2,751 matches
-
slab, muritoriul plin de defecte pământești, nelimpezit încă de eterul opiniunei publice; - nu! el e personificarea unui principiu, sufletul - nemuritor neapărat - care a dat consistință și conștiință națională maselor și a făcut din ele o națiune; mase cari, cu toată nobilimea, cu tot clerul, cu toate averile, începură a nu se mai înțelege pre sine, a nu-și pricepe ființa și natura ce era comună, și cari face ca masele să fie, pe neștiute chiar, părțile unui singur întreg. Întru realizarea
Opere 09 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295587_a_296916]
-
de a avea mobilă nouă în sufragerie. Mi-a făcut mie cadou colecția de clasici care aveau coperțile distruse de la jetul carbonic. Am pus volumele într-o ladă sub pat și am început să citesc Plutarh, Scrisorile lui Luther către nobilimea germană, Călătoria unui câine de vânătoare, unde am ajuns până la partea în care crabii fură ouăle prostuțelor păsări de pe țărm. Nu puteam citi mai mult pentru că n-aveam prea multă liniște noaptea. Bătrâna începuse să se țicnească și ne dădea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1872_a_3197]
-
guvernantă, formată într-una sau alta dintre școlile publice psihanalitice - și mă iau la harță, mai aspru, pe următorul criteriu: ei niciodată nu apleacă urechea la strigătele de durere, atunci când acestea răzbesc. Desigur, nu sunt în stare. Ei constituie o nobilime cu urechi de tinichea. Și cu un asemenea echipament precar, cu asemenea urechi, cum ar putea cineva să detecteze sursa durerii, numai după sunet și calitate? Cu un asemenea echipament auditiv defectuos, cred că maximum ce poate fi detectat și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2217_a_3542]
-
fără clase; era, de asemeni, pluralistă. Acest lucru se evidenția, îndeosebi, la Institut. Într-adevăr, existența și natura particulară a Institutului încurajau și întrețineau asemenea proces. Și istoria fusese de ajutor. Ennistone își pierduse, cu mult timp în urmă, mica nobilime latifundiară și, chiar înainte de secolul al XIX-lea, devenise democratic și puritanist. Persista încă noțiunea „familiilor bune“, asociată cu idealurile înalte și cu situarea în fruntea moralității, dar la vremea când se petrece povestirea noastră, chiar și aceasta dispăruse, virtual
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1938_a_3263]
-
cele mai scumpe și conservatoare suburbii ale Londrei, situată în nordul orașului. 1 OBE - Officer of British Empire, al patrulea grad Ordinul Cavalerilor Imperiului Britanic, primele două fiind cele de Knight și Dame, care atrag după sine intarea în categoria nobilimii și adresarea cu Sir și Dame. 2 GCSE - General Certificate of Secondary School, aproximativ echivalentul britanic al examenului de capacitate. 1 Oxfam - lanț de magazine al căror profit este dirijat integral către fundația Oxfam, care luptă împotriva sărăciei din lumea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2321_a_3646]
-
esențiale ale națiunii în evul mediu și în epoca modernă sunt identice. Diferențele vizează gradul de penetrare a societății - în perioada medievală au fost cuprinse grupuri restrânse, iar în cea modernă - mase de oameni; națiunea nu s-a redus la nobilime, în evul mediu s-a murit pentru patrie, a existat dragoste de limbă maternă și conștiință de neam. Studiul lui J. Szűcs a fost întâmpinat cu rezerve de către unii medieviști din Occident 10. Nu este mai puțin adevărat că un
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Piaștilor, în rândul supușilor s-a încetățenit tradiția apartenenței la un neam și la un trib de la care se trage dinastia conducătoare. Din secolul XIII, pe măsură ce și-a asumat dirijarea treburilor publice și a considerat că reprezintă țara alături de suveran, nobilimea și-a atribuit și numele tribului originar - bohemi sau poloni. Impunerea individualității etnice s-a datorat în măsură covârșitoare politizării cultului sfinților - Sfântul Ștefan în Ungaria, Sfântul Václav în Cehia, Sfântul Adalbert și Sfântul Stanisław în Polonia. Acestui subiect i-
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
prin ancorarea în tradițiile populare. În cronografia cehă a fost atestată de timpuriu noțiunea de ritus terre nostre, dreptul raportându-se nu la o comunitate de persoane, așa cum avea loc în Europa de Apus, ci la teritoriul țării 16, iar nobilimea sileziană care recunoscuse în anul 1337 supremația regelui boem, solicita să trăiască în continuare după dreptul polon. • Fr. Prinz, Böhmen im mittelalterlichen Europa. Frühzeit, Hochmittelalter, Kolonisationsepoche, München, 1984, p. 71. • H. Fritze, op. cit., p. 273. S-a constatat că primii
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
discernământ asupra elitelor politice sau a societății în ansamblu. Principii boemi au numit clerici germani în funcții ecleziastice importante fără a ține cont de opinia preoților autohtoni, iar cei polonezi au căutat sprijinul negustorilor și bancherilor evrei trecând peste dezaprobarea nobilimii și a Bisericii din Polonia. Ulterior discursul național a fost articulat de intelectuali, mai cu seamă de către cei instruiți în universitățile europene, știut fiind că tineri din Ungaria au studiat la Paris, Orléans și Oxford, clerici din Polonia - la Köln
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
Autorul anonim al sursei citate susținea că „... nu sunt în lume popoare mai apropiate și mai prietenoase unul față de celălalt decât slavii și teutonii“23. Vom sublinia că polonezii au fost mult mai ponderați în altercațiile lor cu germanii decât nobilimea, persoanele ecleziastice și, mai târziu, orășenii din Boemia. Adăugăm că Gallus Anonymus i-a disprețuit pe ruși și Kadłubek pe ruteni, numiți în repetate rânduri barbari și dușmani ai polonezilor, iar cărturarul Jan Długosz (1415-1480) a insinuat că rusinii nutresc
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
și înlesnindu-le legăturile cu lumea din afară. Interdicția instituită pentru creștini de Biserica catolică de a practica împrumutul cu dobândă i-a transformat pe comercianții și bancherii evrei în monopoliști ai operațiunilor de creditare care acordau împrumuturi suveranilor, castelanilor, nobilimii, consiliilor municipale, orășenilor. Autoritățile publice au adoptat față de evrei o atitudine bivalentă, pe de o parte, îi culpabilizau pentru Răstignirea lui Iisus Christos, pe de altă parte, fiindcă recurgeau deseori la serviciile lor și beneficiau de substanțiale încasări fiscale, nu
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
populație străină, utilizarea limbii germane în preajma regelui și de către un segment influent al elitei sociale, imitarea modelului curții imperiale, intensificarea legăturilor comerciale și ecleziastice, într-un cuvânt, contactul cu celălalt, a făcut ca interesul pentru propria identitate lingvistică să crească. Nobilimea autohtonă a reacționat în primul rând, de teama pierderii identității sau, mai curând, a privilegiilor. Episcopul Jakub Świnka se plângea Scaunului Apostolic de faptul că franciscanii germani nu posedau polona și solicita ca predicile să fie rostite, întru „apărarea și
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
vânat. Înzestrați cu calități excepționale, ungurii erau văzuți de către cronicar drept comunitate intactă de la origini până în vremea sa. Formulând asemenea idei, Simon de Kézai continua să exprime în spiritul gestelor din perioada anterioară, dar într-o formă mai accentuată, nemulțumirea nobilimii ungare în legătură cu transferul de bunuri și de demnități către aristocrația sosită din afara țării și năzuința autohtonilor de a-și elimina adversarii „venetici“ și de a se impune, în exclusivitate, la guvernare. Autorul cronicii determina apartenența la națiunea ungară de comunitatea
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
acum un veac: Ioan Manu, în „Revista de istorie și teorie literară“, 20, 1, 1971; Arhivele Naționale Iași, fondul Spiridonie, LXVII/48: în O altă distincție empirică se referă la aspectele de viață cotidiană care, într-o vreme în care nobilimea Franței se încânta de „turqueries“ și prețuia pânzele „pictorilor Bosforului“61, permiteau confuzia cu lumea orientală. În trecere prin Moldova, un Richelieu constata la Herța că de acolo începe Asia62. Dacă observația călătorului francez se contrapune cuvintelor lui Constantin Brâncoveanu
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
mulți au emigrat, și în felul acesta acum rusniacii emigrați din Galiția le țin aproape în cantitate“13. M. Stöger, profesor de statistică la școala superioară din Lvov, nota despre Bucovina următoarele: „Aici moldoveanul este indigen, la care aparține și nobilimea, și oamenii de la țară. Această populație dunăreană își are aici la Prut și Ceremuș granița sa de nord; este separată pronunțat față de vecinul slav de la nord prin apartenența la religia ortodoxă și prin limba valahă“14. Acest articol prezintă interes
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
culturală a Franței, traducere de Raluca Ciocoiu, Iași, Polirom, 2000, p. 188-189. • Ibidem, p. 197. • Ibidem. Societatea secolului XVIII căutase cu disperare mandatari și îi găsise în filosofi, artiști, oameni de litere. Anulând vechile „libertăți“ și distrugând funcția politică a nobilimii, monarhia transforma - fără să vrea - scriitorii în substitute imaginare ale clasei conducătoare 91. Instalarea literaților într-o funcție din care nu exercită decât partea simbolică, magistratura opiniei, excluzând orice practică a puterii, a avut repercusiuni asupra culturii politice înseși 92
[Corola-publishinghouse/Science/1525_a_2823]
-
a fost un proces calm, lipsit de asperități. Obstacolele despre care vorbim sunt: prejudecățile populare, regulile și cutumele unei lumi feudale care nu mai putea satisface noile cereri ale populației, reținerea și chiar împotrivirea autorităților, interesele speciale ale grupurilor privilegiate, nobilimea în special, care se opuneau oricărei schimbări. Faptul că fabricile au putut înflori în ciuda tuturor acestor obstacole se explică prin două cauze. Mai întâi existau doctrinele noii filosofii sociale, dezvoltate de către economiști. Aceștia au demolat prestigiul mercantilismului, al paternalismului și
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
aici termenul de ,,luptă" în înțelesul său marxist de eliminare fizică. Este vorba în primul rând despre o luptă pentru putere și pentru menținerea pârghiilor puterii în plan politic. Le Goff pune în evidență transformările din epocă 42: scăderea puterii nobilimii în urma declinului agriculturii; angajarea nobililor în activități comerciale; amestecul nobililor și negustorilor bogați într-o nouă clasă socială comună care va fi aristocrația; apariția burgheziei comerciale; pătrunderea comercianților bogați în rândurile nobilimii, mai ales prin intermediul căsătoriilor; achiziția de către negustori a
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
în evidență transformările din epocă 42: scăderea puterii nobilimii în urma declinului agriculturii; angajarea nobililor în activități comerciale; amestecul nobililor și negustorilor bogați într-o nouă clasă socială comună care va fi aristocrația; apariția burgheziei comerciale; pătrunderea comercianților bogați în rândurile nobilimii, mai ales prin intermediul căsătoriilor; achiziția de către negustori a unor domenii feudale; cumpărarea de către negustori și bancheri bogați a diplomelor nobiliare odată cu moșiile și senioriile achiziționate; transformarea marii burghezii comerciale într-o aristocrație de rentă; burghezia începe să ocupe funcții politice
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
să revoc nimic, căci a acționa împotriva conștiinței nu este nici drept și nici lipsit de pericol. Dumnezeu să mă ajute! Amin!". Vezi Michael Mullett, Luther, Editura Artemis, București, 2007, p. 60. Între lucrările lui Martin Luther amintim: Manifest către nobilimea creștină de națiune germană pentru îmbunătățirea condiției creștine", ,,Captivitatea babiloniană a Bisericii", ,,Libertatea creștinului". Michael Mullett, Luther, Editura Artemis, București, 2007, p. 54. 79 Michael Mullett, Luther, Editura Artemis, București, 2007, p. 55. 80 Hegel se exprimă foarte clar: ,,Reforma
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
atitudine larg răspândită față de religiozitate a marilor negustori și a cercurilor de mari creditori". Sociologia religiei, Editura Teora, București, 1998, p. 101. 130 Georges Bataille, Partea blestemată, Editura Institutul European, Iași, 1994, p. 121. 131 Norbert Elias arată: ,,Luptele dintre nobilime, Biserică și principi pentru participarea la stăpânirea asupra pământului și la roadele sale străbat întreg Evul Mediu. Pe parcursul secolului al XII-lea și al XIII-lea în ansamblul luptei dintre puteri își face apariția și o altă grupare și anume
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
apropie oameni de rase și religii diferite, realizând un prim pas din cea mai minunată operă a sa: o sinteză între cultura greacă și cele orientale. Astfel, a devenit un adevărat zeu pentru egipteni, un prieten și o rudă a nobilimii persane. Cuceririle sale au însemnat deschiderea unor orizonturi geografice nebănuite înainte și contactul între culturi foarte depărtate în spațiu. De exemplu, s-au creat relații reciproce între filosofia greacă și cea a Indiei, iar elemente de artă greacă s-au
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1327]
-
mărfurilor „plămădind, pas cu pas, o nouă bază de forța socială: capitalul” (Zeletin, 1991, p. 71); c) instituirea practicii cămătăriei care, alături de capitalul comercial, a îndeplinit funcția de distrugere a economiei de subzistență și de ruinare a vechii clase a nobilimii; d) construcția infrastructurii necesare economiei de piață - drumuri, căi ferate, depozite, porturi etc.; e) edificarea, cu sprijinul străinătății, unei rețele instituționale moderne, absolut necesare funcționării unei piețe capitaliste: legislație corespunzătoare, bănci, camere de comerț, instituții de credit, tribunale, cod și
[Corola-publishinghouse/Science/1956_a_3281]
-
și-a lovit niciodată copilul... - femeile din castel nu există în Eseuri, în vreme ce tatăl apare recurent, pus întotdeauna în cea mai bună lumină. în afara tăcerilor menționate, această carte majoră conține și câteva minciuni confirmate ca atare. Astfel pretinsa apartenență la nobilime a lui Montaigne. Numeroase pagini ridiculizează gestul pentru onoruri, deșertăciunea apartenenței la un anume neam care-i scutesc pe atâția să mai aibă și valoare personală, derizoriul anumitor pretenții sociale. De altfel, Montaigne afirmă sus și tare, în mai multe
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]
-
un anume neam care-i scutesc pe atâția să mai aibă și valoare personală, derizoriul anumitor pretenții sociale. De altfel, Montaigne afirmă sus și tare, în mai multe rânduri, că aparține unei familii care n-a fost primită în rândurile nobilimii decât cu paisprezece ani înainte de nașterea lui! N-are așadar de ce să se umple în pene scriind - o dată în Eseuri, o altă dată în Efemeride, în care consemnează fapte și gesturi familiale -că domeniul Montaigne este al strămoșilor săi, cel
[Corola-publishinghouse/Science/2094_a_3419]