2,777 matches
-
să ne convingă că nu merită să ne schimbăm. Acesta este poate motivul cel mai serios pentru care literatura de consum, din care volumașul lui Isou face parte, nu e decît maculatură. Isidore Isou, Adorabila româncă, traducere din franceză de Mioara Izverna, Editura Est, București, 226 pagini, preț nemenționat.
Misterele Botoșanilor by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/16955_a_18280]
-
sculptor? - Da, am răspuns. Sculptez rame de geam, scări, tot ce vrei. - Nu, Andreea, mă salvă Luca. Alex este chiar dulgher. Face rame de geam. E specialist. - Deci ea e Andreea, prietena mea, continuă Take. Ăla e Cornel, ea e Mioara, el e Miron, el e Marcel, ea e Oana, mustăciosul ăla e Teo, ea e... - Lasă, i-am tăiat eu vorba, sunt obosit, nu voi ține minte niciodată sumedenia asta de nume. Daca mă interesează cineva în mod deosebit, îl
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
îl priveau pe Marcel. În privirile lor se citea admirație și respect. M-am uitat la Luca. Era sub masă, se prefăcea că își leagă un șiret, tușind în același timp. - Magnific, zise Take. Senzațional. De nota zece! - Genial, șopti Mioara. Din ochi i se prelingeau cinci lacrimi. - Cum îți vin ție ideile astea, Marcele? Extraordinar! spuse o fată care semăna cu Ronaldinho. - Și câd te gândești că tot Cărmăzan... tot Nicolaescu... zise Oana, dând din cap a lehamite. - Lasă-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
Marc Girardelli? Parcă așa îl chema. Luca mi-a smuls sticla de vin din mână și a băut jumătate din ea. Am băut și eu jumătatea cealaltă. - Fantastic, se încumetă Miron să aprecieze cele auzite. - Da, da, da, îi ținu Mioara isonul. Su-per-bi-sim! Toată lumea era de acord cu ea. Oana preciză din nou că Nicolaescu și Cărmăzan. Lumea era revoltată. Take, Marcel și Ronaldinho ar trebui să câștige, nu boșorogii ăia. Se făcu chiar și un plan de luptă. Cineva propuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
și - ba chiar numai - Yves. Apelativul pe care mi-l adresase avea la bază una dintre legendele tinereții mele, și anume neuitata săptămână în care, în urma unui pariu, ieșisem în oraș și mă culcasem cu trei fete diferite pe nume Mioara. Deci Ciobanul, nu? - Clătite, am răspuns. Tu? - Mă căsătoresc. N-am reușit să sugrum întrebarea care îmi stătea pe limbă. Am încercat totuși să nu par răutăcios. Măcar atât. - Cu cine? am întrebat deci. Ceea ce nu era nevoie. Cu cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1965_a_3290]
-
Grâu, Gheorghe Cozmei, Vasile Dascălu, Costel Soponaru, Mihai Paraschiv, iar din comitetul parohial Vasile Pricop, Vasile Hurdugae, Mihai Cojocaru, Gheorghe Bazon, Olga Țibichi, Măndița Alexa, Dănilu, Veronica Dascălu, Elena Roman, Elena Teslaru, Elena Popovici, Veronica Simota, Geta Moraru, Elena Bordeianu, Mioara Hurdugan. Sunt aleși cinci oameni de Încredere, anume preotul Ioan Răzvan Scurtu, Constantin Craiu, cântăreț bisericesc, Mihai Cojocaru, Vasile Bordeianu, Neculai Cozma . Moaște Redăm În continuare actul de donație cu nr. 59 din 6 septembrie 2013, semnat de arhimandritul Vichentie
BISERICILE DIN SATUL FRENCIUGI, COMUNA DRĂGUŞENI, JUDEŢUL IAŞI by COSTIN CLIT, IONUŢ ALEXANDRU FIGHER () [Corola-publishinghouse/Memoirs/392_a_1315]
-
E-mail de poezie, București, 2002; Stoluri de concetti - Concetti Flights, ed. bilingvă, București, 2002. Traduceri: Erich Segal, Doctorii, București, 1993. Repere bibliografice: Elena Tacciu, „Văluri”, RL, 1985, 51; Alex. Ștefănescu, Curajul de a nu fi la modă, RL, 1995, 8; Mioara Mincu, Elena Mironescu, Dicționar mondofemina, II, București, 1995, 103-104; Octavian Soviany, Poemele scrise de Mariana Țăranu Rațiu, VR, 2001, 3-4; Octavian Soviany, Cântecul spiritual, LCF, 2001, 39; Octavian Soviany, Poezia care mută munții din loc, CNT, 2002, 7; Henri Zalis
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290082_a_291411]
-
fatalism care nu-l paralizează. Din superficialitate, pentru că oamenii noștri n-au avut răbdare să citească Miorița cu atenție, s-a născut ideea falsă că românul, când este amenințat, îndoaie șira spinării și așteaptă ca destinul să hotărască. În poezie, mioara îi cere ciobanului să-și aleagă un câine, cel mai vrednic, ca tovarăș de luptă. În felul acesta, la începutul încăierării, erau doi la doi și, până să scape unul dintre adversari de câine, ciobanul nostru mioritic avea timp să
Ştefan cel Mare şi Sfânt – domn al Ţării Moldovei : (1457-1504) by Manole NEAGOE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101012_a_102304]
-
El greșește însă, cu inocență, atunci când acordă unora dintre personaje o elevație care depășește statutul lor social și profesional. În Marele zid, care e o apariție onorabilă, eseistul se evidențiază, adeseori, mai bine decât romancierul. "Ateneu", nr. 1, martie 1982 Mioara BAHNA Theodor Codreanu: "Marele zid" Referindu-se la propriul parcurs literar, Theodor Codreanu îi subliniază atipicitatea ("Eu am început atipic ca romancier și autor de aforisme, formă de filosofare vie și concentrată, continuând cu eseul critic și cu hermeneutica interdisciplinară
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
contaminat nu doar societatea românească, ci și întreaga lume, scoțând în relief niște semnificații mult mai ample și mai profunde în raport cu intențiile inițiale ale autorului. Cu atât mai importantă e valoarea cărții. "Literatura și arta", nr. 13, 31 martie 2005 Mioara BAHNA Theodor Codreanu: "Varvarienii" Considerat de autor în prefața intitulată De ce am eșuat ca prozator? ca adevăratul lui debut, care coincide, totodată, cu o ieșire din romantism, cel de-al doilea roman al său, în ordinea publicării, Varvarienii (Editura Porto-Franco
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
7 MARELE ZID, IAȘI, EDITURA JUNIMEA, 1981 Ioan HOLBAN Debuturi la "Junimea" (II) 13 Ion Alex. ANGHELUȘ Th. Codreanu "Marele zid" (Ed. Junimea, 1981) 14 Val CONDURACHE "Intră cine vrea rămâne cine poate" 15 Constantin CĂLIN Jurnal de lectură 16 Mioara BAHNA Theodor Codreanu: "Marele zid" 17 EMINESCU DIALECTICA STILULUI, BUCUREȘTI, EDITURA CARTEA ROMÂNEASCĂ, 1984, COLECȚIA "ESEURI" Al. DOBRESCU Eminescologie 23 Dan C. MIHĂILESCU Eminescu și fervoarea asociativă 25 Teodor PRACSIU Theodor Codreanu: "Eminescu Dialectica stilului" 29 Cristian LIVESCU "Eminescu Dialectica
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
MUNTEANU Cazul Eminescu 77 Adrian COSTACHE O carte... provocatoare 78 Gheorghe LUPU Moartea civilă a lui Eminescu 81 VARVARIENII, GALAȚI, EDITURA PORTO-FRANCO, 1998 Simion BOGDĂNESCU Theodor Codreanu Prozator și poet de idei 84 Nicolae RUSU Magia și savoarea subtextului 86 Mioara BAHNA Theodor Codreanu: "Varvarienii" 94 ESEU DESPRE CEZAR IVĂNESCU, TÂRGOVIȘTE, EDITURA MACARIE, 1998, COLECȚIA "BIBLIOTECA CRITICĂ"; CEZAR IVĂNESCU TRANSMODERNUL, IAȘI, PRINCEPS EDIT, 2012 [EDIȚIE REVĂZUTĂ ȘI EXTINSĂ] Constantin TRANDAFIR Direcția națională 99 Constantin CULBEȘAN "Cezar Ivănescu" 100 Marcel CRIHANĂ Theodor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1561_a_2859]
-
ar fi reușit măcar să-i smulgă o întîlnire scurtă, atît cît îi trebuia lui să-i arate femeii că știe să fie un interlocutor de valoare, "cel mai mare trombonist", cum îl tachina Liuță -, dacă nu era gaița aceea de Mioara, care se ținea scai de el, cu tot felul de propuneri mărețe de subiecte pentru instruirea de a doua zi. O femeie tînără căreia nu-i tăcea gura decît în clipele în care o săruta, mai s-o sufoce, numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
decît în clipele în care o săruta, mai s-o sufoce, numai să nu-i scape vreun țipăt de plăcere și să-i descopere careva ascunși sub brazii din pădure; dar nici nu se ridicau bine de jos că "tovarășa Mioara" și începea să vorbească, să ducă mai departe discuția exact de acolo unde i-a întrerupt-o sărutul lui Mihai, sau, mai spre sfîrșit, cînd ritualul fiecărei zile era respectat cu strictețe, fata și-l întrerupea singură, căutîndu-i gura, semn
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
și totuși, Doamne, sînt obsedat?!! de ce s-a rupt din îmbrățișare tocmai cînd am întrebat-o simplu, omenește, dacă nu se teme că rămîne gravidă, strigîndu-mi că-s un prost, că nu știu să trăiesc clipa?!... Gureșa aceea de tovarășa Mioara, la Poiana Brașov, măcar mi-a spus clar că-i exclus să mai rămînă gravidă; o fi făcut ea ceva după prima naștere; toate activistele au cîte o pilă, vreun doctor care să le lege trompele... Începuse să-i placă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
ochi s-au adîncit în ai bărbatului, ca o rugăminte vecină cu implorarea, pe care Mihai a mai cunoscut-o doar o dată, sub brazii din Poiană, prima oară, cînd s-a oprit și a întrebat-o pe tînăra aceea gureșă, Mioara, dacă nu se teme că rămîne gravidă. Trupul Mariei, atît de inert mai înainte, prinde brusc viață, iar Mihai are impresia că va fi mistuit cu totul; nu înțelege dacă se pierde între coapsele fierbinți, sau va fi sorbit de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1493_a_2791]
-
este plină de fapte mărețe, ceea ce demonstrează că poporul nostru a fost mereu de-a lungul veacurilor un puternic factor de progres și civilizație în această parte a lumii, aducânduși contribuția la tezaurul creației materiale și spirituale a popoarelor! Institutor, Mioara LUNGU- Grădinița PP Nr. 13, Iași Sunt o prezență fidelă a activităților organizate și coordonate de Școala Normală. Ediția aceasta a "Practicilor de Sântandrei" mi-a oferit surprize nebănuite: obiecte unicat, aranjamente deosebite, copii minunați, de la gimnaziu la liceu, care
PRACTICI DE SÂNTANDREI by Maria Agapi () [Corola-publishinghouse/Journalistic/91502_a_92847]
-
Mama, Pământul nu uită, Vlad Ioviță ș.a. Și în cinematografie B. înclină spre metaforă și simbol, dovedindu-se un adept al filmului poetic. SCRIERI: Soare în cârjă, Chișinău, 1966; Fântâna adună apă, Chișinău, 1970; Lebăda roșie, Chișinău, 1981; Spre o mioară, Chișinău, 1987. Repere bibliografice: Mihai Cimpoi, Profiluri literare, Chișinău, 1972, 74-78; Mihail Dolgan, Marginalii critice, Chișinău, 1973, 190-199; Cimpoi, Ist. lit. Basarabia, 205. I.C.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285955_a_287284]
-
Fred Vasilescu. Într-o însemnare din Note zilnice, autorul recunoaște, după un hiatus de memorie, că personajele feminine par a se înrudi, iar explicația nu o găsește decât în latențele inconștientului: "E un fel de cronică asemenea cu aceea din Mioara, în care ... și aici nu-mi amintesc numele personajului, dar după puțină ezitare, Ema ... și către d-na (și iată ceea ce e ciudat), căci Ema seamănă cu Emilia din Patul lui Procust. Niciodată n-am remarcat asta. Femeile astea sunt
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
nopți..., era tocmai lenea de a privi sau percepția neglijentă.48 Când unele personaje suferă de o relativă cecitate, ele devin motiv de repulsie și sunt chiar ostracizate. Bandajul care acoperă ochiul rănit al lui Radu Vălimăreanu o face pe Mioara să se gândească tot mai serios la divorț. Deși abject și rapace, Lumânăraru devine încă și mai respingător, după ce Ștefan Gheorghidiu află că ochelarii de vedere fumurii sunt purtați numai pentru a-i escamota analfabetismul. Cu riscul de a forța
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
această dată, orfanul devine frustrat, iar refularea iubirii materne poate să atingă apogeul într-un gest echivalent cu un matricid. La Camil Petrescu, uciderea mamei în inconștient irupe în creație, prin caricaturizarea în exces a Emiliei Răchitaru. Alta, Ioana Boiu, Mioara, chiar Ela, creează o paradigmă feminină situată sub semnul misoginiei. Dintre toate femeile, Emilia este cea mai schematizată în negativ; critica a observat, încă de la început, această abatere, ba unii comentatori consideră că personajul a fost construit cu mijloacele pamfletului
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
de omul Camil Petrescu cu o excesivă mândrie personală și care era aproape obsedat de întâietate, preemineță. Din păcate, o dovadă a orgoliului exacerbat al acestuia este incapacitatea de a se destinde și de a judeca la rece atât nereușita Mioarei cât și succesul meritat al romanului Ultima noapte de dragoste, întâia noapte de război. Atins de imaginea caricaturală lovinesciană, scriitorul ripostează, probând aceeași irascibilitate.242 Dacă încercăm, în spațiul literar universal, să găsim un model de atitudine deopotrivă autocritică și
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
trecut, Paul Georgescu declara apodictic, însă cu prea puține argumente, că autorul Ultimei nopți...este cel mai eminescian scriitor român: "Problematica și tipologia eminesciană nimeni, în literatura noastră, nu le-a dezvoltat cu atâta afinitate ca autorul dramei Jocul ielelor. Mioara e Scrisoarea V, Act venețian reia Luceafărul, Ladima e Dan/Dionis, Ștefan Gheorghidiu, în războiul transilvan, reamintește (chiar și în pasiunea lui pentru îngerul-demon) de Toma Nour."246 Măcar la nivelul comparației dintre Luceafărul și Act venețian, aceasta nu poate
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
mărturie) exercită, încă din copilărie, o atracție deosebită. Paralelismul cu Don Quijote și Camil Petrescu devine, din acest unghi, evident. Același G. Călinescu conchide, analizând în Istorie...piesele sale, că adevărata vocație a lui Eminescu a fost genul dramatic. Pentru autorul Mioarei, nimic nu poate fi mai important decât să explice și să își apere piesele de acuzele detractorilor. Iubirea, libertatea de a colinda și un spectacol de calitate, jucat de o trupă ambulantă, sunt deliciile cele mai de preț de care
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]
-
sa, am mai amintit că, până la punerea în scenă a piesei Suflete tari (1922), el a tot nutrit speranța că își va întâlni mama. După acest moment, consideră că orice căutare este zadarnică. Puseele sale misogine se reflectă pregnant în Mioara (1923), Act venețian (1926) și, mai ales, în construcția personajului Emilia Răchitaru. Dacă la Sadovenau, tensiunile generate de aroganța tatălui, care vede în mamă o femeie de rang social inferior, sunt cauza certă a revoltei filiale, nu la fel stau
[Corola-publishinghouse/Science/1457_a_2755]