1,491 matches
-
nu poate face acest lucru: el trebuie să reducă macronivelul de analiză la simple constrîngeri structurale. Concluzia trasă de Kratochwil și Ruggie este o perfectă și pură critică metateoretică: metodologia individualistă și pozitivistă a teoriei regimurilor este în dezacord cu ontologia sa intersubiectivă. Într-un mod destul de ciudat, această critică, deși publicată în International Organization, a făcut doar de foarte puține ori obiectul unor răspunsuri, în cadrul literaturii regimurilor (pentru o excepție, vezi Kohler-Koch 1989). Pe lîngă faptul că ea contribuie la
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
după căderea zidului Berlinului. Realismul stă încă la baza principalelor reconceptualizări ale actualului sistem internațional, de la reificarea geo-culturală a lui Huntington la "neo-medievalism" - și justifică politicile externe care pot fi deduse din acestea. Scepticismul luat în serios: critica sceptică a ontologiei realiste a statului Post-structuralismul este un cadru teoretic ce combină o metateorie a interpretivismului intersubiectiv (vezi capitolul 13) cu o teorie morală a scepticismului radical. Oricît de paradoxal ar putea părea, poststructura-lismul în disciplina relațiilor internaționale reprezintă o critică sceptică
by Stefano Guzzini [Corola-publishinghouse/Science/1029_a_2537]
-
în parte, ca tăinuitul principiu intern al modernismului" (ibidem). 186 Ihab Hassan, The Postmodern Turn. Essays in Postmodern Theory and Culture, p. 88. 187 Ibidem, p. 33. 188 Mircea Cărtărescu amintește că "opoziția modern/postmodern este coerentă cu opozițiile epistemologie/ontologie (Brian McHale), autoritate/anarhie, utopie/ heterotopie (Vattimo), hermeneutică/erotică (Susan Sontag), în fine, cu celebrele opoziții care subîntind lumea lui Thomas Pynchon: negentropie/entropie și schizofrenie/paranoia" (Postmodernismul românesc, p. 89). 189 Linda Hutcheon, Poetica postmodernismului, p. 89. 190 Situație
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
Știință, Cluj-Napoca, 1997, p. 43. 399 Aurel Codoban subliniază, la rându-i, excluderea transcendenței în postmodernism, precum și a modelului ontologic axat pe ideea de origine sau profunzime. Pentru postmoderni, funcționează un model centrat pe diferență, astfel încât "ceea ce rezultă este o ontologie a "suprafeței semnificante", fără transcendență, [...] și articulată după principiul diferenței, nu al asemănării. Un astfel de model ontologic este în funcțiune în cele mai realizate formule ale gândirii filosofice postmoderne. Îndeosebi la acei gânditori francezi care, ca Derrida, Lyotard, Deleuze
Discursul filosofic postmodern: cazul Baudrillard by Camelia Grădinaru [Corola-publishinghouse/Science/1408_a_2650]
-
una din cele mai bine construite contribuții. T. propune refacerea unui model al operei baroce, prin identificarea mecanismelor de creație și, totodată, a modalităților de analiză a textului. Accentul este pus pe viziunea filosofică a perioadei baroce, capitolele destinate recompunerii ontologiei și a gnoseologiei specifice servind drept fundament teoretic pentru înțelegerea funcționării argumentației dialectice, care înlocuiește demonstrația logică la nivelul textului. Exegeta elaborează și o serie de studii în care prezintă stadiul cercetărilor asupra secolului al XVII-lea francez, cu punctul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290213_a_291542]
-
Îngerul negru, București, 1981; Alertă în munți, București, 1982; Pământ, pământ..., București, 1983; ed. I-III, București, 2001; Șase nopți și șase zile, București, 1984; Lada de companie, București, 1997; Cazul „Hildebrand”, București, 1998; Lumini și umbre, București, 1999; Valențele ontologiei estetice a literaturii și artei, București, 2001; Argus, I-III, București, 2002. Repere bibliografice: Mihail Petroveanu, „Nopți înfrigurate”, GL, 1958, 3; Georgescu, Încercări, II, 158-163; Perpessicius, „Nopți înfrigurate”, LCF, 1958, 6; Ov. S. Crohmălniceanu, „Nopți înfrigurate”, VR, 1958, 3; Eugen
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288134_a_289463]
-
state, păstrând însă metodologia sociologică marxistă și circumscriindu-le cadrului social global căruia acestea îi aparțin. Marxismul este extrem de important ca filosofie a științei în general, de aici putând fi derivate și consistentele sale implicații internaționale deoarece, deși parte a ontologiei pozitiviste care a ajuns la apogeu în secolul XIX și a rămas acolo și în cea mai mare parte a secolului XX, marxismul a oferit premisele intelectuale ale depășirii acesteia, fapt care a condus gradual la două curente de cercetare
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
piesele și funcționalitatea acestora în ansamblul sistemului. Prin perspectiva critică pe care a pus-o în problemă, marxismul și multitudinea de curente intelectuale care se revendică de la el au reușit să chestioneze însăși epistemologia pozitivistă și să propună astfel noi ontologii în cele din urmă, ce-i drept, mai mult sau mai puțin validabile la nivel empiric. Astfel, foarte pe scurt, autori postmoderni ca Michel Focault, Jacques Derrida sau Richard Rorty, unii dintre ei, mai ales Focault, cu aplomb de-a
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
Bazându-se pe analiza de discurs, postmodernismul a conceput un cadru analitic autoreferențial în interiorul căruia fiecare discurs nu poate avea legătură decât raportat la altul și tot așa: realitățile sociale mai ample de dincolo de discurs nu sunt luate în considerare. Ontologia postmodernă propune în definitv un spațiu în care narațiuni egale se povestesc și respovestesc pe sine fără o finalitate și o miză certă, conducând astfel la relativism. Dacă postmodernismul este astăzi un curent intelectual în retragere, nu același lucru se
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
relațiilor internaționale care va fi discutată în continuare. 1.4. Socio-constructivismul Socio-constructivismul, o nouă teorie a relațiilor internaționale apărută în ultimii ani ai Războiului Rece, cunoaște astăzi o reputație de invidiat 3. Ca teorie post-pozitivistă, își propune articularea unei noi ontologii, însă nu a uneia atât de radicale ca cea postmodernă, nici, de asemenea, relativiste. În termenii lui Emanuel Adler, constructivismul își propune o "cale de mijloc" între, pe de o parte, refundamentarea principiilor științifice ale cunoașterii și, pe de altă
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
lumii ideatice și discursive și a lumii materiale (Adler: 2005, 5-6). Înainte de a analiza conceptele principale cu care operează, trebuie menționat faptul că socio-constructivismul nu își propune să fie, pur și simplu, o altă teorie a RI, ci o nouă ontologie, un nou mod de a concepe existența socială și articulațiile care o pun în act: are deci ambiții mult mai mari decât teoriile anterioare. Am ajuns, în acest punct, la a treia mare dezbatere din cadrul RI. Aceea dintre pozitivism (constructiviștii
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
carență metodologică, Searle este de asemenea sceptic în raport cu puseul emancipator al constructivismului social, catalogându-l drept naiv. Deci, este constructivismul social o capcană teoretică? Voi încerca, în continuare, să apăr socio-constructivismul onufian de imputările pe care i le aduce Searle. "Ontologia fundamentală" a lui Searle constă în "particule" care se găsesc în "câmpuri de forță" și creează "sisteme" vii sau moarte. Unele sisteme vii au evoluat până acolo încât au dezvoltat "conștiință", ceea ce nu înseamnă mai mult decât un mănunchi de
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
Unele sisteme evoluate au dezvoltat de asemenea "intenționalitate", sau "capacitatea minții să reprezinte obiecte și stări ale lucrurilor din lumea exterioră, diferite de ea însăși" (Searle: 2000, 18-19). Mai departe, Searle distinge între epistemologie subiectivă și obiectivă și, respectiv, între ontologie subiectivă și obiectivă. Dacă îmi place o pictură mai mult decât alta mă plasez în câmpul epistemologiei subiective. Dacă mă informez asupra vieții și epocii pictorului respectiv, Van Gogh, de exemplu, operez cu date obiective epistemic. Dacă mă lovesc de
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
la obiectivitate ontologică. Gândirea reprezintă ultimul refugiu al accesului la subiectivitate ontologică. Epistemologia subiectivă și obiectivă are nevoie de mai mult decât de gândire, au nevoie să fie social construite. Dar, pentru a fi social construite, au nevoie de o ontologie obiectivă la care să se raporteze. În caz contrar, devin captive ale spectrului regresiei circulare. În acest fel, Searle aduce o obiecție fatală relativismului postmodern: problema este una care ține de epistemologie, nu de ontologie. Nu tot ceea ce există este
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
construite, au nevoie de o ontologie obiectivă la care să se raporteze. În caz contrar, devin captive ale spectrului regresiei circulare. În acest fel, Searle aduce o obiecție fatală relativismului postmodern: problema este una care ține de epistemologie, nu de ontologie. Nu tot ceea ce există este relativ, ci tot ceea ce știm. Iar cunoașterea poate fi atât relativă cât și obiectivă. Relativă, deoarece există multe metodologii științifice care oferă acces, prin prisma propriilor conceptualizări, la diferite tipuri de "adevăruri". Obiectivă, deoarece aceste
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
posedă obiectivitate ontologică, fapt care le permite să existe ca munți chiar și în absența oricărei ființe umane. Pentru Onuf, pe de altă parte, munții posedă o indeniabilă obiectivitate ontologică, dar nu avem niciun indiciu asupra a ce este această ontologie și cum să o abordăm. Munții sunt construcții sociale accesibile nouă ca munți. Am ajuns aici la vechea dispută filosofică între realism, pentru care lucrurile există independent de percepția noastră asupra lor, și nominalism, care argumentează că etichetele pe care
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
relativ nebulos; prezentul conta foarte mult în măsura în care RSR putea fi transformată într-o putere "medie". Și acest prezent era însă proiectiv orientat, deoarece acumularea de putere internațională, industrială, socială etc. avea ca rol consolidarea bazei de pe care asaltul asupra realității, ontologiei "burgheze", să fie desfășurat cu tot mai mult succes. Economia liberală, sau autosuficiența pieței, reprezenta un sistem de producere și distribuire al bunurilor extrem de rebarbativ pentru leninismul romantic. De fapt, leninismul în general este fondat pe un cadru ideatic opus
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
genul acesta de atitudini și practici, atât în cadrul PCR, cât și la nivelul mai larg al societății. În virtutea romantismului care era exprimat la nivel ideologic și politic printr-un naționalism eroic, mistic și virulent, cât și datorită avansului ideologic al ontologiei "burgheze" în a doua jumătate a anilor '70, leninismul romantic a devenit tot mai extrem naționalist în încercarea de a se izola cât mai ermetic posibil în fața acestei tendințe amenințătoare. S-a ajuns deci la exacerbarea componentei naționale a leninismului
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
Dacă realismul, pluralismul și marxismul sunt toate teorii pozitiviste, bazate pe distincția dintre cercetător și obiectul cercetat, respectiv fapte și valori, socio-constructivismul propune o direcție de analiză radical diferită, ceeea ce îl transformă într-o nouă teorie socială, o nouă ontologie, acesta fiind deci mai mult decât o simplă teorie a relațiilor internaționale. Un aspect important al socio-constructivismului, pe care am încercat să îl evidențiez, indirect, de-a lungul întregii lucrări, este perspectiva inductivă a obiectului cercetat. Socio-constructivismul propune, atât la
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
fi echivalat automat cu "deviaționismul mic-burghez" și reducerea "combativității revoluționare", indispensabilă pentru perpetuarea utopiei ideocratice romantic leniniste. Ceea ce am încercat însă a fost să înțeleg și să analizez leninismul romantic din interior, punând pe planul doi metodologiile științifice "burgheze": ce ontologie își propun regimurile leniniste, și leninismul romantic în particular, să articuleze, altfel spus. Rezultatul este impresionant nu prin complexitate, ci tocmai prin simplitatea mecanică de care dă dovadă: un sistem de contra-idei fundamentat prin preluarea pe jumătate și denaturarea unor
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
a leninismului revoluționar, care oferă în cea mai mare măsură măsura identității sale. Uniunea Sovietică s-a născut și a intrat în arena internațională datorită leninismului mai presus de orice altceva, iar ideologia proprie Moscovei constituia de fapt o nouă ontologie, ermetică, militantă și total insensibilă în raport cu provocările științifice și intelectuale ale lumii "burgheze". Este posibil ca, în absența leninismului, autocrația rusă să fi fost înlăturată printr-o revoluție sau alta și înlocuită de o nouă formațiune politică; aceasta însă ar
by EMANUEL COPILAŞ [Corola-publishinghouse/Science/945_a_2453]
-
de sisteme bazate pe semantică în spațiul web; realizarea interoperabilității semantice între între diferitele tipuri de conținut, între diferitele limbi naturale 3. Sisteme de traducere automată, capabile să își îmbunătățească performanțele prin învățare 4. Dezvoltarea de baze de cunoștințe infrastructurale (ontologii de domenii, ontologii lexicale pentru limbile de interes) multimodale și multimedia 5. Dezvoltarea de sisteme de agenți inteligenți inspirate din biologie, capabile să perceapă, să înțeleagă, să învețe și să evolueze, să acționeze autonom 6. Dezvoltarea de sisteme de interacțiune
EUR-Lex () [Corola-website/Law/188126_a_189455]
-
pe semantică în spațiul web; realizarea interoperabilității semantice între între diferitele tipuri de conținut, între diferitele limbi naturale 3. Sisteme de traducere automată, capabile să își îmbunătățească performanțele prin învățare 4. Dezvoltarea de baze de cunoștințe infrastructurale (ontologii de domenii, ontologii lexicale pentru limbile de interes) multimodale și multimedia 5. Dezvoltarea de sisteme de agenți inteligenți inspirate din biologie, capabile să perceapă, să înțeleagă, să învețe și să evolueze, să acționeze autonom 6. Dezvoltarea de sisteme de interacțiune naturală om-calculator minimal
EUR-Lex () [Corola-website/Law/188126_a_189455]
-
acțiune și includerea sa în ecuația schimbării. Această mutație e adusă de fapt de o răsturnare a relației ontologie-epistemologie în sensul subordonării celei dintâi celei din urmă8: societatea ca stare, ca structură nu există unii numesc asta nihilism sau negarea ontologiei; ea există numai ca reprodusă sau construită prin acțiunile indivizilor. Însă cu toate că perspectivele procesuale angajează o epistemologie relativistă, continuă de fapt să utilizeze o metodologie pozitivistă. De fapt Sztompka (1993:12) recunoaște implicit acest lucru când spune că singura posibilitate
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]
-
și anume interogarea motivelor care stau în spatele epistemologiilor și ideea conform căreia cunoașterea științifică sau chiar știința sunt ideologizate. Totodată acest mod de înțelegere indică scepticismul postmoderniștilor vizavi de cunoaștere și realitate. Postmodernismul se bazează doar pe o "negare" a ontologiei, adică a ideii că există o realitate obiectivă, și pe o epistemologie constructivistă (realitatea este creată prin modurile noastre de a organiza percepția și prin categoriile noastre de înțelegere). Postmodernismul, așa cum am mai spus altundeva, se bazează de fapt pe
by Horaţiu Rusu [Corola-publishinghouse/Science/1049_a_2557]