15,017 matches
-
-și strângă articolele în volume. Din prima serie (dăm deocamdată doar indicații cu totul sumare): Nicolae Manolescu și Stelian Tănase, urmați de Gabriel Andreescu, Varujan Vosganian, Bedros Horasangian, Andrei Cornea și alți câțiva (dar nu încă foarte mulți). Octavian Paler cultivă un stil distinct, confesiv-militant. în excelenta recentă culegere Vremea întrebărilor 4, el nu se declară un analist cu pretenții științifice. Sunt doar un afectiv, care gândește cu inima. Numai că inima lui O. P. are întotdeauna dreptate. b. Comentatorii care
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
actual se înscrie, din plin, în această tradiție. După cum ar trebui aprofundată, cu același sânge rece, și psihologia solidarizării (evidentă, chiar dacă încă nu... dominantă) cu trecutul ceaușist. Mulți, într-adevăr, se simțeau bine într-un sistem populist, deci egalitarist, care cultiva din plin resentimentul față de valoare, competență și cultură, care prin originile sale rural-etniciste nu putea fi decât naționalist. Această mentalitate nu poate fi nici proeuropeană, nici democratică, nici citadină, nici partizana economiei reale de piață. Pentru un motiv foarte simplu
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
după noi, tipice momentului cultural actual: 1. Statutul și sensul culturii rămân încă incerte. Se confundă, în esență, două concepții și tendințe: cultura centralizată și dirijată, pe de o parte, cultura independentă și liberă, pe de alta. Prima proclamă și cultivă ierarhii și valori date, a doua ierarhii și valori independente, în plin joc de selecție naturală, deci controversabile. Prima este conservatoare, dirijistă, cu reflexul cenzurii ideologice în sânge, a doua este liberală, independentă, partizană decisă a libertății de expresie. Cea
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
este pretutindeni: în primul rând o afacere particulară, o problemă de inițiativă și realizare personală, cu avantajele și riscurile tipice activităților societății deschise, pluraliste și ale economiei de piață. De unde și transformarea psihologiei și concepției despre literatură. în timp ce scriitorul oficial cultivă mentalitatea egalitaristă la care nu renunță (toți scriitorii sunt scriitori, deoarece toți sunt membri egali ai Uniunii Scriitorilor, cu carnet în regulă), scriitorul, așa zicând particular este partizanul selecției libere de valori și al ierarhiei corespunzătoare. El respinge din instinct
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
Ea include multe alte operații. întreaga reflexie, teoretizare, analiză și valorificare literară clasică sau modernă este, de fapt, tot critică. Atât și nimic mai mult. Această mentalitate strict actualistă a fost (să zicem că a fost) întreținută și chiar intens cultivată de scriitorii care au deținut importante poziții culturale și editoriale sub vechiul regim. Ce trebuia să scrie cronicarul literar? Despre ei. în primul rând despre ei. Sintezele erau, de facto, respinse, depreciate, deoarece ele introduc în mod inevitabil o altă
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
n-are cum să se impună, să fie recunoscută nici de specialiștii adevărați din țară și nici, mai ales, din străinătate. Stilul violent, polemic, alarmist, demascator, foarte departe de principiul maiorescian naționalism în marginile adevărului, este însă din păcate mereu cultivat 4. Se găsesc aici tot felul de scuze, cu infinite menajamente pentru regimul ceaușist, ce n-a sprijinit astfel de lucrări, de a nu avea încă echivalentul românesc, editat în străinătate și în mai multe limbi, a controversatei (și, să
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
de amplă respirație, care de fapt aproape că nici nu mai apar la noi. Trebuie arătat, iarăși, tot de la început, că Biografia este, în primul rând, o lucrare de sinteză, de conținut istorico-enciclopedic. Cultura română, s-ar spune, n-a cultivat acest gen nici în ultimele decenii, ceaușiste, nici după 22 decembrie. Nu cunoaștem, de fapt, decât două lucrări de acest tip: Istoria logicii, de Anton Dumitriu (1966), și Istoria culturii și civilizației, de Ovidiu Drîmba (primul volum a apărut în
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
a apărut în 1984). Ele n-au avut, din nefericire, nici un ecou real, publicistic. Explicația fundamentală este, după mine, următoarea: cultura și publicistica română aparțin fragmentului. Suntem încă o cultură a fragmentului. Sintezele, proiectele personale vaste, enciclopedice, sperie. Nu sunt cultivate. Nu sunt înțelese, nu sunt apreciate, n-au nici un succes. Luați de pildă opera celor mai mulți dintre critici, unii distinși de altfel: cărțile lor sunt doar culegeri de cronici, cel mult de studii, fără legătură între ele. Este o constatare, nu
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
Indiana, din Statele Unite. Acesta observă, recent și cu exactitate 3, două aspecte care ne interesează în modul cel mai direct: proiectul lui Ion Negoițescu este sau ar fi de ordin romantic-enciclopedic, deci depășit și perimat în conștiința literară modernă, care cultivă doar specializarea. De unde, imposibilitatea lucrărilor de sinteză de autor. Ele sunt azi înlocuite numai prin lucrări scrise exclusiv în colaborare,pe fragmente, prin capitole bine distincte și precis personalizate. De aici, un anume anacronism, ca să nu spunem aer vetust, al
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
precizat, în același timp, și cu cea mai mare claritate posibilă, că acest punct de vedere nu reprezintă nici tendințe culturale izolaționiste, autarhice și nici, mai ales fapt și mai grav naționaliste. Este vorba de cu totul altceva: de a cultiva, pe de o parte, doar ideea de personalitate și originalitate în toate compartimentele studiilor literare românești, iar pe de alta de a scrie în perspectiva unei tradiții culturale ajunse la un anumit stadiu de dezvoltare. Iar acesta poate prezenta sau
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
și antipatică ar fi. Din păcate, acest stil n-are nici un succes la noi. Problema se pune mereu în termeni fundamental culturali: avem nevoie de mari lucrări de referință, culegeri de traduceri esențiale, sinteze de bază. Deocamdată, noi avem și cultivăm doar o cultură a fragmentului, a schiței, a permanentei improvizații, a luării mereu de la capăt. Românul n-a învățat încă să participe și să continue un efort organizat, asemenea altor culturi, să coopereze, să lucreze în spirit de echipă. în
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
rând nevoie, iarăși, ci de sentimentul creației durabile în orice domeniu. Al lucrului bine făcut, conștiincios, al responsabilității, seriozității, echilibrului, onestității, comportamentului consecvent, refuzului odioasei improvizații. Idealuri minore, vor spune unii exaltați. Idealuri majore pentru un popor, care le-a cultivat încă prea puțin. Aceasta ar putea fi o adevărată revoluție spirituală românească. Ar putea fi, cândva... 6. Români în Republica literelor Printr-o foarte fericită coincidență, ne-au vizitat recent țara, în același timp, trei importanți autori români din exil
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
din plin noua carte a lui Sorin Antohi Civitas imaginalis. Istorie și utopie în cultura română (1994) 1. în primul rând, pentru cum spune și, apoi, pentru ce spune: idei și analize nu mai puțin notabile. Se introduce și se cultivă cu toată claritatea, în forme declarat polemice, un nou stil în modul românesc actual și tradițional de a face istoria ideilor. Inițiativa nu este deloc neglijabilă. Dimpotrivă. Autorul își propune, pe față, deconstrucția discursului istoriografic oficios, respingerea fantasmelor continuității (în
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
că acest specific evoluează, se îmbogățește prin note și nuanțe noi. Și el este, în definitiv, un produs istoric, supus unor condiționări obiective, de ordin istoric. La aceste obstacole se adaugă și alte fenomene negative. Din dorința de a le cultiva, în spirit festivist și de un populism ieftin, de operetă politică, gen Cântarea României, se ajunge la falsificarea, mai totdeauna grosolană, a folclorului autentic. De unde o invazie de kitsch folcloric, de un prost gust strident și penibil. Nu trebuie omise
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
disociere (după cum am subliniat anterior), constituie o a doua formă de depășire profundă a complexelor identității. A avea o dublă calitate nu mai constituie un defect, o anomalie sau un conflict, ci reprezintă doar o nouă formă de sinteză. A cultiva, cu alte cuvinte, într-o deplină spontaneitate, o dublă conștiință literară. Pentru noi, problema nu este chiar de dată foarte recentă. Am schițat-o, am presimțit-o mai ales, încă în anii 1976-1978, dar și în alte perioade, când scriam
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
uneori, enormele obstacole externe. A devenit o conștiință liberă și neinhibată, care privește înainte și acționează, cu tot mai multă convingere și spirit de inițiativă, dând tot ce are mai bun. Dincolo de orice obstacole, nihilisme și ratări posibile. Să ne cultivăm mai întâi, efectiv și cu maximă seriozitate, personalitatea. Apoi vom vedea cum stăm cu istoria... Bineînțeles, cultura are spontaneitatea sa organică. Totul depinde însă de existența a cât mai mulți creatori, cu o cât mai largă conștiință a problemelor și
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
scurtă perioadă -, iar din 1990 până în 1992, apoi din 2001, redactor-șef al revistei „Euphorion” și, concomitent, lector de literatură comparată la Facultatea de Litere a Universității „Lucian Blaga” din Sibiu. C. scrie o poezie discretă, fină, livrescă, ușor sentimentală, cultivând cu rafinament imaginile plastice. E vorba despre „stampe lirice” expresive, atmosferă romanțioasă, blajină, pe alocuri cu o scriitură chiar prețioasă: „Mâna care scrie (când odihnește) / îmi pare demonic de transparentă; / sub piele venele, ca într-un acvariu / câteva plante - și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286199_a_287528]
-
au constituit unul dintre subiectele dezbaterii din anchetă. Un singur respondent, scriitorul Camil Petrescu, ar încuraja exodul provincialilor către centru, nu înainte totuși de a locui, măcar câțiva ani, în provincie, căci dacă "în Capitală te informezi, în provincie te cultivi"51. Celelalte voci, dimpotrivă, condamnă la unison tentația faimei pentru care intelectualii aleg calea exodului. Încercarea de afirmare prin pătrunderea în "mrejele" capitalei nu este receptată ca un semn de maturitate culturală. Din contră, abandonarea localului apare ca o "permanentă
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
pe tema "Viața lui Rabi Israel Baalșem, cu o incursiune în teoria conștientului și subconștientului la Freud", la finalul căreia a avut loc o colectă de fonduri pentru tinerii evrei ce doreau să studieze științele juridice 15. Limba ebraică este cultivată de comunitate în cadrul secției locale Tarbut, unde se organiza Festivalul ebraic artistic literar, în timp ce idișul se propagă prin intermediul presei locale, al trupei de teatru Di Vilner Trupe sau al Cercului cultural idiș16. Remarcăm preocupările locale pentru crearea de biblioteci și
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
cele mai multe ori, de la liceele de băieți din localitate. În orice caz, cifrele de la liceele de fete indică stadiul incipient în care se afla educația superioară feminină, cu un corp didactic la nivelul învățământului secundar încă în formare. Arta a fost cultivată în spații publice destinate manifestărilor culturale și în cadrul diferitelor societăți muzicale. În nordul Moldovei, artele plastice dețineau o tradiție străveche, manifestată încă din secolul XV, în cadrul atelierelor de formare a zugravilor de biserici. După anexarea Bucovinei, începe să se dezvolte
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
reviste a profesorilor de muzică, Poslușnicu a contribuit la întreținerea ambianței culturale a orașului prin concertele susținute cu orchestra școlii. Tot acestui profesor se datorează și salvarea unei părți din arhiva liceului de la incendiul din 1917. Limba română a fost cultivată în clasele școlii de către profesorul Neculai N. Răutu, personalitate cu o cultură vastă și o bibliotecă impresionantă. Un alt coleg, profesorul Ariton Iacobeanu, preda tineretului școlar limba franceză. Om cu pregătire multiplă, el însuși absolvent al Laurianului, cu un doctorat
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
susținute de elevi pe diferite teme: energie, radioactivitate, epoci istorice. Nu s-au neglijat nici științele reale, elevii înființând în același an și societatea "Iubitorilor de matematici și fizică". Pe lângă dezvoltarea cunoștințelor, antrenarea tinerilor în astfel de organizații urmărea să cultive acestora și sentimente patriotice. În acest sens s-a înființat la 1930 și Societatea de lectură "Mihai Eminescu" în cadrul căreia elevii prezentau disertații din literatura națională și organizau serbări publice cu program literar-artistic. Titlurile disertațiilor elevilor de clasa a VII
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
pe plan creator prin revista de îndelungă tradiție, Junimea literară. Editată încă din 1904 de Ion Nistor și George Tofan, publicația se înscria pe linia sămănătorismului și promova cultura românească și trezirea conștiinței naționale în fața "duhului negru-galben" ce "stăpânia pretutindeni, cultivând sistematic ura și disprețul față de tot ce venia de dincolo de Molna"32. Încă de la început, prin această revistă s-a urmărit crearea unei adevărate mișcări literare la care au aderat literați consacrați, precum I. G. Sbiera, Simion Florea Marian, T.
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
teamă, speranță însoțită de griji și mult entuziasm de a deveni un părinte cât mai bun pentru ființa care l-a împlinit ca om și i-a adus fericire în suflet. Din primele zile am știut că trebuie să ne cultivăm răbdarea dar și încrederea în puterea noastra de a depăși momentele dificile ale creșterii și educării copilului. Ca părinți, este necesar să conștientizăm faptul că trebuie să ne reinventăm în permanță pentru a putea înțelege și ajuta copilul aflat în
Arta de a fi părinte by Cristian Rotaru () [Corola-publishinghouse/Science/290_a_1425]
-
lui Jupân Dumitrache, e pigmentat cu suspine și gelozii de suburbie. Zița, sora Vetei, duduița zvăpăiată care devoră foiletoanele la modă și stropșește cu dezinvoltură vocabule franțuzești, e o persoană „emancipată”. Un „raisonneur” șiret este ipistatul Nae Ipingescu, care își cultivă cu sârg relațiile pe care le crede profitabile. În fine, Rică Venturiano, „student în drept și publicist”, cu logosul lui aiuristic, garnisit cu bombastice, incoerente slogane gazetărești și trădând dubioase lecturi romanțioase, se profilează ca un june de viitor. Sub
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286090_a_287419]