1,566 matches
-
fund, făcând aici un tărăboi nemaipomenit sau târându-se, așa cum puteau, prin tot apartamentul. Hotărâră atunci să așeze leagănul noului născut într-un colț al atelierului, pe care Jonas îl izolă de restul încăperii printr-un paravan făcut din tablouri suprapuse, ceea ce le îngăduia să audă plânsetele copilului și să poată astfel sări fără întârziere. Jonas, de altminteri, nu trebuia niciodată să-și lase lucrul, căci Louise i-o lua înainte. Fără să mai aștepte țipetele copilului, ea intra întruna în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85083_a_85870]
-
pe plac si Brândușă se așeză cu distincție Într-un fotoliu Biedermeier, adus fără poticneli de doi chelneri la semnul inspirat al Iolandei. Pentru a contempla arta, atitudinea care se recomandă În poziția așezat este una destins-reflexivă, subliniată de genunchii suprapuși și de o Înclinare ușoară a capului spre stânga, pe linia inimii. Brândușă se Încadra perfect În regulile nescrise ale degustătorilor de frumos, cu o singură mică excepție: ciorapii săi nefiind destul de lungi, lăsau celor mai puțin interesați de artă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
generat de două trunchiuri de copaci, În care, la rândul său, se Înscrie un triunghi sugerat de imaginea calului și a călărețului. Pentru a structura și mai puternic compoziția, Pascu descompune reprezentarea realistă a personajelor Într-o mulțime de triunghiuri suprapuse, oferind un exemplu convingător al inteligenței sale plastice. Din punct de vedere cromatic, asistăm la un dialog al celor patru registre orizontale cu dominantele de verde, galben și gri-albăstrui, cât și cu pata dominantă a calului roșu. Eugen Pascu face
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1856_a_3181]
-
a zis, să ajungem la o înțelegere. Bunicul i-a făcut semn cu Iacob să-l urmeze pe dealul din spatele taberei. Frații mei i-au urmat. Laban și Iacob au ales câte zece pietre și au pus fiecare câte una, suprapuse, până când s-a făcut un fel de zid în miniatură, care simboliza granița dintre ei. Laban a turnat vin peste el. Iacob a turnat ulei peste el. Fiecare i-a jurat pace celuilalt și și-au atins coapsele. Apoi Iacob
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
Ocoli un hambar dărăpănat, În umbra căruia văzu o cățelușă cu pui fătați, care sugeau printre scânceli de plăcere la pântecul mamei lor și o duioșie fără margini Îi cuprinse ființa, Învăluindu-l. Apoi distinse dintr-o dată strigăte și voci suprapuse, țipete și fluierături. Mica Piață, care se deschidea nu departe de el, cu alei rotative, pavate, și cu un monument ecvestru În mijloc, era acum asaltată de un grup gălăgios de indivizi, care se Înghionteau unii pe alții, Îngrămădindu-se
Întâlniri cu Lola Jo - povestiri by Marius Domițian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1610_a_2999]
-
accesorii), freză, fard, expresie a chipului, gesturi. Se adaugă apoi textele: spuse sau scrise. Arta conversației, dar mai ales a tăcerii. Opera - atunci când e creată În genuri consacrate (literatură, pictură, muzică, film etc.), dar și Într-un mod mai subtil, suprapusă vieții, ba chiar morții. Toate pot deveni - și chiar devin! - forme autentice de protest. În fond, ceea ce propune dandysmul ține de raportarea la un set de norme. Inițial, o simulare perfidă a acestora, pentru ca În mișcarea imediat următoare să Înceapă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1926_a_3251]
-
Adam Adam este un savant redutabil, orice s-ar spune - amestecă fără ezitări istoria propriu-zisă cu filozofia istoriei, mistica religioasă, antropologia culturală, ocultismul... - Studiile mele n-au În ele nimic ocult... - Oare? Dar obsesia pentru Marea Lege? Dar teoria lumilor suprapuse? L-am privit contrariat. - Ați spus că nu sunteți specialist În istorie. - E adevărat. N-am spus Însă că nu sunt familiarizat cu activitatea și lucrările dumneavoastră. - În cele din urmă, organizatorii sesiunii de la Roma au acceptat, contrar uzanțelor, ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
nu apare În nici o lucrare tipărită de mine... - În schimb, apare frecvent În prelegerile cu care fascinați tinerimea universitară din Balcani. M-am făcut că nu sesizez zeflemeaua; am continuat ca și când n-aș fi auzit nimic: - CÎt privește teoria universurilor suprapuse, cum o numiți dumneavoastră, ce pot să spun... Mai Întâi că nu e vorba despre lumi, nici despre universuri... - Oare? Dumnezeu nu este un univers? Cel mai cuprinzător, mai profund și mai complex dintre toate? - Mă rog, dacă o luăm
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
Într-un articol al tău o notație legată foarte strâns de fizică. - Mă Îndoiesc, poate nu era articolul meu, poate e vorba de o confuzie... - Ba da, ba da, era al tău sută la sută. Mă refer la teoria lumilor suprapuse... - Stop! Mi-a mai vorbit cineva aici despre acel pasaj, Zoran... Să Înțeleg că ați făcut lecturi În grup, având ca bibliografie obligatorie lucrările mele sau...? Și ce legătură are ce-am scris eu Într-un articol de revistă cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]
-
senzualitate, care a durat vreo zece ani. Privind această fază din turnul meu (actual), mă văd ca o sută de tineri diferiți deodată, toți curtând o singură fată care se schimbă mereu, Într-o serie de legături amoroase simultane sau suprapuse, unele Încântătoare, altele sordide, de la aventuri de o noapte până la complicații și disimulări de durată, cu rezultate artistice foarte slabe. Nu numai că această experiență este Îndoielnică și umbrele acelor fermecătoare doamne Îmi sunt inutile acum, când Îmi reconstitui trecutul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2082_a_3407]
-
cheile garsonierei, mă voi întoarce acasă și voi dormi, voi dormi și numai voi dormi. Rămân o clipă în ușă, privind triumfător spre capătul sălii, unde metrî Periuță tocmai a înșfăcat platoul cu cele trei rânduri de câte 13 halbe suprapuse. Îi aud „hâcul“ și zâmbesc admirativ. — Maistre, s-a blocat liftu’. Tiberiu, depozitarul, îmi zâmbește neputincios. „Au tăiat lumina.“ Nu-mi mai vin cărțile. S-a întrerupt lumina. Nu mai merg lifturile. Mi-am schimbat locul, la o masă mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
dureroasă bucurie a zădărniciei, jocul de-a mine însumi. Jocul permutărilor, al trecerilor, al comprimărilor temporale. Joc al clipelor risipite pe care, dintr-o simplă reordonare a cuvintelor, le pot aduna, le pot face să curgă în șiruri paralele sau suprapuse, le pot iarăși risipi și readuna, după legi străine, pe care le stăpânesc doar prin hazardul îngropat în mine. Încă stau în ușa de la „Gambrinus“, nehotărât dacă să intru, să mă așez la masa mea cu cei doi orbi. Masă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
ștafeta primilor născuți și înscrisă adesea în piatra nepieritoare a reședințelor nobiliare ce încoronează fiecare colină. Și la noi, și la ei, locuința poate deveni muzeu, dar un palazzo din secolul al XII-lea, de pildă, cu straturile sale genealogice suprapuse și neîntrerupte, va arăta altfel decît o casă țărănească de acum cel mult un secol, care reprezintă două, eventual trei generații și care a fost transmutată ca atare la Muzeul Satului. Nu în ultimul rînd, patrimoniul nostru, așa cum a fost
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
memoria. Sub umbrela uitării se pot ascunde toate durerile /frustrările și visele Lumii /individului. Spre a sugera eternitatea fluviului uitării, efectele benefice și malefice ale acestuia, Anton Petrovschi Bacopiatra transfigurează istoria generației în blugi în corelație cu istoria universului. Amintirile suprapuse ale naratorului (extradiegetic sau heterodiegetic) sunt pătrunse de credința în metempsihoză. Așa se explică viziunea ciclică asupra Timpului, impresia de deja-vú ce străbate scriitura, sugestia că omul nu este decât rodul faptelor sale anterioare, încât hazardul pare abolit. Pare, pentru că
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
de regiment; toți acționau sub tensiune și, la orice nereușită, aruncau vina unii asupra altora. În acest timp s-au renovat spălătoarele și grupurile sanitare, s-au dat cu var uriașele dormitoare în care își trăgeau sufletul noaptea, pe paturi suprapuse, câte cincizeci, șaizeci și chiar mai mulți militari simultan. În dreptul capului, în partea de jos, de-a lungul fiecărui perete, exista câte o iesle din beton, ce amintea fiecărui militar de vremurile de odinioară când cavaleria era încă baza armatei
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
fost odată un mic copilaș / Ce nu știa, / Ce nu știa a înota? / Dar după una două trei patru cinci șase șapte săptămâni, / A început / A început a daaa din mâini"... Da... A da din mâini; un mic copilaș... Amintiri suprapuse... Mai multe în același tablou... Nu-i venea în minte ordinea lor. Care din ele să fi fost prima? În timp ce tatăl său dărâmase un perete cu tot cu geam și nervos bolborosea ceva într-o limbă necunoscută, el, ajuns sub masă într-
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
din spate, privindu-ne când cu admirație, când cu invidie. Într-adevăr, eram convins că uitându-mă mai atent, în spatele Monei, distingeam chipul drăgălaș al Iozefinei, fața ei pergamentoasă, cu coafura unică, cu gâtul prelung, cu bărbia și buzele sănătoase, suprapuse parcă peste ale zeiței Afrodita și invers. În definitiv, în timp ce Mona mi se destăinuia seară de seară-altă metodă de abordare a noastră, a sexului urât, îmbiindu-mă indirect la a mă înfrupta din bunătățile ei pământești-felul de a fi al
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
intrase pentru prima oară aici. După ce eliberase spațiul pe unde ajungeai nu în fosă, ci la ușa ce dădea în tunel, îi veni în minte că Valy îi arătase o firidă în zid, umplută numai pe jumătate cu cărămizi umede, suprapuse una peste alta, nezidite și cealaltă jumătate mascată la repezeală cu un panou de scânduri putrede. Fără să-l întrebe, Valy îi mărturisise că, deschizând cu greu ușapanou, într-o zi pătrunsese acolo în tunelul care, zice-se ar conduce
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
o zi pătrunsese acolo în tunelul care, zice-se ar conduce spre cimitirul subteran și se izbise de o movilă de pământ, mai mult moloz decât pământ curat, de pe care, gata cocoțat, putuse să vadă o încăpere amenajată cu nișe suprapuse și fiecare nișă cu câte un sicriu. - Ca să ajungi în acea încăpere - zicea Valy atunci - trebuie mai întâi să scoți o parte din grămada de pământ aici pe culoar (muncă, băiete, nu glumă!), că altundeva n-ai unde, și mai
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
aluziv din figurativ. Așa le-am perceput, așa le-am transpus în cele două lucrări ”Joc” și ”Fusta pepit”. Instrumentarul folosit în desăvârșirea experienței holotropice este unul divers. Culori acrilice, cerneluri și baițuti, creion și cărbune, toate dispuse în straturi suprapuse, consistente sau diluate. Muzica holotropică pare a fi abstractă, cel puțin așa mi s-a părut la prima audiție, însă treptat am constatat că ritmul relativ rece și ascuțit se rotunjește și capătă accente calde și nuanțate. Lasă semne asupra
ARTĂ, DEGENERARE , KITSCH Arta holotropică, o reeducare a ”bunului simţ estetic'' by Edi APOSTU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/381_a_550]
-
și la Începutul anilor 80, are o capacitate hotelieră totală de zece mii de paturi, ceea ce este un record mondial. Apartamentul lor, cu o suprafață de 22 m2, era format dintr-un salon cu o canapea extensibilă, chicinetă, două paturi individuale suprapuse, baie, W.C. separat și terasă. Capacitatea maximă era de patru persoane - cel mai adesea o familie cu doi copii. Se simțiră bine chiar de la Început. Pe terasa orientată spre vest, cu vedere spre portul turistic, puteau să bea un aperitiv
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2052_a_3377]
-
la un străin, ori putea, În decurs de o clipă, să topească ghețarii din mijlocul pupilelor, transformându-i În vulcani mititei aruncători de lavă. Petrecea mult timp la fereastră, fumând și urmărind forfota necuvântătoarelor și, așa cum o vedeam, cu profilul suprapus imaginii orașului dat pierzaniei de miile de mașini, părea o Împărăteasă romană asistând neputincioasă, dar demnă, la faptele netrebnicilor săi supuși. Văzut de sus și de la depărtare, orașul semăna cu cel dinainte, cu străzi inundate de mașini, curgând Însă mai
Câteva sfârşituri de lume by Georgescu Adrian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1315_a_2385]
-
gară. Trecuse însă și ultimul tren. Între a petrece noaptea într-o sală de așteptare fără sobă, cu ușa trîntită mereu de vînt, și o baracă alăturată de tractoriști, nu aveam de ales. Am fost primiți în baraca cu paturi suprapuse, chior luminată de un bec. Cineva ne-a adus un castron cu ciorbă sleită și un dărăb de mămăligă, puse de-a dreptul pe scîndura împuțită a mesei. Groasă, în dormitor plutea duhoare de picioare, de subțiori nespălate și de
CARTIERUL SULAMITEI by MARCEL TANASACHI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/513_a_701]
-
Linii și culori obișnuite, tenul palid, aproape alb. Un chip, totuși, de o nefirească armonie. Perfecta banalitate a trăsăturilor, de o ciudată puritate. Frumusețe parcă prea bine și de mult cunoscută, care își stăpânea strălucirea. Cozile lungi și groase, coroane suprapuse, prinse cu perle albe și strânse, pentru a descoperi fruntea netedă și căldura gâtului. Ochii rotunzi și mari, liniștiți, privirea dreaptă. Arcul boltit al frunții, nasul oprit la timp, nările pline, ca și buzele. Obrazul închis în conturul de scoică
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]
-
Hariga nu amintea niciodată și respingea orice întrebare despre bărbatul devenit legendă... delirul unei pictorițe ratate și al unei femei sterpe, învinse, proiectându-și nostalgiile în imaginea unui artist inexistent, care să concentreze ceea ce ea nu izbutise ?... sau amintirea soțului suprapusă unui fiu iluzoriu, în stare să realizeze... să realizeze „depășirea, și nu maimuțăreala naturii“. Când întâlnea acest cuvânt, doamna Hariga dobândea o nemaipomenită înverșunare și uscăciune. Ca și cum nimic n-ar fi scârbit-o mai mult decât natura încă vie într-
Cartea fiului by Norman Manea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/597_a_1348]