3,626 matches
-
ne dea dispăruți. Repetă saltul și mai icni o dată, de parcă ar fi primit o lovitură Între coaste. De fapt, ne-au luat ostateci, adăugă, fiindcă aveau nevoie de noi pe insulă. CÎțiva s-au Înecat, dar eu am fost mai norocos și mi-am rupt picioarele. Acum vor să mă transfere În Statele Unite. Tipul care te-a adus aici a plecat să Întîlnească un agent de legătură care urmează să ne scoată de pe insulă. — De data asta, chiar că n-ai
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
toată ziulica uitându-se În vaginurile femeilor. Ce fel de bărbat ar face asta? Ce Încerci să zici? Că e un pervers? Întrebă Chanel. —Tu cum i-ai zice unei femei care și-ar petrece toată ziua studiind penisurile bărbaților? —Norocoasă, râse Chanel. Totuși, bănuiesc că penisul tău nu e prea mare brânză, deci aș avea nevoie de niște stimulare vizuală - un fel de Brad Pitt sau George Clooney mai sus de brâu. După ce s-au oprit din râs, Chanel continuă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
cu trei zile În urmă. Cât Își sorbea ceaiul, se Învârtea prin magazin, curățând rafturi, verificând vitrinele și rugându-se ca acest doctor să reușească Într-adevăr să le redea speranțele lui Chanel și lui Craig. Gândindu-se cât de norocoși au fost să obțină această programare la specialistul În fertilizare, și-a amintit de atitudinea bunicii ei Esther În legătură cu programările la medic. Dacă Esther suna pentru o programare și doctorul era disponibil, Închidea imediat telefonul. După părerea ei, cei mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
apărut următorul client. Deși nu era deloc machiată, iar părul său lung și blond atârna turtit și necoafat, femeia „care era cam În a șasea lună de sarcină“ era ușor de recunoscut. Lui Ruby nu-i venea să creadă ce norocoasă era. Până la urmă, nu mai trebuia să scrie scrisoarea aia. Claudia Planchette, cu buzele-i formând o semilună nenatural de umflată, stătea În fața ei așteptând să fie servită. Îi luase ceva vreme, dar Ruby era În sfârșit obișnuită cu vizita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
a convins-o să caute un consilier la care să apeleze pentru a Încerca să se obișnuiască cu ideea infertilității. —Mama ta e senzațională. Mi-ar plăcea să pot vorbi cu propria mamă așa cum vorbesc cu ea. Ești atât de norocoasa că o ai. A Înțeles perfect cum mă simt pentru că Își amintește că i s-a spus că trompele ei erau blocate și că nu va mai putea avea copii. Ea crede că-mi deplâng fertilitatea pierdută și mi-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
mai mică urmă de burtică postnatală, actrița a declarat: „Le datorez totul genelor. Mănânc cât un porc În timpul sarcinii și să nu mă Îngraș deloc. După naștere, pielea și mușchii mei Își reiau imediat forma. Sunt pur și simplu foarte norocoasă“. —Vezi, asta e concurența, zise Plum. Și după naștere am de gând să alăptez și să urmez o cură de slăbire În același timp. Toată lumea spune că este singura modalitate de a scăpa de kilogramele În plus. Din nou s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
m-am simțit niciodată așa când mă sărutam cu Matt - nici măcar la Început. —Asta pentru că Matt nu era ginecolog. Îți spun eu, ginecologii sunt amanți buni. Așteaptă numai. Când treceți la fapte mai mari o să fie genial. Ești așa de norocoasă! Chiar atunci, o voce de copil strigă de le etaj. — Mamiii, am făcut caca male În veceu! Ștelge la fund! — Doamne, credeam că doarme, zise Fi și Îi răspunse lui Ben cu un „Bravo, puiule!“, asigurându-l că vine Într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
uită după el când pleca. —Șterge-ți bala de la gură, chicoti Ruby. O să te vadă clienții. Nu-mi pasă, spuse Chanel visătoare. Lui Ruby nu-i venea să creadă că Chanel se deda la asemenea chestii de fetițe. —Doamne, ce norocoasă ești. Ai văzut ce ochi căprui superbi are? Și cum te prind așa... Pun pariu că-i un doctor minunat. Și pare genu’ de tip care chiar poți vorbi. Chanel se duse să servească un client. Când Sam se Întoarse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
răi. A fost dealer de droguri o vreme. A făcut niște chestii rele, dar nu e un ucigaș. Cred chestia asta cu toată ființa mea. Toată familia crede asta. Ea Își bău cafeaua până la fund. Sper doar că realizează ce norocos e că vă are pe voi. Mi-aș fi dorit doar ca toată chestia asta cu Josh să nu ne fi afectat În halul În care ne-a afectat. — Știi ce m-a durut cel mai tare? spuse ea. Felul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
Întrebarea Îi era adresată vreunei starlete frumoasă de pică care tocmai apăruse În vizor. — Da, zise el. —A, ce drăguț din partea ta, sunt flatată de-a dreptul, dar am venit cu băiatul meu. Atunci băiatul tău e un tip foarte norocos, atât am de zis. Mi-a părut foarte bine... O invita să se prezinte. —Ruby. Ruby Silverman. Mi-a părut foarte bine, Ruby Silverman. Îi Întinse mâna și ea o dădu cu el. —Și mie. Când se Întoarse să plece
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
om darnic și bun la suflet era, și ea, neobișnuită. Se apucase Într-o zi să-și sape o groapă pentru o umblătoare nouă; cazmaua i se proptise Într-un vas plin cu bani de aur din cine știe ce vremuri vechi. Norocosul nu era nicidecum un zgârcit, așa că s-a apucat să Împartă câte un bănuț pe la multele sale rubedenii. Dărnicia lui l-a pierdut, căci au aflat jandarmii, l-au legat, l-au bătut și l-au trimis la Oraș să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
cu pianul, căci proștii veniți la putere nechemați de nimeni au pus de i-au dărâmat conacul Încăpere cu Încăpere, ca să nu mai rămână nimic care să amintească de exploatatorul poporului. În cetele de țigani cu care ne-a pricopsit norocosul fugar erau și lăutarii din neamul lui Căloi. Urmașii lor dau acuma meditații de pian și o Învață pe fata cea mare a popii să cânte pe clapele nobilului instrument, după ureche, romanțe, cântece ostășești, geamparale și sârbe. Poate cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
curul pentru Întâia oară În râvnitul scaun cu brațe și picioare În formă de labe de leu - rămășiță despre care se cam uita că era de obârșie neagră, capitalistă, căci fusese salvat - scaunul - din conacul unui boier Caragea, un om norocos de felul lui, pentru că plecase În țările Apusului cu puțină vreme Înainte de venirea bolșevicilor -, dar asta e altă poveste și mă grăbesc să Închei paranteza, căci știi bine ce părere am despre puterile minții tale de a ține pasul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
camionul, se azvârlise din cabină. Își rupsese o mână care-i atârna, bleagă, din umăr. Foiște scăpase și el, ca prin minune, ieșise dintre dărâmături Înveșmântat numai În niște chiloți cu găuri și petice frumos colorate. Mamă-sa, tușa Tinca, norocoasă și ea, era dusă prin vecini ca să se Împrumute de vreun ciur de mălai ce urma să fie plătit În servicii (lecții private la mai toate materiile pentru odraslele familiilor creditoare) de către mâncăciosul fiu, care În seara aia era vizitat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
el Însuși trecuse În uitare Întâmplări care cândva fuseseră Însemnate, Încă purta În auz tăcerea aceea copleșitoare. * * * Mihai Enin, cel căruia nimeni nu se ostenise să-i născocească poreclă, se pregătea să meargă pentru Întâia oară la Război. Se credea norocos, căci mulți dintre flăcăi se Însurau Înainte să apuce să se bată cu ăi din satul de la Răsărit, iar cei cu neveste, oricât de tineri ar fi fost, n-aveau ce căuta acolo și, dacă stăruiau, puteau primi o legiuită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
negre, spăimântătoare arcuri de triumf; nimic nu era mai bine organizat în orașul acela decât ceremoniile funebre (G. Bogza, 1968, p. 172). Însoțit fiind de ironie sau portret, efectul constatării este și mai puternic: Dl Guță Tătărescu e un june norocos și ferice. Dotat cu fizic, voce și inteligență de tenor, dl Guță a ajuns grație acestor prețioase însușiri ministru (Teodorescu-Braniște, 1989, p. 58). Nu recomandăm să folosiți în atac o butadă, o mică poveste, un proverb. Ca și în cazul
[Corola-publishinghouse/Science/2252_a_3577]
-
sau mai puțin conștient, cu toții le suntem supuși și anume plăcerea și fericirea. Omul este o ființă rațională, în înțelesul termenului oferit de Descartes. În folclorul nostru se vehiculează chiar ideea conform căreia cel care a descoperit banii este un norocos și nu-și poate abandona norocul pe stradă. Putem imagina o lume în care găsitorul bancnotei să nu o ridice de pe stradă? Nu, pentru că atunci lumea respectivă ar fi în pericol de dispariție. Un individ uman apatic, indiferent la stimulii
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
Conjunctura economică este schimbătoare. De regulă atunci când ea virează spre timp frumos intră în joc o serie de întreprinzători novici. Vremea rea care vine după aceea îi ia pe neașteptate, îi scufundă fără milă. Doar cei mai abili, cei mai norocoși, cei care au repere la plecare, scapă de acest masacru al inocenților". Fernand Braudel, Jocurile schimbului, Editura Meridiane, București, 1985, vol. II, p. 16. 37 Definim ciclul economic drept ,,o mișcare regulată a activității economice". Vezi Claude Jessua-co., Dicționar de
[Corola-publishinghouse/Science/84937_a_85722]
-
pierdută. în: LLR, 27, nr. 1, 1998, p. 32-35. [29] BOGDAN, MĂDĂLINA, Ortografia practică pentru ciclul primar. București, Editura Coresi, 1998, 158 p. [30] BRAGADIREANU. DANA. Ministrul Marga a ratat micul ecran. Subiectele la admitere fost extrase de altă.. .mână norocoasă". CronR, 6, nr. 1664. 8 iul. 1998, 3 [despre subiectele la limba română de la admiterea în liceu] [31] BRĂDIȘTEANU, GEORGETA, Eleonora Zamșa, Limba română, învățare, testare. București, Editura Arhetip, 1997, 392 p. în: LLR, 27, nr. 2, 1998, p. 61
Bibliografie signaletică de didactică a limbii şi literaturii române : (1757-2010)/Vol. 1 : Sistematizare după criteriul apariţiilor lucrărilor : ordonare cronologică şi alfabetică by Mihaela Secrieru () [Corola-publishinghouse/Science/440_a_1359]
-
mâncare sau bani...”. Familia era păstrătoarea valorilor și datinilor, mediul în care individul se simțea apărat, eliberându-se de frica de autorități. Iată evocarea unui preot ortodox: „Sistemul nu interzicea explicit sărbătorile, dar nu le promova, oamenii nu aveau liber. Norocoși erau doar elevii și studenții, care aveau vacanță în perioada sărbătorilor de iarnă. La țară oamenii sărbătoreau așa cum se cuvine, începând cu ritualul sacrificării porcilor de Ignat, continuând cu colindătorii, cu participarea la slujba de Crăciun, cu trăirea deplină a
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
pentru el, care pe care, legea junglei, iraționalitatea luptei pentru hrană, pentru carne. Cartelarea alimentelor, cu miza ei colectivist-egalitaristă („puțin, cât să ajungă pentru toată lumea”) eșuase în teratologie. Marfa abia ajungea pentru 10-20% din populația cozii, prindeau doar cei mai norocoși, mai bine plasați și mai puternici („elita”). Puteai să te fi așezat printre primii, în asemenea cazuri ziceai mersi dacă mai apucai un pachet de carne cu grăsime și os. Totul era un fel de „vânătoare” - mai ales atunci când se
[Corola-publishinghouse/Science/2369_a_3694]
-
despre sine, Cioran spune: „Persecutații, nefericiții, bolnavii sunt Ă în absolut Ă cel mai puțin de plâns. Căci dacă nu ne amintim decât ce-am suferit, ei sunt aceia care, în final, vor fi trăit cu maxim de profit. Ceilalți, norocoșii, au firește o viață, dar nu și amintirea unei vieți” (I, 294). Așadar, boala ca prilej al cunoașterii, al retrăirii sinelui, cauză a ei chiar, care îndeamnă la modestie, la retragere. O spune Cioran: „În fața bolii, nici un orgoliu nu rezistă
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
succes: „Dintre toate mâhnirile, cea mai cumplită e cea a consacrării” (III, 117). Sau: „Orice triumf are ceva profund abject, dacă judecăm după mutra învingătorului. Din păcate, învinsul, dacă învingea el, ar fi avut aceeași expresie ca rivalul său mai norocos. Nu e nimic de făcut: în orice succes există ceva înjositor” (II, 208). Continuă Cioran: „Sper să nu am vreodată prilejul de a-mi clama victoria. Un zeu veghează asupra mea” (idem). Dar nu cumva acest zeu este un demon
[Corola-publishinghouse/Science/1920_a_3245]
-
vertiginoasa ruinare și cădere a postelnicului Andronache Tuzluc. Boierul fanariot este el însuși un parvenit, ridicat pe valul unei puteri fără rădăcini (domnitorul Caragea). Orbirea sa față de manevrele și necinstea feciorului lui Ghinea Păturică este reversul unei ascensiuni sociale rapide, „norocoase”, căreia moleșitul Tuzluc, imprudent, pasiv, vulnerabil, e pornit să-i guste satisfacțiile: bogăție, putere, alcov. Slăbiciunile i le exploatează „ciocoiul fanarioticesc” Dinu Păturică; pe rând ciubucciu, „păzitor” al amantei stăpânului, administrator necinstit al averilor lui, trecând apoi de la masca supușeniei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285580_a_286909]
-
istorisind „aventurile unui copil în pădurile Africii”. Există întotdeauna o legătură strânsă între poveste și reportaj, aici realul se împletește cu imaginarul, faptul divers cu fabulosul, iar textul e plin de savoare. Ca autor de schițe și povestiri ( Numai oamenii norocoși au noroc, 1989, Șapte buclucuri de scriitor, 1993) M. exploatează elemente autobiografice într-un amestec de amintiri din copilărie, din tinerețe, din viața „zbuciumată și amuzantă de scriitor”. În romane, spre pildă în Peste cincizeci de ani (1967), se poate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288172_a_289501]