1,630 matches
-
secundelor într-o bucurie extrem de mare, ca atunci când realizezi ceva neașteptat, sau întâlnești pe cineva foarte drag. Ți se schimbă ritmul bătăilor inimii și culoarea pielii. Când a văzut că eu pășesc pragul în sărăcia lui și prin prezența mea izgonesc singurătatea din viața lui, fie și pentru câteva minute, a devenit altul. Momentul a fost pentru el o clipă de eliberare din carapacea singurătății. În casa lui intrase o rază caldă ce-i mângâia sufletul, precum primăvara când razele soarelui
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
la această întrebare necesita și mai multă prudență - dar îl uluia pe Gosseyn. Era esențial ca dictatorul să fie într-o stare de spirit care să-l facă să se gândească și chiar să antreneze niște negocieri de pace. Enro, izgonit de pe planeta sa natală, iar sora lui fiind în puterea inamicului, va avea un motiv serios să facă pace în exterior, pentru a se putea concentra asupra recuceririi puterii în propriul imperiu. Crang, acest tip stupefiant, găsise efectiv un mijloc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
să-mi iasă în întîmpinare la gară, după obicei, și cum, negăsind-o, am suferit, m-am dus, cu toată umilința, să o văd. Mi-a trimis prin Helene câteva rânduri mânioase (după ce am sunat de mai multe ori.) Mă izgonea. Scrisoarea se termina cu: Pentru că ești un om care nu se poate ține de cuvânt, totul s-a terminat între noi". Astfel de scene grozave s-au mai petrecut, dar acum am priceput că a vorbit adevărat. Aveam intuiția de
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
să ajungă mare cum e azi. Iar apoi, aproape imediat după ce fuseseră răsplătiți cu ranguri și castele, au fost arestați pentru te miri ce greșeală neînsemnată și condamnați la moarte sau alungați în surghiun. În final, acest senior veninos întotdeauna izgonește pe cineva. — Tăcere! Nu-ți permit să vorbești cu atâta lipsă de respect despre Seniorul Nobunaga! Ieși afară! Imediat! În momentul când Mitsuharu, înfuriindu-se în sfârșit, îl muștrului pe Dengo, din grădină se auzi un sunet slab. Era greu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
său caracteristic, atent, cântărindu-i posibilitățile de aplicare, reacțiile publice de așteptat și riscurile unui eșec. Ca o muscă ce revine mereu oricât de des ar fi alungată, planul devenise o obsesie pe care Mitsuhide nu și-o mai putea izgoni din minte. În sufletul lui se strecurase un coșmar, umplându-i cu otravă tot trupul. Își pierduse deja puterea de a judeca rațional. În toți cei cincizeci și patru de ani ai săi de viață, Mitsuhide nu se bazase niciodată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
dacă bolșevismul nu ucisese credința, atunci, în '40, poate că vechea Icoană a Rusiei Pravoslavnice încă dăinuia în zilele noastre. Sau, în orice caz, ar fi putut să reînvie. Așa că bietul lor suflet, refugiat în Vechiul Regat precum odinioară sufletele izgonite de Revoluția bolșevică în Emigrația Rusă la Paris și în alte mari orașe din Europa, avea de ce să se agațe. N-a fost însă nevoie. Copiii lor erau aici, deveniseră români sută la sută, și ele nu puteau să se
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
Se cânta în draci Oci ciornîie și atâtea altele, precum Cijîk-pijîk, gde tî bîl? Na fantane vodku pil... Și basarabencele ceva mai în vârstă chiar își imaginau piața publică din centrul orășelului patriarhal, pe vremea când Țarul încă nu fusese izgonit, unde bețivul tradițional se lua la întrecere cu scatiul într-ale băutului, amator și el de vodcă, și lumea ieșită în stradă o ținea într-un cântat și o veselie, cu pupături fierbinți și îmbrățișări amicale. 1 Doamna Cherteșan Tudosia
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]
-
pătrățoase, dar având la mijloc un cerc de sticlă. Erau și fotolii cubice cu rotițe, evident asortate cu măsuța, îmbrăcate în huse oribile de vinilin caramel. Erau dispuse în chip ciudat, într-un colț al camerei, ca și cum ar fi fost izgonite de măsuța de cafea. La finalul unei pauze prea lungi, Margoulies spusese: — M-am gândit să trec pe la tine și să mă uit puțin la bandaj, John. Era excesiv de grijuliu. În mod ciudat, și Bull era suspicios. — Ar fi trebuit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
mâna, dar bunica, de parcă nici n-ar fi auzit, s-a uitat la mama și i-a șoptit să-i fie rușine, cum de-a îndrăznit să se-arate acolo, dacă ar fi după ea, ar scuipa-o-n față, izgonind-o din sală, la care mama i-a zâmbit bunicii, zicând că-i pare bine că bunica-i sănătoasă și că se bucură s-o vadă, iar dacă vrea, n-are decât să facă scandal, aici, în văzul tuturor, bunicul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2148_a_3473]
-
pairii principali , lăsându-i pe ceilalți să se înfățișeze singuri , pe maăură ce evenimentele îi vor aduce în scenaî. Începem, deci, cu Orlando . ORLANDO Milon sau Milone , un cavaler de familie mare și înrudit de aproape cu Carol Magnul , fusese izgonit din Franța și excomunicat de Papa pentru că se casatorise în taină cu Berta , sora împăratului . După o pribegie lungă și plină de suferințe , umblând pe jos ca niște cerșetori , Milon și soția sa au ajuns la Sutri în Italia , unde
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
lui Carol Magnul. Astfel Rinaldo era nepotul lui Carol Magnul și vărul lui Roland. Atunci când Rinaldo atinse vârsta la care putea lua armele, Roland era vestit pentru luptele sale cu sarazinii, pe care Carol Magnul și vitejii săi cavaleri îi izgonise din Franța. Faima lui Roland aprinse în Rinaldo o nobilă râvnă. Nerăbdător o porni în căutarea gloriei. Intr-o zi pe când rătăcea prin împrejurimile Parisului, a văzut, la un momentdat ,în marginea unei păduri, legat de un copac, un cal
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
sa era exagerată de răutatea lui Gano, duce de Maganza, un vrăjmaș plin de rea credință al lui Rinaldo și al întregii sale case. Intr-o vreme, Rinaldo își atrase mânia împăratului într-o asemenea măsură, încât acesta l-a izgonit de la curte. Ne mai nădăjduind să obțină iertarea suveranului, Rinaldo trecu în Spania și intră în serviciul regelui sarazin, Ivo. Frații săi: Alarde, Ricardo și Ricciardetto, l-au urmat și toți patru l-au slujit pe acest rege cu atâta
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
aproape cu neputință de cucerit. Clădit din piatră albă și situat în fruntea unui promontoriu de marmură, castelul strălucea ca o stea, iar Ricardo îi dădu numele de Montalban. Își aduna aici prietenii, dintre care mulți erau ca și el izgoniți de la curtea împaratului, și țăranii le aduceau plocoane în schimbul protectței pe care castelul le-o asigura. Numai că, unii dintre oamenii lui Rinaldo erau certați cu lege și câteodată proviziile aduse nu prea ajungeau, astfel că Rinaldo și garnizoana sa
AVENTURI ALE PAIRILOR De la curtea lui Carol cel Mare sec.al VIII-lea e.n. by Thomas Bulfnich () [Corola-publishinghouse/Imaginative/349_a_559]
-
meu. Laptele la cutie, pus pe pervazul ferestrei și saltelele duble, jilave, întinse pe jos, le ajută să crească tot mai voinice pe zi ce trece. Ce-i drept, erau firave la început, dar nimeni n-a încercat să le izgonească, și-apoi ele sunt obișnuite cu terenul nesigur, cu viața precară. Necesitatea istorică e implicată aici. Dar și necesitatea isterică. În timp, toate gurile bărbaților vor deveni gazde pentru sulele bărbaților. O vom face într-o bună zi și, dintre
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
coloane de cifre, recalculezi, transpiri fără să știi de ce, ești mut. Surd. Nu ai voie să greșești. Orice gând străin de ceea ce faci te destabilizează. Uitarea. În afara cifrelor. Nițel dobitoc. Parțial amnezic. Fără trecut, perfect. Degeaba. Te năpădesc gândurile. Le izgonești. Rămân imaginile. Aburite. Tot mai depărtate. Tot mai apropiate. Identice. O singură imagine. Biroul. Cubul privit din interior. 85 3 46! Ai început să o iei razna. Revii, muncești pentru a repara. În cub, eroarea este interzisă. Cineva / ceva îți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
Olga arboră o mină de călugăriță căzută în păcat. Tu nu știi, fiindcă nu ți-am spus niciodată, că după întâlnirile noastre, de-a lungul timpului, te luam acasă cu mine, te culcam alături, te dezmierdam. Cum poți, Alex, să izgonești o ființă care a trăit și trăiește pentru tine? Numai pentru tine? Cum? - Ar fi o mare greșeală, Olga, dacă noi doi ne am uni sub același acoperiș. Eu nu sunt făcut pentru tine, cum nici tu nu ești pentru
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
adică autorii știuți și oculți, autori ai genocidului național (camere de anchetă nu erau numai în instituțiile propriu-zise ale Ministerului de Interne, erau peste tot, la subsolurile blocurilor cu magazine la parter, în casele particulare din care proprietarii au fost izgoniți, etc., etc)... Se știe că numărul arestaților depășește un milion, arestări cu acte peste 115 mii, că numărul victimelor depășeste statisticile că nu toți oamenii asasinați au fost înregistrați. Morți n-au fost numai cei executați prin împușcare sau schingiuiri
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
profund drama până la descumpănire, și până la plecarea ei din această lume a incertitudinilor, contrastelor... Multe sunt documentele din această carte și, mai ales, pe acestea le poartă în inimă ca pe un rai din care nimeni nu-l poate izgoni. Din iconografie nu lipsește nici imaginea regelui Mihai I, cel care i-a anulat primirea Ordinului “Mihai Viteazu“ (1947), alături de stema țării și Imnul regal, pe care-l cântam la 10 Mai și la toate serbările școlare și din care
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
transcendent. Prin și între cărți, intelectualul se aprinde ca un bec învingător al umbrelor, incertitudinilor, temerilor, întunericului... Cărțile au o putere fascinantă pe care ecranele electromagnetice, oricât de colorate, de guralive și de dimensionate, n-o pot avea. Imaginile se izgonesc unele pe altele, ca și vorbăria, care te privează de reflexie, de tonifiere a proceselor și facultăților cerebrale, făcându-te un spectator, un înregistrator pe termen scurt a ce vezi și auzi. Vederea invadată de imagine cultivă o gândire concretă
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
Lovișteanul, Episcop-Vicar al Arhiepiscopiei Râmnicului, cel care a fost și moderatorul acestei dezbateri. În deschiderea manifestării, Mitropolitul Moldovei și Bucovinei a vorbit despre efectele decretului, așa cum le-a văzut în timpul copilăriei, având în curtea părintească două rude ce au fost izgonite din mănăstire în 78 anul 1959. În cuvântul pe care l-a adresat celor prezenți, Preasfințitul Părinte Emilian Lovișteanul a mulțumit părinților și maicilor care au venit (ieri) pentru a fi mărturii vii ale grelelor încercări traversate în perioada comunismului
Bucurii sfinte în glasuri din cetate by Ierodiacon Hrisostom Filipescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/462_a_1113]
-
se încredințase viața lui. Era un gând insuportabil și Împăratul îl alungă. Alunecând în somn, își spuse că existau spioni și informatori care aveau să-i spună adevărul. O să aibă el grijă de asta. Scurta frază a lui Callistus fu izgonită într-un colț al memoriei. Callistus n-a mai adus vorba despre toate acestea. Împăratul se însănătoși cu iuțeala tinereții. După câteva zile, citind scrisorile venite de la Alexandria, Callistus îi spuse: — Privește, Augustus. Era o reclamație împotriva lui Arvilius Flaccus
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
În jurul mașinii, o baltă imensă de clăbuci albi se făcea una cu cimentul ud. Capitolul 18 Pe autostradă nu era trafic. Pentru întâia oară de la externarea mea, străzile erau goale, ca și când epuizantele acte sexuale dintre Vaughan și Catherine ar fi izgonit pentru totdeauna vehiculele. În vreme ce conduceam mașina spre imobilul nostru din Drayton Park, felinarele stradale iluminau fața adormită a lui Vaughan, abandonat pe bancheta din spate, cu gura desfigurată de cicatrice deschisă ca aceea a unui copil pe spătarul îmbibat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
și de preț”. Avem, așadar, o imagine a tradiției dinamice, „explorate” (inovate) fantezist, deopotrivă arheologic și genuin-prospectiv: un altfel de „primitivism” modern, pus într-o surprinzătoare analogie cu cazul dramaturgului irlandez John Millington Synge, „pe care poetul Yeats l-a izgonit din Parisul unde se irosea în frămîntări sterile tocmai în insulele Aram”; acolo, în contact cu „graiul, închipuirea și obiceiurile pescarilor”, talentul lui Synge și-a găsit expresia... Refuzînd deopotrivă „exclusivismul poporanist”, ruralist (clamat de tradiționaliști), și exclusivismul citadinist (clamat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
pornografice „în decursul veacurilor”, cu texte de Margueritte Crissay sau Cassanova, care „vor duce tirajul nostru la 2.000 de exemplare” (publicația avea doar cîteva sute). Cu o precizare semnificativă: „În celelalte, vom continua, ca și pînă acum, să ne izgonim cetitorii”. Inutil să mai menționăm faptul că acel număr nu a mai apărut, ca de altfel și anunțatul volum de versuri al lui Ion Vinea, Moartea de cristal, despre care în nr. 63 aflăm că „un tiraj special va fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
intră vocea altui bărbat, care ne spune că doamna doctor Sara Lowenstein a fost ștacheta morală prin prisma căreia milioane de ascultători și-au judecat propria viață. A fost sabia de foc a Domnului, trimisă pe pământ pentru a-i izgoni pe făcătorii de rele și pe cei strâmbi din templul lui... Și vocea bărbatului se întrerupe și ea. Mona izbește din toate puterile în spătarul scaunului meu, zicând: — Nu e deloc amuzant! Predicatorii de la radio sunt oameni în carne și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]