14,765 matches
-
în cale. $21 1. Bărbații lui Israel juraseră la Mițpa, zicînd: "Niciunul din noi să nu-și dea fata după un Beniamit." 2. Poporul a venit la Betel, și a stat înaintea lui Dumnezeu pînă seara. Au ridicat glasul, au vărsat multe lacrimi, 3. și au zis: "Doamne, Dumnezeul lui Israel, pentru ce s-a întîmplat așa ceva în Israel, să lipsească astăzi o seminție întreagă din Israel?" 4. A doua zi, poporul s-a sculat dis de dimineață, au zidit acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85109_a_85896]
-
ca glia din munții mei Înalți și falnici, din care izvorau ape limpezi și reci, izbite de viscole năprasnice. Cum de-or fi În stare să bea oamenii ăștia asemenea apă, m-am Întrebat și am căutat izvorul care se vărsa În băltoacă. L-am găsit, dar apa era la fel de lâncedă și, pe când sorbeam primele guri din ea, au apărut ei. Erau În spatele meu, la o aruncătură de băț. Țineau În mână sulițele lor grele, cu cap de piatră prost cioplită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
asta. Am plecat de lângă ea, străduindu-mă să pășesc drept, așa cum trebuie că pășea un adevărat trimis. Un călător. Pășitul ăsta, demn după cum o să-i spui, m-a ajutat și la bubuitul din cap, dar tot mi-a venit să vărs. Pe de altă parte, deja știam că dacă vinul făcea asemenea lucruri, sigur aveam să-l mai beau, așa că m-am dus la Vindecător și l-am rugat: - Acum, Învață-mă cum să-mi treacă durerea de cap. Dar el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
Of, of, făcu el și privi peste umăr. Cei care tocmai ieșiseră de sub apă Îmi făcură semn să urc. - Ugum ți-a dat să bei, se răsti bătrânul. Bețivul. - Bețivul?! - m-am mirat. - Te doare capul și Încă vrei să verși. Bețiv. Spunea cuvintele de parcă scuipa oasele de pasăre după ce le supsese de toată carnea. Am Înțeles ce vroia să spună. - Ieri pe vremea asta am băut prima burtă de vin, am răspuns. Nu sunt bețiv. - Tu, nu. Ugum este, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
de pe celălalt mal. 7. M-am trezit tremurând din cap până În picioare. Câțiva oameni mă frecau cu ierburi, iar pielea mă ardea și mă ustura de-mi ieșeau ochii din cap. Puțin mai Încolo, trântit Într-o rână, bietul Enkim vărsa burți de apă și horcăia. - E treaz! - se auzi un glas de femeie. Nu-l slăbiți, că iar Îl ia Umbra! Tată, nu! - mi-am spus atunci și am tras o gură de aer. Am scos același șuierat pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
micuțul Unu nu a putut să adoarmă. Nu mai dorea nici țâță și, orice am fi făcut, nu-i intram În voie. I-am cântat ca să-l ia somnul, dar el se tot zvârcolea. Pe la miezul zilei, a Început să verse și s-a făcut alb precum prima zăpadă. Noaptea, când să plecăm din nou, avea deja fierbințeală. Runa Îi dădu coji pisate de salcie, dar Unu vărsă din nou. - Mergem să mai căutăm apa aia, sau o luăm pe drumul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
ia somnul, dar el se tot zvârcolea. Pe la miezul zilei, a Început să verse și s-a făcut alb precum prima zăpadă. Noaptea, când să plecăm din nou, avea deja fierbințeală. Runa Îi dădu coji pisate de salcie, dar Unu vărsă din nou. - Mergem să mai căutăm apa aia, sau o luăm pe drumul cel vechi? i-am Întrebat dar, nici Enkim, nici Runa nu-mi răspunseră. Se tot uitau la micuțul Unu care se Înmuiase de tot și nu erau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
care duce spre Apus, Tuni? Nu știa să-mi spună. Ce rost ar fi avut să plece vreodată de pe pământul călcat de Dogon? Nu-mi rămânea decât să mă las dus de apa care curgea pe lângă satul lui - aceasta se vărsa În Marea cea mare, Tuni era sigur de asta. Apoi, trebuia să țin de-a lungul țărmului și aveam să dau de marea punte ce ducea spre Apus, către restul pământurilor. - Dar, ia zi-mi, l-am mai descusut, ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
Încă un Începător În ale cuvintelor, le făcea să Însemne după cum serveau scopurilor celui cu care vorbea și pe care Îl respecta? Cum-necum, una dintre femeile lor veni la mine și-mi oferi o băutură caldă. Îmi veni să-mi vărs măruntaiele, dar m-am prefăcut că era cel mai minunat lucru pe care Îl gustasem vreodată, ceea ce Îi bucură din cale afară pe cei din neamul ei. Ei credeau că se trag dintr-un cerb, pe nume Cipusik. De cum terminară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2280_a_3605]
-
pățit? A chemat cineva o ambulanță? Din cercul de privitori tăcuți, aflați acolo, nu-i răspunse nimeni, dar, Într-o clipă, un taximetrist, un bărbat cu trăsături aspre și brutale trădînd viața de noapte, cu pielea smeadă, gălbejită, ciupită de vărsat, cu părul și ochii negri, purtînd o șapcă, o scurtă de piele și un pulover gros de lînă neagră - se Întoarse - și, făcînd un semn disprețuitor cu capul spre băiat, fără a-l privi, Începu să le vorbească celor din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
amprenta bălțată pe obrazul roșu al băiatului, și-au lăsat amprenta hidoasă, murdară, de neșters, pentru totdeauna pe obrazul sufletului lui. — Mă doare-n c... ce gîndeai tu, mă, căcăciosule! Ține-ți clanța, că-ți trag un glonte de-ți verși mațele! Își scosese pistolul din toc și-l ținea În mînă; ochii celor trei băieți sînt pironiți asupra butoiului cu licăr de un albastru stins, privindu-l cu o atenție concentrată, plină de o spaimă mută și de o uimire
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
Nu vă mai băgați nasu’ pe-aici, mucoșilor! mîrÎie bărbatul cel grozav, cu ochii arzători micșorați, ca de șarpe, și se apropie de ei cu amenințarea morții Întipărită pe față. Ține-ți clanța, că-ți trag un glonte de-ți verși mațele! Hai, ștergeți-o, mucoșilor! Cărați-vă din fața mea, că vă găuresc burțile! Și cei trei băieți uluiți, năuciți, copleșiți de rușine, cărora le pieriseră toată bucuria și Încrederea cu care Își construiseră planuri cu puțin timp Înainte, se Întorc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
cenușiu murdar și de cafeniu mizer, agățată de barele de frînare ale unui marfar Încărcat. Este acel tăciune uman aruncat prin spațiu, gol, fără nume, fără rădăcini, iar tot ceea ce a fost cîndva particular și individual În voința lui este vărsat În golul uriaș de rugină și fier și gunoi, În spațiul singuratic, de nestrăbătut, În care trăiește, de unde este adesea asaltat cu proiectile. Iar acest atom Își găsește probabil sfîrșitul, În cele din urmă, Într-un colț, neștiut de pe fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
că lucrurile stăteau destul de rău. Dar nici nu știi tu, dragul mamei, nici nu-ți dai seama. Nu l-ai văzut niciodată!... mi-a spus mie negrul din Radiker... Ții minte, negrul ăla voinic, cu fața gălbejită și ciupită de vărsat... mi-a spus, bagă bine de seamă, că l-a văzut stînd la bar și bînd patru litri de rachiu de secară pe nerăsuflate. „Sigur că da“ - i-am zis lui Ambrose Radiker - „și tu l-ai lăsat! Și tu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
adevăr“. „Dar asta nu-i tot“ - zise Ambrose - „nu-i numai atît. O dată a venit și i-a zis lui Dan că-i chinez“ - sigur că-l ții minte pe Dan, negrul ăla gălbejit, cu fața plină de semne de vărsat, și-n aburii beției Îi intrase-n cap lui taică-tu că Dan e chinez. „Da, da“ - zicea Ambrose - „i-a spus lui Dan că-i chinez și că-i trimis de unul sau altul să-l omoare, și tot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
pasă. „Mai bine termin cu viața În clipa asta“ - zice - „decît să mai trec prin atîta amar și chin.“ Și-a tot strigat să-i dăm să bea, dar n-am vrut să-i dăm, oricum o luasem și-o vărsasem deja, și-n cele din urmă a adormit. Apoi i-am luat hainele și i le-am Încuiat Într-un cufăr ca să nu mai poată ieși din casă. L-am lăsat să doarmă pînă s-o trezi. A dormit neclintit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2258_a_3583]
-
cum îi mănâncă al dracului barba de nerăbdare și de-abia așteaptă ca piticoții să termine cățelușul cu păru' creț, cu toate rațele din coteț, ca să-și ia banii și s-o taie direct la cârciumă. Doamne, câtă ipocrizie poate vărsa unii pe spinarea unui copil nevinovat! Păi bine măi, frate, politicienilor nu le mai ajunge să-i mintă pe alegători, c-or să trăiască bine, acum își bat joc și de copii? Și tocmai cine face asta? Cel care a
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
fie cunoscut peste veacuri, ci doinea și el așa ca ciobanul pe creastă, ca să-și mai ogoiască aleanul. Cred că ar trebui să ne aplecăm un pic asupra ei, fiindcă se vede că din prea plinul amarului zilnic s-a vărsat destul pe fila cu pricina. Să-i ascultăm în liniște doina... „De o bună bucată de vreme, românul nu se mai miră de nimic. Mai vulnerabil ca oricând, el nu mai simte durerea, a devenit imun. Imun chiar și la
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
a fost de 1,408 miliarde de euro, România a absorbit fonduri europene de numai 800 de milioane de euro, adică cu ceva peste jumătatea contribuției. Situația este similară în toți anii scurși de la aderare. Până în prezent, țara noastră a vărsat la Bugetul UE drept contribuții obligatorii 4,53 miliarde de euro și a absorbit prin proiecte numai 2,18 miliarde de euro, adică mai puțin de jumătate. Dacă lucrurile vor merge tot așa, se apreciază că, până la sfârșitul lui 2013
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
cinci ani are, hâc!, cupluri nu lipsesc, hâc! Așa că istețul nostru președinte s-a apucat cu spor, hâc!, să scrie acel ghid al cuplurilor (bune și rele). Ia să ne uităm peste umărul său și cu atenție să nu-i vărsăm, Doamne ferește, paharul de whyski, veșnica sursă de inspirație a domniei sale, să vedem ce a scris și eventual, precum e obiceiul nostru, să comentăm. Cuplu rău: Marga - Andronescu. „Campioni ai dezinformării" (în opinia prezidentului Băsescu n.n.), cei doi reprezentanți ai „găștilor
VINUL DE POST by Ioan MITITELU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91683_a_92810]
-
Dumnezeu ca un șef mafiot cu sirenă” (Viktor Pelevin, Mitraliera de lut) Cosmin I Cosmin se încolonează perfect în valul de mulțime care se scurge din măruntaiele stației Piața Sudului. Scara rulantă scoate din abisul metroului zeci de oameni, îi varsă chiar lângă tarabele cu banane și ciuperci, chiar lângă florăria acoperită de coroane funerare împletite din garoafe albe și negre. Urcând disciplinat spre lumină, ochii blânzi, de cerb, ai lui Cosmin privesc în gol. Mintea lui selectează, aranjează și aplică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
pe zi și se otrăvea cu țigări chinezești, de alea cu doi cai cambrați pe pachet. Noaptea deschidea ferestrele și vorbea până la ziuă cu bunică-sa, venită pe străzi lăturalnice din cimitir. Dimineața, când mă trezeam, prima grijă era să vărs în zoaiele din lighean jumătate din sticla de vin și s-o umplu la loc, cu apă. În rest, scriam povești, citeam despre Winettou și Old Shatterhand, păzeam poșeta roșie în care se găseau ultimii bani ai casei. La școală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
Zăvoianu. Dacă văd că nu scot nimic de la mine nici după trei ore, singura soluție e o cină sănătoasă. Cap-de-cal extrage din debara un borcan de două kile cu carne de porc în untură. Răstoarnă conținutul într-o tigaie înfierbântată. Varsă deasupra și un borcan cu ghiveci. Ca să nu stau în calea gospodinei, tragem masa deoparte și descopăr că mă aflu în baie. Lângă frigider se află o cadă mare, îngălbenită. Punem o scândură de-a curmezișul și mă așez pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
și tălpile în sus, ca un gândac de Colorado obez. Încerc să o ridic, dar carapacea ei e prea grea. Iar risc să-mi facă un tur de șold. Trebuie s-o răstorn într-o parte. Repede, nepoate, că se varsă toată fasolea! Găsesc lângă bordură o bucată de lemn și i-o înfig sub coaste. Cu icnete reușesc să o răstorn pe partea stângă. Mă mut rapid în față, îi bag șipca sub umăr și împing din răsputeri. În sfârșit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
parastasul din autobuzul blestemat. Mă simțeam ca un actor care stoarce lacrimi din ochii spectatorilor, un erou de telenovelă. În cele din urmă, câțiva smiorcăiți au început să mă privească chiorâș: ceva nu era în regulă cu mine din moment ce nu vărsam nicio lacrimă, din moment ce nu participam la durerea generală. Mi-am scos batista din buzunar și, sub privirile suspicioșilor, mi-am tamponat ochii, mi-am suflat cu putere nasul. Cum m-am văzut acasă, în spatele gardului de tablă verde, m-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]