2,172 matches
-
i-o prezinte când avea să mai crească. Uneori, domnul Thurman făcea concesii în legătură cu Karin, spunând că amândoi fuseseră copii găsiți, dar că erau rude. Alteori spunea că proveneau din loturi diferite de orfani. Când se întâmpla asta, Mark o consola, insistând că aveau să fie și mai buni prieteni, dacă nu mai erau nevoiți să trăiască mai departe în familia aceea contrafăcută. Karin îl ura pe domnul Thurman din toată inima și amenința adesea că o să-l gazeze, când Mark
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
se mai vadă? Doar ca să, cum ar veni, să-i fie prieten sau o chestie de-asta? Doar din cauza chestiei care s-a întâmplat când erau ei mici? Barbara dădu din cap, cu ochii încețoșați. Mark întinse mâna, s-o consoleze. — Cea mai tare carte învechită pe care-am citit-o vreodată. Nu c-aș fi înțeles-o eu pe toată foarte bine. Îl ducea în plimbări lungi, sub soarele verii. Rătăceau împreună, arși și totuși lipicioși, în timp ce iulie amenința să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
Biserica Catolică, unde mergea în vizită o dată pe sezon. El și cu Sylvie încă mai vorbeau cu ea la telefon de două ori pe lună - niște dialoguri scoase din piesele lui Ionescu. — Îmi pare rău, spuse Mark și, ca să-l consoleze, îl invită pe Weber la cină. Weber resimți această bunătate simplă ca pe un junghi. Câte alte mici politețuri mentale supraviețuiau în propriile lor bucle obscure, fără să-și dea seama de catastrofele care le asaltează? Cina însemna bere din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
supărat? întreabă Karin. Ceva de-aici? Încă o scuturare din cap, de negare, după care fata cedează. — Există o parte a creierului pentru Dumnezeu? Viziuni religioase care vin dintr-un fel de criză de epilepsie? Karin uită de ea însăși, consolând-o pe fată. Iar fata acceptă puțină consolare. — Poți să-l faci pe Dumnezeu să apară și să dispară cu chestii electrice...? E doar o structură inclusă? Tu știai chestia asta? Știe toată lumea? Toți oamenii deștepți? Karin o liniștește, îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1902_a_3227]
-
America, Marius”. Apoi și-au strâns mâna. Ce ciudat, când eu primeam un cadou, eram strâns în brațe, mă mângâiau pe cap, mă băteau ușor pe obraz ori îmi dădeau pălmuțe la ceafă. Adulții își dădeau numai mâna. M-am consolat însă repede, cu gândul că și lui Marlon Brando trebuie să i se fi dezmierdat obrajii la fel, când fusese mic, ca și mie. În schimb, în ce-l privea pe John Wayne, nu mai eram așa sigur. Tata și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
într-o asemenea călătorie, orice mănânci are același gust. Când mi-a adus o cană mare de cacao cu lapte, și-a pus plama dreaptă pe spatele meu și a mișcat-o puțin încolo și-ncoace. Adică încerca să mă consoleze. În filme, așa li se face oamenilor dacă le-a murit cineva. Și Toni avea ceva plăcut în privire. Ion a încercat să ia totul în glumă, dar n-a avut haz. M-a încredințat că, după operație, am să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
noi avioane - printre care și aparate rusești de tipul MIG 15 - și lucrul principal de știut este că nu eram pilot, ci mă instruiam ca să devin tehnician de radiocomunicații. La fete aveam tot atâta succes ca piloții și asta mă consola îndeajuns. De regulă, piloții aveau cele mai mari atuuri în fața fetelor de calitatea întâi din oraș. Fetele stăteau să privească lângă câmpul de zbor, în spatele îngrăditurilor de la margine, câte două sau trei, purtau fuste subțiri de vară și își țineau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2370_a_3695]
-
un copil mai mult decât tine. N-o să-ți port pică. Bine, doar un pic, dar dacă-ți pui bluza aia de mătase pe care ți-am cumpărat-o eu și pe care n-o porți niciodată, asta o să mă consoleze. Mark amesteca în supă puțin cam prea tare. — Nu sunt gravidă. Îmi doresc să nu mai fiu nevoită să tot repet asta. Nu reușesc să găsesc un ton care să sune altfel decât nefericit. — Atunci ce s-a întâmplat? Acum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
termenul corect pentru un bărbat în situația mea. Tatăl rămâne tată și după divorț, dar ce se întâmplă cu tatăl vitreg? Nu am nici un fel de drepturi. Se vedea clar cât de amărât era și aș fi vrut să-l consolez, dar, în continuare, nu mă puteam mișca. — Îți e dor de ei, nu-i așa? am zis. Ed dădu din cap aprobator. —N-o să mă crezi, dar durerea e de-a dreptul fizică. Îl credeam. Durerea pe care o simțeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
vă deranjez în mijlocul unei seri atât de agreabile, spuse ea pe un ton amar. Dar știu că veți fi cu toții foarte bucuroși să aflați că am fost concediată. Capitolul 15tc "Capitolul 15" Izbucni în plâns. Kieran se grăbi să o consoleze, dar ea îl împinse. Mark se grăbi spre ea imediat, o luă ușor pe după umeri și o conduse până la un fotoliu. Apoi îngenunche pe podea și o luă de mâini. Ce s-a întâmplat, Lisa? o întrebă. —Le-am spus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
haine pentru călărie, din motive evidente, așa că mi-am pus pantalonii largi vineții pe care-i alesese Maria pentru mine. Știam că vor arăta ridicol cu haina și cizmele de călărie pe care urma să le împrumut, dar m-am consolat cu gândul că măcar se asortau cu nasul meu care căpătase o culoare vineție intensă, pe lângă faptul că îmi curgea încontinuu. Rachel se prezentă echipată complet, cu o față proaspătă și frumoasă. Am observat că ea și Ed purtau jachete
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
reintroduc imperativul moral în prietenia dintre noi două. Părea singura zonă din viața mea în care puteam reintroduce imperativul moral fără să fie nevoie de o inserție extremă. Mark era stânjenit de tachinările din biserică așa că își dorea să mă consoleze. Îmi pare rău pentru râsete. Nu a fost corect din partea lor. Am ridicat din umeri. —Aveau dreptate. A fost o glumă pe cinste, dar asta nu anulează darul primit de la Alfie. El a vrut să-mi amintească cât este de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1939_a_3264]
-
mărturiseau chestii tragii comice, aferente acestei prime Întîlniri. Directorul de scenă rus simplifica, sarcastic, „secretul” acestor reprezentații, astfel :” La stînga stau tenorii, la dreapta - baritonii”. Șerban nu face excepție, repet :”...frustrat de faptul că nu se putea face nimic, mă consolam să stau confortabil În sală, ascultînd muzica frumoasă sau, ca să justific că fac regie, să lucrez puțin cu 41 figurația din planul doi, pentru că măcar ei vor să joace teatru”(p.206). Dar, contradictoriu ca de obicei, artistul zice, trei
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
caută un adăpost peste noapte, de parcă s-ar sustrage fastului nocturn al străzilor, pentru a se integra În tablourile dickensiene...” ; sau, În altă parte, digresiunea e finală : „...Fiind profesor, Christian Palustran n-a putut participa la premiera piesei sale. Ne consolează gîndul că Învață româ nește”... Pentru un spectacol de și cu Florin Piersic, Țion folosește termeni gastronomici : „ Piersicile bine coapte, fierte În suc propriu, din grădina inepuizabilului Florin, date prin făina textului și Înviorate de superbe arome feminine, formează o
Jurnal teatral, 4 by Bogdan ULMU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1599_a_2908]
-
De unde știi? GETA: Auziți ce scrie: "Floriana mă fascina cu picioarele ei lungi, cu sînii ei mari. Cînd o priveam în ochii albaștri după ce făceam dragoste, o uitam pe scorpia de nevastă-mea." (izbucnește mai tare în plîns, Bunica o consolează, Bunicul vine și el spre ele) BUNICUL (se uită și el pe revistă): Nu plînge, dragă, nu-i vorba de el. Astea nu le spune autorul, le spune personajul lui, doctorul. GETA (plîngînd): Lasă că știu eu. BUNICA: Lasă că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
cam stingherit, Soniei): Iartă-mă. Eu le-am spus. SONIA: Ce le-ai spus? EDUARD: Știi...chestia aia...cu finanțele... cu condiția... Fiica e gata să izbucnească în plîns iar Mama și Bunica se reped în jurul ei ca s-o consoleze. GETA: Lasă, dragă, că te duci la o facultate mai ușoară. La jurnalistică SONIA: Da' nu prea știu să scriu. GETA: Nu-i nimic. O să lucrezi la televiziune. SONIA: Ar fi o chestie. Dar nu prea vorbesc corect. EDUARD: Lasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1557_a_2855]
-
I se păruse prea slab. Lung și slăbănog, țânțăros, etalându-și parcă slăbiciunea, neputința când termina numaidecât. Trebuie că asta i-a plăcut la el, Mirelo, văzându-l cât de repede devine neajutorat și are nevoie să fie mângâiat și consolat într-un anume fel, fără să i-o arăți, iar tu parcă ai fi izbutit să-i fii pe plac și d-aia îl trăgea ața aici. De fiecare dată când îl aștepta și el nu mai apărea câte o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2084_a_3409]
-
ce ar fi dus la descoperirea complotului, represiunea în cazul lui ar fi fost și mai dură? Din păcate, cel care ar fi putut să-i răspundă nu mai trăiește. Rommell fusese "sinucis" și înmormântat cu onoruri naționale, însuși Führer-ul consolând cu cinism văduva îndurerată, toată lumea știind că dacă Burgdof 145 ceruse Feldmarschall-ului să aleagă între pistol sau capsula cu otravă, Hitler fusese cel care dăduse ordinul. Torturați în timpul detenției, ceilalți conspiratori sfârșiseră prin a fi executați în cel mai groaznic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
și sarcina spionajului pentru ruși. La discuție a fost prezent și Licheardovici, de altfel chiar el a fost cu ideea. Uciderea ta va fi ca o semnătura pe un angajament. Asta e. Viața-i un imens rahat și dacă te consolează cu ceva locotenente, chiar îmi pare rău că trebuie să te omor. Se ridică și Marius vede cum revolverul se îndreaptă către fața lui. Se învățase cu ideea morții, dar niciodată nu își închipuise așa sfârșitul. Și dacă momentul sosise
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
învățat ulterior. Bart se uită nu foarte încrezător spre Arm, dar nu mai spuse nimic. Femeii nu îi scăpă această privire care submina în mod tacit strădaniile ei și simți nevoia să vină cu noi argumente: Uite, dacă asta te consolează, pentru mine a fost și mai greu, eu aveam și dureri foarte mari... Dureri care țineau douăzeci de ore din douăzeci și patru, oricâte calmante luam. Uneori nu numai că schimbam cele trei tricouri transpirate, dar aveam și lacrimi în ochi, ore
KARMA. NOPŢI DE MĂTASE by DANIEL DRAGOMIRESCU MARIA ARDELEANU-APŞAN () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1614_a_2969]
-
rapiditate, iar tot ce putea el să facă era să-i selecteze niște peruci virtuale... Samusamusamusamusa - și sunetele astea interminabile ieșeau din gura unei Margarete blonde, a uneia roșcate, a uneia brunete cârlionțate, a uneia cu părul verde. Samuel anula consola și se trântea pe spate în nisipul fierbinte. Vocea blocată pe același grup de sunete continua să se amestece cu țipetele îndepărtate ale pescărușilor. Atunci el se ridica și pornea încet de-a lungul apei, cu mâinile la spate. Numele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2226_a_3551]
-
ai mai văzut-o de-atunci, o iubești toată viața. Când bărbatul pe care-l iubește o femeie se face vinovat față cu tine de o grosolănie, femeia îți reproșează ție grosolănia lui și, în nevoia arzătoare de a-l consola de vina lui, îl iubește și mai mult. Câți oameni ar prefera să moară ei, decât să se scufunde un continent în ocean? Dacă nu crezi în nici un Dumnezeu, atunci ce te împiedică să-ți fie scumpe credințele și ritualele
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
lui, îl iubește și mai mult. Câți oameni ar prefera să moară ei, decât să se scufunde un continent în ocean? Dacă nu crezi în nici un Dumnezeu, atunci ce te împiedică să-ți fie scumpe credințele și ritualele care au consolat pe tatăl tău și pe mama ta și le-au ușurat ceasul greu al morții? Pentru o femeie toți bărbații sunt bărbați, afară de acela pe care nu-l mai iubește. La furie, mintea celui inteligent intră în ebuliție, a prostului
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
mai cu seamă când acesta e un scriitor de idei, când, adică, pune în opera sa ceea ce este mai curat, mai înalt și mai dezinteresat, și mai cu seamă când acel scriitor este un analist al vieții, căci nimic nu consolează mai mult de durerea vieții decât contemplarea ei obiectivă, sub specie aeternitatis. 4. Omul ă...î din pricina tendinței de adaptare, caută veșnic să ajungă la o împăcare cu sine și cu împrejurările. Sensibilitatea exprimă natura intimă a omului și ea
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]
-
cutii de botine ori de tutun, iar cei mai oropsiți de soartă, prin locuri mai puțin confortabile. Firește, unii copii plângeau, alții nu voiau să adoarmă, fiindcă erau obraznici, alții erau bolnavi - și ea îi admonesta, le făcea morală, îi consola... pe fiecare după starea în care îi găsea. Când îi venea și ei rândul să se culce, rolul meu devenea mai important. După ce o dezbrăca dădaca, trebuia să mă duc în odaia ei și să-i țin de urât "cîteva
Adela by Garabet Ibrăileanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295596_a_296925]