2,087 matches
-
Când naziștii citeau romane polițiste Etitlul unui dosar publicat de „Le Nouvel Observateur” din 10-16 iulie, ca urmare a apariției a două cărți datorate lui Vincent Platini consacrate unui fenomen nestudiat până în prezent: succesul imens în Germania nazistă al romanului polițist. Depășită adesea, cenzura celui
Meridiane () [Corola-journal/Journalistic/2401_a_3726]
-
dreptul de semnătură și când au continuat să scrie sub pseudonim. În timpul războiului, cenzura a selectat numeroase titluri pe care le-a expediat soldaților și ofițerilor aflați pe front. Regimurile totalitare se împacă greu cu o literatură cum este aceea polițistă, care, cum susține Platini, își are sursa de inspirație în dezordine și crimă, fie și cu happy end, deoarece astfel de regimuri contează pe ordine și pedeapsă. Autorii germani de Krimis au recurs la o mulțime de trucuri spre a
Meridiane () [Corola-journal/Journalistic/2401_a_3726]
-
de derapaje, de tentația absolutismului. Dragostea față de mama sa ne descoperă o altă dimensiune sensibilă a personajului, iar regizorul nu caută explicații pentru contradicții, ci le redă; ele ne oferă un personaj complex, care depășește logica maniheistă a oricărui film polițist, cu cele două tabere a bunilor și răilor. Ridley Scott, Martin Scorsese, Francis Ford Copolla, John Huston, Sergio Leone etc. niciunul nu a ratat un film cu gangsteri de la Bandele din New York la Cîrtița, recentul Glob de Aur, de la romanțiosul
Frank and Richie: o istorie cu gangsteri by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/8992_a_10317]
-
mamă, costumieră de teatru, șomeră, cu bască retro și gesturi teatrale, hotărîtă să "tragă" de copil, să-l antreneze pentru și întru "normalitate" (Victoria Cociaș, uneori cu un aer de duritate "SS-istă", provenit, parcă, din altă piesă). Un tată polițist de cartier, care lucrează numai noaptea, ca ziua să stea cu copilul, un personaj din care Dorel Vișan construiește, cu naturalețea-i inconfundabilă, un om cu temperament dublu, dacă se poate spune așa: acru și blazat noaptea, tandru, devotat și
Cinema cu handicap by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/15504_a_16829]
-
surdină. Secvențele se înșiruie demonstrativ și expozitiv, ca plantele din ierbarul lui Noro. Un aer sălciu, artificial, un vînt de scenă bate peste mai toate momentele în care nu apare Noro (ex. vizita la domiciliu a inspectorului, spovedania mamei, dezlănțuirea polițistului tînăr care izbește duba cu bastonul de cauciuc - pentru prima dată un actor talentat, ca Marius Stănescu, prins pe picior greșit)... Finalul împinge filmul într-o direcție falsă: copilul e urcat de tată, cu chiu cu vai, pe scara unui
Cinema cu handicap by Eugenia Vodă () [Corola-journal/Journalistic/15504_a_16829]
-
medievale Se spune despre Javier Sierra că este un autor mai subtil decât mult mai celebrul Dan Brown. Avem de a face cu un bestseller spaniol din genul celor denumite deja generic „Codul lui Da Vinci“, un roman cu intrigă polițistă fascinantă, cu întâmplări ciudate care se petrec într-o mănăstire medievală, cu analize și explicații interesante ale filosofiei neoplatonice și ale simbolismului renascentist. Sierra dezvăluie un mesaj diferit de romanul lui Brown - și o face la fel de convingător. Scris la persoana
Agenda2006-26-06-timp liber () [Corola-journal/Journalistic/285110_a_286439]
-
meserie, a petrecut doi ani într-o școală de corecție, a făcut după aceea armata, iar în septembrie 1988 a trecut fraudulos frontiera în Ungaria. în vara anului 1999, când ziaristul american Julian Rubinstein, comentator sportiv și autor de proză polițistă, a citit în Sports Illustrated despre spectaculoasa evadare a unui fost portar de hochei pe gheață din închisoarea din Budapesta, tânărul maghiar ajunsese o legendă. Porecla „Whisky Tâlharul" devenise marcă înregistrată, autobiografia Eu, Whisky Tâlharul, scrisă cu ajutorul unei ziariste, bătuse
Cum se ajunge erou de legendă by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6174_a_7499]
-
revoltă împotriva partenerului și a propriei persoane, câteodată dezgustul. Dimpotrivă, în erotism, astfel de fenomene nu se petrec, orgasmul însuși este mai intens și multidimensional." Pentru întărirea acestor afirmații, eseistul îl invocă, drept autoritate supremă, pe un autor de romane polițiste, San Antonio, din care citează: " Poți să-mi spui ce vrei, dar un futai reușit, atunci când se petrece în dragoste, te înnobilează." (Nu este o excepție. Cu aceeași evlavie sunt reproduse în alte etape ale demonstrației și citate dintr-un
Iubirea, bibelou de porțelan... by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/16463_a_17788]
-
Dar știrea nu e perfect sigură poate că a născocit-o chiar el, o stratagemă de a scăpa de indezirabili. Iluzia optică pe care o speculează autorul este cea a extincției. În ultimă instanță, Povestea Marelui Brigand e un roman polițist, în care se narează uciderea unui om. Dar cartea nu respectă regulile genului. În miezul subiectului se găsește o anchetă, a fost comisă o crimă, inspectorii scotocesc după urmele asasinului. Relatarea nu e însă atît de simplă și curgătoare. Judele
Șalul, pălăria de paie, pasărea cu penaj colorat by S. Damian () [Corola-journal/Journalistic/15520_a_16845]
-
Constantin recunoscând o parte din cele 299 de “acte materiale” presupus documentate de DNA. Fiecare dintre cei doi așteaptă finalizarea procesului din România pentru a contesta și restul procedurilor și modul de instrumentare a cazului pe fond, întrucât în cazul polițistei imaginile prezentate de DNA pentru incriminare nu conțin figura și nici momentul presupusei mituiri, și, similar, în aproape jumătate din “actele” polițistului nu poate fi identificat autorul.
Prima decizie a Iuliei Motoc la CEDO, împotriva României () [Corola-journal/Journalistic/46107_a_47432]
-
locul furtului erau Constatin, Benjamin și Georgiana. Cei doi bărbați corespundeau semnalmentelor victimei. Poliția i-a reperat și după ce le-a controlat actele, le-a verificat și telefoanele. În ciuda faptului că au închis și deschis telefoanele și le-au arătat polițiștilor fotografii personale stocate, pentru a dovedi că aparatele le aparțin, cei doi, împreună cu Georgiana, au fost duși la poliție. Eliberată după cinci ore, Georgiana a povestit cum a fost supusă tirurilor sarcastice ale polițiștilor: "Studiezi la Sorbona? Nu se poate
Incredibila poveste a unor români, arestaţi la Paris pentru că aveau iPhone. Unul este masterand la Sorbona () [Corola-journal/Journalistic/59643_a_60968]
-
Arsène Lupin în domeniul public Maurice Leblanc, autorul celebrului gentleman cambrioleur, a murit în 1941, așadar acum 70 de ani, ceea ce înseamnă că romanele lui polițiste avându-l ca protagonist pe Arsène Lupin intră în domeniul public. Mai multe case de editură franceze au programat deja tipărirea operei lui Leblanc. Prin înțelegere cu strănepoata scriitorului, care deținea drepturile până la începutul lui 2012, un editor parizian a
Meridiane () [Corola-journal/Journalistic/5049_a_6374]
-
Petrescu, al cărui Ochean întors îl găsește, pe drept cuvânt, minunat (pp. 269 - 316). La un moment dat se decide chiar (mai mult în glumă, dar, în cazul lui Brumaru și glumele trebuie luate în serios) să scrie un roman polițist, având în centru un detectiv oblomovian (din altă rasă decât Dupin, Holmes sau Poirot) și o blondă splendidă, înzestrată cu trei sâni, căreia, absolut misterios, îi dispare zilnic, de sub dresuri, lenjeria. Nu-i găsește o continuare plauzibilă, așa că, până-ntr
Un mare scriitor by Cosmin Ciotloș () [Corola-journal/Journalistic/4187_a_5512]
-
se împăienjenește privirea nu-i lucru chiar atât de ușor." Că o muncă pe cît de grea, pe atît de importantă în plan cultural e subevaluată și bănește, că nu există retribuții diferențiate în funcție de dificultatea textului (una e să traduci polițiste sau romane sentimentale de duzină și alta Pessoa sau Milorad Paviæ, de exemplu), că există mari literaturi pentru care traducătorii valoroși s-au împuținat îngrijorător (germană, rusă, polonă, cehă ș.a.) - e încă un subiect ce rămîne de discutat. În orice
REVISTA REVISTELOR by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/13785_a_15110]
-
povestirea a fost vândută revistei dar nu a fost publicată din cauza crizei hârtiei datorată războiului. În ciuda acestui lucru, ea a apărut după douăzeci de ani într-o antologie a povestirilor apărute în acea revistă. Graham Dorn, un scriitor de romane polițiste de succes, află că una dintre cele mai faimoase creații literare ale lui, detectivul Reginald de Meister, a devenit real. Acesta îi uzurpă viața scriitorului și încearcă să îi fure logodnica, dar este împiedicat în cele din urmă de apariția
Perioada Campbell () [Corola-website/Science/325226_a_326555]
-
nu era supărat. Asta chiar m-a mirat. Știam că-l iubește ca sarea în ochi. Că-l enervează. Nu, nu, n-avea nimic cu D.D. Nici cu oaspetele său. Despre care mi-a spus că e autor de romane polițiste, un veleitar în ale scrisului artistic, cu figură de pantof fără perechea lui, mason la un sfert, activist mititel pe la un partid care se pare că ne guvernează, fost securist și mai nou clarvăzător din categoria ăluia cu cutremurele. Nici
Ghici cine vine la OTV by Telefil () [Corola-journal/Journalistic/14808_a_16133]
-
a lui Walter Sparrow se spulberă în momentul în care primește cadou de la soția sa o carte achiziționată de la un anticariat, un policier palpitant care poartă numele numărului fatidic: Numărul 23. Cum te poate face un număr și o carte polițistă să îți iei cîmpii? Atunci cînd ele devin referințele capitale ale unui vast labirint în care singura ieșire trece prin descifrarea șaradei sfinxului, și anume aflarea celui care ești cu adevărat. Pas cu pas, întîi entuziasmat, apoi terifiat, Sparrow intră
Strigarea numărului 23 by Angelo Mitchievici () [Corola-journal/Journalistic/9528_a_10853]
-
fără nimic desuet, piesa Crisulei Ștefănescu ar părea totuși greoaie dacă ar fi pusă în scenă. Ea ar avea soarta filmului "de artă", despre care telespectatorii vorbesc respectuos chiar în momentul în care acționează telecomandă pentru a vedea un film polițist. Crisula Ștefănescu, Ana și Satana, piesa în cinci acte, București, Ed. "Jurnalul literar", 1999. 80 pag. Crisula Ștefănescu, Semne, București, Ed. Albatros, 1999 (poeme). 62 pag.
Setea de poezie by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17656_a_18981]
-
mașini aveau numere din Franța, cea de-a treia, număr autohton. În Franța și în Belgia mașina cu număr românesc nu li s-a părut suspectă frontieriștilor. În Elveția - asta se întîmpla după ce a explodat în Italia afacerea expulzărilor - domnii polițiști au lăsat să treacă fără probleme cele două mașini cu numere franțuzești și s-au rățoit la ocupanții celei de-a treia, cu număr de România. Aud cei patru din automobil ordinul și se dau jos. "De ce ați ieșit așa
"Jos din mașină!" by Cristian Teodorescu () [Corola-journal/Journalistic/9089_a_10414]
-
pregăteau pentru cariere de succes. Singura fiică, Joan, avea să fie prima femeie vicepreședinte a unei importante companii petroliere, băieții s-au afirmat cu toții pe tărâmul literaturii: Peter, care a făcut avere în publicitate, a scris o serie de romane polițiste complexe, Frederick și Steven, profesori de literatură la Universitatea din Mississippi de Sud, sunt apreciați autori de proză. Orientările estetice ale familiei erau dominate de credința în virtuțile și în vitorul avangardei. „Ironia, autocontrolul, simularea indiferenței formau sfânta treime" a
Colaj de perle și nestemate by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6115_a_7440]
-
o carte sau maxim două, doar pentru că sunt obligați de profesori. Doar 11% din cei intervievați au declarat că citesc în medie o carte pe lună. Chiar și în rândul acelora care citesc, preferințele se îndreaptă spre romane de dragoste, polițiste, de aventuri, literatura clasică fiind considerată o corvoadă. În ceea ce privește timpul liber, jumătate dintre cei chestionați au declarat că se distrează cel puțin 4-5 ore pe zi și nu se gândesc la temele pentru acasă. Dacă nu au bani, se uită
Agenda2005-27-05-invatamant () [Corola-journal/Journalistic/283895_a_285224]
-
Rzepka, 2010: 2). Care sunt mobilurile aflate dincolo de un asemenea proces ține de misterul culturii însăși, de nevoia omului de a vorbi despre măști purtând măști. Există însă speranța că superficialitatea lumii va fi înfrântă prin supraexpunere. Unitematice, obsesionale, romanele polițiste bune depășesc cadrul divertismentului, pentru a intra, chiar fără a-și propune, în dezbateri de amploare și profunzime. Formula hard-boiled este doar ilustrarea involuntară a unor teme care au stau mereu în centrul nevrozelor și chinurilor creației: „Falsitatea și artificiul
Fărâme despre Raymond Chandler by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/3807_a_5132]
-
în noaptea lui 22 august '44, o sindrofie a elitei. Printre oaspeții ce dansează pașnic se află și câteva persoane care așteaptă ora „dansului” insurecțional. Care-s ei? Cum să-i deosebești?... Din acest moment, Serata capătă misterul unui film polițist, spectatorul încercând să deslușească, din fizionomii și gesturi disparate, identități surprinzătoare. Aici mai intervine și priceperea de portretistă a regizoarei care revelează viitoare vedete precum Coman și Motoi, îi dă prilej lui Ion Finteșteanu pentru savurosul personaj al unui crai
Serata (film) () [Corola-website/Science/327961_a_329290]
-
personajelor dintr-un roman în altul. Această tradiție trăiește (și înflorește) sub ochii noștri în serialele de televiziune, după ce a explodat de-a lungul veacului trecut în nenumărate cicluri romanești sau cărți dedicate aceluiași personaj ori grup de personaje - literatura polițistă s-a bazat, decenii în șir, aproape exclusiv pe astfel de procedee, impunând eroi precum Sherlock Holmes, Hercule Poirot, Philip Marlowe, Lew Archer, Spenser. În spațiul românesc, echivalențele se găsesc în romanele polițiste/milițiste ale unor George Arion (Andrei Mladin
Viața de apoi a cărților by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6477_a_7802]
-
aceluiași personaj ori grup de personaje - literatura polițistă s-a bazat, decenii în șir, aproape exclusiv pe astfel de procedee, impunând eroi precum Sherlock Holmes, Hercule Poirot, Philip Marlowe, Lew Archer, Spenser. În spațiul românesc, echivalențele se găsesc în romanele polițiste/milițiste ale unor George Arion (Andrei Mladin), Rodica Ojog-Brașoveanu (Melania Lupu și Minerva Tutovan), Vlad Mușatescu (Al Conan Doi) ori Petre Sălcudeanu (Bunicul). Și totuși, ce se întâmplă cu eroii din cărți după ce nu-i mai vedem? Cum arată viața
Viața de apoi a cărților by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/6477_a_7802]