5,330 matches
-
de acolo? O pauză ciufută. —Servește-te. —Delicios! Coaptă și zemoasă. Gustă una, Jacqui. Vino, lasă-mă să-ți dau eu una. Ce-i cu eșarfa asta, Joey? E de legat la ochi? A făcut un gest furios, semn că habar-n-am. — Uite ce-i, eu am plecat, am zis. — Stai, a zis Jacqui. S-a uitat la Joey. Nu facem decât să jucăm pocher. Mda, stai, a zis Joey, nici că se putea mai lipsit de vlagă. Sincer, Anna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
s-a rățoit ea. Apoi au plecat cu toții și am rămas doar eu și Teenie. Deci, care-i treaba cu elanul, de fapt? a întrebat Teenie. N-am știut că e pe cale de dispariție. Sau caribou-ul. Am dat din umeri. —Habar n-am. Poate pur și simplu nu le-au mai rămas alte chestii de salvat. Capitolul 38tc "Capitolul 38" —Anna, sunt eu, mama, e urgent... Am înșfăcat receptorul. Se întâmplase ceva cuiva. Tatei? Lui JJ? — Ce e? am întrebat. Ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
să fac o gafă... Am lăsat să treacă puțin timp, apoi am zis: —Însă, pe bune, Jacqui, fără nume stupide. Ce vrei să spui? —Foofoo, Pompom, Jiggy, chestii de-astea. Dă-i un nume normal copilului tău. Cum ar fi? —Habar n-am. Normal. Jacqui. Rachel. Brigit. Fără Honey, Sugar, Treacle 1... —Treacle?! Ăsta e atât de drăguț. Am putea să-l scriem cu „K“. Și un „il“. Treakil. Ikkil Treakil. —Jacqui, nu, e cumplit, te rog... Capitolul 9tc " Capitolul 9
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
care îi venea până la guler, era îngrijit și lucios și, deși purta costum, pantalonii păreau mai strâmți decât ar fi trebuit. Crezi că și-i strâmtează pe comandă? a întrebat mama în șoaptă. Sau pur și simplu așa-i cumpără? — Habar n-am. S-a uitat cu atenție la mine. —Te simți bine? Da. Asta era prima nuntă la care fusesem de la moartea lui Aidan. Nu am vrut să recunosc, dar îmi fusese groază de asta. Totuși, acum că se întâmpla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1946_a_3271]
-
sâmbătă, 23 iunie, și dacă ceva trebuie să se Întâmple, se va Întâmpla În noaptea asta, la Conservatoire. Trebuia să iau o hotărâre rapidă. De ce, mă Întrebam alaltăieri seară În periscop, nu ai ales să te prefaci că n-ai habar de nimic? Aveai dinaintea ta textele unui nebun, care povestea despre discuțiile lui cu alți nebuni și despre ultima discuție cu un muribund hipersurescitat, sau hiperdeprimat. Nu erai nici măcar sigur că Belbo Îți telefonase de la Paris, poate vorbea de la câțiva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
târgul ***, reîntorcându-se spre viitor. 10 MALKUTH 120 Dar ceea ce mi se pare că trebuie deplâns e că-i văd pe unii idolatri neștiutori și proști, care... imită perfecțiunea cultului din Egipt; și cum caută divinitatea, de care n-au habar, În excrementele unor lucruri moarte și neînsuflețite; cum În felul acesta Îi batjocoresc nu numai pe păstrătorii divini și știutori ai cultului, dar și pe noi... și, ceea ce e mai rău, prin asta triumfă, crezând că riturile lor smintite sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2111_a_3436]
-
îl iubea pentru grija lui, pentru energia, pentru credința lui, pentru felul în care își arunca pletele pe spate și pentru felul în care îi ardeau ochii. Toate astea îi aprinseseră un idealism adormit, despre care Alice nici nu avusese habar că exista în interiorul ei. Viața cu Jake - și cu copilul, desigur - avea să aibă o valoare reală. Avea să fie plină de semnificație, utilă și în contrast dramatic cu lumea trivială a revistelor glossy din New York. Ca să nu mai spunem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
gândise deloc la asta. Avea de recuperat foarte multe înainte să-și poată spune părerea. Amanda intenționa să accelereze procesul utilizând o formă subtilă de persuasiune. Surpriza avea să fie arma ei secretă. Sau, cel puțin, una dintre ele. Hugo habar n-avea că soția lui se îndrepta spre casă și asta pentru că, între interviurile de la departamentul Resurse Umane și goana către JFK, Amanda nu avusese timp- sau, mai curând, chef - să-i anunțe felul rușinos în care se încheiase cariera
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
băutură i se evaporase din corp. Mintea îi căpătase, instantaneu, o claritate de cristal. Acuitatea vizuală friza perfecțiunea. Ar fi putut să piloteze și un avion de vânătoare pe timp de noapte. Hugo se holba la Amanda crucit. —Dar eu habar n-am avut... adică... of, Doamne! Șocat, s-a prăbușit în genunchi în fața ei, inspirând profund în timp ce-și căuta cuvintele. —Eu nici măcar nu știam că încercăm... Nici n-am încercat, a intervenit Amanda. Dar încercăm acum, l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
frustrat. Amanda își rafinase trucul cu oprirea chiar înaintea momentului crucial până când îl transformase într-o formă de artă. Prin tehnica asta, nevastă-sa îl deposedase, literalmente, de o mulțime de cadouri și de alte favoruri. Sub ea, Hugo gemea. Habar n-avea. Știa că îi plăcea așa cum era, adică la treizeci și șase de ani și fără copii, dar era pregătit să creadă că situația se putea schimba. Când Amanda s-a coborât din nou asupra lui, Hugo s-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
acolo, a spus meditativ Amanda. —Păcat? a scuipat Hugo. — Da. Taberele de spermă ar fi fost un subiect excelent de articol. Aș fi putut să scriu despre asta pentru Vanity Fair. Lui Graydon i-ar fi plăcut la nebunie. Hugo habar n-avea cine era Graydon. Dar, bazându-se doar pe declarația Amandei, era sigur că nu-i era agreabil. — Am crezut că nu mai scrii, a testat-o el pe nevastă-sa. Ai spus că renunți la carieră pentru cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
Rosa și alimentele solide? Doar n-o să te pună să muncești ca o sclavă ca să-i prepari tot ce mănâncă din... grădină? Doamna Duffield a înghițit și și-a dus o mână la gât. — Sigur că nu. În realitate, Alice habar nu avea ce voise să spună Jake. Sau ce-ar fi putut să însemne alimente solide. Fusese mult prea obosită ca să se gândească la asta. Dar nu puteau să fie mai rele decât chinul agonizant și fără sfârșit al alăptatului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
de cărucioare de ultimă generație, împinse de mame elegante, și acoperite, desigur, cu copertine de plastic eficient atașate, trecea în șir constant pe lângă el, lovindu-l. Hugo își închipuia ce tablou neinspirat reprezenta el pentru respectivele mame. Bâjbâind, mototolit, neavând habar de nimic, crud chiar, nerăbdător uneori cu Theo care urla ca lovit de streche din cauza ploii cu care nu era obișnuit. Aceasta era esența inutilității paterne. Un bărbat, pentru numele lui Dumnezeu. Încercând să aibă grijă singur de un copil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
cu mâna Barbarei când aceasta a trecut în goană pe lângă el îndreptându-se spre ieșire. —Pot să-ți dau un sfat? a gâfâit ea oprindu-se brusc. — Da, te rog, a răspuns Hugo umil. Câte vrei. După cum vezi, n-am habar de nimic. — Eu aș veni fie cu o jumătate de oră mai devreme, fie cu o jumătate de oră mai târziu. Asta dacă vii cu mașina. Altfel n-ai nici o șansă. Nu când ai de-a face cu mamele alea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
apucat să-i adune fulgii de Weetabix 1 de pe revere. Era un gest mult prea intim pentru ora aceea matinală - de fapt, pentru orice oră. Și Django e aici, a spus ea. Asta când nu stă acasă din cauza conjunctivitei. Hugo habar n-avea ce era aia conjunctivită. I se părea că sună ca numele unui jucător de tenis est-european. Și-a privit ceasul. —Uite ce e, Laura, oricât aș vrea să rămân aici toată ziua și să stau de vorbă... —Trebuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
avea față de Alice, lui Hugo îi venea greu să nu fie impresionat de acest fapt. Nici nu era în stare să-și închipuie pe lângă câte femei - și câți bărbați - cu copii în portbebeuri nu trecuse pe stradă fără să aibă habar că era martorul unei mari realizări. Primele lui eforturi, chiar de a asambla portbebeul, ca să nu mai amintească și de acelea de a-l așeza pe Theo în el, se soldaseră cu un copil urlând și cu el în pragul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
pe care i-o treziseră lacrimile ei și nici măcar faptul că aprecia felul în care arăta Alice. Era vorba de faptul că, în mod clar, Alice știa cum să aibă grijă de un copil. Iar el, pe de altă parte, habar nu avea. Oare Alice n-ar fi putut să-l ajute? Ar cam trebui să plec, a spus ea. Alice a pus mâna, protector, peste copilul din portbebe. Hugo își storcea creierii în căutarea unui pretext ca s-o oprească
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
ar fi vrut așa ceva? Date fiind relațiile ei cu Amanda, era surprinzător că încă mai era acolo. Hugo a arătat cu mâna spre cărți. —Tu pe care ai cumpăra-o? Dacă ai fi un părinte de rahat, care n-are habar de nimic, e complet deznădăjduit și greșește înfiorător în tot ceea ce face? Când a terminat fraza, zâmbetul lui Hugo aproape că se stinsese. Nefericirea, confuzia, teama și lipsa de somn din ultimele zile și nopți îl ajunseseră. Spre groaza lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
pare rău, i-a răspuns Hugo clătinând din cap. Și chiar că-i părea rău. Îi părea rău că trebuia să se resemneze și să accepte toți anii care aveau să urmeze și în care el n-avea să aibă habar cum să se descurce cu Theo. Îi părea rău că trebuia să accepte o viață de nopți nedormite, de teamă de separare și, desigur, de încercări rizibile de a schimba scutecele copilului. Apoi Hugo a observat ceva mic și maro
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
au umflat în semn de dezgust. Alice s-a gândit că arătau de parcă erau pe cale să explodeze. Știi, a întrebat-o Joss, că emisiile de carbon de la avioanele transatlantice anulează toate eforturile tale de reciclare? — Ăăă..., a început Alice care habar nu avea. — Înainte de OGFO, a întrerupt-o Joss, petreceam vacanțe în care mergeam pe jos. Și chiar și atunci când nu luam decât trenul tot trebuia să plantez măcar un copac într-o pădure tânără ca să pot să neutralizez tot dioxidul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
ceea ce se petrecea înăuntru. I-ar fi plăcut ca încăperea de schimbat copiii să fi avut o fereastră din sticlă transparentă, ca să vadă și el cum se proceda. Câte ar fi avut de învățat și el, și ceilalți tați care habar nu aveau de nimic! Ar fi trebuit poate să scrie o sugestie în acest sens pe unul din fluturașii pentru propuneri de la intrarea în magazin; pe de altă parte, își dorea într-adevăr o vizită din partea poliției și a serviciilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
scrie că livrarea se face la Fitzherbert Place, nr. 4. —Dar ce-i aici? Curierul a aruncat o privire pe tabel. Problema cu hârtiile astea e că niciodată nu înțelegi scrisul... a, ia uite! E o Scorbură Ascunsă. —O ce? — Habar n-am. O Scorbură Ascunsă. Dar ce-o fi asta... Hugo încerca să-l audă pe Theo. Dar nu auzea nimic. Cu siguranță că fii-su ajunsese deja la jumătatea scării. Sau zăcea în capătul lor sub forma unui morman
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
da, i-a răspuns Hugo vioi privindu-i cum pășeau cu grijă printre dărâmături. Cei doi discutau cu voce scăzută, surâzându-și nesiguri unul altuia. Hugo s-a uitat la ei cu un dispreț compătimitor. Era limpede că nu aveau habar de nimic. Aici am putea să facem bucătăria, a zis fata plină de speranță la un moment dat, arătând cu mâna un petic de pământ stâncos, despre care Hugo știa cu siguranță că ascundea o gură de mină. Nu știu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
te-ai mai întors la birou. L-au cumpărat? —Ăă, nu prea. A urmat o tăcere de rău augur. După care s-a dezlănțuit furtuna. —Nu-mi vine să cred, a tunat Neil. Ăia doi erau ținte sigure. Nu aveau habar de nimic. Ar fi cumpărat absolut orice. —Ei, în final, s-a dovedit că nu era ceea ce căutau. Pe dracu’! Ai făcut-o de oaie, Fine. Și unde pizda mă-tii ești acum, dacă-mi permiți să te întreb? —La
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]
-
gonadele aricilor-de-mare. —Ce? —E un ingredient crucial pentru cremele de corp. Doamne, Hugo! Tu chiar nu știi nimic? La încheierea convorbirii, Hugo s-a trezit uitându-se nu la trăsăturile rânjite ale Shaunei, ci la cele furioase ale lui Neil. Habar nu avea de când stătea șeful lui acolo. —Ascultă, Fine, a zbierat el. Îți mai dau o ultimă șansă. Vreau să te duci, în după-amiaza asta, să faci o prezentare pentru un apartament dintr-un proiect urban nou, care se numește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2086_a_3411]