3,260 matches
-
pentru prima oară, în clasa a doua, de o fată îmbrăcată în pio nier, la un „careu“. Ea era blondă, cravata roșie, iar șnurul galben - ce putea fi mai frumos ? O chema, în plus, și Serghei Luminița. Cu inelul de la cravata de pionier aveam o relație specială : obișnuiam să-l țin în gură și să-l sug. Cînd mă vedeau ai mei, îmi ziceau că pot să-l înghit, așa cum li se întîmplase multor altor copii. Eu am scăpat nevătămat. Manifestațiile
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
Uneori venea la ea cîte o prietenă și începea să-i explice ceva. Unele gesticulau, altele dădeau din cap. Ea le privea. Purta bascul alb pe vîrful capului, ceea ce-l înnebu nea pe Dănuț. O vedea mereu îmbrăcată în pionier. Cravata roșie era așezată frumos. Din cînd în cînd, o mai flutura vîntul, dar asta nu-i scădea din frumusețe, dimpotrivă ; apoi, după ce se zbătea un timp în aer, cravata se așeza cuminte pe piept, la fel ca înainte, de parcă nimic
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
-l înnebu nea pe Dănuț. O vedea mereu îmbrăcată în pionier. Cravata roșie era așezată frumos. Din cînd în cînd, o mai flutura vîntul, dar asta nu-i scădea din frumusețe, dimpotrivă ; apoi, după ce se zbătea un timp în aer, cravata se așeza cuminte pe piept, la fel ca înainte, de parcă nimic nu se întîmplase. Prima dată cînd a văzut-o Dănuț pe Serghei Luminița altfel decît rezemată de zid a fost atunci cînd comanda un detașament. În curtea școlii era
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
condus de Serghei Luminița, cînd se încolonau să intre în clasă ori cînd se făcea careul. Pe de altă parte, rezultatele la învățătură nu întîrziară să apară. Dănuț de-abia aștepta să vină vremea să fie făcut pionier și visa cravata roșie cu tricolor, așa cum o văzuse el bătută de vînt, aproape în fiecare noapte. Învățase cîntecul „Am cravata mea“, dar nu îndrăznea să-l cînte pînă nu avea să vină sorocul. Oricum, îi pusese pe ai lui să-i ia
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
altă parte, rezultatele la învățătură nu întîrziară să apară. Dănuț de-abia aștepta să vină vremea să fie făcut pionier și visa cravata roșie cu tricolor, așa cum o văzuse el bătută de vînt, aproape în fiecare noapte. Învățase cîntecul „Am cravata mea“, dar nu îndrăznea să-l cînte pînă nu avea să vină sorocul. Oricum, îi pusese pe ai lui să-i ia haine de pionier și acestea îl așteptau frumos împăturite pe raft. Cînd mama sa îi cumpără la un
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
pe aceeași orbită cu Pămîntul, dar diametral opus față de soare, să mai existe o planetă ; pe domnul Tyler îl apucase un acces subit de tuse exact cînd se pregătea să soarbă din cafea, ceea ce îl făcu să-și păteze puțin cravata ; domnul Herman își smulgea firele de păr din nas ; domnul și doamna Cramer se certau, dar fără să mai spargă nimic de data aceasta. Penisul lui John Wayne Bobbitt trecu prin cadrul ferestrei deschise, ca o navă spațială intergalactică, în
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
de evaluare De-a criticii C. SUGESTII DE PRODUSE CE POT FI RELIZATE ÎN PARTEA DE APLICAȚII: obiecte de design interior: rame, tablouri, panouri decorative, colaje pentru sala de clasă, școală sau camera proprie etc.; obiecte de design vestimentar: batic, cravată, cordon etc.; obiecte specifice sărbătorilor, în funcție de anotimpuri: Crăciun, Paști etc. (se vor urmări și valorifica tradițiile locale); obiecte de uz personal: suport pentru creioane, cutii de diferite forme și mărimi, clasor, semn de carte, ramă orar; jocuri și jucării, mini
Îndemânare şi creativitate : repere metodologice by Amalia Farcaş () [Corola-publishinghouse/Science/1205_a_1937]
-
obrazul uscat, cu înfățișare nesimpatică, o fire închisă care-și închidea în sine mâniile și necazurile, trimisese o confidențială sublocotenentului Călciurescu, rezervist de-ai noștri, prin care îi făcea cunoscut că i-a dat două zile de arest, pentru că are cravată nereglementară și pentru că n-a raportat că nu este la instrucție. Fulgeanu, care era de serviciu, spunea că căpitanul i-a dat confidențiala tremurând de turbare, cu glasul și cu ochii pierduți. Era un om, săracul, pe care nu-l
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
astea le-am trecut cu generozitatea vârstei și a caracterului la "diverse". Prima zi în Ministerul Afacerilor Externe! N-o s-o uit niciodată! Locuiam încă la Grozăvești și de cu seară îmi pusesem la punct "ținuta": costum gris-petrol, cămașă albă, cravată bleumarin cu dungi albe și batistă la butonieră idem. De când mă știu mi-au plăcut griurile și nuanțele de bleumarin la costume, bleumarinul, grenaul și galbenul la cravate, bineînțeles acestea cu diverse modele, reușind în prezent să am peste o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
de cu seară îmi pusesem la punct "ținuta": costum gris-petrol, cămașă albă, cravată bleumarin cu dungi albe și batistă la butonieră idem. De când mă știu mi-au plăcut griurile și nuanțele de bleumarin la costume, bleumarinul, grenaul și galbenul la cravate, bineînțeles acestea cu diverse modele, reușind în prezent să am peste o sută, achiziționate pe diverse meridiane și paralele. Cu o mamă grijulie și cu cinci surori învățasem de mic să cos și să calc, fiind și în acest domeniu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
împrăștiind un parfum amețitor peste toată zona "sosiri"! Pregătirea "garderobei" nu mi-a luat prea mult timp, întrucât la capitolul ăsta eram cam "descoperit", fiind fericitul proprietar doar a două costume, un sacou și un pantalon, 8 cămăși albe, câteva cravate, trei perechi de pantofi, un pardesiu și un palton. Beneficiasem ca june diplomat trimis la post de o "primă de echipare" de la minister, care s-a topit pe te miri ce și gândeam că-mi voi completa "ținuta" la nemți
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
zilei "Z" ziaristul sau ziariștii, uneori fiind mai mulți publiciști de la același trust de presă, să nu exagereze cu "paharele", să nu se combine cu vreo "jună Rodică" aflată "întâmplător" în holul hotelului, să fie îmbrăcați corespunzător, la costum și cravată. Ziaristului i se făcea la CC un scurt instructaj de către consilierul de presă sau alt funcționar, asupra derulării interviului: după intrarea în sală a lui Nicolae Ceaușescu și la un semn, ziaristul punea prima întrebarea, translatorul o traducea, Ceaușescu răspundea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
luaseră măsurile necesare pentru paza înaltului oaspete, la vila de protocol a lui Ceaușescu, frumoasa construcție fiind zi și noapte înconjurată de "organe", deghizate chipurile în "vânători de munte-Armani" -aveau bocanci cu șosete albe "răsfrânte", pantaloni de schi...sacou și cravata! Am fost întrebat de câțiva membri ai delegației ecuadoriene cine sunt "persoanele", surprinzător de decorative chiar și pentru niște latino-americani, avansând formula că fac parte din personalul de protocol, care a trebuit sa renunțe la pantofi și pantalonii de la costum
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
plus, târâia după el o geantă mare, urâtă, de plastic, despre care n-aveam habar la ce-i folosește. După discuția la ambasadă, înainte de a pleca la întâlnirea cu amicul importator, a deschis "diplomatul" și a extras din el câteva cravate dintr-o pânză ordinară, colorate țipător, cu elastic pentru "gât" și cu un tractor cu inscripția UTB de toată frumusețea imprimat vizibil în zona nodului, pe care mi le-a făcut cadou și pe care intenționa să le dăruiască și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
inscripția UTB de toată frumusețea imprimat vizibil în zona nodului, pe care mi le-a făcut cadou și pe care intenționa să le dăruiască și partenerilor de afaceri. Eu chiar și pe vremea socialismului victorios aveam o colecție superbă de cravate de mătase și am simțit că-mi vine să-mi fac seama legat cu cravata UTB de magnolia din curtea ambasadei. N-am făcut-o, dar l-am sfătuit pe "delegat", care mai avea de colindat câteva țări din jur
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
făcut cadou și pe care intenționa să le dăruiască și partenerilor de afaceri. Eu chiar și pe vremea socialismului victorios aveam o colecție superbă de cravate de mătase și am simțit că-mi vine să-mi fac seama legat cu cravata UTB de magnolia din curtea ambasadei. N-am făcut-o, dar l-am sfătuit pe "delegat", care mai avea de colindat câteva țări din jur, să le păstreze pentru alte ocazii, chilianului făcându-i eu cadou un coș cu câteva
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
mașină!". Cu "exteriorul" treburile au fost mai tragi-comice. Într-o dimineață, secretara mă anunță că sunt căutat de un domn "foarte insistent". Nu așteptam pe nimeni, dar l-am primit pe solicitant. Era o apariție inedită, îmbrăcat în costum, cu cravată și "adidași". Zicându-mi că poate și Homer a umblat desculț, l-am întrebat cu ce-i pot fi de folos. Mi-a spus că a fost trimis la mine pentru a-i perfecta formele de plecare la Roma, ca
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
pensie. (Primisem la Montevideo decizia de pensionare "cu data de 31 martie 2005".) Pe culoare, figuri necunoscute, tineri și tinere îmbrăcați ca pentru discotecă, mestecând gumă, râzând și vorbind în gura mare. Eu, cu părul grizonat, pus la costum și cravată, păream exact un "dinozaur" printre ei, venit dintr-o altă lume. Nu mai era ministerul "meu", pe care-l îndrăgisem și în care mă simțeam "acasă". Mi-am depus pașaportul, așa cum erau regulile, legitimația, am completat niște formulare de lichidare
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
secolul XIX când scrie Caragiale. Pentru Stendhal, romanul este nimic altceva decât „o oglindă purtată de-a lungul unui drum”, oglindă în care se reflectă băltoacele și relieful accidentat al acelui drum. În aceeași oglindă burghezul își aranjează jobenul și cravata, doamnele pălărioarele și rochiile. Ce vedem atunci când privim în oglinda operei lui Caragiale ? Oglinda de la bun început ne joacă o festă, cea mai mică dintre toate, o primă deformare pe care o uităm aproape imediat. În oglindă stânga a devenit
Caragiale după Caragiale by Angelo Mitchievici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/819_a_1754]
-
și că numitul Robin Dan Bleier nu este decât o diversiune.) 2. Faptele: După cum se cunoaște, numitul Rabin Dranath Robinson / Robin Dan Bleier are obiceiul de a se deplasa mereu doar în cămașă, iarna, e drept, punându-și și o cravată cu grijă asortată. Ciudatul personaj, după întâmplările din localitatea Pieptenele de Aur despre care nu putem vorbi în deplină cunoștință de cauză vreme de nouăzeci și nouă ani -, a fost implicat și într-un al doilea caz. ("Unor asemenea oameni
[Corola-publishinghouse/Science/1520_a_2818]
-
extreme dar a inventat „indexul” la care urmau a fi trecute unele lucrări literare, cântece, filme etc. toate de proveniență străină dar și autohtonă care i se păruseră lui că sună ca naiba În urechile-i clăpăuge de măgar cu cravată de lux la gâtlej. Tot În urma acestei călătorii „de lucru”, româncele s-au trezit că niște mârlani cu grade de milițieni pe umeri, culeși din mediul rural, În special, le tăiau fustele scurte pentru a le mai lungi, chipurile (???) iar
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
și de la distanța de o mie de poște obtuzitatea În gândire a mai marilor țării de atunci precum și paranoia de care erau bolnavi până-n măduva oaselor. Ion D. Zamfirescu, semnalase o altă daraveră, bună de pus la gâtu-i o cravată unsă cu săpun „Cheia” la mare cinste și căutare pe atunci. N-ar fi avut să știe ce și cum dacă nu ar fi citit ciorna numărului 251/10 decembrie 1968 al cotidianului local care semnalase apariția unei „Foi literare
Momente istorice bârlădene, huşene şi vasluiene by Paul Z ahariuc () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1744_a_92269]
-
îndreptat direct către un stand cu portofele de la etajul unu, a luat în mână sau a atins în total douăsprezece, s-a uitat la preț la patru dintre ele, apoi a ales unul, s-a îndreptat spre un suport cu cravate, a atins cu mâna șapte dintre ele, s-a uitat la etichetă să vadă din ce materiale sunt țesute, după aceea s-a uitat la preț la două dintre ele, dar nu a cumpărat nici una, și s-a îndreptat direct
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
al „înghiontirii”. Ca parte a unui studiu pentru Bloomingdale’s in New York City, am amplasat o cameră la una din intrările principale de la parter, și s-a întâmplat ca aparatul să cuprindă în raza de acoperire și un suport cu cravate care se afla lângă intrare, într-o latură a spațiului comercial. În timp ce studiam casetele ca să vedem cum își organizau clienții intrarea ad-hoc în perioadele mai aglomerate, am început să observăm că se întâmpla ceva ciudat în jurul suportului cu cravate. Clienții
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]
-
cu cravate care se afla lângă intrare, într-o latură a spațiului comercial. În timp ce studiam casetele ca să vedem cum își organizau clienții intrarea ad-hoc în perioadele mai aglomerate, am început să observăm că se întâmpla ceva ciudat în jurul suportului cu cravate. Clienții se apropiau de suport, se opreau și studiau marfa până erau înghiontiți din greșeală o dată sau de două ori de oamenii care intrau sau ieșeau din magazin. După câteva ciocniri accidentale, majoritatea clienților se dădeau deoparte din calea mulțimii
[Corola-publishinghouse/Administrative/1868_a_3193]