1,812 matches
-
continuu, evitând, cu instinctul unui pilot de curse, orice ieșire în decor. E motivul principal pentru care Valeriu Stoica nu este un partener de dialoguri scurte sau repezite. Nu-l văd în postura jenantă a celor care au făcut din datul cu părerea un reflex cotidian, și acest lucru se vede de douăzeci de ani. Trimit această carte spre tipar, eliberat de angoasa unui demers inutil. Există vorbe și gânduri care merită să trăiască o viață mai lungă, dincolo de memoria fragilă
Istorie recentă 100% by Robert Turcescu/Valeriu Stoica () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1377_a_2886]
-
cu cititul și își ridică privirea: - Cine? - Ramos. În legătură cu examenul pentru postul de sergent. Și celălalt ticălos răzbunător, polțistul acela libidinos de la exercițiul de evaluare. - Dacă a dat înapoi? o întrebă Marlow, suprins de naivitatea ei. Păi, agent, asta cu datul înapoi nu a fost niciodată o alternativă pe care să o ia în calcul vreun moment. Asta însemna că întrevederea lor față în față mai putea avea un singur motiv; înțelesese la fel de clar situația ca pe o primă împușcătură în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
presa nu avea decât obligația de a lăuda succesele istorice, epocale etc., zvonul era suveran și, pe lângă lucruri adevărate, existau și dezinformatorii profesioniști, dar și mulți amatori dispuși să răspândească imediat orice aberație. Iar într-un spațiu unde bârfa și datul cu părerea fără cea mai mică documentare, „aflatul în treabă” sunt sporturi cu o tradiție multiseculară era greu să te descurci. Oricât ai fi fost de rațional, de lucid, ceva din aceste zvonuri tot mai rămânea în subconștient, ceva ce
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2257_a_3582]
-
senzorială era prea însemnată. Fu nevoită să închidă ochii în fața abundenței de creaturi gureșe. Mai târziu (o oră? o zi?) în mijlocul rădăcinilor aparente ale marelui copac apăru o fisură. Aceasta se lărgi, dând la iveală torsul unei maimuțe-veveriță ocupată cu datul peste cap. Din crăpătură apăru o femeie care o închise în urma ei, cicatrizând astfel rana palidă și vremelnică a copacului și a animalului. Apoi trecu mâna peste o tastă murală și jungla dispăru. Solidoul era perfect, dar acum că femeia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85118_a_85905]
-
că se-nchină și Polonezilor și Turcilor și Ungurilor - dar i-a bătut el pe toți? - Ce să zic... - Drept: pe rând, pe câte unul, cu ajutorul celorlalți... Da, bre, hătu-i ceara ei de is-to-ri-e! Dacă așa ne-a fost nouă datul... Să ne dăm cu ghinișorul, să ne mai Închinăm - ca să nu pierim striviți, Înghițiți de scumpii noștri vecini... Și uite: au pierit ei, s-au topit Tătarii, s-au dus Turcii, Polonia și Ungaria s-au strâmtat, s-au zbârcit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1924_a_3249]
-
de tip deductiv utilizează anumite tehnici precum silogismul, raționamentele disjunctive sau condiționale. Silogismul a fost definit de Aristotel într-o formulă care a rămas celebră până astăzi: "silogismul este o vorbire în care, dacă ceva a fost dat, altceva decât datul urmează cu necesitate din ceea ce a fost dat"63. Structural, un silogism cuprinde trei și numai trei noțiuni, reunite în trei propoziții, dintre care două premise și o concluzie. Bineînțeles, de multe ori silogismele nu apar în discurs sub forma
Discursul jurnalistic şi manipularea by Alina Căprioară [Corola-publishinghouse/Journalistic/1409_a_2651]
-
glăsui profesorul, ocolind biroul și instalându-se în scaunul său. Țigara lăsată în scrumieră nu se stinsese încă, fumega subțire, vlăguit. La noi nu pătrunde oricine, cred că ți-ai dat seama de asta. Părinții și celelalte rude sunt un dat al sorții, nu avem nici un control asupra lor. Dar pe prieteni ni-i alegem singuri, spuse cu voce joasă, cu pauză între cuvinte, acompaniat ușor de glasul melodios al Ninei. Numele poetului nu-i era necunoscut. Îl lecturase mai demult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
până când toate fișierele aveau să fie șterse pentru totdeauna. Arizona trebuia să-l cruțe pe Mustafa de blestemul care se abătea asupra tuturor bărbaților din familia Kazanci. Însă el nu credea În astfel de lucruri. Îndepărtarea de toate acele superstiții, datul În bobi pentru deochi, cititul În cafea, ceremoniile de ghicire a viitorului din familia sa, era mai puțin o alegere conștientă și mai curând un reflex involuntar. Credea că toate astea făceau parte dintr-o lume Întunecată și complicată, numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
nu poate fi reglementat decât de conștiință: "Deontologia, într-o anumită măsură, ar trebui să se reducă la o conștientizare"163. A conștientiza rolul pe care îl are un jurnalist și efectul pe care îl produce în conștiința oamenilor este datul unei ființe alese care poate practica această meserie aleasă. Perpetuarea vechii idei de atractivitate în defavoarea realului poate duce la afectarea, în timp a unei imagini, respectiv a imaginii religiosului. Nu este puțin lucru ca un hoț să se dea preot
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
încadrat instituțional. Ne este din ce în ce mai greu să ne orientăm într-un univers spiritual pluralist și complex, să găsim o coerență simbolică aspirațiilor noastre religioase. Contrar a ceea ce am fi înclinați să credem la prima vedere, identitatea religioasă nu este un dat ("suntem născuți ortodocși"...), ci se construiește progresiv, fapt ce predispune individul la tot felul de manipulări, inclusiv prin intermediul mass-media, aceasta din urmă alegând întotdeauna calea cea mai ușoară și spectaculoasă de a prezenta religia"7. De aceea, pentru om în
Discursul religios în mass-media. Cazul României postdecembriste by Liliana Naclad [Corola-publishinghouse/Journalistic/1410_a_2652]
-
Floarea i-a deschis. —Buna vremea, mamă. —Bună să-ți fie inima, băiete. Intră. — Ce s-a întâmplat? —Vai de mine! ce vrei să se întâmple? Nu s-a întâmplat nimic rău, har sfinților. Ce te uiți așa de înspăimântat? Dat-ai tu peste ceva rău? Ai căzut? Te-ai rătăcit? Văd că n-ai întârziat prea mult. Eram îngrijate. De ce taci? Vorbește, omule. Totdeauna faci tu așa. —Eu? Da, tu. Te-am întrebat. Vai, Doamne Isuse! Răspunde. — Ce să răspund
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2100_a_3425]
-
totuși editura cu cele mai prestigioase colecții, printre care celebra „Bilbliotèque de la Pléiade”, lansată de Raymond Queneau. Cimitirul elefanților! - aș zice dacă aș vrea să dau cu tifla. Dar nu vreau, pentru că, după Pastenague (a citit el undeva!), servilitatea și datul cu tifla ar fi frați gemeni. Probabil ca și umorul și melodrama, hoția și onestitatea, „șotronul” și editorialul etc. Un paradox interesant!... — Ești invidios, mă întrerupe alter-egoul meu. Ești invidios, asta ești!... Da, probabil că ai dreptate. Sunt gelos pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
chiar toți gemeni!) și a cititorilor. Contează ce cred contemporanii despre un scriitor, chiar dacă mai târziu își mai schimbă părerea. Nu vorbesc numai de critici, de frații noștri criticii... Pastenague nu mă lasă să-mi epuizez monologul, se întoarce la datul cu tifla - zice: — Vasăzică ești invidios pe toți cei care publică la Gallimard. Chiar și pe... De astă dată îl întrerup eu. Vrei să-ți spun adevărul? Editura mea, POL (director: Paul Otchakovski-Laurens), face parte din concernul Gallimard, așa cum fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1891_a_3216]
-
reală nu poate fi decât o copie imperfectă. Personajul feminin din kabuki întruchipează, în formă stilizată, Arhetipul. Ironia supremă a acestei "estetici androcentrice" (Nina Cornyetz) este, fără îndoială, separarea ideii de feminitate de existența datelor corporale: femeia este doar un dat biologic, arhetipul feminității este un construct cultural forjat și mânuit de bărbat, pentru că, după cum bine se știe, rolul feminin (onnagata) nu este jucat niciodată de femei. Și este de ajuns să privești un singur dans al lui Bando Tamasaburo, cel
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
la noi bunul-simț care ne sugerează să nu cerem mai mult decât putem avea, dar cât de pipernicit ne apare el, cât de sărac și de șters! Fără îndoială, îl putem admira și noi pe cel care se mulțumește cu datul imediat, fără freamăt în fața promisiunilor orizontului larg, dar să fim serioși: cine, cu capul pe umeri, îl va prefera vreodată pe Candide, cultivatorul de varză, sublimului Don Quijote? Cultura noastră, spre deosebire de cea japoneză, a glorificat și glorifică în continuare, sub diferite
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
care ne consacră drept ființe de noroi și de cer, îngenunchiate sub povara permanentă a tânjirii după un dincolo, după o totalitate în care să fie vindecată ruptura, să ne fie redată unitatea. Chiar și atunci când părem a fi uitat datul nostru fundamental, reușind să-l ignorăm, rămânem pradă unui dor nenumit, a unei melancolii, a unei nostalgii inexplicabile după un tărâm în care constrângerile lumii reale să fie suspendate, și aceasta pentru că sufletul nostru își amintește, halucinat, de matricea lui
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
formă aseptizată unde nu mai subzistă decât mici reflexe inconștiente ale terorii inițiale, cum ar fi regula de aur a "așezării minime", se opune japonezului, pentru care prăpastia dintre corp și spirit nu există, iar omul se înscrie într-un dat natural neîntinat de groaza biblică a strămoșilor noștri eterni, sub specia frunzei de smochin acoperitoare, zadarnic, vai, de goliciune. Niște pagini descoperite întâmplător mi-au hrănit, și poate că ar fi fost de evitat, mania speculativă. În controversatul său eseu
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
tip tradițional. Mi s-a părut că descopăr aici argumente în sprijinul propriilor avânturi discursive. Farmecul veceului tradițional, situat la depărtare de casă, în grădină, este dat de faptul că, prin amplasament, prin materialele folosite, prin penumbră și liniște, repune datul fiziologic în firescul naturii, acolo unde corporalitatea este trăită nemediat, eliberată de reflectarea în oglinda conștiinței. Mai mult decât atât, spațiul pe care imaginarul european îl circumscrie unei arii a sordidului, a murdarului prin excelență este înscris de japonez în
Darurile zeiţei Amaterasu by Roxana Ghiţă, Cătălin Ghiţă [Corola-publishinghouse/Imaginative/1390_a_2632]
-
birui sau a uita sau a depăși moartea. Și mai gândea: dacă filosofia e în stare să te poarte pe drumul lung al vieții, prin abur, vis, amăgiri și curgere continuă numai și numai către săvârșirea ultimă care-i un dat al naturii, atunci și arta poate fi o călăuză; nu numai cum spunea Michelangelo, că nu se naște în el nici un gând în care să nu fie sculptată moartea, ci chiar în sensul adevărat al unei călăuziri; iar dacă el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
înalte. Poezia sa vorbește cu noblețe despre Tanacu, la polul opus față de „neuitatele aprecieri moderne” care au adus un alt fel de faimă localității. Fire sensibilă la tot ceea ce este frumos și pozitiv se apleacă, din când în când, asupra datului lumii, nuanțările de clar-obscur, dar și irizările izvoarelor, pădurilor și plaiurilor însorite. Viața de familie, componentele acesteia, viața socială și religioasă conferă poetului o multitudine de aspecte față de care acesta ia atitudine cu mijloacele sale specifice. Formele și valoarea poetică
Regăsirea by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91647_a_107362]
-
băgat trupul Într-un morman de carcase de animale. Bun venit În iad. — O iau pe agenta Watson cu mine, spuse Insch. Vrei să vii? Cuvintele Îi erau glumețe, dar vocea nu. Inspectorul părea deprimat. Nici nu era de mirare, dat fiind ce săptămână avuseseră. Insch crezuse că poate să-l mituiască pe Logan să se ducă dacă o scotea În față pe agenta Watson. Ca pe un morcov În uniformă. Logan s-ar fi dus și fără mită. A-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
uimire. Nu credea În minuni, În afara minunii credinței, iar minunea putea veni doar de la El, de la Singurul Făcător de Minuni, de la cel care prefăcuse apa În vin; orice altceva erau Înșelăciuni de magicieni cu firele lor nevăzute, Minunea era un dat al creștinilor, și chiar printre creștini, doar pentru aceia cu o credință tare ca piatra, așa cum fusese a Lui. Șovăitor pe moment, temîndu-se de nălucire, căci ce altceva putea fi decît o nălucire a simțurilor, o magie de saltimbanc egiptean
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
din viața lui“. Urmau apoi imagini condensate ale copilăriei, reduse, ca să spun așa, la semne ideografice: numele Învățătorului, ale colegilor, „cei mai frumoși ani“ ai băiețelului În succesiunea anotimpurilor; chipul radios pe care șiroiau picăturile de ploaie, scalda la rîu, datul cu săniuța pe dîmbul troienit, vînătoarea de păstrăvi, ca apoi imediat - sau În același timp, dacă așa ceva este posibil - Întoarcerea ostașilor de pe cîmpurile de luptă europene, bidonul din mînuțele băiețelului, masca de gaze cu vizorul spart, de la marginea drumului. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1957_a_3282]
-
simbolic, voi considera că relațiile sociale sunt rezultatele interacțiunilor mediate de simboluri și filtrate subiectiv de către indivizi condiționați sociocultural. Mai precis, oamenii sunt influențați în receptarea existenței lor imediate de stereotipuri, pe baza cărora își construiesc prejudecăți, apoi reprezentări ale datului social. Ca o consecință a tuturor acestor repere apar discriminările ă modalități de tratare diferențiată și nedreaptă a unora dintre oameni. Discriminările ă în conotația lor negativă ă fundamentează relații de putere, introduc raporturi de stratificare socială. Astfel, există o
[Corola-publishinghouse/Administrative/1991_a_3316]
-
căci intervenția publică nu trebuie să aibă loc împotriva altor forme de producție, ci în mod complementar cu acestea. F. von Hayek consideră că, din punct de vedere istoric, piața a apărut înaintea Statului și consideră concurența ca pe un dat natural. Pentru el, sistemele economice nu dispun decît de două arhetipuri. Unul, numit "Nomos", este rodul libertății de manevră a indivizilor și conduce la un stadiu de echilibru autoreglat prin adaptarea actorilor la informațiile pe care le transmite sistemul de
[Corola-publishinghouse/Administrative/1458_a_2756]