cu un picior încălțat și cu unul desculț, că umbli mult pînă te-nsori. Cînd ești căsătorit, nu umbla cu un picior desculț și unul încălțat, că tragi a văduvie. Cînd un copil începe să meargă întîi în picioare, locul de unde se ridică în sus se taie împrejur ca un cerc, ca să taie piedica
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
cuptor, apoi se crede că nu e bine ca dintr-însa să mănînce o copilă, căci la din contra, ea ar fi uitată de flăcăi și nu s-ar mă rita. Să nu mănînci pîne uitată, că nu te mai însori, rămîi uitat ca pînea. Cînd rămîne pe masă vreo bucățică de pîne uitată e semn că a rămas cineva flămînd din acei care au mîncat. Pînea care se aruncă la mireasă, în cele patru părți, e rea de friguri. Spre
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
palma stîngă, iar cu muchia mînii drepte se trîntește în stupit, și în care parte sare el, în acea parte se crede că se află lucrul pierdut. Sudalmă Băietul care nu-i deprins să suduie măcar de mamă se va însura cu mare greutate, că cică are mai multe coaste de femeie. Să nu sudui de lumînare, că n-ai parte la darea sfîrșitului de ea. Suflet Sufletul mortului șade în ușa casei pînă pleacă la biserică, și de aceea se
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
în ajunul Bobotezei, și din mătăuzul* popii să-și rupă un fir ca să-l pună noaptea sub perină, că-și vor vedea „data“. Dacă fașa ce se dă unui copil de naș la botez se brodește prea lungă, se va însura copilul bă trîn, iar de va fi scurtă, se va însura tînăr. Se crede că o fată mare care postește întreaga zi a Ajunului Crăciunului pînă la miezul nopții nici vorbește vreun cuvînt și privește atunci în oglindă, nu se
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
fir ca să-l pună noaptea sub perină, că-și vor vedea „data“. Dacă fașa ce se dă unui copil de naș la botez se brodește prea lungă, se va însura copilul bă trîn, iar de va fi scurtă, se va însura tînăr. Se crede că o fată mare care postește întreaga zi a Ajunului Crăciunului pînă la miezul nopții nici vorbește vreun cuvînt și privește atunci în oglindă, nu se vede pe sine, ci își vede acolo ursita. în noaptea lui
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
stropește popa cu el, îl pune sub cap, ca să viseze. Cînd moare o fată mare, rufăria i se coase cu ață neînnodată, căci de-o va înnoda, ursitul ei ce era să-l ia de bărbat nu se va mai însura - și viceversa. Ursitoare Cînd un copil se naște, apar ursitoarele la fereastră; de aceea se țin ușile și ferestrele deschise și [e] cea mai mare liniște în timpul facerii. Se crede că a treia zi după nașterea unui copil sosesc pe la
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
atîția ani are să stea văduvă cîți pași a făcut. Se crede că nu e bine a umbla numai cu un picior încălțat, căci va umbla și în viață fără pă reche, adică va rămînea văduv sau nu se va putea însura. Femeia care-și va drege tulpanul din cap va rămîne văduvă. Cînd unei femei măritate i se rupe cămașa în spate e semn că-i va muri bărbatul. Dacă vezi în fîntînă, spre Sf. Vasile ori înviere, un om, și
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
da cuiva un lucru avut pe sine la cununie, c-apoi i se dă aceluia și norocul - și-apoi acel lucru se poate întrebuința la diferite vrăji. Flăcăii și fetele cred că cucul le va spune ori de se vor însura sau mărita în acel an sau mai tîrziu și zic auzindu-l cîntînd: „Cucule, cînd mă voi însura (sau mărita)?“ Tace el, apoi se crede că se vor căsători curînd; dacă însă cîntă, apoi se ia sama de cîte ori
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
apoi acel lucru se poate întrebuința la diferite vrăji. Flăcăii și fetele cred că cucul le va spune ori de se vor însura sau mărita în acel an sau mai tîrziu și zic auzindu-l cîntînd: „Cucule, cînd mă voi însura (sau mărita)?“ Tace el, apoi se crede că se vor căsători curînd; dacă însă cîntă, apoi se ia sama de cîte ori cîntă și zic că după atîția ani se vor căsători. Se crede că o fată care voiește să
Credinţe şi superstiţii româneşti: după Artur Gorovei şi Gh. F. Ciauşanu by GOROVEI, ARTUR () [Corola-publishinghouse/Science/1318_a_2879]
-
uită pă hârtie Numai Dumnezău Îi știe, Toată noaptea la lumină, Suspinând de la inìmă. Factorii responsabili pentru inducerea acestor „gânduri și fiori” sunt divulgați explicit mai departe: Fața ta cea albișoară Tot mă cheamă de la școală: Vini acasă, de te-nsoară, Lasă-te de-nvățătură, Vin’ acasă de-mi dă gură. Învățăceii sunt conștienți de faptul că Blajul Înseamnă, pentru ei, asumarea unei vocații intelectuale și religioase incompatibilă cu impulsurile lor afective și care se identifică, În mentalitatea ecleziastică greco-catolică a
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
va căsători și va avea doi copii. Într-o poezie „publicată” În timpul studiilor, În paginile Aurorei (revista manuscrisă a elevilor blăjeni), el mărturisește: Căce m-am dat spre popie, Lumea tot mi-i dragă mie ș...ț Însăși firea poruncește: „Însoară-te, te-nmulțește”; Și Scriptura Încă spune Doi cu doi să se-mpreune. Pauleti XE "Pauleti" Își justifică atitudinea anticelibatară prin două mari argumente; unul este cel biblic, creștin, dar primul rămâne argumentul iluminist, ținând de filosofia dreptului natural: „Însăși firea
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
o reminiscență nefirească, potrivnică legilor naturii și cerințelor societății. În raport cu aceste noi criterii, cu spiritul liber al veacului, moravurile clerului ardelean se reconfigurau Într-o lumină nouă. La 1821, Stoica de Hațeg XE "Stoica de Hațeg" nota: „Pre călugări Îi Însoară, ca să nu moară”. În optica mentalității populaționiste a vremii, celibatul era identificat cu extincția. În aceste condiții, era firesc ca persistența lui, Într-un mediu nepregătit și care Îi era defavorabil, să producă unele disfuncționalități la nivelul comportamentelor. Marja de
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
în ultima parte a carierei, fiind și director al Institutului de Geofizica și Fizica Planetară. A fost căsătorit cu Leonor Lucinda Hickey, cu care a avut două fiice gemene, Susan și Janet. După ce a divorțat, în 1966, Libby s-a însurat cu Leona Woods Marshall. Înalt, impozant, roșcat, Libby a fost poreclit toată viața „Bill cel Roșu”. Era considerat un profesor eficient, care încerca să fie sever cu doctoranzii săi. Ideea pe care o avea despre cerințele impuse profesiei lui era
AVENTURA ATOMULUI by ELENA APOPEI, IULIAN APOPEI, () [Corola-publishinghouse/Science/287_a_599]
-
împrospătăndu-se cu sânge curat, transilvan” (G. Călinescu). Murind ultimul purtător prin naștere al numelui Comăneștenilor, destinul neamului e dus mai departe de nepotul eroului de la Grivița, Alexandru, fiul lui Matei Damian și al Sașei. Menit „să răscoale Transilvania”, Alexandru se însoară cu fiica unui preot din Ardeal. O face nu din elan patriotic, ci constrâns de Anna Villara, devenită amanta lui și care vrea să aibă un paravan pentru legătura lor. Vizitele celor doi tineri la Sibiu și prin satele învecinate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290696_a_292025]
-
debut din Prințesa și mazărea de Andersen, unde povestirea predomină vizibil și unde argumentația subliniază pur și simplu planul textului (notez propozițiile cu litere, ca și în exemplul precedent): (8) [a] Era odată un prinț [b] care voia să se însoare cu o prințesă, [c] dar să fie o prințesă adevărată. [d] Merse deci peste mări și țări ca să găsească una, [e] și, la drept vorbind, de prințese era plină lumea; [f] însă nu putea ști niciodată dacă erau prințese adevărate
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
am analizat structura narativă (cap. 1, p.41 și cap. 2, pp. 61-62), poate fi, de data aceasta, analizat din punct de vedere argumentativ, reperând conectorii și rolul acestora: (8) [a] Era odată un prinț [b] care voia să se însoare cu o prințesă, [c] numai să fie o prințesă adevărată. [d] Merse deci peste mări și țări ca să găsească una, [e] și, la drept vorbind, de prințese era plină lumea; [f] însă nu putea ști niciodată dacă erau prințese adevărate
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
ceva nelalocul lui la ele. [h] Drept pentru care, se întorcea întotdeauna supărat că nu a găsit ceea ce căuta. În primele două propoziții pot fi identificate informațiile date (premisele) [a] A fost odată un prinț [b] care voia să se însoare cu o prințesă iar de aici reiese că se poate infera (concluzia implicită) că i-ar fi simplu eroului acestei povești să-și găsească o soție. Într-adevăr, în lumea poveștilor, de regate și prințese nu se duce lipsă. Propoziția
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
ceea ce va constitui punctul de plecare al oricărei povestiri ( Complicația-Pn2 a întregii piese) Scapin (2) Cum așa? Octave (2) N-ai aflat nimic cu privire la mine? Scapin (3) Nimic. Octave: (3) Se-ntoarce tata cu domnul Géronte, și vor să mă-nsoare Dialogul care urmează justifică necesitatea realizării unei întoarceri de la Complicație-Pn2 la Situație inițială (sau Orientarea-Pn1) pentru a-i putea oferi mai multe explicații lui Scapin: Scapin (4) Ei, și unde-i nenorocirea? Octave (4) Vai! Nu cunoști pricina neliniștii mele
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
de neam ales și dacă n-are de gînd s-o ia de soție să-și vadă de drum. Piedicile îi ațiță dragostea. Stă de vorbă cu el însuși, se frămîntă, judecă, cumpănește, se hotărăște. De trei zile, iată-l însurat cu ea. Două evaluări introduse prin "iată" punctează această Complicație-Pn2''. Urmează o Evaluare-Pn3'' care aduce cu sine anunțul explicit din punct de vedere metalingvistic din macro-propoziția-Pn4'' pe care propun să o numim "Rezolvare": Sylvestre (1 urmare): Stă de vorbă cu
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
se hotărăște. Rezolvarea-Pn4'' este, de fapt, sub-înțeleasă: Sylvestre, conform contractului economiei în discurs, își încheie narațiunea prin enunțarea directă a Situației finale-Pn5'' din cea de-a doua secvență a povestirii din expozițiune: Sylvestre (1 urmare): De trei zile, iată-l însurat cu ea. Scapin: (21) M-am lămurit. Subliniem, pe de o parte, contrastul dintre cele două secvențe asumate de către cei doi naratori diferiți (doi naratori a căror implicație psihologică în evenimente este diferită, conform legii motivației) și eficiența lui Sylvestre
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
nu era așteptat decât peste două luni, descoperirea tainei căsătoriei de către unchi și cealaltă căsătorie pe care vor să o pună la cale cu fiica domnului Geronte de la nevasta lui de-a doua, cu care se spune că a fost însurat la Tarent. Octave: Unde pui sărăcia în care se zbate ființa iubită și neputința mea să-i vin în ajutor. Apare din partea lui Scapin o reacție de evaluare a situației (Evaluare-Pn3), care vine să închidă ceea ce putem considera o povestire
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
și în acest caz, să exprimăm în doar câteva cuvinte efectul produs". În Vicleniile lui Scapin, în scena analizată mai devreme, am recunoscut deja cele afirmate în replica lui Octave: "Se-ntoarce tata cu domnul Géronte și vor să mă-nsoare" Povestitorul poate avea și alte intervenții secundare (accesorii): * Exclamația de intrare care punctează sosirea în scenă a viitorului povestitor este în întregime legată de funcția emotivă: prin aceasta se manifestă surpriza și se trezește interesul auditorului pentru cunoașterea faptelor care
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
strămutare, la începutul secolului al XIX-lea. Apoi, din cartierul "ceangăiesc" din Ghioroc (limba obișnuită nu prea făcea diferență între ceangăul și secuiul din Bucovina), străbunicul meu a fugit în satul Scorenovac, apoi în Zimandul nou, unde s-a și însurat; a fost grăjdar la contele Zselénszky (ca păstorul de vite din poem...) cel urât de Ady și pomenit în poemul acestuia, Judecă-i Werbőczi (Ülj törvényt Werbőczi). Când, în toamna lui 1940, Aradul a rămas României, combatantul de odinioară din
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
cunoscute figuri de stil sunt: Alegoria este figura de stil alcătuită dintr-o înșiruire de metafore, personificări, comparații, formând o imagine unitară prin care poetul sugerează noțiuni abstracte, prin intermediul faptelor și lucrurilor. Exemplu: "Să le spui curat Că m-am însurat C-o mândră crăiasă A lumii mireasă. ” (Miorița ) Aliterația constă în repetarea unui sunet sau a unui grup de sunete, de obicei din rădăcina cuvintelor, cu efect eufonic, imitativ ori expresiv. Exemplu: "Vîjâind ca vijelia și ca plesnetul de ploaie
NOŢIUNI DE TEORIE LITERARĂ by LUCICA RAȚĂ () [Corola-publishinghouse/Science/1771_a_92267]
-
a spionat. În speță, susnumitul s-a născut în localitatea Rugulu (astăzi Rügülü), comuna Brandul Mare (Republica Vandana de Sud). A trăit el ce-a trăit acolo, dar, la un moment-dat, ce i-a trecut ticălosului prin cap? Să se însoare! Și nu cu una dintre fecioarele mândre și harnice din Rugulu (astăzi Rügülü), comuna Brandul Mare, ci cu o fată cam plinuță din localitatea vecină Barabula (comuna Brandul Mic). După cum se știe, în urma evenimentelor din 24 septembrie (după unele surse
[Corola-publishinghouse/Science/1518_a_2816]