17,554 matches
-
am făcut, la comanda unei firme de pompe funebre, diverse măști mortuare din ghips. Cu asta am putut să câștig ceva bani care mi-au ajuns ca să-mi găsesesc la Kaufhaus des Westens sacoul negru pe măsură, în plus o pereche de pantaloni Stresemann cu dungulițe fine, o cravată gri-argintie și mănuși negre pe care mai târziu nu le-am mai purtat niciodată. Fără un ban în buzunar, voiam să fac o figură frumoasă ca mine. Ceea ce s-a petrecut înainte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
ea cuviincioasă. Lucrurile participau azi cu un tact și cu o inteligență nespusă la împrejurările zbuciumate ale oamenilor. Tabloul de interior era expresiv. Privitorul înțelegea că toate acele personagii așteptau ceva sau pe cineva care să le descleșteze poza. Două perechi de ochi, țintiți cu o statornicie neliniștită spre ferestre, dau indicația acelei așteptări: ai Lenorei și ai lui Mini. Celelalte trei: Lina, Elena, Nory, cu toate că întoarse spre interiorul camerei, tiveau o privire a ochilor dinăuntru îndreptată tot într-acolo. . . . Dar
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
un schwartz, pe care Mini îl refuză, apoi reîncepu vorbăria <A isteață. Privind prin geamurile largi, aburite de ploaie, lumea care se perind-i, Mini nu o putea vedea deslușit și atunci răsfrângea în afară chipurile vederei interioare. Identifica grupurile, perechile de trecători, cu ființele pe care le privea în panorama minței, pe când Nory flecărea despre cunoscuții lor: . . . Era pictorul Greg, malt, încovoiat, cu Mika-Le, lemnoasă și mică, și disproporția lor se proiecta izbitoare. 104 . . . Apoi prințul Maxențiu, livid, cu făinăreasa
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
pe care le privea în panorama minței, pe când Nory flecărea despre cunoscuții lor: . . . Era pictorul Greg, malt, încovoiat, cu Mika-Le, lemnoasă și mică, și disproporția lor se proiecta izbitoare. 104 . . . Apoi prințul Maxențiu, livid, cu făinăreasa neagră ca o metisă, pereche fără de simțul culorilor care se îmbină. . . . . . Monseniorul trecea spânatec, cu mâini drepte, rezemate pe genunchi, într-un automobil mare, având alături pe nepotul lingav. . . . . . Elena parcă scotea capul de sub poclitul unei trăsuri de casă; îi recunoștea bandourile negre, lingă ea
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
baroului. A "rulat". E urâtă și "ră" - cum ar zice Lina noastră. Patronează în capul mesei, având la dreapta "peștele". Chiliuțele din entresol și podul sunt pentru "junime", mai pe credit, mai în rate. La etaj, are camere bune pentru perechile în voiaj de răpire, sau fugă clandestină. E specialitatea casei. . . acelea sunt servite în cameră, deosebit. . . Și după-masă patronii se retrag la pocher, organizat pe banditism. Au curățat și pe băiatul lui Vrana, milionar, minor și cam zevzec. Și Lică
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
senină. Își făcea, de altfel, singură afacerile, sub ochii incapabilului Greg, pedepsit pe loc. Toate astea, văzute de-aproape, răspândeau în atmosfera locului un fel de mânjeală, care acum se întindea parcă și pe tablouri. Oaspeții, rupți în grupuri sau perechi, șopteau prin toate colțurile, punând ochii la pândă ca să nu fie surprinși sau, dimpotrivă, emi-țînd cu voce aproape normală tot felul de trăncăneli necuviincioase pe seama celor ce le stau chiar alături, feriți de reciprocitatea ocupației. . . După expresia dubioasă a tuturor
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
satin albă și cu o pană fabuloasă la pălăria neagră, având alături o ciută strânsă grațios și sperios în faldurile adinei ale fustei mătăsoase. ... Și mai erau azi, într-un colț, un domn și o doamnă drept orice vizitatori. . . O pereche după toate aparențele. . . și când Mini se uită mai bine. . . o pereche deloc banală: Doru Hallipa și doamna Eliza. Cu fața spre unul din pereți, nu se ocupau de pictură. Hallipa tăcea cu un aer absent dar absorbit de o
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
o ciută strânsă grațios și sperios în faldurile adinei ale fustei mătăsoase. ... Și mai erau azi, într-un colț, un domn și o doamnă drept orice vizitatori. . . O pereche după toate aparențele. . . și când Mini se uită mai bine. . . o pereche deloc banală: Doru Hallipa și doamna Eliza. Cu fața spre unul din pereți, nu se ocupau de pictură. Hallipa tăcea cu un aer absent dar absorbit de o lucrare interioară, care-i concentra toate energiile și din care se evidenția
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
Mini talentul ăsta îi lipsea. Și pe urmă, amorul altora e totdeauna plictisitor. Dacă cel puțin ar fi fost anonimi!. Dar erau prea cunoscuți. Totuși, văzuți aici, în afara decorului de altădată, aveau ceva reînnoit, schimbat, ceva admisibil. Situația lor de pereche era neîndoioasă. Veniseră acolo așa cum te duci orișiunde, în aceleași împrejurări. Ca să câștigi timp, ca să grăbești timpul. Iar momentul acelei situații era scabros, ar fi zis Nory. Era preziua unor fapte decizive. Cum nu se puteau ocoli, se recunoscură. Doamna
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
uitau jur în jur, parcă nedumeriți. își aminti atunci că, în palavrele ei, Nory spusese că Eliza a fost evacuată de proprietar și caută casă. Așadar, nu aveau domiciliul stabil. Mini îi petrecu în căutarea lor, cu un gând bun, pereche totodată gaia pentru cuib și nomadă. Nici ca nu îi mai confunda acum cu trecutul. îi păreau acum doi oameni oarecari în Cetate, la un moment al vieței, care cerea adăpost, și umblând rătăcitori pe străzile orașului cu pasul nesigur
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
Cerul, limpezit deasupra pâclei joase, se aplecă și el să se privească răsturnat în valul magic. Realitatea era travestită ochilor de iluzie, și iluzia îți amăgea ochii. Un rai aiurit, în care cei doi care se zăreau acolo, o altă pereche, singurii locuitori ai pământului, ai Paradisului, umblau somnambuli, ținîndu-se de mână, uimiți de idealitatea locului și simțirilor lor, neștiind dacă amețeala lor aiurește în jur 130 131 grădinile, sau, în adevăr, raiul a primit pașii lor de creaturi înamorate. Mirați
Fecioarele despletite by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295608_a_296937]
-
preot, de îmbrăcat în hainele aduse de nașă, plimbată prin fața altarului, drumul până acasă, toate acestea o dăduseră gata. Dormea profund în pătuțul ei, fără s-o deranjeze muzica de-afară. Nașa i-a lăsat în dar pe pernă o pereche de cercei superbi din aur cu pietre de turmolină roză. Paulina și Vasile i-au luat, i-au cercetat fiind încântați de ei. — Îți mulțumim foarte mult Claudia pentru tot ceai făcut și pentru acești minunați cercei. Unde i-ai
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
de mâă și un bilețel pe care scrisese: „Cezarului ce-i al Cezarului. Mulți ani fericiți!” Nu se semnează, fiindcă din conținutul biletului, Cezar cu ușurință își va da seama despre cine este vorba. Au mâncat, au glumit, au dansat. Perechile se mai schimbau, dar Cezar tot cu Teofana dorea să danseze. Era atât de fericit când o înlănțuia cu brațele în dans ținând-o atât de aproape de el, încât îi simțea respirația parfumată. Cât ar fi vrut să-i sărute
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
bronzat ce le-am auzit la trecerea mea țopăită, cu un crac pe un picior și cu celălalt în aer, cu T-shirt-ul înhămat doar la un umăr, pipăind în semiîntunericul verandei cu piciorul să nimeresc tenișii mei chinezești, nu vreo pereche de pantofi cu tocul în față dintre cei ai lui taică-su. Ați auzit vreodată cum sfârâie un strop de apă căzut într-o tigaie cu ulei încins? Ei bine, așa sfârâiau palmele mamei pe pielea iubitei, de la care fugeam
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
bărbătesc sau de damă, dar motivația acestei obsesii o să o înțelegi mai târziu, în Africa. Uneori au soarta câinilor, clacă stau să mă gândesc bine. Și asta depinde doar de stăpân. De cât de multă grijă are de ei. Există perechi de lux, din piele, pe căra le porți numai la ocazii și pe care le ții în dulapuri special amenajate și parfumate. Crema scumpă cu care sânt unși în fiecare zi face cat ei să arate noi peste ani, spre deosebire de
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
sau ghetele de zi de zi, care suportă scâlcierea, noroiul, umezeala și care nu văd crema niciodată în viață, arătând ca dracu'. Câinii de apartament sau câinii vagabonzi. Există oameni care nu-și înșală niciodată pantofii. Adică au o singură pereche pe care o penetrează zi de zi. Nici nu se gândesc la alți pantofi. Mulți, săraci, sigur și-ar dori să și-i mai înșele vara cu câte o pereche de sandale, sau iarna cu niște bocanci. Asta e, băieți
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
care nu-și înșală niciodată pantofii. Adică au o singură pereche pe care o penetrează zi de zi. Nici nu se gândesc la alți pantofi. Mulți, săraci, sigur și-ar dori să și-i mai înșele vara cu câte o pereche de sandale, sau iarna cu niște bocanci. Asta e, băieți, îi alint. Îmi pare rău că v-am chinuit prin noroaiele, zăpezile și cocenii de porumb. încă sânt plini de mizerie și încerc o curățare haiducească, lovindu-i unul de
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
lipsea nemotivat. Adică nici măcar nu-și anunțase întîrzierea, criza în care eram se accentua. Atunci, văzîndu-mă livid, mi-a propus: "Prezint eu." "Ce să prezinți tu, că nici cum te cheamă nu o să mai știi când o să vezi două mii de perechi de ochi", am replicat. "Pot." Ferm. "Pot sigur, dă-mi textul și cinci minute mi-a spus. "Nu ai cum, Regu, fii realistă, ne facem de râs amândoi eu că-mi bag gagica la înaintare, tu că habar n-ai
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
de fapt e problema lui, el o să piardă timp cu întorsul din larg, dacă trecem și de ultimul ponton pe care mă mai putea abandona. Aveam la mine periuța de dinți, trei chiloți, două șorturi, un hanorac de ploaie o pereche de teniși și niște sandale paradite. A, am uitat cele trei T-shirt-uri, dintre care unul pe mine. Si mai era si o carte de credit care expira într-o lună. Dar eu nu știam asta atunci. Mai aveam niște bilete
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
să o pot mângâia în voie, nu chinuit ca până atunci, pe sub tricouri, înghesuiți în cartul ăla mic, de o singură persoană. Enervant, bronzatul, cu dorința lui de a intra cu orice preț în camera unde se cuibărea viitoarea mea pereche, dar justificat și motivat probabil de insistența cu care l-am târât de urechi până sus. Aproape că blocam intrarea cu corpul, făcindu-i semne disperate cu degetul la buze, doar-doar o înțelege că trebuie să vorbim mai încet. Nu știam
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
damă și bărbătești, fără importanță că sânt de vară sau toamnă. Apoi făcea un țarc în jurul lor și se așeza la ieșire cu un scăunel și un sac de plastic în care arunca banii, echivalentul a doi dolari pe fiecare pereche, indiferent de marcă, mărime sau culoare. Cumpărau țiganii ca la balamuc. Nici măcar nu puteau să-i probeze ca lumea. Câte zece perechi deodată. Patrik stătea mândru, tolănit în scaun, nici măcar nu număra banii. Atunci mi-a zis: "l-am învățat
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
cu un scăunel și un sac de plastic în care arunca banii, echivalentul a doi dolari pe fiecare pereche, indiferent de marcă, mărime sau culoare. Cumpărau țiganii ca la balamuc. Nici măcar nu puteau să-i probeze ca lumea. Câte zece perechi deodată. Patrik stătea mândru, tolănit în scaun, nici măcar nu număra banii. Atunci mi-a zis: "l-am învățat cu greu să poarte pantofi. Vezi, am aici douăzeci de mii de perechi de gioarse pe care nu am dat mai mult
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
nu puteau să-i probeze ca lumea. Câte zece perechi deodată. Patrik stătea mândru, tolănit în scaun, nici măcar nu număra banii. Atunci mi-a zis: "l-am învățat cu greu să poarte pantofi. Vezi, am aici douăzeci de mii de perechi de gioarse pe care nu am dat mai mult de o mie de dolari și cu transportul încă o mie, plus biletul meu de avion și hotelul o săptămână până îi vând pe toți, încă o mie, fac trei mii
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
ai speriat?" a citit el spaima de pe fața mea, pentru că eu nu am apucat să-i spun nimic. Stai liniștit, așa fac întotdeauna, fură pantofi din grămadă și după aia vin aici și așteaptă să se termine vânzarea ca să adune perechile pe care la început, ca un prost, le aruncam. Fii atent ce le fac. Ăsta cu care negociez de o oră e un șef de trib care a cumpărat de la mine un lot mai mare de pantofi. Eu i-am
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
pe atașatul comercial al ambasadei să transporte și el ceva pantofi printre turbinele din avion. Pentru că era hotărât să cumpere pantofi din România după ce i-am spus eu că cu o mie de dolari schimbați la negru cumperi zece mii de perechi, l-am spus să fie serios. Că nu poate să facă afaceri în România cu bani schimbați la negru. Și în plus nu va cumpăra niciodată așa de ieftin. "Nu-i treaba ta. Du-te, vorbește și eu vă plătesc
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]