1,860 matches
-
și exhaustiv rațională dominația imaginarului la toate nivelurile", scria Cornelius Castoriadis 43. Aplicată noilor actualizări ale pieței globalizate, această propoziție deviază privirile în nenumărate direcții, inevitabil derutante prin aceea că pretind un efort real de gândire imaginativă. Să adăugăm că mimurile nu au tocmai anvergura necesară pentru a participa la demonstrațiile doctrinare. În același timp serioase și ușoare, ele seamănă cu geniile din Asia de Sud-Est44, care se constituie neîncetat în dubluri ale rupturilor politice și ale transformărilor economice. Încarnările lor
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
care se străduiesc să valorizeze o sferă socială și culturală ruptă de cea a muncii, se conformează acestei logici de contabilizare a "bogățiilor" și a economiei. Tocmai în momentul în care pretind că i se opun, ele participă, sub forma mimului, la extinderea raționalității formale a rentabilității acesteia. Unul dintre fervenții ei partizani poate justifica astfel o "economie solidară", a cărei vocație ar fi de a păstra sau de a reconstrui "legătura socială", invocând o enigmatică "rentabilitate socială"114. Pot fi
by LAURENT BAZIN, MONIQUE SELIM [Corola-publishinghouse/Science/1015_a_2523]
-
risipitorii de superlative, pe criticii bârfitori, pe academizanții cu orice preț. Ca unul care debutase editorial mimând stilul altora, unii s-au grăbit să-i plaseze volumele următoare sub semnul jocului facil. Poetul a putut părea un Pierrot balcanic, un mim, un amator de funambulesc sau un Păcală modern gata să ia înțelesurile de-a-ndoaselea; însă de la remarcabilele Poeme din 1965, continuând (anul următor) cu Moartea ceasului, ulterior cu Tinerețea lui Don Quijote (1968), cu Suflete, bun la toate (1972) și celelalte, el
[Corola-publishinghouse/Science/1545_a_2843]
-
iar ca revers, un gen de evocare, agreabil, ce-i va atrage cititori fideli. Cartea ce îi aduce recunoașterea e Cișmigiu et Comp., o odisee de licean simpatic, șturlubatic premiant, aplaudat ori, după caz, temut între rivalii „lăzăriști”, irezistibil umorist și mim. Amestec de lirism și de umor, de stil colocvial și anecdotică spumoasă, romanul din 1942, un best-seller pentru câteva promoții de adolescenți postbelici, a continuat să fie editat (1946, 1947 ș.u.), s-a bucurat și de o tălmăcire maghiară
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285555_a_286884]
-
la ei, însă rar le iartă pe ale celor care nu par să o facă. Restaurantul Spago Hollywood al lui Wolfgang Puck își tratează excepțional clienții. Puck a atins acest nivel de performanță prin angajarea oamenilor potriviți, a descoperit ziarista Mimi Avins de la Los Angeles Times. „Puck știe că e mai ușor să angajezi o persoană amabilă pe care s-o înveți cum să servească”, scrie Avins, „decât să încerci să transformi un chelner priceput, dar ursuz, într-unul amabil”. Clienții
[Corola-publishinghouse/Science/1896_a_3221]
-
iar Maria da Maria devine aici principala "muzicantă", rol îndeplinit în Uniforme de general de către Manole Antim. Fără a face parte din trupa lui Ieronim, este fascinată de ideea acestuia despre spectacol: "numai prin teatru, adică prin spectacol (incluzând, evident, mimul, coregrafia, corul), numai prin spectacol am putea izbuti să arătăm că, deși condiționați și îngrădiți din toate părțile, noi, ca și contemporanii noștri din celelalte țări și continente, nu suntem asemenea șoarecilor prinși în cursă..."644. Teza lui Ieronim este
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
comunism)"700. Pe aceeași undă, Ștefan Borbély, susține că de acest nume "semnificativ" se leagă două elemente complementare: escatologia regresivă a spectacolului arhaic, care facilitează anamneza, și antihegelianismul 701. Rostul spectacolelor "tradiționale, cu sau fără măști, dar utilizând scenarii de mim și coregrafie, acompaniate de anumite melodii străvechi, aproape uitate în zilele noastre" este să producă "întoarceri, regresii cosmice, antievoluționiste"; cu cât spectacolul folosește mai multe elemente și recuzite de tip arhaic, detașându-se de modernitate și de progres, cu atât
[Corola-publishinghouse/Science/84970_a_85755]
-
letale. Din această cauză, cancerul poate fi considerat o mutație somatică, formele sale ereditare, transmise prin gameți (mutații germinale) fiind rare. Se cunosc mutații ale unor protooncogene (de exemplu, kit), care produc decolorarea tegumentului - condiția patologică numită vitiligo (indicativ OMS MIM 172 800). Mutațiile celulelor liniei germinale se moștenesc (transmitere ereditară de la părinți la copii), dar nu stau la originea neoplaziilor. Tot astfel, mutația de pierdere a funcției protooncogenei ret produce maladia Hirschsprung. Ambele condiții patologice se moștenesc în manieră mendeliană
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
se asocieze cu un eveniment de mutație somatică (cea de a doua lovitură din modelul Knudson) care apare într-o manieră stohastică. Capitolul 21 RETINOBLASTOMUL ȘI MODELUL KNUDSON, AL „DUBLEI LOVITURI”. PARADIGMELE ONCOGENETICII MODERNE Retinoblastomul - malignitate retiniană a copiilor (indicativul MIM 180200, în nomenclatorul internațional al bolilor umane; acronimul MIM derivând de la Mendelian Inheritance in Man), a dobândit statutul unui fenomen paradigmatic al bazei genetice a neoplaziilor. Tumora s-a dovedit a fi prototipul malign care a permis înțelegerea rolului genelor
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
de a doua lovitură din modelul Knudson) care apare într-o manieră stohastică. Capitolul 21 RETINOBLASTOMUL ȘI MODELUL KNUDSON, AL „DUBLEI LOVITURI”. PARADIGMELE ONCOGENETICII MODERNE Retinoblastomul - malignitate retiniană a copiilor (indicativul MIM 180200, în nomenclatorul internațional al bolilor umane; acronimul MIM derivând de la Mendelian Inheritance in Man), a dobândit statutul unui fenomen paradigmatic al bazei genetice a neoplaziilor. Tumora s-a dovedit a fi prototipul malign care a permis înțelegerea rolului genelor supresoare de tumori, în neoplaziile umane. Este o tumoră
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
o familie cu carcinom celular renal dominant, prin deleții homozigote în unele linii celulare de cancer de plămân și de localizarea pe hartă a genei supresoare de tumori vhl, descoperită prin studii de linkage în familii cu sindrom Hippel Lindau (MIM 193300) (din Stachan și Read, 1997). Cercetările efectuate de Thaddeus Druja și colaboratorii (1986) au condus la izolarea genei Rb1+. Probe ADN cu regiunea 13q14 au fost utilizate pentru izolarea unei serii de clone genomice de ADN adiacent acestei regiuni
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
semn caracteristic pentru un grup specific de eredopatologii. Defectele genetice ale acestei condiții patologice predispun la manifestarea diferitelor tipuri de cancer. Cele mai bine studiate asemenea sindroame sunt sindromul Bloom, anemia Fanconi și ataxia telangiectazia. Sindromul Bloom (BS) are indicativul MIM McKusick 210900. El se exprimă încă de la naștere prin deficiențe de creștere, nou-născutul având în jur de 2000 g greutate și o lungime a corpului sub 40 cm. Adultul atinge în jur de 150 cm înălțime a corpului. Alte semne
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
trebuie să simtă și să exprime un destin neobișnuit. Aceasta înseamnă a te pierde spre a te regăsi. În trei ore, el merge până la capătul acelui drum fără de ieșire, pe care omul din sală îl străbate într-o viață întreagă. Mim al efemerului, actorul nu se exersează și nu se perfecționează decât în domeniul aparenței. Conform convenției teatrale, inima nu se exprimă și nu se face înțeleasă decât prin atitudinile trupului sau prin voce, care ține atât de suflet, cât și
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
și toți oamenii absurzi. Toți încearcă să mimeze, să repete și să recreeze realitatea ce le este proprie. Sfârșim totdeauna prin a avea chipul adevărurilor noastre. Pentru un om care a întors spatele eternității, întreaga existență nu-i decât un mim uriaș sub masca absurdului. Cât privește creația, ea este marele mim. Acești oameni mai întâi știu. Apoi, tot efortul lor constă în a străbate, a mări și a îmbogăți insula fără de viitor la țărmul căreia au tras. Dar mai întâi
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
să recreeze realitatea ce le este proprie. Sfârșim totdeauna prin a avea chipul adevărurilor noastre. Pentru un om care a întors spatele eternității, întreaga existență nu-i decât un mim uriaș sub masca absurdului. Cât privește creația, ea este marele mim. Acești oameni mai întâi știu. Apoi, tot efortul lor constă în a străbate, a mări și a îmbogăți insula fără de viitor la țărmul căreia au tras. Dar mai întâi trebuie să știe. Căci descoperirea absurdului coincide cu un moment de
[Corola-publishinghouse/Science/85119_a_85906]
-
risipire de semințe, numită de filosoful francez diseminare. În viziunea lui Platon, semințele fertile sunt cele care replică eidos-ul ca alétheia, iar semințele diseminatoare sunt cele ale simulacrelor de felul picturii. Așadar, tâmplarul-demiurg, e fidel eidos-ului de pat și pictorul mim e producător de fantasmă a patului. Semințele tari sunt ale agricultorului producător de grâu, pe când semințele slabe sunt ale grădinarului producător de flori, bune doar pentru contemplație, fiind, însă, semințe moarte, în alt sens. Comparația se extinde la substanța seminală
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
Postmodernul, însă, care nu mai crede ca Shakespeare în fantasmele sale, având doar conștiința jocului, trebuie să găsească un sprijin în echivocul diferenței. Întrucât Tatăl dispare și cu el modelul, artistul nu mai are ce imita, încât "Nu există imitație. Mimul nu imită nimic. Și, mai întâi de toate, el nu imită. Nu există nimic înaintea scrierii. Nimic nu este prescris"115. Așadar, arta este un speculum care nu reflectă nici o realitate, ci doar produce "efecte de realitate"116, "oglindă de
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
nimic înaintea scrierii. Nimic nu este prescris"115. Așadar, arta este un speculum care nu reflectă nici o realitate, ci doar produce "efecte de realitate"116, "oglindă de oglindă", o diferență fără referință, "o referință fără referent". Transcendența e goală. Astfel, mimul nu este un imitator, "el mimează imitația. Himenul se interpune între mimică și mimesis sau, mai curând, între mimesis și mimesis. Copie a copiei, simulacru care simulează simulacrul platonician, copia copiei platoniciene ca și draperia hegeliană care a pierdut aici
[Corola-publishinghouse/Science/1565_a_2863]
-
c?rei fă?ad? palpit? de sculpturi ciudate ?i de ceramici delicat policrome. �nc? ?i mai semnificativ?, casa Milă (Barcelona, 1906-1910), alt imobil de leg?tur? combin�nd o distribu?ie flexibil? ?i complex?, cu fă?ade ?i acoperi?uri mim�nd �n multiple curbe o falez? ?i un peisaj fantastic. Aici, ego-ul arhitectului se revărs? �ntr-o m?sur? nemai�nt�lnit? p�n? atunci, fiind că un preludiu pentru anumite demersuri suprarealiste. Mai mult, aceast? oper? inaugureaz? o rela?ie
Arhitectura în Europa: din Evul Mediu pînă în secolul al XX-lea by Gilbert Luigi [Corola-publishinghouse/Science/892_a_2400]
-
a tematicii propuse Întrecând forța naturală de expresie Într-o formă mai exagerată. Costumul, În mod obișnuit este, este un dres Întreg colant pe corp, pentru a se deduce ușor de către spectator mișcarea corpului și prin ea intenția tematică a mimului. Mișcările În general se execută Într-o formă mai amplă, decât cea naturală. La machiajul facial al mimului - se folosește În mod obișnuit fond de ten alb, liber se conturează ochii și buzele, este un machiaj criant, care pune În
Expresie corporală, dans şi euritmie by Tatiana Dobrescu () [Corola-publishinghouse/Science/92301_a_91694]
-
este un dres Întreg colant pe corp, pentru a se deduce ușor de către spectator mișcarea corpului și prin ea intenția tematică a mimului. Mișcările În general se execută Într-o formă mai amplă, decât cea naturală. La machiajul facial al mimului - se folosește În mod obișnuit fond de ten alb, liber se conturează ochii și buzele, este un machiaj criant, care pune În evidență mobilitatea de expresie facială. În zilele noastre, celebrul Marcel Morceau a făcut o adevărată artă din pantomimă
Expresie corporală, dans şi euritmie by Tatiana Dobrescu () [Corola-publishinghouse/Science/92301_a_91694]
-
orb și acum văd508, spune orbul vindecat de Isus. Și acesta îi zice: Am venit în lumea aceasta ca să fac judecată pentru că cei ce nu văd să vadă, iar cei care văd509 să devină orbi510. Amalgamul lumilor ascunse Când un mim vorbește, răspândește înțelepciunea sau își dezvăluie prostia 511. Francis Bacon imagina în utopia sa512 că Atlantida lui Platon s-ar afla în America. La fel Shakespeare în The Tempest, iar Voltaire care știa de migrația polilor vedea Atlantida în zona
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
vidului. Dar acestă stare nu înseamnă înfrângere. În ciuda oricărei voințe, oricărei inteligențe și poate tocmai datorită acestora, poetul creează cu o luciditate ieșită din comun, cu eroziunea nesfârșită a vieții, în dauna sufletului și a trupului. Max Jacob 646, un mim fantast, creează un infim acord în oceanul dizarmonic al lumii, pentru a plonja spectaculos în spațiul interior al creierului uzat de căutătorii de incubații subliminale, avizi, la rândul lor, de viziuni obsesive, deliruri hipnagogice, stări de coșmar și premoniții: Quelquefois
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
și Spica/ în zenit anunță regalele descinderi/ e clipa înălțării.// [...] Așa, fii binecuvântată, tu,/ ce-ai urcat pe cele Șapte Serpentine/ spre Podul Curcubeu./ Azi, norii romboizi, galbene cuburi/ s-au retras orânduindu-se în sfere"930. Max Jacob, un mim fantast creează un infim acord în oceanul dezacordat pentru a plonja spectaculos în spațiul interior al creierului uzat de căutătorii de incubații subliminale, avizi, la rândul lor, de viziuni obsesive, deliruri hipnagogice, stări de coșmar și premoniții: "Quelquefois, je ne
by LIVIU PENDEFUNDA [Corola-publishinghouse/Science/986_a_2494]
-
fapte multiplicate; iar romanul nu este decât istorie fictivă. Este necesar să spunem câteva cuvinte despre termenul "narativ" care, aplicat la literatură, air trebui să îmbrățișeze și tipul deosebit al literaturii jucate, adică drama, o povestire poate fi reprezentată de mimi, sau poate fi narată de un singur povestitor, povestitorul epic sau unul dintre urmașii lui. Poetul epic folosește persoana întâi și poate, ca Milton, să facă din aceasta o persoană întâi lirică sau persoana între a autorului. Romancierul secolului al
[Corola-publishinghouse/Science/85059_a_85846]