1,971 matches
-
Muzeul }ăranului Român (Povestiri mici și mijlocii, 2004, Cartea cu euri, 2005) și două volume coordonate împreună cu Zoltán Rostás (Istorie la firul ierbii. Documente sociale orale, 2003, și ,Televizorul în micul infern", 2005). O apariție de ultimă oră (și, vai!, postumă) este un scurt, dar captivant Jurnal de tânăr scriitor, urmărit de o boală necruțătoare și refugiat în comuna natală, de unde scrie, până aproape de finish, mesaje prietenilor săi. E de presupus că alte și alte pagini, din genul prozastic, epistolar sau
Unde fugim de-acasă? by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/10805_a_12130]
-
Ea conține nu numai articolele scriitorului, ci și prefețele întocmite de acesta unor volume, telegramele și răspunsurile pe care el le dă la Poșta redacției, precum și anchetele și interviurile la care răspunde. Sunt recuperate și reintegrate corpusului ediției și toate postumele date publicității, în diferite împrejurări, între 1967 și 2007, fiindu-ne astfel oferit tabloul complet al prezenței publicistice argheziene în cea de-a doua jumătate a secolului XX. Notele bibliografice de la finalul volumului sunt cuprinzătoare și (fapt care nu trebuie
Arghezi sub vremi by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/5383_a_6708]
-
și să trăiască decent. De ceea ce se întâmplase în decembrie 1989 nu își mai amintea (pe vremea aceea avea, de altfel, zece ani). Ce noroc că tinerii care au ieșit în 1989 în stradă nu au mizat pe vreo glorie postumă, ci au ieșit pur și simplu să moară, asumându-și anonimia, mi-am spus în gând, cu destul cinism, recunosc. Concetățeanul meu avea o serie de amici români risipiți prin Europa, lucrând clandestin, pentru a câștiga ceva și chiar ruinându
AIUD LA VENEȚIA by Ruxandra Cesereanu () [Corola-journal/Journalistic/16685_a_18010]
-
de scriitor spiritului blăjean, școlilor și personalităților care, din „mica Romă”, au contribuit decisiv la afirmarea conștiinței naționale și la construcția României moderne. Antume - ca volumele Ion Axente Sever și timpul său (1931) sau Aspecte din viața Blajului (1942) - sau postume - cum sunt adăugirile la volumul din 1942, apărute de-abia în 2008 -, textele antologiei alcătuiesc, împreună, cea mai bună exegeză „din interior” a acestui capitol esențial de istorie culturală românească (în care și literatura își are locul ei, prin scriitori
Spiritul Blajului by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/2503_a_3828]
-
originală și câteva studii și articole despre personalitățile literare și culturale ale „micii Rome”. Unele dintre acestea vor fi reunite în ultimul său volum antum, Oameni din Ardeal (1973). Ediția antologică realizată de Ion Brad confruntă toate edițiile antume și postume ale scrierilor dedicate de Radu Brateș spiritului blăjean, eliminând reluările și întorcându-se, acolo unde a fost cazul (fragmentele din Aspecte din viața Blajului preluate în Oameni din Ardeal), la versiunea inițială. Opțiune care - am arătat cu alt prilej - este
Spiritul Blajului by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/2503_a_3828]
-
a accentuat. Caietul verde, editat în 1933 și cuprinzînd poezii scrise pînă în 1932, va include la reeditare piese compuse pînă în 1936. Țărm pierdut, apărut la Fundația Regală în 1937, cuprinde la reeditare poezii de pînă în 1941, Volumul postum Cumpănă dreaptă a trecut el însuși prin variate faze și proiecte (titlul lui ar fi trebuit să fie Drum lăuntric). Această febricitare interioară înseamnă mai mult decît detalii ocazionale de editare: este mărturia palpabilă a clasicismului definitiv. Poeziile celei de
Modelul Ion Pillat by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/2800_a_4125]
-
Femeie, iată fiul tău (1983) - au apărut încă în două ediții, postume. Dezbaterile critice despre revizuirile postdecembriste și despre reașezările în canon confirmă ascensiunea operei unui scriitor șaizecist, care nu fusese receptat în timpul vieții ca unul de prim-plan. Revanșa postumă a unui marginal nu pare să-și fi epuizat resursele. De aceea, pentru a oferi o imagine de ansamblu a operei și o istorie a receptării, este binevenită ediția critică îngrijită de Cristina Balinte, în colecția academică de ,Opere fundamentale
Revanșa unui "marginal" by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/10807_a_12132]
-
să prefere negustoria tatălui, devenind muzician). Mai ales interesul pentru psihologia artiștilor, pentru „pătimirile și măreția maeștrilor” avea să rămână constant în creația lui Thomas Mann (nu fără o anumită legătură, s-a spus - lucru vădit apoi în jurnalul publicat postum - cu homoerotismul său reprimat). Muzicienii romantici și mai ales multivalentul Wagner i-au inspirat o „dragoste fără credință - căci mereu mi s-a părut pedant să nu poți iubi fără să crezi”. Această pasiune deopotrivă năvalnică și sceptică, dar și
Thomas Mann despre Wagner by Grete Tartler () [Corola-journal/Journalistic/3720_a_5045]
-
anului 1875, Revista contimporană contraatacă revista Convorbiri literare sub o formă mascată: în primul nr. din 1 ianuarie, apare în presa literară românească un nou nume de critic literar: G. Gellianu, care semnează, în editorialul ,Schițe literare", recenzia la volumul postum Foi de toamnă, Poesii de N. Georgescu. Gellianu nu este de acord cu D. Bolintineanu care, în Prefața volumului, afirmase că poetul N. Georgescu ,era în formare", ci era ,un poet în toată puterea cuvîntului", caracterizare maioresciană atribuită lui Eminescu
După 130 de ani - Dosarul Gellianu by I. Hangiu () [Corola-journal/Journalistic/11008_a_12333]
-
ar putea înmulți, e vorba de o afinitate profundă, de un stil al emisiilor intelectuale profunde cristalizând în sintagma cognitive. E drept, Montale cel din Satura, 1971, e aproape de ultimul Baconsky, cel din Cadavre în vid, 1971, poate chiar de postumul volum Corabia lui Sebastian, 1978, unde sentimentul declinului lumii, o comună simplitate extremă, propozițiile cotidianului insolit îi reapropie. "Salvia" - cea cu flori intens roșii - salvia poetului din Corabia, poate fi o amintire a copilăriei, mai puțin un ingredient pentru vreun
Baconsky și Mazilescu by Adrian Popescu () [Corola-journal/Journalistic/6690_a_8015]
-
un punct, admisibil, dar nu și într-o carte. Profesorul era suspectat că, în cursurile sale, se referă la lucrări ale unor autori străini pe care nu-i citează. C. Rădulescu-Motru a vorbit curent despre asta, inclusiv în memoriile sale postume, recent publicate. În mai 1935, Mihail Sebastian, un apropiat entuziast al profesorului, nota în jurnalul său: "Citesc, nu știu de ce cu atâta întîrziere, căci o aveam de mult în bibliotecă, Années Décisive de Oswald Spengler. Surprins de a găsi fraze
Un curs de filosofie by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17265_a_18590]
-
zeilor), încheiată de Wagner în 1876, devine la Nietzsche în 1889 Götzerdämmerung (Amurgul idolilor), într-un calambur ce nu poate acoperi sursa de inspirație -, pe maestru îl coboară la treapta unui muzician aflat sub nivelul lui Bisset. Ca o revanșă postumă, destinul lui Nietzsche poate fi descris în termeni wagnerieni, autorul lui Ecce homo ajungînd să treacă din pielea unui personaj în a altuia, printr-un avatar de identități, pe care nu le-a putut prezice. A vrut să fie Tannhäuser
Gheara leului by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/3836_a_5161]
-
de o parte, rămân perfect valabile și păstrează legăturile firești cu etapele anterioare poezia senectuții, poezia universului domestic și poezia sensibilității metafizice din ultimele volume, Frunze (1961), Poeme noi (1963), Cadențe (1964), Silabe (1965), Ritmuri (1966), Noaptea (1967), din volumele postume Frunzele tale (1968), Crengi (1970), XC (1970) și alte culegeri de inedite (Călătorie în vis, 1973, și Deslușiri, 1980) ale unui scriitor cu un foarte bogat atelier de creație, lăsat doldora de poemele unui meșteșugar ce a lucrat până în ultima
Cota lui Arghezi by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12701_a_14026]
-
Răzvan Voncu G. Călinescu - Opere. Publicistică, XI (1963-1965). Conferințe, Publicistică, XII (Postume și inedite), ediție coordonată de Nicolae Mecu, text îngrijit, note și comentarii de Alexandra Ciocârlie, Alexandru Farcaș, Nicolae Mecu, Pavel Țugui și Daciana Vlădoiu, prefață de Eugen Simion, Academia Română/ Fundația Națională pentru Știință și Artă, colecția „Opere fundamentale”, București, 2012
Călinescu dezolat și dezolant by Răzvan Voncu () [Corola-journal/Journalistic/3071_a_4396]
-
n-o pot lăsa din mână. Thibaudet și Sainte-Beuve sunt singurii mari critici și istorici literari pe care i-a dat Franța. Posteritatea amândurora a stat sub semnul unei contestări pe cât de tenace, pe atât de ineficiente, deși printre adversarii postumi s-au numărat Proust și, respectiv, Roland Barthes. Puțini îi mai citesc azi pe Taine sau pe Genette, urmași infideli ai celor doi, a căror artă critică au crezut a o putea înlocui cu o știință critică, în vreme ce înaintașii lor
Neuitatul Thibaudet by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/3261_a_4586]
-
îndurate pe lumea asta îl fac pe cel care se apropie de moarte să se concentreze asupra lumii de dincolo. El își pune speranțele în posibile schimbări în bine în viitor. Stă în puterea lui să pună bazele unui trai postum pe măsura dorințelor. Riturile compensatorii iau forme dintre cele mai diverse. Nesiguri că cei apropiați vor îndeplini datinile potrivit tradiției, bătrânii preiau grija propriei înmormântări încă din timpul vieții. Ei își fac pomenile, parastasul - asemuit adesea cu o masă de
Studii de antropologie by Constantin Eretescu () [Corola-journal/Journalistic/6934_a_8259]
-
trecerea în cele eterne a Magistrului Mihai Ursachi, altădată un simbol, o legendă vie a Iașului, astăzi un poet intrat într-un straniu con de umbră, un fel de pîlnie a lui Stamate a istoriei noastre literare, unde adeseori gloria postumă se vinde și se cumpără, cu „20 de bani bacșiș” ... achitați încă din timpul vieți, căci „restul - după cum spune Urmuz - nu reprezintă nici o importanță”, odată ce „Auto-Kosmosul”, e „infinit și inutil...” Unii percep acest con de umbră ca pe un purgatoriu
Mihai Ursachi și enigmele receptării sale postume by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/5538_a_6863]
-
regula hazardului. Dacă am face o scurtă istorie a scriitorilor trecuți dincolo de Styx, am decoperi că nu neapărat valoarea operei sau chiar criteriile morale ale vieții scriitorului (atitudinea civică, verticalitatea vizavi de relația cu puterea etc., etc.) primează în receptarea postumă, ci cu totul alte criterii, greu de înțeles pentru o minte rațională. Se pare că legile mai mult sau mai puțin capricioase ale hazardului bîntuie și eternitatea. Din pricina aceasta pentru unii conu-i mumă, pentru alții ciumă. În fine, după această
Mihai Ursachi și enigmele receptării sale postume by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/5538_a_6863]
-
capricioase ale hazardului bîntuie și eternitatea. Din pricina aceasta pentru unii conu-i mumă, pentru alții ciumă. În fine, după această scurtă digresiune, să revemin și la subiect: postumitatea lui Mihai Ursachi. În comparație cu popularitatea de care s-a bucurat în timpul vieții, receptarea postumă a lui Mihai Ursachi mi se pare greu de acceptat pentru cei care l-au cunoscut îndeaproape și i-au urmărit parcursul literar... Poeții din generația optzeci, vorbesc în special de bucureșteni, aproape că l-au uitat, iar pentru noua
Mihai Ursachi și enigmele receptării sale postume by Nichita Danilov () [Corola-journal/Journalistic/5538_a_6863]
-
te poți împiedica să pui sub semnul întrebării valoarea în genere a lui Unamuno. Cine poate decădea pînă într-atît încît să scrie o catastrofă ca Dragoste și pedagogie nu poate spera la o sentință care să-l includă în rîndul postumilor cu valabilitate tîrzie. Unamuno e un autor a cărui operă e sub notorietatea pe care a căpătat-o, și de aceea cîmpul de forță din care i se hrănește celebritatea nu are prea multe în comun cu înzestrarea de care
Homo insipiens by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4433_a_5758]
-
numai o adevărată revelație, ci și o altă identificare a capacităților noastre, în sensul unei încurajări a tentativelor îndreptate către creațiile literare de mare respirație. Ion este la noi prima operă epică genială de proporții impunătoare, care a învins blestemul postum, influențând direct receptivitatea românească în chiar actualitatea apariției sale. Liviu Rebreanu cuprinde, în inițiativa sa îndrăzneață și în realizarea sa minunată, temelia unei întregi perioade de mare răsunet creator, temelie pe care s-au ridicat chiar și propriile sale opere
Ce știm și ce ar mai trebui să știm despre Liviu Rebreanu by Cornel Ungureanu () [Corola-journal/Journalistic/7737_a_9062]
-
asigura un post de bibliotecar de unde se pensionează în 1959, redactând și un testament editorial. În anii de interdicție a scris enorm de mult. Mă întorc la Muzeu și manuscrise. După moartea Tatălui meu au început încet să apară lucrări postume. La începutul anilor 70 am inceput sa editez la Ed. „Minerva" seria de „Opere„ conform Testamentului editorial" al Tatălui meu, în 12 volume, ale căror manuscrise originale au fost predate Muzelui Literaturii. Vă solicit deci, domnule Prim-ministru, să faceți
Scrisoarea fiicei lui Lucian Blaga către Victor Ponta by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/81542_a_82867]
-
stării de libertate. Ceea ce nu face decât să perpetueze dominația anterioară. Oamenii se simt, e adevărat, pe poziții adverse acesteia, dar rămân încă puternic legați de ea, ca într-un fel de nouă iobăgie. Din acest punct de vedere, cultul postum al personalității dictatorului este doar vârful unui aisberg. Va fi poate nevoie de o nouă libertate și de o nouă revoltă, care să se opună mentalității de iobag revoltat. Dar instinctualitatea nu este doar ofensivă, ci se manifestă, prin chiar
Practica mizeriei by Dorin-Liviu Bîtfoi () [Corola-journal/Journalistic/17085_a_18410]
-
Însușirile de stilist, cu o conștiință artistică puternică, ușor de remarcat în romanul de debut se vor regăsi în restul cărților autorului. Dar acestea sînt, cum se știe, jurnale intime. Transfigurate literar. Iată o primă surpriză. A doua va fi postumă, cînd se va publica jurnalul propriuzis al lui Radu Petresu, acela brut, dacă pot spune așa. Nu știu să fi fost examinat raportul lui cu jurnalele literare. Operația ar merita să fie făcut. Cu atît mai mult cu cît nimeni
Jurnalul ca machetă a existenței by Nicolae Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/14863_a_16188]
-
politică difuză, dictată mai degrabă de un imbold spiritual, atmosferic și acela. Atras, deopotrivă, de străvechea religiozitate românească, dar și de budism ori mistica iudaică, până la a deveni un practicant activ, a ezitat să se autodefinească până la capăt. Odată cu volumul postum ce-i cuprinde aproape întreaga creație lirică, ne putem întreba dacă nu cumva poezia a fost recipientul ideal pentru ambiguitatea sa fundamentală. Aurel-Dragoș Munteanu este, cu certitudine, poet. Nu unul complicat sau experimentalist, deci nici unul revoluționar. Dar starea poetică, indubitabil
Pelerinul neliniștit by Simona-Grazia Dima () [Corola-journal/Journalistic/8210_a_9535]