2,054 matches
-
riscul transmiterii unor infecții virale și al inducției de anticorpi citotoxici. Transfuzia va fi întotdeauna precedată de administrarea de ciclosporina si (sau) azatioprina. c) evaluarea imunologica Se vor determina antigenele HLA A, B, C si DR, anticorpii anti-HLA și cross-match-ul limfocitelor T. Match-ingul HLA este mai ales important în cazul celui de-al doilea transplant. Prezența anticorpilor limfotoxici anti-HLA indică un risc mai mare de rejet și de reducere a supraviețuirii grefei renale și impune caracterizarea acestora (%, tip - IgM vs IgG
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
Poate determina întîrziere în reluarea funcției grefonului renal sau nonfuncționalitate primară a grefonului și afectează funcția și supraviețuirea pe termen lung a grefei. expresia IL-1, IL-2, IL-3, IL-6, TNFα și a IFNγ. În acest fel, toate etapele de activare a limfocitului T sunt inhibate. - Efecte non-specifice imunosupresoare: limfopenie prin redistribuția lor din compartimentul vascular în țesutul limfoid, inhibă migrarea monocitelor la locul inflamației. Efectele adverse: implică multiple organe și sisteme și sunt bine cunoscute (tabel 9). Datorită gravității acestora se încearcă
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
la efectele secundare. Mecanism de acțiune: - efectul lor imunosupresor se manifestă la nivel intracelular, unde se leagă de proteine citoplasmatice specifice și ulterior de calcineurină; - prin inhibarea calcineurinei este inhibată exprimarea unor gene responsabile de sinteza de citokine activatoare ale limfocitului T. În plus, ICN determină exprimarea TGFβ, citokină responsabilă de inhibarea expresiei IL2 și apariția fibrozei interstițiale renale. Formulări: Ciclosporina A. Se găsește sub două formulări: a. emulsie uleioasă (Sandimun®) a cărei absorbție este dependentă de secreția biliară și este
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
ai sintezei de purine - Micofenolatul de mofetil: Este un produs de fermentație a unor specii de Penicillium și compusul activ este acidul micofenolic. Mecanismul de acțiune este reprezentat de inhibarea sintezei de novo a purinelor, exercitând un efect selectiv asupra limfocitelor. Medicamentul nu este metabolizat pe calea citocromului P450 și nu interferă cu CsA. Este disponibil sub formă de capsule de 250 și 500 mg, doza standard fiind de 2 g/zi. Efectele adverse cele mai frecvente: - greață, vărsături - dispepsie și
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
perioada posttransplant este extrem de virulentă. Contactul cu o persoană infectată impune administrare de imunglobuline anti VZV, iar dacă se dezvoltă infecție manifestă se inițiază tratament iv cu aciclovir. Virusul Epstein Barr (EBV): este un virus ADN care infectează de obicei limfocitul B și determină la persoanele imunocompetente mononucleoza infecțioasă. La pacienții tramsplantați nu reprezintă de obicei o problemă importantă. Tratamentul cu CsA a fost implicat în predispoziția la infecții cu EBV datorită efectului de supresie al limfocitelor T citotoxice împotriva limfocitelor
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
care infectează de obicei limfocitul B și determină la persoanele imunocompetente mononucleoza infecțioasă. La pacienții tramsplantați nu reprezintă de obicei o problemă importantă. Tratamentul cu CsA a fost implicat în predispoziția la infecții cu EBV datorită efectului de supresie al limfocitelor T citotoxice împotriva limfocitelor B infectate cu EBV. Prezența infecției cu EBV a fost asociată cu un risc crescut de apariție al limfoproliferărilor posttransplant (PTLD posttransplant lymphoproliferative disease), mai ales cei care primesc doze repetate de anticorpi antilimfocitari. Virusul imunodeficienței
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
limfocitul B și determină la persoanele imunocompetente mononucleoza infecțioasă. La pacienții tramsplantați nu reprezintă de obicei o problemă importantă. Tratamentul cu CsA a fost implicat în predispoziția la infecții cu EBV datorită efectului de supresie al limfocitelor T citotoxice împotriva limfocitelor B infectate cu EBV. Prezența infecției cu EBV a fost asociată cu un risc crescut de apariție al limfoproliferărilor posttransplant (PTLD posttransplant lymphoproliferative disease), mai ales cei care primesc doze repetate de anticorpi antilimfocitari. Virusul imunodeficienței umane (HIV): impactul infecției
Nursing, nefrologie, urologie şi transplant renal: manual pentru asistenţi medicali by Adina Covic, Elena Scor ţ anu () [Corola-publishinghouse/Science/1774_a_92276]
-
o serie de cercetări experimentale prin care s-a demonstrat intervenția prostaglandinelor în reglarea răspunsului imun, modul de acțiune fiind multiplu. Concret, discutând despre SM trebuie avut în vedere că macrofagul este principalul producător de prostaglandine și acestea inhibă posibilitatea limfocitelor de a produce linfokine. Astfel, prostaglandinele intervin în reacțiile imunitare care au loc în SM. Sub influența prostaglandinelor celulele limfocitare T active ale unui subiect normal cresc până la nivelul unui bolnav de SM. Aspirina care inhibă prostaglandinele, administrată unui bolnav
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
în uleiuri reduce această rigiditate membranală. În lipsa uleiurilor din alimentație mielina sintetizată în organism este mai ușor atacată de noxe. Deasemenea, eliminarea acizilor grași nesaturați din structura mielinei o face mai vulnerabilă la atacul imun. Deficitul acestor uleiuri din membrana limfocitelor le face pe acestea mai puțin active față de atacurile virale. Dacă sunt studii multiple care susțin că un regim alimentar sărac în lipide are un rol pozitiv în evoluția SM, nu există studii experimentale și 22 clinice care să demonstreze
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
1. Imunitatea nespecifică este reprezentată de fagocitoză, procesul de digestie a microbilor de către micro- și macrofage. Microfagele sunt reprezentate de leucocite nucleate, neutrofile în special. Macrofagele sunt reprezentate de monocite. Monocitele sangvine au și rolul de a prezenta substanța antigenică limfocitelor, printr-un proces numit „peripolensis“. Ajunse din capilare în țesuturi prin diapedeză, monocitele se transformă în macrofage propriu zise. Acestor categorii de celule li se alătură celulele sistemului reticuloendotelial; celulele kuppfer din ficat, alveolocitele din plămân, macrofagele din peritoneu și
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
din peritoneu și splină, osteoclastele. Pe suprafața macrofagului există receptori pentru gruparea antigenică, receptori pentru complement [C3 b], receptori pentru gruparea Fc a imunoglobulinelor, pentru procesul de peripolensis, martori denumiți complex major de histocompatibilitate (MCH), prin care antigenul este prezentat limfocitului LT, receptori pentru imunoglobulinele E (ig E). Macrofagul, prin prezentarea antigenului la limfocitele LT sau LB, intervine și în imunitatea specifică. 2. Imunitatea specifică este cea dobândită pe parcursul vieții, odată cu contactul organismului cu antigenii și are drept substrat material limfocitele
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
receptori pentru complement [C3 b], receptori pentru gruparea Fc a imunoglobulinelor, pentru procesul de peripolensis, martori denumiți complex major de histocompatibilitate (MCH), prin care antigenul este prezentat limfocitului LT, receptori pentru imunoglobulinele E (ig E). Macrofagul, prin prezentarea antigenului la limfocitele LT sau LB, intervine și în imunitatea specifică. 2. Imunitatea specifică este cea dobândită pe parcursul vieții, odată cu contactul organismului cu antigenii și are drept substrat material limfocitele B și T. Limfocitele B au originea în măduva osoasă din celulele stem
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
limfocitului LT, receptori pentru imunoglobulinele E (ig E). Macrofagul, prin prezentarea antigenului la limfocitele LT sau LB, intervine și în imunitatea specifică. 2. Imunitatea specifică este cea dobândită pe parcursul vieții, odată cu contactul organismului cu antigenii și are drept substrat material limfocitele B și T. Limfocitele B au originea în măduva osoasă din celulele stem, sub influența unor factori specifici de proliferare clonală. Această celulă sușă sau stem se orientează spre linia limfocitară și trecând prin mai multe faze, la maturație devine
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
imunoglobulinele E (ig E). Macrofagul, prin prezentarea antigenului la limfocitele LT sau LB, intervine și în imunitatea specifică. 2. Imunitatea specifică este cea dobândită pe parcursul vieții, odată cu contactul organismului cu antigenii și are drept substrat material limfocitele B și T. Limfocitele B au originea în măduva osoasă din celulele stem, sub influența unor factori specifici de proliferare clonală. Această celulă sușă sau stem se orientează spre linia limfocitară și trecând prin mai multe faze, la maturație devine limfocite B, care vor
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
celulele stem, sub influența unor factori specifici de proliferare clonală. Această celulă sușă sau stem se orientează spre linia limfocitară și trecând prin mai multe faze, la maturație devine limfocite B, care vor popula organele limfoide secundare: splină, ganglioni limfatici. Limfocitul T își are originea în timus unde, pe parcursul dobândirii de markeri specifici diferiți, celulele stem orientate monoclonal spre seria T trec de la LT imature spre diferite tipuri de LT mature: LT helper, LT killer, LT citotoxic supresoare. Un mic număr
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
diferite tipuri de LT mature: LT helper, LT killer, LT citotoxic supresoare. Un mic număr de limfocite circulante provin direct din celula stem, nevehiculate prin timus și sunt numite celule natural-killer. Din punct de vedere al specificității răspunsului imun, LB - limfocitele B au rol de a forma anticorpi (Atc) iar LT - limfocitele T intervin în imunitatea mediată celular. Ambele tipuri de limfocite prezintă pe suprafața lor receptori și markeri. Limfocitele B au markeri imunoglobulinele IgM și IgD, ce joacă rol de
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
supresoare. Un mic număr de limfocite circulante provin direct din celula stem, nevehiculate prin timus și sunt numite celule natural-killer. Din punct de vedere al specificității răspunsului imun, LB - limfocitele B au rol de a forma anticorpi (Atc) iar LT - limfocitele T intervin în imunitatea mediată celular. Ambele tipuri de limfocite prezintă pe suprafața lor receptori și markeri. Limfocitele B au markeri imunoglobulinele IgM și IgD, ce joacă rol de receptori pentru antigeni (Atg), de asemenea receptori pentru porțiunea Fc a
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
celule natural-killer. Din punct de vedere al specificității răspunsului imun, LB - limfocitele B au rol de a forma anticorpi (Atc) iar LT - limfocitele T intervin în imunitatea mediată celular. Ambele tipuri de limfocite prezintă pe suprafața lor receptori și markeri. Limfocitele B au markeri imunoglobulinele IgM și IgD, ce joacă rol de receptori pentru antigeni (Atg), de asemenea receptori pentru porțiunea Fc a imunoglobulinelor G (Ig G) și pentru fracțiuni de complement: C3b, C4 și C12. Limfocitele T au markeri: T1
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
lor receptori și markeri. Limfocitele B au markeri imunoglobulinele IgM și IgD, ce joacă rol de receptori pentru antigeni (Atg), de asemenea receptori pentru porțiunea Fc a imunoglobulinelor G (Ig G) și pentru fracțiuni de complement: C3b, C4 și C12. Limfocitele T au markeri: T1+,T3+,T4+ pentru LT helper și T1+, T3+, T5+ pentru LT citotoxic supresoare. Ambele limfocite prezintă de asemenea complexul major de histocompatibilitate (CMH) ce joacă rol în schimbul de informație între macrofage și LT și LB. Pe
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
de asemenea complexul major de histocompatibilitate (CMH) ce joacă rol în schimbul de informație între macrofage și LT și LB. Pe LT helper găsim CMH clasa a I-a, iar pe LT citostatic-supresoare CMH clasa a II-a. După „peripolensis“ fiecare limfocit își urmează calea firească de apărare:LB va avea rol în imunitatea specifică umorală. După contactul cu macrofagul, LB suferă un proces de proliferare blastic, care are ca rezultat formarea de plasmociți-secretanți de anticorpi specifici pentru antigeni specifici din organism
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
proliferare blastic, care are ca rezultat formarea de plasmociți-secretanți de anticorpi specifici pentru antigeni specifici din organism și LB cu memorie, capabile să reacționeze la noi întâlniri pe viitor cu același antigen. Anticorpii neutralizează antigenii prin combinarea epitopilor cu paratopii. Limfocitele T, în urma procesului de „peripolensis“, proliferează clonal și are loc transformarea lor în celule cu memorie, care la un nou contact cu același antigen au rol în imunitatea mediată celular, atât direct cât și prin eliminarea de substanțe: ? factori activatori
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
celule cu memorie, care la un nou contact cu același antigen au rol în imunitatea mediată celular, atât direct cât și prin eliminarea de substanțe: ? factori activatori ai macrofagelor ? factori chemotactici ? factori mitogenici ? interferoni ? factorul de necroză tumorală ? interleukine etc. Limfocitele T recunosc mai mult fracțiuni de proteine ale antigenelor sau peptide formate din 8-15 aminoacizi, provenite din multiplicarea intracelulară virală. În anumite condiții survin deficiențe ale răspunsului imun, ce pot fi primare sau secundare (dobândite), manifestări patologice de tipul reacțiilor
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
de introni, formațiuni ce nu răspund de codificare în genotip. În ceea ce privește studiul acestor proteine, cele ce aparțin CMH de clasa I-a se găsesc pe aproape toate tipurile de celule umane și au ca rol principal prezentarea fragmentelor de antigen limfocitelor TCD, TCD8+, care distrug celula infectată. Proteinele CMH clasa a II-a apar numai pe celulele implicate în răspunsul imun, ca și macrofagele și celulele B (ajutate de celulele TCD4 helper ca să intervină în răspunsul imun) și au rol important
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
și extracelular. Ultima porțiune este subîmpărțită în trei domenii: alfa 1, alfa 2, alfa 3 ce au legături disulfidrice. Dintre acestea, alfa 3 conferă stabilitatea necesară moleculei, alături de beta 2-microglobulină și este locul de fixare al moleculei CD8+ de pe suprafața limfocitului, având un rol important în „peripolensis“. Determinanții antigenici ai moleculei sunt zonele alfa 1 și alfa 2 (zona variabilă). Prin patru beta plicaturi și un alfa helix ele realizează o concavitate (desetop) în care se fixează un singur fragment antigenic
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]
-
în două etape: - prima, legarea peptidulul antigenic (ATG) în desetop; - apoi H.L.A. înconjură fragmentul antagonic pentru a-l proteja de hidroliză. Această interacțiune crește stabilitatea structurală a moleculei H.L.A.. Ajunsă la suprafața celulei, în cazul interacțiunii cu un limfocit TCD8, acestea vor recunoaște antigenul și vor declanșa un răspuns imun ce va distruge celula infectată prin factori citotoxici. Microbii care nu se pot dezvolta în compartimentul citosolic al celulei, ci în vezicule (fagezomi sau lizozomi) sunt separate de citoplasmă
Scleroza multiplă by Petru Mihancea () [Corola-publishinghouse/Science/92062_a_92557]