1,471 matches
-
succes financiar, atingând în două luni tirajul "excepțional de 14 mii de exmplare", izbânda fiind posibilă și pentru că Ladima era "absolut invulnerabil" și se făcuseră investigații la tribunalul din orașul lui de naștere, detectivii îi urmăriseră tot firul trecutului, îi scrutaseră viața, dar negăsind nimic de care să se agațe, nu se putea riposta în nici un fel campaniilor lui de presă, care deveniseră extrem de aprige. Citind scrisoarea în care Ladima o anunța pe Emilia că își dă definitiv demisia de la gazetă
CAMIL PETRESCU STRUCTURI ALE ROMANULUI by NICOLETA-GEORGETA SOLOMON () [Corola-publishinghouse/Imaginative/516_a_1169]
-
Întrebat-o: ― Ia spune-mi, Stăncuțo! Tu știi ce-i acela un bărbat? Dacă ar fi fost lovită cu pleasnă de bici, nu ar fi tresărit așa. Și, cum era Îmbujorată după baie, s-a făcut stacojie, iar ochii o scrutau pe infirmieră ca și cum s-ar fi așteptat la cine știe ce urmare a acestei Întrebări. Infirmiera a Înțeles reacția „Arăpoaicei”... ― Fii liniștită, Stăncuțo. Te-am Întrebat și eu așaaa.... Când totul a fost după carte, infirmiera a Îmbiat-o: ― Acum, hai să
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
volum de la dl. Ion PopescuSireteanu, intitulat „Ziditor de cuvinte”, însoțit de un autograf apreciativ privind scrisul meu, autograf ce mă mobilizează, dar al cărui conținut nu îndrăznesc să-l consemnez. în ziua următoare pe la ora 10, Mariana urcă în grădină, scrutează cu atenție roșiile viguroase în fază de accentuată coacere, se uită la prunii și merii cu crengile aplecate, până în pământ de rod, face unele poze, apoi foarte emoționată vine și mă îmbrățișează, mulțumindu-mi pentru aspectul general al curții, grădinii
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
toți bătut-au palma/ Iar noi rămas-am cu sudalma!” în Ce mai faci, întreabă un prieten: „Sunt bișnițari la Iași?/ Vin mineri și la voi?/ Că la București i am văzut/ Pașnici cu bâte, cu lanțuri (e vremea mineriadelor).” Scrutând cerul învolburat face o comparație afirmând: „Cirezi de nori migrează dinspre est,/ Credeam că-s ruși veniți să ne supună”, pentru ca mai apoi să spună: „Greu e drumul când îl sui.../ Pe poteca cea cu pui/ de șerpi și năpârci
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
mai ales a ochilor, care dădeau semne îngrijorătoare. Revenindu-mi ca stare de sănătate, am constatat cu plăcută surprindere că chiar simțeam plăcerea să lucrez după perioada de inactivitate. În răstimp de 2 luni am realizat unele proiecte de proză scrută însumând un anumit număr de pagini, fapt care mi-a readus speranța unei noi încercări literare. Deocamdată păstrez secretul și abia după încă alte două luni voi ști cu exactitate dacă pot sau nu realiza noul proiectat volum. Prietenii mei
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
de fotografii, din care apar chipurile unor oameni frumoși ca fizic,distinși ca ținută și atitudine și mult mai frumoși în interiorul ființei lor, de un fel deosebit. Ca un simbol al duratei în timp, pe copertă apare chipul frumos, distins, scrutând viitorul,având în brațe chipul unei fetițe “un mugure de viață” și de durată care e venerabila mamă a scriitoarei-ce avea să treacă prin iadul pregătit de hitlerism și care a supraviețuit tuturor încercărilor trăind și astăzi în Berlin, la
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
singur”, de Adrian Marino, prin bogăția de imagini, idei, sentimente (resentimente), aprecieri și judecăți de valoare. Oglindește cu fidelitate perioada nefastă a comunismului totalitar, pleiada de scriitori pe care i-a cunoscut, o lume întreagă trece prin vizorul său, care scrutează neiertător comportamentul celor pe care ia cunoscut. Autorul e un spirit rebel (după propria autocaracterizare), care se judecă și pe el, dar și epoca și oamenii acelei epoci. Se simte un neînțeles și mai ales un nedreptățit și un neluat
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
Poate că înțelege că este foarte greu să explici ceva unuia care nici nu dorește asta. Se reașază pe fotoliu și împreunează mâinile după ceafă. Pare relaxat. Periculos de relaxat. Seamănă cu un gâde care încrucișează mâinile pe piept și scrutează mulțimea cu ochii care aruncă flăcări prin găurile cagulei. - Ți-aș recomanda să privești display-ul, scriitorule. Nu ai chiar așa de mult de citit. N-o să-ți placă, te avertizez. Știi că eu nu mint. Dar e momentul să
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
gării s-o conducă până acasă. Câtă invidie, atâta gelozie!) Gabriel avea ochii albaștri de culoare abstractă, lipsiți de afect. „Eu pot să te hipnotizez, te voi bate imediat!“, mi-a spus. A fost un duel surd, căci, În timp ce ne scrutam Încordați, am avut senzația că Îmi pierd echilibrul, că alunec În gol și mă las stăpânit de o voință/forță mult mai intensă decât acelea cu care mă Înfruntasem până atunci În asemenea Împrejurări. La un moment dat, am simțit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
acela cretos de regină habsburgică; acum, primul lucru ce inspectez când sosește sunt obrajii; apar sau nu acele petale Însângerate, semn al ridicării bruște a tensiunii erotice? Mă cobor cum n-aș fi crezut vreodată că aș fi capabil. Mă scrutez cu o curiozitate continuă: ce voi mai inventa ca să torturez o biată ființă ce nu are altă vină decât aceea că s-a născut cu o concavitate În locul unde eu am o formă convexă. (luni) Ne oprim la o cofetărie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ei, va fi romancierul viitorului. Să te oprești din gândire și să privești o muscă! Câtă gratuitate, atâta subtilitate. Mă amuzam astăzi când un asistent harnic ne vorbea despre Hamlet În limbaj prețios; ar trebui să Învețe economia de mijloace, scrutând mersul muștei Între două litere de carte. A fi sau a nu fi... muscă! (joi) Îi povestesc lui A. câte o Întâmplare din copilăria mea; mă bucură emoția cu care mă ascultă. Cu această ocazie, constat cum mă complac În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
tolerez doar pentru a-mi demonstra puterea asupra sexului slab (chiar atât de „slab“, cum se spune În această expresie stereotipă, nu este!); crește Înăuntru un val de căldură, dilatându-mi porii; respir cu forță, foalele plămânilor vibrează muzical; mă scrutez, mă observ din afară ca un străin. De unde această putere asupra lui A.? De ce raporturile noastre nu sunt reciproce? Dar ea știe că eu nu cedez și nu se revoltă. Oare de ce nu se revoltă? Dar dacă mă Înșală ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Nietzsche? Citind textul, nici unul dintre silogismele mele fabricate ad-hoc nu mă mai Încântă; apărarea vieții lui Socrate se reduce la o retorică goală, a cărei subtilitate În sine nimeni nu mai are răbdarea s-o urmărească. Socrate este primul modern; scrutându-se pe sine ca posibil etalon al umanului, el deteriorează definitiv raporturile cu instanța transcendentă a mitului. Nu există nimic mai important decât subiectul cunoscător ce se ia În stăpânire pe sine și-n același timp ia În stăpânire realul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
transcendent. Dacă nu m-ați condamna la moarte, libertatea opțiunii mele ar fi pusă În dubiu de cei care ar dori să probeze asemenea opțiune. Socrate vrea să destranscendentalizeze discursul, demonstrând că acesta stă În posibilitatea oricui vrea să se scruteze ca existență gânditoare. Ceea ce deranjează orice dictatură este tocmai asumarea individuală a discursului; acesta trebuie să rămână un dat transcendent, nu trebuie să fie probat de indivizi ca manifestare a liberului arbitru. Socrate vrea să desființeze ierarhizarea socială impusă de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
verdele neverosimil al brazilor, are loc o reducere nefirească a debitului meu verbal; parcă nu mă mai pot servi de cuvinte, le simt serbede și observ cum orice vocabulă mă Îndepărtează de realitatea vitală. Atunci tac, să nu falsific existența, scrutez frunzișurile secrete, spionez scorburile Întunecoase pline de umezeală, ating mușchiul crescut pe trunchiuri și mă simt tras În sus de ramuri cu putere; nu știu de ce apetitul sexual se diminuează treptat și orice atingere de corpul femeii mă cutremură visceral
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
ziceam mai Înainte că În mine există un element sentimental și unul logic, logicul dictând Întotdeauna. Ei bine, nu e adevărat. În mine există un om, o ființă care se ocupă cu zeci de mărunțișuri zilnice, și un supraom, care scrutează Întreaga omenire, spațiul, timpul, toate categoriile filosofice cunoscute. Pigmeul ăsta slut din mine Își duce viața lui, o viață pe care el o numește „plină“, dar pe care supraomul o numește meschină. Ca orice viață luată În parte. Dar orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
spaimă, care cu mânie și toți cu priviri întrebătoare, ca și când de răspunsul lui ar fi atârnat soarta tuturor. Ignat Cercel vorbi mai jalnic: ― Acu ce-i de făcut, Petrică?... Învață-ne tu, să știm cum să ne purtăm fiecare! Petre scrută cu ochii lui aprinși mulțimea care-l înconjura. Pe fața-i osoasă, mușchii jucau sub pielea oacheșă întinsă și lucitoare. Și deodată gura i se strâmbă într-un râs larg și plin de dispreț: ― Apoi dacă vi-e frică de
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
pagină, se izolează, în timp ce alții, dimpotrivă, se opresc din scris, pentru a-și imagina destinatarul, unii sunt singuri, alții sunt înconjurați de indiferența partenerilor insensibili la misterul scrisorii. Scrisorile nu sunt toate sentimentale și, ici sau colo, vedem negustori care scrutează atent detaliile, evident comerciale, ale misivei, sau soții grase care primesc informații familiale. Totul se joacă însă în jurul acestei foi albe pusă pe o masă sau ținută între mîini, foaie ce, evident, capătă sensul unei legături cu celălalt, partenerul absent
O zi la Dublin by George Banu () [Corola-journal/Journalistic/13403_a_14728]
-
putere aflată în totală descompunere. Căderea Constantinopolului a fost receptată de contemporani și generațiile care au urmat ca un apogeu al forței otomane. De aceea, începuturile chestiunii orientale erau privite dintr-un unghi de vedere asumat pericolului otoman. Istoricii au scrutat însă și printr-o altă prismă, care a avut ca punct de plecare nu ascensiunea Imperiului Otoman, ci începutul decăderii sale. În felul acesta s-a născut și ipoteza care plasează începuturile chestiunii orientale în secolul al XVI-lea, adică
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
dacă sunt prieteni, cunoștințe sau necunoscuți, se analizează cu coada ochiului. Există, ca și la teatru, loji locurile întunecate unde te poți izola culise spațiul tehnic al fonografului sau pick-up-ului dar mai ales centrul scenei, unde privirile se întretaie, se scrutează, se pândesc. Nimic nu rămâne neobservat, nici cele mai mărunte gesturi ale dansatorilor, nici baletul apropierilor amoroase, nici chiar cuplurile care "se fac ușurel nevăzute în întuneric". Fiecare este așadar incitat să flirteze, să aibă rolul principal, nu să "stea
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
de câinii vagabonzi. O vizită în acest loc transformă pagini din volum în mărturii legate de morțile inexplicabile ale unor sinucigași neverosimili, ale celor înecați cu mâinile și picioarele imobilizate cu sârmă, sau ale celor uciși în banale accidente. Textul scrutează acuzator lipsa de umanitate a celor ce au făcut posibil, prin zelul lor absurd și pervers, unul dintre cele mai atroce sisteme politice din Europa secolului XX. Iar despre oroare nu se poate vorbi astfel încât ea să nu pară ficțiune
[Corola-publishinghouse/Science/84939_a_85724]
-
-l convinge să meargă la mânăstire. Era vară, ziua se mărise. Băiatul urca pe Monte Consolino până la ruinele Castelului. Aici venea cu caprele lui don Terentio și cu câinele, se așeza în firida unui zid la adăpost de soare, și scruta orizontul. Natura își dezvăluia culorile tainice, cele ale înfloririi și ale veștejirii, se oferea în toată splendoarea sa. Era Dumnezeu atât de nemărginit încât putea să se aștearnă deasupra tuturor pământurilor și apelor? Ce erau brațele sale, ochii săi, mintea
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
Omul pleacă unde îl duc picioarele, și uneori nu știe nici măcar dacă picioarele sunt cele ce pășesc. Răspunsul, răspândindu-se din loc în loc, fusese interpretat în cele mai felurite chipuri. Frica plutea în aer și adesea oamenii se opreau în loc scrutând zarea. Tommaso, împreună cu o mână de oameni, se tot gândea și făcea planuri; oamenii îl înțelegeau și îl urmau, cu toată frica ce nu dădea semne să scadă; spaniolilor nu le-ar fi fost greu să găsească printre ei veriga
by Dante Maffìa [Corola-publishinghouse/Science/1046_a_2554]
-
e indistinctă, când survine imposibilitatea decelării emicului de etic, a fenomenului de percepția și explicarea lui de către subiecții actori, sau când, printr-o aparentă sau reală inocență epistemologică, eticul este substituit aproape total prin emic. E adevărat că la o scrutate mai riguroasă ne dăm seama și de un alt fenomen: orice reprezentare a imaginii emice a unui grup de către un cercetător străin este, la rândul ei, o descriere etică, cel puțin ca posibilitate. Intervenția etnografului sau a sociologului se datorează
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]
-
așteptate (vezi și Hampton, 1999, pp. 18-20). Rezerva exprimată față de ușurința cu care se proiectează și se aplică programe ce vor să rezolve probleme acute și dificile nu incumbă, desigur, negarea de principiu a legitimității unor atare întreprinderi. Cei ce scrutează cu responsabilitate științifică realitatea socioumană insistă însă necontenit că ea trebuie mai întâi atent studiată. (Fără îndoială că un asemenea deziderat, profesat mecanic, este el însuși nerealist, fiindcă pe de o parte sunt fapte evidente, de bun-simț, unde investigația e
[Corola-publishinghouse/Science/2359_a_3684]