16,047 matches
-
sclipiră ochii lui Jan. Dacă plătiți în uraniu, o vând și pă mama! „Lactosan” aveți? — Avem, măi! interveni Felix S 23. Du-te și-adu smochinele, că ne ții în loc! Cât ai clipi, Jan își puse globul pe cap, luă tubul de oxigen în spinare și ieși în imponderabilitate. Reveni rapid cu o pungă de smochine, cu patru jaluzele și cu trei pachețele de gumă. Getta 2 îi numără cinci fise de uraniu, cât îi ceru meseriașul, apoi Felix îi sugeră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2120_a_3445]
-
spus: „Copilul e la ușă”. Și în timp ce-și scotea instrumentele, le-a chemat pe femei în jurul ei ca s-o ajute să aducă copilul pe lume. - Era prima dată când vedeam trusa unei moașe, spunea Rahela. Cuțitul, firele, tuburile de aspirație din trestie, amfora cu alcool cuminic, isop și ulei de mentă. Inna a pus cele două cărămizi pe pământ și i-a spus Leei că avea să stea pe ele cât de curând. Ne-a așezat pe mine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
răcnit și a născut. Era așa de mare, că a fost nevoie și de Rahela și de Inna ca să-l prindă și a început să plângă încă înainte de a-l ridica cu capul în sus. N-a fost nevoie de tuburile de aspirație pentru a curăța nasul și gura acestui copil. Toate au început să râdă, lacrimile le curgeau pe obraji și au respirat în sfârșit ușurate că nașterea se terminase. Și-au trecut copilul de una la alta în jurul cortului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
despre sângele care omoară și sângele care vindecă. Erau povești triumfătoare despre nașterea unor gemeni, despre un băiat născut albastru, cu cordonul strâns tare în jurul gâtului, readus la viață de Inna, care a supt moartea din nările micuțului cu un tub de trestie. Câteodată Rahela le făcea să râdă pe surorile ei când le imita pe femeile care răgeau ca niște lei sau pe altele care-și țineau răsuflarea și mai degrabă leșinau decât să scoată un sunet. Rahela a devenit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
pe soare. Într-o clipă, copilul a ieșit. Dar în locul unui țipăt de veselie, a fost primit cu tăcere; avea cordonul în jurul gâtului, iar buzele îi erau vinete. Meryt s-a precipitat. A tăiat cordonul din jurul gâtului, și-a luat tuburile și a supt moartea din gura lui, suflându-i viață în nări. Eu țipam, plângeam, tremuram. Herya m-a ținut în timp ce noi toate urmăream ce făcea moașa. Fața întunecată ca de câine a morții a înaintat, dar exact atunci copilul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
pe care știam că aveam s-o iubesc pentru totdeauna, chiar dacă ar fi fost să n-o mai văd niciodată. Noaptea am visat-o pe Rahela că-mi dădea o pereche de cărămăzi de aur, iar Inna îmi dăruia niște tuburi de argint. Iar eu primeam darurile ceremonios, plină de mândrie, având-o pe Meryt lângă mine. Când m-am trezit, fiul meu nu mai era. Speriată, am încercat să mă ridic în picioare, dar durerea m-a țintuit în pat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2312_a_3637]
-
atât mai mult cu cât el, comparându-mă probabil întruna cu Dinu, nu-și ascundea dezamăgirea din ce în ce mai adâncă pe care i-o provocam eu. Mă purtam anume ca să nu mai fie posibilă nici o confuzie între mine și cel dispărut. Stricam tuburile cu vopsele sau intram în casă plin de noroi murdărind covoarele. Și de câte ori tata avea accese de mânie sau crize de disperare, mulțumirea de sine se clătina, se prăbușea; de aceea a început să vadă cu timpul în mine un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
unui convalescent. Se uitau cu subînțeles una la alta. E drept că, de pocnit cu 263 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI pentru a îndeplini una dintre condițiile băbești, favorabile avortului. Apoi și-a răsturnat, dintr-o dată, pe esofag, tot tubul de medicamente și a început să se înnegrească... Ai încercat s-o scoți de acolo, s-o faci să vomite, dar leșinase. Iar când nu leșina, se înnegrea și mai tare, și deșteptîndu-se și luptând cu moartea, începuse să urle
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
nu putea să-i nege, atunci, uriașul simț al umorului. Se apuca pe loc, apăsat, gospodărește, să-i înjure pe toți cei ce alunecaseră din cămășile lor de forță care schițase și-o ieșire dublă. Era tot ca într-un tub de la Securitate, dar lipsea Gabrea, și și-au putut întinde și picioarele, când au halit conservă de pateu de ficat și aveau dependințe. Au stat ascunși o săptămână. Butuciți unul în altul, suflîndu-și răsuflare aburită nas în nas, deprinzîndu-și limbajele
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
și leșinat, secvența existențială din creierul lui Doru Cișmea se reîmprospăta. Își aminti în spasme constructiviste și reci cum, după capturarea lor, fiecare dintre cei trei fuseseră vărsați în păduchelnița lor, ceva mult mai restrâns decât niște celule infime, niște tuburi, de fapt, inundate după poftă și dispuse simetric în jurul Urlătoarei, redutabila sală de anchetă. Își aminti și cum, după două zile, dădeau din declarații în hematoane și din echimoze în interogatorii, fiindcă tot părea să-l intereseze pe colonelul Gabrea
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
partea cealaltă a patului. —Nick, n-a fost vina ta. A fost doar un accident groaznic. Nici tu, nici eu, nici nimeni altcineva n-ar fi putut să facă nimic. Bărbatul a ridicat capul și s-a uitat amărât la tubul de oxigen care ajungea în nasul lui Susan. Mai existau încă două tuburi: unul introdus în dosul palmei și altul care i se înfigea în piept, chiar sub umărul stâng. —Știu. Nu din cauza asta mă simt vinovat. Fiona n-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
un accident groaznic. Nici tu, nici eu, nici nimeni altcineva n-ar fi putut să facă nimic. Bărbatul a ridicat capul și s-a uitat amărât la tubul de oxigen care ajungea în nasul lui Susan. Mai existau încă două tuburi: unul introdus în dosul palmei și altul care i se înfigea în piept, chiar sub umărul stâng. —Știu. Nu din cauza asta mă simt vinovat. Fiona n-a scos nici un cuvânt, considerând că bărbatul avea să continue atunci când avea să simtă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
Cum te simți? Bărbatul se întorsese lângă ea și se așeza cu grijă pe marginea patului. —Ai dureri mari? — Nu chiar. E, mai degrabă, o durere surdă, dar persistentă, a explicat ea, după care s-a uitat la unul dintre tuburile care-i stătea înfipt în mână. Dar presupun că dacă n-ar fi morfina, lucrurile ar sta altfel. Când tu îți luai la revedere de la fete, am discutat cu chirurgul afară, care mi-a spus că e mulțumit de evoluția
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
a petrecerii lui Emily la capătul cu apă adâncă al pisicinei, Împreună cu Mathilde, mama lui Laurent, coleg de clasă cu Emily. Eu eram În partea cu apă mică, trăgând după mine zece copii urlători călare pe un șarpe făcut din tuburi portocalii. Pe drum spre casă, În mașină, Rich mi-a zis: —Franțuzoaicele se păstrează Într-o formă excelentă, nu ți se pare? A vorbit exact ca maică-sa. —Mathilde nu se duce la serviciu, i-am spus eu Îmbufnată. —Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
Înaltă care conținea sistemul central de Încălzire și aer condiționat. Cabrera păși prin gura de vizitare și arătă spre centrala parțial demontată, o structură cît un furnal și semănînd cu o turbină uriașă. — Conducta de admisie trage aer dintr-un tub montat pe acoperișul bucătăriei. Aerul e filtrat și umidificat, pe urmă e ori răcit, dacă-i vară, ori Încălzit, dacă-i iarnă, și la final e pompat În toate Încăperile din casă. Incendiatorul Închide sistemul - timp de cîteva minute, cît
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
mamă, iar Într-un sens mai larg Încetaserăm chiar să fim frați. Țineam În mînă cheile pe care le găsisem În livada de lîngă casa Hollinger. Traversînd subsolul Întunecos, mă uitam la ele cum licăreau În lumina tremurătoare a unui tub fluorescent defect. Faptul că Frank fusese eliberat din Închisoare În ajunul procesului, fie și În custodia inspectorului Cabrera, sugera că ieșiseră la iveală dovezi noi și cruciale, care contraziceau mărturisirea lui și Îl incriminau pe adevăratul ucigaș. Apoi am observat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1875_a_3200]
-
pasaj, întunericul umed și mirosul de igrasie îi ridicară un val de greață în piept. Era șapte și jumătate, cel mult, dar prea multă liniște și chiar niciun bec. Știa bine drumul, îl făcea zi de zi, la ieșirea din tubul întunecos ar fi dat de luminile hangarului de mașini. Își mișca picioarele tot mai repede și aproape se trezi alergând, când o țintui vocea: — Unde fugi așa, cățea a Islamului? Unde fugi, Shirin a smintiților și a leprelor trădătoare? Stai
Omar cel orb by Daniela Zeca () [Corola-publishinghouse/Imaginative/607_a_1328]
-
pregătească sculele. Lina se mai însufleți. Își drese părul sub coroana de lămâiță și întinse pliurile rochiei. Birjarul aduse luminările de la trăsură și le rezemă de un perete. 30 Neamțul u chemă, așezmdu-i în fața unei lăzi galbene, care avea un tub terminat cu o sticlă lucioasă. Îi potrivi cu mina lui, vorbind repede: la mijloc, Stere cu mireasa, ținîndu-se de mână, iar în părți nașa și nașul, lângă făclii. Le spuse să nu miște și alergă la aparat, vârând capul într-
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
ridicau litere și nume noi. Forfota crescuse. Aici se înțeleniseră câțiva comercianți puternici, care învîfteau banii pe degete: unul Nicolaie Curcuman, de avea fierărie într-o hală rece și înaltă, unde ținea țiglă, tablă de acoperit casele, în foi împachetate, tuburi de fontă, cuie, chingi, dreve, șine pentru betonul armat, clanțe, broaște, tot ce voiai; unul Manole Dulămiță, cu magazin de încălțăminte, de la care târguiau țăranii din Ilfov, veniți la București după treburi, negustorii și toate mahalalele dimprejur; unul Isidor Katz
Groapa by Eugen Barbu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295563_a_296892]
-
bogat înveșmântate, erau îngrămădite acolo laolaltă cu copiii lor, cu aerul pierdut, în mijlocul a sute de oi al căror miros ajungea până la noi. Unele aveau pe frunte bijuterii împletite în ghirlandă, iar pe cap, bonete înalte și înguste ca niște tuburi. E de ajuns uneori un spectacol neobișnuit pentru ca să se dezvăluie o dramă. Marinarii veniră către mine în alai, cu mutre stupefiate și palmele înălțate spre cer. O lungă tăcere. Apoi, de pe buzele celui mai vârstnic, un cuvânt ieși parcă târându
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2041_a_3366]
-
singură mișcare lină, Marwan scoase bidonul de biciclist de la spate, desfăcu rapid capacul și începu să împrăștie benzina prin cameră. Afară, Salim aprindea din nou lanterna, luminând un perete plin de panouri care explicau expoziția de la Bet Alpha. Scoase un tub de spray cu vopsea și coloră zidul cu graffiti roșu, calm, fără să se grăbească. Scrise în arabă: „Israelul nu va avea parte de pace decât atunci când va avea Palestina parte de dreptate. Bet Alpha nu se odihnește până nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Ca bărbat alb de vârstă mijlocie, tristul adevăr era că a trecut întotdeauna prin vama de la Heathrow fluierând, privind cum altor nefericiți, aproape întotdeauna negri sau asiatici, li se cerea să-și golească valizele și să stoarcă până și ultimul tub de pastă de dinți. Rasismul era un lucru greu de privit, desigur, dar pentru un călător ca Henry Blyth-Pullen, putea fi destul de avantajos. Doar că de data asta fu oprit, prima dată când i s-a întâmplat. Un ofițer plictisit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
Văzu sigiliul de pe partea cealaltă a tăbliței, în spațiul dintre text și data de la capăt, repetat apoi într-un alt colț și, din nou, pe margini. Nu fusese făcut cu un cilindru, sigiliul utilizat de regi și de oamenii bogați, tubul din piatră cioplită care putea fi rulat pe lutul moale, lăsând astfel un semn unic, o semnătură. Nici nu erau urme în formă de semicerc, care ar fi putut fi imprimate pe tăbliță de unghia degetului mare de la mâna dreaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
lui, abandonaseră tot ce ar fi putut conține un microfon: pantofi, geantă, pixuri, totul. —Ai fi surprinsă să afli unde se poate pune un microfon sau o cameră în ziua de azi, zise el în timp ce se îndreptau spre mașină. În tubul de fixativ, în șapca de baseball, pe ochelarii de soare, pe tocul pantofului, la rever, oriunde. Se uită la el. — Le-am făcut pe toate, pentru documentarele de televiziune. Investigații cu camera ascunsă. —Sigur, Uri. Bănuia că aceste cunoștințe fuseseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2274_a_3599]
-
semnalez o banală inadvertență, mă așteptam chiar să-mi aprecieze gestul, era o dovadă că Îl urmărisem cu maximum de atenție, și când colo... Profesorul și-a Înghițit precipitat pastila - o bulină maronie și rotundă, pe care o scosese din tubul verde așezat la Îndemână pe măsuța din fața lui -, iar apoi s-a lăsat Încet pe spate, cu capul răsturnat pe spătarul fotoliului și cu ochii Închiși. Respira lent, Încercând În chip vizibil să se liniștească. Am vrut să-l Întreb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1884_a_3209]