1,860 matches
-
capacitat pentru a transpune această pagină coregrafică de excepție la cele mai înalte cote ale expresiei artistice. Deși despre acest balet s-a mai scris, revederea sa, după mai mulți ani, ne-a determinat să medităm mai adânc la construcția ideatică a acestei partituri. Putem afirma din perspectiva unui cunoscător vechi al artei dansului și mai ales al esteticii baletului românesc, de-a lungul a peste 50 de ani, că Ioan Tugearu se impune ca un maestru coregraf reflexiv, plin de
O seară de balet de neuitat la Opera Națională București by Mihai Alexandru Canciovici () [Corola-journal/Journalistic/2638_a_3963]
-
imaginația se autocontrolează. Pe Maiorescu nu l-au interesat postumele (dăruite Bibliotecii Academiei, cum se știe, într-o ladă niciodată deschisă de către critic); în ele era un Eminescu nefinisat, a cărui voință nu se impusese pînă la capăt, uneori confuz ideatic și mai mereu nedisciplinat formal. Ibrăileanu și Chendi împărtășeau aceeași perspectivă critică și chiar și Vianu în eseul din 1926. Descoperirea postumelor (și publicarea lor, mai ales în ediția Perpessicius) a schimbat complet acest punct de vedere. Mai întîi Călinescu
Pluralitatea poeziei eminesciene by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/15600_a_16925]
-
elită" ajunși și ei șomeri. Prezent la ultimele ediții cu spectacole memorabile, Teatrul de Cameră din Budapesta, a cîștigat premiul ex aequo pentru Hoții - Schiller actualizat de către Alföldi Róbert. Cu tot balastul expozitiv, reprezentația incită prin felul în care exaltarea ideatică proprie curentului "Furtună și avînt" a fost convertită hard la cotidianul sordidului fizic, psihic și metafizic prin creațiile actorilor Horváth Lili, Stohl András, Laszlo Zsolt. Pe cît de diferite, pe atît de înrudite au fost trei spectacole cu o încărcătură
Descoperind AMERICI cu Andrei Șerban by Irina Coroiu () [Corola-journal/Journalistic/16988_a_18313]
-
orice adevăr trebuia să aibă duritatea și rezistența eternității, devenind imuabil ca Decalogul. După dispariția lui, s-a înfiripat un curent de contestare a dogmei, oprit însă în stadiul declarativ. Domina teama că dacă se mișcă o cărămidă din turla ideatică, se prăbușește tot templul. Doar Hrușciov, cu spontaneitatea lui țărănească, greu de controlat, a pus întrebarea: „Dar partidul poate fi mai breaz decât oamenii care îl compun?“ Ideea eclatantă ascunsă în dosul acestei „nedumeriri“ a fost preluată, la un moment
Evocări din „prima fază“ by Dumitru Popescu () [Corola-journal/Journalistic/2472_a_3797]
-
mulți dintre puștanii Timișoarei ar trebui să meargă acolo să învețe ce anume înseamnă arta graffiti (atenție, însă, locul e foarte periculos din cauza mașinilor). Aici se pot vedea câteva tablouri (canvas), unele bine realizate din punct de vedere artistic și ideatic. Nu mai sunt puștanii care s-au trezit cu un spray în mână, ci maeștri. Nici nu e de mirare în- tr-un oraș unde există totuși un liceu de arte plastice și o facultate în domeniu. În acest context, trebuie
Agenda2005-04-05-senzational4 () [Corola-journal/Journalistic/283315_a_284644]
-
meta)literar și publicistic. Foarte interesant ni s-a părut articolul lui Alexandru Matei, intitulat Dreapta-stânga sau (de fapt) Antici-Moderni? Semnul de întrebare pus la final are numai rolul de a îndulci concluzia demonstrației trasate. Pentru agerul eseist, adevăratul conflict ideatic (ca să nu spunem ideologic) nu se poartă, la noi, între dreapta și stânga, ci între "conservatorii raționaliști și libertarieni (în gândire) deconstrucționiști. Este, de fapt, vorba despre o nouă ediție a disputei dintre Antici și Moderni. A-i condamna pe
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/9321_a_10646]
-
aștepare, folosindu-se adesea de paradox, de fraze tip focuri de artificii, unele ambigue, altele precise, definitive. Problema este însă cumva ca la fotbal: degeaba joci bine, dacă nu marchezi. Textele lui M. Mihăieș se propun ca texte cu miză ideatică, nu sunt jucăușe texte „de plăcere”, și totuși, „Ideea” pe care o presimți născându-se se disipează, iar finalul, fie că e vorba de capitolele luate separat sau de cartea în ansamblu - și mă refer atât la Cărțile crude, cât
Ce rămâne? by Raluca Dună () [Corola-journal/Journalistic/4209_a_5534]
-
forță ale unui lirism răscolitor și grav, impunând prin autenticitatea trăirilor, ca și prin fermitatea articulării lor într-un univers poetic coerent. Erosul, natura, tribulațiile ființei umane sau Divinitatea constituie arealul tematic al acestei cărți de o percutanță metaforică și ideatică remarcabilă. Versurile transcriu un hieratism al gesturilor impalpabile, o mistică sui-generis a unor stări existențiale expurgate de orice imixtiune a realului impur. Accentele aglutinante ale unei materialități opresive sunt topite într-o retorică a diafanității, iar meditația asupra ființei și
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/4723_a_6048]
-
nu mi se pare convingător. Dar acestea sunt defecte minore într-un documentar major. Sunt absolut de acord cu afirmația lui Alex Leo Șerban cum că Marele Jaf Comunist este unul dintre cele mai inteligente filme românești. Trecând la "conținutul ideatic și informațional" al peliculei, din punct de vedere istoric ea spune răspicat lucruri care trebuiau spuse, "adevăruri de nișă" și care sunt mult mai percutante în context. Faptul că "destalinizarea" României impusă de Moscova a fost una falsă, concretizată în
Șase personaje în căutarea unui jaf by Alexandra Olivotto () [Corola-journal/Journalistic/11287_a_12612]
-
sculptură sau desen, ci în dezbatere intra sensul care se dă acestor genuri, faptul de a le stoca într-un univers finit în spațiu și stopat în timp, sau de a le reconstrui, de a le redimensiona expresiv, formal și ideatic în funcție de provocările vieții de astăzi care nu este prin nimic mai puțin reală și mai puțin autentică decît oricare alt moment deja istoricizat. Dan Perjovschi, de pildă, s-a prezentat chiar cu un asemenea gen ,,tradițional", adică a expus ,,desene
Bienala de la Venetia (II) by Pavel Șușară () [Corola-journal/Journalistic/17787_a_19112]
-
generos, câtă vreme despre tragicul prizonier Cocrișel nu se suflă o vorbă. Neajunsul e unul de concepție. Această Istorie (ca și aceea a lui Eugen Negrici disimulată în Literatura română sub comunism) pare să fie una fundamental narativă. Nici o structură ideatică nu întrece, aici și acolo, pofta de povestire a autorilor. Paragrafele cu alonjă teoretică (cele mai multe extrase de Manuela Tănăsescu din Paul Zumthor) nu sunt filtrate de vreo conștiință analitică. În schimb, pasajele provenite direct din textele vechi au parte de
O istorie promițătoare by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/6989_a_8314]
-
și îi asigură cercetătorului o cale originală de acces spre miezul subiectului. Adrian Tudurachi lasă deoparte sistemul sau construcția teoretică și explorează relația imediată, practică, a lui Dragomirescu cu literatura, fiind convins că "unificarea întregii cariere a criticului în jurul construcției ideatice, ca efort consecvent orientat spre elaborarea unui sistem, a fost o alegere perdantă pentru descifrarea proiectului dragomirescian" (p. 14 în teză). Gustul criticului, judecățile lui pot da o altă imagine asupra activității sale, sortită altfel unor clișee în aprecierea de
Impasul lui Mihail Dragomirescu by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10136_a_11461]
-
și târzie declarație de iubire făcută unuia dintre dascălii care, la vremea respectivă erau coșmarul elevilor Mircea Eliade și Alexandru Paleologu (din cauza culorii părului, era poreclit în școală "câine roșu"). Textul lui Alexandru Paleologu nu produce mari revelații estetice sau ideatice, dar copleșește prin formidabila sa forță empatică. Fiecare dintre noi purtăm în suflet culpa, mărturisită sau nu, de a nu le fi arătat unor persoane cărora le datorăm multe în devenirea noastră (fie și prin contraopțiune) - bunici, părinți, profesori, maeștri
Monografia unei stări de spirit by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8756_a_10081]
-
ce, în care asistăm fascinați la destructurarea valorilor, la triumful necondiționat al prostiei agresive, al imposturii, al trivialității și al parvenitismului, o carte precum Tabloul de absolvire, de Mircea Gelu Buta, lipsită de valențe artistice deosebite și fără mari ambiții ideatice, are meritul de a scoate pentru o secundă la lumină copilul ascuns în sufletul fiecăruia dintre noi. Citind-o, nu se poate să nu-ți pui întrebarea: "Dumnezeule, ce întâmplă cu viața noastră?"
Monografia unei stări de spirit by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/8756_a_10081]
-
Muzică „George Enescu.” De o condiție artistică superioară, interpretarea a fost vie, puternică, vibrantă și neîncetat evocatoare. Am văzut în Georgeta-Ioana Iordache nu numai o instrumentistă de certă performanță, ci și o prezență scenică în măsură să potențeze imbucurător efectul ideatic și de viață dintr-o partitură sau alta. Sunetul său nobil, distinct, și cu densități diamantine este plasat la înălțime, și aici nu este nicidecum vorba de registrul instrumental. Georgeta-Ioana Iordache, evoluează cu vioara sa într-un permanent flux de
Tinere?e ?i adev?r by Mircea ?tef?nescu () [Corola-journal/Journalistic/84211_a_85536]
-
dezechilibru comunicațional tocmai prin această discrepanță ușor sesizabilă dintre proiecția ideală sau modelul utopic și comunica rea plină de constrângeri, axată pe inegalitate și valori negative, întâlnită permanent în sfera publică. Tot în această secțiune sunt recapitulate, ca și coloratură ideatică, câteva forme de translare discursivă, made secolul XX, când cultura veacului abandonează într-un con de umbră filosofia (de fapt, aici avem tendința postmodernă) și se reorientează către semiotică și lingvistică, autoarea referindu-se la teoria semnelor, a lui Ferdinand
Editura Destine Literare by EUGENIU NISTOR () [Corola-journal/Journalistic/101_a_258]
-
de operă și multimedia al Universității Naționale de Muzică din București, prezența solistică a fagotistei MARIA CHIFU s-a conturat din primul moment sentențială în figurarea pieselor muzicale din program, cu o nobilă evoluție artistică și scenică, de puternic impact ideatic și în care performanța strict instrumentală era subsumată personalității sale impetuoase, profunde, prevestitoare și creatoare. Am ascultat în această interpretare Icar pentru fagot și bandă - fragment din spectacolul Icarynt de Diana Rotaru, Satye II pentru fagot solo de Violeta Dinescu
Recitaluri ... de fagot by Mircea ?tef?nescu () [Corola-journal/Journalistic/84082_a_85407]
-
și Carmen Coțofană, pe linia ei personală, își construiește treptat un univers complex, căruia îi aparține. Alegerea ei ca partener de dialog creativ a fost inspirată. Nu multe persoane i-ar fi putut da Vavei Ștefănescu replica corespunzătoare întregii încărcăturii ideatice a creațiilor sale. „Trupul (meu) tinde să fie o arhivă: o arhivă virtuală” - ne spune coregrafa. Și continuă: „Ce faci cu toate lucrurile astea adunate aici? La un moment dat îți vine să te scuturi de ele, dar nu poți
La urma urmei by Liana Tugearu () [Corola-journal/Journalistic/5622_a_6947]
-
ale unui text vechi trebuie să ne "transpunem" în realitatea care l-a produs și pe care, apoi, s-o aducem cît mai "vie" sub ochii noștri și este evident că singura călăuză în acest demers de reconstituire al eșafodajului ideatic poate fi numai "istoria". Ca să înțelegem mai bine să ne oprim asupra cîtorva exemple: astfel, după cum subliniază Zumthor, în literatura franceză se remarcă absența persoanei autorului, je nu are o valoare cu adevărat autoreferențială pe planul discursului. El se substituie
Cum să învii un "text mort" by Manuela Tănăsescu () [Corola-journal/Journalistic/7994_a_9319]
-
apoi în Bucovina contemporană, cu tot cu ceea ce Michel Foucault va numi, mai tîrziu, "rețeaua de formule discursive". Pretenția lui Franzos de a practica o poetică a "tipurilor" în descendența lui Goethe nu constituie, în consecință, decît o infatuată iluzie. Acele "constructe" ideatice, de care vorbesc exegeții săi, teze pe care se mulțumește să le ilustreze obsesiv în propriile texte, coincid cu așa-numitele "Bilder im Kopf", "imagini înrădăcinate" în creier, ce preced percepția directă a realității și o influențează pînă la manipulare
Ce ar fi putut învăța și n-a învățat Karl Emil Franzos din estetica lui Goethe by Andrei Cornea () [Corola-journal/Journalistic/16441_a_17766]
-
un nume ce sfidează inepuizabilele resurse retorice ale foarte vocalului parlamentar Varujan Vosganian: Cartea șoaptelor. Apoi, prin momentul apariției. Este incredibil cum acest roman, probabil cel mai consistent publicat în literatura română de după căderea comunismului, de o densitate epică și ideatică impresionantă (pe întinsul celor 520 de pagini cititorul nu are nicio clipă de respiro) a apărut la doar câteva luni după ce autorul său a părăsit foarte solicitantul post de ministru de finanțe. Pentru că, orice s-ar spune, portofoliul de ministru
Un Pateric armenesc by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/6950_a_8275]
-
idei și imagini mai mult sau mai puțin notorii (de obicei, mai mult), care îl plasează în plin postmodernism. Lectura în cheie postmodernă mi se pare cea mai profitabilă pentru textele acestui poet greu de înseriat. Prin retorică, imagistică și ideatică versurile sale trimit cu gândul spre Ioan Alexandru, Ion Gheorghe, dar și Nichita Stănescu sau Lucian Blaga. În alte poeme sunt citați direct sau parodiați discret poeți precum Bacovia, Villon, Mallarmé, Baudelaire. Numele maestrului admirat poate străbate meteoric pagina, înnobilând
Intimism viforos by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7644_a_8969]
-
exemplu îl poate constitui cronica literară consacrată romanului lui Nicolae Breban Ziua și noaptea: " Romanul acesta al lui Nicolae Breban este, dintre toate ale sale, cel mai lipsit de materie epică, de "întâmplări", mizând până la riscul destrămări construcției pe tensiunea ideatică, pe suflul vizionar ce ar fi să-i susțină discursul intelectual de nimic stăvilit. Nimbat de aura poetică brebaniană acest discurs este și minat de ariditate, în multe porțiuni, de repetări și de stângăciile stilistice niciodată plivite." Cu aceeași fermitate
CONSECVENȚĂ ȘI BUN-GUST by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16979_a_18304]
-
felul acesta. În a doua parte - și mult mai pe scurt decât în prima parte - aș vrea să explic titlul puțin șocant pe care l-am dat acestei conferințe. În timp ce în prima parte a titlului este vorba, evident, de cenzura ideatică, ideologică uneori, în cea de-a doua este vorba mai ales de cenzura economică, dar care devine, în anumite cazuri, cenzură pur și simplu. Înainte de asta, aș vrea să spun, însă, că cenzura de dinainte avea și consecințe, greu de
De la cenzura ca formă de libertate la libertatea ca formă de cenzură1 by Ana Blandiana () [Corola-journal/Journalistic/4986_a_6311]
-
nu a reprezentat, cel puțin în ultimele scrieri, o tentație pentru autor - ceea ce ar putea părea paradoxal dat fiind că discutăm despre un estetician. Chiar dacă eseurile sale nu se sustrag totuși anumitor întorsături stilistice, aflate mai mereu la dispoziția celor ideatice, miza lor constă totuși în încărcătura de specific și de relief pe care o aduc, în caracterul inconfundabil al textului - poate tocmai de aceea cadru ideal al unui stil puternic (în măsura în care discutăm despre stil ca despre o marcă a identității
Lupta eruditului cu sub-înțelesurile by Dorin-Liviu Bîtfoi () [Corola-journal/Journalistic/14459_a_15784]